1384. Wat de eerste soort betreft, die de engelen eigen is, en daarin bestaat, dat zij innerlijk gewaarworden, wat waar en goed is, en gewaarworden wat van de Heer komt, en wat van henzelf, en verder ook van waar en hoedanig datgene is wat zij denken, spreken en doen, wanneer het uit henzelf komt. Het werd mij gegeven met de zonen van de Oudste Kerk te spreken over hun innerlijke gewaarwording; zij zeiden dat zij niets uit zichzelf denken of denken kunnen, en niets uit zichzelf willen, maar dat zij bij alles, wat zij in het algemeen en in het bijzonder denken en willen en gewaarworden, wat van de Heer en wat van elders komt, en dat zij niet alleen gewaarworden, hoeveel van de Heer en hoeveel als van henzelf komt, maar ook, wanneer iets als van henzelf komt, waar het dan vandaan komt, van welke engelen, en verder van welke aard die engelen zijn, van welke aard hun gedachten, met alle verscheidenheid, en zo dus welke invloed het is, en ontelbare andere dingen meer. De innerlijke gewaarwording van deze soort zijn van een grote verscheidenheid; bij de hemelse engelen, die in de liefde tot de Heer zijn, bestaat een innerlijke gewaarwording van het goede en vandaar van al wat tot het ware behoort, en omdat zij uit het goede het ware gewaarworden, laten zij niet toe dat er gesproken, nog minder dat er geredeneerd wordt over het ware, maar zij zeggen: zo is het of zo is het niet. De geestelijke engelen echter, die ook innerlijke gewaarwording hebben, maar niet van dien aard als de hemelse engelen, spreken over het ware en het goede; niettemin worden zij het ware en het goede gewaar, maar met onderscheid, want de verscheidenheden van deze innerlijke gewaarwording zijn ontelbaar. De verscheidenheden rusten hierop, dat zij gewaarworden of iets komt van de wil van de Heer, of dat Hij het vergunt, of dat Hij het toelaat, waartussen een scherp onderscheid ligt.

4626. When any spirit is approaching, even though still a long way off and out of sight, his presence is detected, as often as the Lord allows it to be, from a certain kind of spiritual sphere. From that sphere one recognizes what his life is like, what his affection is like, and what his faith is like. Angelic spirits with keener perception know from his sphere countless things about the state of his life and faith, as has been demonstrated to me many times. When it pleases the Lord these spheres are also converted into odours; one smells quite distinctly an actual odour. The reason those spheres are converted into odours is that odour corresponds to perception and that perception is so to speak spiritual odour, from which also [natural] odour descends. But see what has been brought forward already on these matters - regarding spheres, in 1048, 1053, 1316, 1504-1519, 1695, 2401, 2489, 4464; perception, in 483, 495, 503, 521, 536, 1383, 1384, 1388, 1391, 1397, 1398, 1504, 1640; and odours produced by these, in 1514, 1517-1519, 1631, 3577.

6559. 'And will fully return to us all the evil with which we repaid him' means that a punishment as merited is therefore impending. This is clear from the meaning of 'returning the evil with which they repaid him' as a punishment as merited; for the return of evil that is done to someone is the punishment that is duly merited. What the returning of evil is, or what the nature of punishments in the spiritual world is, must be stated because it will show what the internal sense is of the words under consideration here. If in the world of spirits evil spirits do anything evil that exceeds the evil they assimilated by the life they led in the world, those who administer punishment become present in an instant and chastise those spirits in exact accord with the degree of their transgression. For the rule in the next life is that no one should become more evil than he had been in the world. Those who suffer punishment have no knowledge at all of how the ones who administer such punishment know that the evil they do exceeds what they assimilated in the world. But they are told that the nature of order in the next life is such that evil itself carries its own punishment, so that the evil that is committed is completely bound up with the evil inflicted as punishment, that is, within the evil itself lies its own punishment. It is therefore in keeping with order that those who repay with punishment should be instantly present.

[2] This is what happens when evil spirits in the world of spirits perform evil. But in their own hell one spirit chastises another in accord with the evil they assimilated by their actions in the world; for they take that evil with them into the next life. From all this it may now be seen how one is to understand the statement that a punishment as merited is therefore impending, meant by 'will fully return to us all the evil with which we repaid him'.

But as for good spirits, if by chance they utter what is evil or do what is evil, they are not punished but are pardoned and also freed from blame; for it is not their intention to utter what is evil or to do what is evil. And they know that such evil words and deeds were aroused in them by hell and for that reason were not their own fault. This fact can also be recognized from their action against that evil and subsequent grief.