1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.
Mattheüs 6
1
Hebt acht, dat gij uw aalmoes niet doet voor de mensen, om van hen gezien te worden; anders zo hebt gij geen loon bij uw Vader, Die in de hemelen is.
2
Wanneer gij dan aalmoes doet, zo laat voor u niet trompetten, gelijk de geveinsden in de synagogen en op de straten doen, opdat zij van de mensen geeerd mogen worden. Voorwaar zeg Ik u: Zij hebben hun loon weg.
3
Maar als gij aalmoes doet, zo laat uw linker hand niet weten, wat uw rechter doet;
4
Opdat uw aalmoes in het verborgen zij; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, Die zal het u in het openbaar vergelden.
5
En wanneer gij bidt, zo zult gij niet zijn gelijk de geveinsden; want die plegen gaarne, in de synagogen en op de hoeken der straten staande, te bidden, opdat zij van de mensen mogen gezien worden. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.
6
Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.
7
En als gij bidt, zo gebruikt geen ijdel verhaal van woorden, gelijk de heidenen; want zij menen, dat zij door hun veelheid van woorden zullen verhoord worden.
8
Wordt dan hun niet gelijk; want uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt.
9
Gij dan bidt aldus: Onze Vader, Die in de hemelen zijt! Uw Naam worde geheiligd.
10
Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, gelijk in den hemel alzo ook op de aarde.
11
Geef ons heden ons dagelijks brood.
12
En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onzen schuldenaren.
13
En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van den boze. Want Uw is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, in der eeuwigheid, amen.
14
Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven.
15
Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.
16
En wanneer gij vast, toont geen droevig gezicht, gelijk de geveinsden; want zij mismaken hun aangezichten, opdat zij van de mensen mogen gezien worden, als zij vasten. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.
17
Maar gij, als gij vast, zalft uw hoofd, en wast uw aangezicht;
18
Opdat het van de mensen niet gezien worde, als gij vast, maar van uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.
19
Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen;
20
Maar vergadert u schatten in den hemel, waar ze noch mot noch roest verderft, en waar de dieven niet doorgraven noch stelen;
21
Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.
22
De kaars des lichaams is het oog; indien dan uw oog eenvoudig is, zo zal uw gehele lichaam verlicht wezen;
23
Maar indien uw oog boos is, zo zal geheel uw lichaam duister zijn. Indien dan het licht, dat in u is, duisternis is, hoe groot zal de duisternis zelve zijn!
24
Niemand kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt niet God dienen en den Mammon.
25
Daarom zeg Ik u: Zijt niet bezorgd voor uw leven, wat gij eten, en wat gij drinken zult; noch voor uw lichaam, waarmede gij u kleden zult; is het leven niet meer dan het voedsel, en het lichaam dan de kleding?
26
Aanziet de vogelen des hemels, dat zij niet zaaien, noch maaien, noch verzamelen in de schuren; en uw hemelse Vader voedt nochtans dezelve; gaat gij dezelve niet zeer veel te boven?
27
Wie toch van u kan, met bezorgd te zijn, een el tot zijn lengte toedoen?
28
En wat zijt gij bezorgd voor de kleding? Aanmerkt de lelien des velds, hoe zij wassen; zij arbeiden niet, en spinnen niet;
29
En Ik zeg u, dat ook Salomo, in al zijn heerlijkheid, niet is bekleed geweest, gelijk een van deze.
30
Indien nu God het gras des velds, dat heden is, en morgen in den oven geworpen wordt, alzo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, gij kleingelovigen?
31
Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden?
32
Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft.
33
Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.
34
Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn zelfs kwaad.
Arcana Coelestia #10276
10276. 'And you shall sanctify them, and they shall be the holy of holies' means consequently the inflow and presence of the Lord within the worship of the representative Church. This is clear from the meaning of 'being sanctified' as representing the Lord in respect of the Divine Human, and the reception of Divine Good and Divine Truth from Him, for the Lord alone is holy and therefore that alone is holy which emanates from Him, from which it is evident that 'being sanctified' also means the inflow and presence of the Lord within the worship of the representative Church;
'Being sanctified' means representing the Lord in respect of the Divine Human, see 9956, 9988, 10069.
It also means the reception of Divine Good and Divine Truth from Him, 8806, 9820, 10128.
The Lord alone is holy, and that alone is holy which emanates from Him, 9229, 9479, 9680, 9818.
Thus holy things among the Israelite and Jewish nation were holy in a representative fashion, 10149, and from the meaning of 'the holy of holies' as celestial Divine Good, dealt with in 10129.
