From Swedenborg's Works

 

De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti #22

Study this Passage

  
/ 325  
  

22. (2.) De illis qui in veris sunt et non in bono ita de veris absque bono.

Quod vera absque bono non in se sint vera, quia non habent vitam, omnis enim vita veris est a bono (Arcana Coelestia 3603).

Ita quod sint quasi corpus absque anima (Arcana Coelestia 3180, [8530?], 9454, [9154?],).

Quod cognitiones veri et boni, quae modo in memoria et non in vita sunt, credantur illis esse vera (Arcana Coelestia 5276).

Quod vera non approprientur homini, nec fiant ejus, quae modo scit, et agnoscit ex causis quae procedunt ex amore sui et mundi (Arcana Coelestia 3402, 3834).

Sed quod approprientur quae agnoscit propter ipsum verum et bonum (Arcana Coelestia 3849).

Quod vera absque bono non acceptentur a Domino (Arcana Coelestia 4368): nec salvent (Arcana Coelestia 2261).

Quod illi qui in veris absque bono sunt, non ab ecclesia sint (Arcana Coelestia 3963).

Quod nec possint regenerari (Arcana Coelestia 10637, [1036?],.

Quod Dominus non influat in vera, nisi quam per bonum (Arcana Coelestia 10367).

De separatione veri a bono (Arcana Coelestia 5008, 5009, 5022, 5028).

Quale verum absque bono, et quale ex bono (Arcana Coelestia 1949, 1950, 1964, 5951): ex comparativis (Arcana Coelestia 5830).

Quod verum absque bono sit morosum (Arcana Coelestia 1949-1951, 1964).

Quod in mundo spirituali appareat durum (Arcana Coelestia 6359, 7068); et acuminatum (Arcana Coelestia 2799).

Quod verum absque bono sit sicut lux hiemis, in qua omnia telluris torpent, et nihil producitur: at quod verum ex bono sit sicut lux veris et aestatis, in qua omnia florent et producuntur (Arcana Coelestia 2231, 3146, 3412, 3413).

Quod lux talis hiemalis vertatur in densas tenebras cum influit lux e caelo; et quod illi tunc, qui in illis veris sunt, in caecitatem et stupiditatem veniant (Arcana Coelestia 3412, 3413).

Quod qui vera a bono separant in tenebris sint, et in ignorantia veri ac in falsis (Arcana Coelestia 9186).

Quod se conjiciant a falsis in mala (Arcana Coelestia 3325, 8094).

Errores et falsa in quae se conjiciunt (Arcana Coelestia 4721, 4730, 4776, 4783, 4925, 7779, 8313, 8765, 9221, [9222?],).

Quod Verbum illis occlusum sit (Arcana Coelestia 3773, 4783, 8780).

Quod non videant et attendant ad omnia illa quae Dominus locutus de amore et charitate, ita de bono (Arcana Coelestia 3051, [2051?], 341).

Quod nesciant quid bonum, ita quid amor caelestis et charitas (Arcana Coelestia 2507, [2471?], 3603, 4136, 9995).

Qui vera fidei sciunt, et male vivunt, quod in altera vita abutantur veris ad dominandum; quales illi, et qualis sors illorum ibi (Arcana Coelestia 4802).

Quod Verum Divinum damnet ad infernum, at Divinum Bonum elevet ad caelum (Arcana Coelestia 7258, [2258?],).

Quod Verum Divinum terreat, non Divinum Bonum (Arcana Coelestia 4180).

Quid sit judicari ex vero, et judicari ex bono (Arcana Coelestia 2335).

  
/ 325  
  

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9995

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9995. ‘Simila triticorum facies ea’: quod significet verum quod ex Divino Bono, ex quo illa, constat ex significatione ‘similae’ seu similaginis, quod sit verum, de qua sequitur, et ex significatione ‘triticorum’ quod sint bonum amoris, de qua n. 3941, ita in supremo sensu Divinum Bonum, et ex significatione ‘facere illa’ quod sit quod bona illa caelestia, quae significantur per panem, placentas, et lagana azymorum, sint ex illo vero. Cum his ita se habet: omnia vera et bona quae in caelis 1 sunt, ex Divino Vero procedente ex Divino Bono Domini sunt; Divinum id Verum receptum ab angelis in regno caelesti vocatur bonum caeleste, at in regno spirituali receptum ab angelis ibi vocatur bonum spirituale, nam utcumque Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini vocatur Verum, usque tamen est bonum; causa quod dicatur Verum, est quia illud in caelis apparet, coram visu angelorum externo ibi, ut lux, nam 2 lux ibi est 3 Divinum Verum; sed calor in luce illa 4 , qui est bonum amoris, facit ut sit bonum; similiter se habet apud hominem: verum fidei cum procedit a bono charitatis, quod fit cum homo regeneratus est, tunc verum apparet ut 5 bonum, quod etiam inde vocatur bonum spirituale, nam esse veri est bonum, ac verum est forma boni;

[2] inde constare potest cur homo tam aegre distinguere potest inter cogitare et velle, dicit enim cum aliquid vult quod id cogitet, et saepe cum aliquid cogitat quod id velit, cum tamen distincta sunt sicut verum et bonum, nam esse cogitationis est voluntas, et forma voluntatis est cogitatio, sicut esse veri est bonum, et forma boni est verum, ut mox dictum est; quia homo tam aegre distinguit inter bina illa, ideo nec scit quid est esse vitae suae, et quod bonum id sit, et quod non verum nisi quantum ex bono existit; bonum pertinet ad voluntatem, et voluntas est id quod homo amat, quare verum non fit esse vitae hominis, priusquam id amat, et cum homo id amat, id facit; verum autem pertinet ad intellectum, cujus est cogitare, et cum cogitat id, loqui potest de eo, ac intelligere et cogitare verum absque velle et facere id datur, sed cum est absque velle, tunc non est appropriatum vitae hominis, quia in se non habet esse vitae ejus; quia tale ignorat homo, ideo tribuit fidei omne salutis, et vix aliquid charitati, cum tamen fides suum esse vitae habet a charitate, sicut verum a bono.

