472. Sed per facta et opera non intelliguntur facta et opera solum qualia sistuntur in externa forma, sed etiam qualia sunt in interna; unusquisque enim novit quod omne factum et opus procedat ex voluntate et cogitatione hominis; nam nisi inde procederet, foret solum motus, qualis fit ex automatis ac simulacris: quare factum aut opus in se spectatum est solum effectus qui animam et vitam suam ducit ex voluntate et cogitatione, usque adeo ut sit voluntas et cogitatio in effectu; proinde quod sit voluntas et cogitatio in externa forma. Inde sequitur, quod qualis est voluntas et cogitatio, quae producunt factum aut opus, tale quoque sit factum et opus: si cogitatio et voluntas bonae sunt, tunc facta et opera sunt bona, si autem cogitatio et voluntas malae sunt, tunc facta et opera sunt mala, tametsi in externa forma apparerent similia. Possunt mille homines similiter facere, hoc est, simile factum sistere tam simile, ut quoad externam formam vix discerni queant; et tamen unumquodvis in se spectatum est dissimile, quia ex dissimili voluntate. Sit exemplo, sincere et juste agere cum socio: unus potest sincere et juste agere cum illo ob finem ut appareat quod sincerus et justus sit propter se et sui honorem; alter propter mundum et lucrum tertius propter retributionem et meritum; quartus propter amicitiam quintus propter timorem legis, jacturae famae et functionis; sextus ut trahat aliquem ad suas partes etiam malas septimus ut fallat; ita alii aliter: sed omnium horum facta, tametsi bona apparent, nam sincere et juste agere cum socio est bonum, usque mala sunt, quoniam non fiunt propter sincerum et justum, quod amet illa, sed propter se et mundum, quos amat; cui amori sincerum et justum serviunt, sicut famuli domino, quos dominus vilipendit et ablegat, quando sibi non serviunt. Sincere et juste cum socio ad similem apparentiam in externa forma etiam agunt qui ex amore sinceri et justi agunt; quidam eorum ex vero fidei seu obedientia, quia ita praeceptum est in Verbo; quidam ex bono fidei seu conscientia, quia ex religioso; quidam ex bono charitatis erga proximum, quia ejus bono consulendum est: quidam ex bono amoris in Dominum, quia bonum faciendum propter bonum, ita quoque sincerum et justum propter sincerum et justum, quae amant quia sunt a Domino, et quia Divinum procedens a Domino est in illis, et inde illa in ipsa sua essentia spectata sunt Divina. Horum facta aut opera sunt interius bona quare etiam sunt exterius bona; nam, ut supra dictum est, facta aut opera prorsus talia sunt, qualis est cogitatio et voluntas, ex quibus procedunt et quod absque his non sint facta et opera, sed solum motus inanimati. Ex his constat, quid per "opera" et "facta" in Verbo intelligitur.
Arcana Coelestia #9995
9995. ‘Simila triticorum facies ea’: quod significet verum quod ex Divino Bono, ex quo illa, constat ex significatione ‘similae’ seu similaginis, quod sit verum, de qua sequitur, et ex significatione ‘triticorum’ quod sint bonum amoris, de qua n. 3941, ita in supremo sensu Divinum Bonum, et ex significatione ‘facere illa’ quod sit quod bona illa caelestia, quae significantur per panem, placentas, et lagana azymorum, sint ex illo vero. Cum his ita se habet: omnia vera et bona quae in caelis 1 sunt, ex Divino Vero procedente ex Divino Bono Domini sunt; Divinum id Verum receptum ab angelis in regno caelesti vocatur bonum caeleste, at in regno spirituali receptum ab angelis ibi vocatur bonum spirituale, nam utcumque Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini vocatur Verum, usque tamen est bonum; causa quod dicatur Verum, est quia illud in caelis apparet, coram visu angelorum externo ibi, ut lux, nam 2 lux ibi est 3 Divinum Verum; sed calor in luce illa 4 , qui est bonum amoris, facit ut sit bonum; similiter se habet apud hominem: verum fidei cum procedit a bono charitatis, quod fit cum homo regeneratus est, tunc verum apparet ut 5 bonum, quod etiam inde vocatur bonum spirituale, nam esse veri est bonum, ac verum est forma boni;
[2] inde constare potest cur homo tam aegre distinguere potest inter cogitare et velle, dicit enim cum aliquid vult quod id cogitet, et saepe cum aliquid cogitat quod id velit, cum tamen distincta sunt sicut verum et bonum, nam esse cogitationis est voluntas, et forma voluntatis est cogitatio, sicut esse veri est bonum, et forma boni est verum, ut mox dictum est; quia homo tam aegre distinguit inter bina illa, ideo nec scit quid est esse vitae suae, et quod bonum id sit, et quod non verum nisi quantum ex bono existit; bonum pertinet ad voluntatem, et voluntas est id quod homo amat, quare verum non fit esse vitae hominis, priusquam id amat, et cum homo id amat, id facit; verum autem pertinet ad intellectum, cujus est cogitare, et cum cogitat id, loqui potest de eo, ac intelligere et cogitare verum absque velle et facere id datur, sed cum est absque velle, tunc non est appropriatum vitae hominis, quia in se non habet esse vitae ejus; quia tale ignorat homo, ideo tribuit fidei omne salutis, et vix aliquid charitati, cum tamen fides suum esse vitae habet a charitate, sicut verum a bono.