[2] From all this it is evident that all those things which had been anointed were called 'the holy of holies' by virtue of the inflow and presence of the Lord's Divine Human. And whenever the Lord flows in and becomes present He does so by a path that is direct, and also in the lower heavens by one that is indirect, through celestial good, which is the inmost heaven's good. Therefore to the extent that the levels of good in the lower heavens contain and store celestial good, which is the good of love to the Lord, they are indeed good. This is why things which had been anointed were called 'the holy of holies'. Regarding the Lord's flowing in directly and indirectly, see in the places referred to in 9682, 9683.
[3] To have any knowledge of the nature of these things a person must know what a representation is and what a representative Church is. What they are has been shown extensively in the places referred to in 9229, 9280, 10030; but since few at the present day know what they are, let something more be said to shed further light on the subject. In the inmost heavens there exist among the angels affections for goodness and truth derived from the Lord, which compose those angels' life and bliss. These affections manifest themselves in the lowest heaven within outward forms, which are countless and infinitely various; whatever the eyes of those in that heaven behold there springs from them. These forms are representative of more internal things, which are affections for goodness and truth and are called celestial and spiritual things.
[4] Good spirits, who perceive the holy things of heaven within those representative forms existing as subjects 1 , have their inner feelings stirred by them. They see, for example, parks or gardens with countless species of trees and fruits, also rose gardens, lawns, fields with crops, houses, palaces, and very many other sights. All these correspond to the affections for goodness and truth which, derived from the Lord, exist in higher heavens. Representative forms also exist in these higher heavens, but they are immeasurably superior in perfection, delightfulness, and rapture to such forms in the lowest heaven. These representative forms are what the saying that no eye has ever seen such things refers to; and if any description of them were given it would surpass human belief.
[5] From all this it may be recognized what representative forms are. All those which had been established among the Israelite nation were similar to the ones in the lowest heaven, but had less perfection because they existed in the natural world. Such forms comprised the tent of meeting together with the ark, the table on which the loaves of the Presence were laid, the lampstand and its lamps, and the altar of incense; the garments of Aaron and his sons; at a later time, the temple together with the sanctuary in it, where the ark with the mercy-seat and cherubs above it was; the bronze sea, the lavers, and similar objects. More however, beyond numbering, appear in the lowest heaven; but these have greater excellence and perfection. That heaven was where the Lord showed Moses on Mount Sinai the things to be established among the Israelite nation, as is evident in Exodus 25:40; 26:30; 27:8, though Moses did not see them there with his bodily eyes but with those of his spirit.
[6] Further proof of the nature of representative forms lies in those things which were seen by prophets - by Daniel, by John in the Book of Revelation, and by all the rest. All the things which they saw conceal Divine spiritual and celestial realities within them. Without the internal sense to explain them those visions are unintelligible, as anyone may recognize.
[7] From all this it is again evident what a representative Church is.
This Church was established in the land of Canaan especially on account of the Word, in order that representative forms and objects carrying a spiritual meaning might be used in the writing of it, thus such things as existed among that nation, in their Church and in their land. For since most ancient times all places in the land of Canaan, all the mountains and rivers there, represented such things as existed in heaven, 3686, 4240, 4447, 4454, 5136, 6516; and so at a later time did the inheritances, tribes, and everything else. The literal sense of the Old Testament Word was composed of such things, to the end that it might be a kind of base in which more internal things terminated and on which they stood, like a building on its foundations, see 9360, 9824, 10044.
[8] Anyone who is intelligent may see from all this that the Word is most holy, that its literal sense is holy by virtue of its internal sense, and that when separated from this it is not holy. For the literal sense separated from the internal is like a person's outward [body] separated from his inward [soul], which is a lifeless statue; and it is like the outer covering of a tree, flower, fruit, or seed without their inward parts, and like the foundation without the house. Those therefore who adhere strictly to the sense of the letter of the Word and do not have or acquire for themselves from the Word teachings in keeping with its internal sense may be drawn into all kinds of heresy. This is why such people refer to the Word as a book of heresies. Sound doctrine drawn from the Word must absolutely shine before people and show them the way to go; those teachings are provided by the internal sense, and the person who is acquainted with them has the internal sense of the Word.
[9] Because the Jewish nation did not acknowledge the presence of any holiness in the Word except in its literal sense alone, which they separated completely from its internal sense, they sank into such darkness that they did not know the Lord when He came into the world. That nation is just the same at the present day; therefore although they live among Christians, they still do not as yet from the Word acknowledge the Lord. Right from the start that nation was interested in outward things but not their inner substance, see what has been shown in the places referred to in 9320(end), 9380. Unless therefore the Lord had come into the world and disclosed its inner contents, contact with the heavens through the Word would have been broken; and if that had been broken the human race on this planet would have perished. For no one can think anything at all that is true or do anything at all that is good except in heaven's strength, that is, the Lord's coming through heaven. The Word is what opens heaven.
Footnotes:
1. Subject is used here to mean something which really exists yet depends for its existence on something prior to itself.