[3] Praeterea omne bonum apud hominem formatur per verum, influit enim bonum per viam internam a Domino, ac intrat verum per viam externam, et conjugium ineunt in interno homine, sed aliter apud hominem et angelum spiritualem, et aliter apud hominem et angelum caelestem; apud hominem et angelum spiritualem fit conjugium in parte intellectuali, at 6 in homine et 7 angelo caelesti in parte voluntaria; via externa per quam verum intrat 8 est per auditum et visum in intellectum, via autem interna per quam bonum influit a Domino est per intimum ejus in voluntatem, de qua re videantur quae in locis citatis n. 9596 ostensa sunt; ex his patet quod bona caelestia, quae per panem, placentas, et lagana azymorum significantur, existant per Divinum Verum procedens ex Divino Bono Domini, et quod hoc intelligatur per quod ‘ex simila triticorum facies illa’. Quia ita est, ideo omnes minhae, quae vario modo conficiebantur, ex similagine mixta oleo fiebant 9 , videatur Lev. 2:1-fin. 10 , 6:13-16 [KJV Lev. 6:20-23]; Num. 7:13 seq. , 15:2-15, 28:11-15.

[4] Quod ‘simila’ seu similago, ut et farina, sit verum quod ex bono, constat a sequentibus his locis:

apud Ezechielem,

Similam, mel, et oleum comedisti, unde pulchra facta es valde, 16:13;

dicuntur illa de Hierosolyma, per quam ibi intelligitur Antiqua Ecclesia; ‘simila’ est verum ex bono illius Ecclesiae, ‘mel’ est jucundum illius 11 , ‘oleum’ est bonum amoris, et ‘comedere’ est appropriare 12 ; quare dicitur ‘pulchra facta’, nam pulchritudo spiritualis ex veris et bonis 11 est:

[5] apud Hoscheam, Seges stans non illi, germen non faciet farinam, forte faciet, alieni deglutient eam, 8:7;

‘seges stans’ est verum fidei ex bono in conceptione, n. 9146, ‘germen non faciet farinam’ est sterilitas, quia non verum ex bono, ‘alieni qui deglutient’ sunt falsa ex malo quae consument:

[6] in libro 1 Regum, Dixit mulier Sidonis in Zorpa ad Eliam, quod non sit sibi ex quo placenta, nisi plenitudo volae farinae in cado, et parum olei in lenticula: dixit Elias quod faceret sibi placentam priore loco, ei cadus farinae non consumetur, ac lenticula olei non deficiet: quod quoque factum est, 17:12-15;

per ‘farinam’ ibi significatur verum Ecclesiae, et per ‘Oleum’ bonum ejus; nam per ‘mulierem in Sidone’ repraesentatur Ecclesia quae in cognitionibus veri et boni est', et per ‘Eliam prophetam’ Dominus quoad Verbum; inde patet quid miraculum hoc involvit, nam omnia miracula de quibus in Verbo involvunt talia quae 13 Ecclesiae, n. 7337, 8364, 9086; inde patet quid significat quod farinae cadus non consumetur et lenticula olei non deficiet, si priore loco ex paucis suis faceret Eliae placentam, et posteriore filio suo; quod ‘mulier’ sit Ecclesia, videatur n. 252, 253, quod ‘Sidon’ sint cognitiones veri et boni, n. 1201, et quod ‘Elias’ sit Dominus quoad Verbum, n. 2762, 5247 fin. :

[7] apud Esaiam,

Filia Babelis, sume molam, et mole farinam, xlvii [1, ] 2; ‘filia Babelis’ pro illis in Ecclesia qui in sancto externo sunt, sed in profano interno, ‘molere farinam’ pro eligere talia ex Verbi sensu litterae quae inserviunt confirmandis malis amorum sui et mundi; quod malum est profanum, ‘molere’ est eligere, et quoque ad favorem amorum illorum explicare 14 , et ‘farina’ est verum inserviens, videatur n. 4335;

[8] inde patet quid sit ‘molere’, proinde quid commolitum, ut apud Jeremiam,

Principes manu eorum suspensi sunt, facies senum non honoratae sunt, juvenes ad molendum 15 abduxerunt, Threni 5:12, 13:

apud Moschen, Moscheh accepit vitulum quem fecerant, et combussit igne, et commoluit usque dum fieret minutissimus; tunc 16 sparsit 17 super facies aquarum, et bibere fecit filios Israelis, Exod. 32:20; Deut. 9:21:

et apud Matthaeum, Tunc duo erunt in agro, unus assumetur, alter derelinquetur; duae molentes, una assumetur, altera derelinquetur, 24:40, 41;

inde patet quid sit ‘molere’, quod in bono sensu sit vera ex Verbo eligere et explicare ut inserviant bono, et in malo sensu ut inserviant malo, videatur n. 7780; ex quo etiam constat quid significat commolitum, proinde quid farina et simila.

Footnotes:

1. coelo

2. et

3. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

4. qui in luce

5. fit

6. et

7. seu

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. erant

10. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

11. inde

12. appropriari

13. The Manuscript inserts sunt.

14. quae sunt prophana

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. tum

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.