[3] Praeterea omne bonum apud hominem formatur per verum, influit enim bonum per viam internam a Domino, ac intrat verum per viam externam, et conjugium ineunt in interno homine, sed aliter apud hominem et angelum spiritualem, et aliter apud hominem et angelum caelestem; apud hominem et angelum spiritualem fit conjugium in parte intellectuali, at 6 in homine et 7 angelo caelesti in parte voluntaria; via externa per quam verum intrat 8 est per auditum et visum in intellectum, via autem interna per quam bonum influit a Domino est per intimum ejus in voluntatem, de qua re videantur quae in locis citatis n. 9596 ostensa sunt; ex his patet quod bona caelestia, quae per panem, placentas, et lagana azymorum significantur, existant per Divinum Verum procedens ex Divino Bono Domini, et quod hoc intelligatur per quod ‘ex simila triticorum facies illa’. Quia ita est, ideo omnes minhae, quae vario modo conficiebantur, ex similagine mixta oleo fiebant 9 , videatur Lev. 2:1-fin. 10 , 6:13-16 [KJV Lev. 6:20-23]; Num. 7:13 seq. , 15:2-15, 28:11-15.
[4] Quod ‘simila’ seu similago, ut et farina, sit verum quod ex bono, constat a sequentibus his locis:
apud Ezechielem,
Similam, mel, et oleum comedisti, unde pulchra facta es valde, 16:13;
dicuntur illa de Hierosolyma, per quam ibi intelligitur Antiqua Ecclesia; ‘simila’ est verum ex bono illius Ecclesiae, ‘mel’ est jucundum illius 11 , ‘oleum’ est bonum amoris, et ‘comedere’ est appropriare 12 ; quare dicitur ‘pulchra facta’, nam pulchritudo spiritualis ex veris et bonis 11 est:
[5] apud Hoscheam, Seges stans non illi, germen non faciet farinam, forte faciet, alieni deglutient eam, 8:7;
‘seges stans’ est verum fidei ex bono in conceptione, n. 9146, ‘germen non faciet farinam’ est sterilitas, quia non verum ex bono, ‘alieni qui deglutient’ sunt falsa ex malo quae consument:
[6] in libro 1 Regum, Dixit mulier Sidonis in Zorpa ad Eliam, quod non sit sibi ex quo placenta, nisi plenitudo volae farinae in cado, et parum olei in lenticula: dixit Elias quod faceret sibi placentam priore loco, ei cadus farinae non consumetur, ac lenticula olei non deficiet: quod quoque factum est, 17:12-15;
per ‘farinam’ ibi significatur verum Ecclesiae, et per ‘Oleum’ bonum ejus; nam per ‘mulierem in Sidone’ repraesentatur Ecclesia quae in cognitionibus veri et boni est', et per ‘Eliam prophetam’ Dominus quoad Verbum; inde patet quid miraculum hoc involvit, nam omnia miracula de quibus in Verbo involvunt talia quae 13 Ecclesiae, n. 7337, 8364, 9086; inde patet quid significat quod farinae cadus non consumetur et lenticula olei non deficiet, si priore loco ex paucis suis faceret Eliae placentam, et posteriore filio suo; quod ‘mulier’ sit Ecclesia, videatur n. 252, 253, quod ‘Sidon’ sint cognitiones veri et boni, n. 1201, et quod ‘Elias’ sit Dominus quoad Verbum, n. 2762, 5247 fin. :
[7] apud Esaiam,
Filia Babelis, sume molam, et mole farinam, xlvii [1, ] 2; ‘filia Babelis’ pro illis in Ecclesia qui in sancto externo sunt, sed in profano interno, ‘molere farinam’ pro eligere talia ex Verbi sensu litterae quae inserviunt confirmandis malis amorum sui et mundi; quod malum est profanum, ‘molere’ est eligere, et quoque ad favorem amorum illorum explicare 14 , et ‘farina’ est verum inserviens, videatur n. 4335;
[8] inde patet quid sit ‘molere’, proinde quid commolitum, ut apud Jeremiam,
Principes manu eorum suspensi sunt, facies senum non honoratae sunt, juvenes ad molendum 15 abduxerunt, Threni 5:12, 13:
apud Moschen, Moscheh accepit vitulum quem fecerant, et combussit igne, et commoluit usque dum fieret minutissimus; tunc 16 sparsit 17 super facies aquarum, et bibere fecit filios Israelis, Exod. 32:20; Deut. 9:21:
et apud Matthaeum, Tunc duo erunt in agro, unus assumetur, alter derelinquetur; duae molentes, una assumetur, altera derelinquetur, 24:40, 41;
inde patet quid sit ‘molere’, quod in bono sensu sit vera ex Verbo eligere et explicare ut inserviant bono, et in malo sensu ut inserviant malo, videatur n. 7780; ex quo etiam constat quid significat commolitum, proinde quid farina et simila.
Footnotes:
1. coelo
2. et
3. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
4. qui in luce
5. fit
6. et
7. seu
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. erant
10. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.
11. inde
12. appropriari
13. The Manuscript inserts sunt.
14. quae sunt prophana
15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
16. tum
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
