281. De innocentia multum locutus sum cum angelis, et informatus quod innocentia sit Esse omnis boni, et inde quod bonum tantum sit bonum quantum in illo est innocentia consequenter quod sapientia tantum sit sapientia quantum ducit ab innocentia similiter amor, charitas, et fides; ¹ et quod inde sit, quod nemo intrare possit caelum nisi ei innocentia sit et quod id sit, quod intelligitur a Domino,

"Sinite infantes venire ad Me, ne prohibete eos, talium enim est regnum" caelorum. "Amen dico vobis, quicunque non receperit regnum" caelorum "ut infans, non ingredietur in illud" ([Matthaeus 19:14; 18:3;] Marcus 10:14-15; Luca 18:16-17):

per "infantes" ibi, ut quoque alibi in Verbo, intelliguntur innocentes: ² innocentiae status etiam describitur a Domino (Matthaeus 6:24-25), ³ sed per meras correspondentias: causa quod bonum sit bonum quantum in eo est innocentia, est quia omne bonum est a Domino, et innocentia est velle duci a Domino. Informatus etiam sum, quod verum non conjungi possit bono ac bonum vero, nisi media innocentia inde quoque est, quod angelus non sit angelus caeli, nisi in illo innocentia sit; nam caelum non est in aliquo priusquam in illo conjunctum est verum bono: inde conjunctio veri et boni vocatur conjugium caeleste, et conjugium caeleste est caelum. Informatus etiam sum, quod amor vere conjugialis ducat suam existentiam ex innocentia, quia ex conjunctione boni et veri, in qua sunt binae mentes, nempe mariti et uxoris quae conjunctio cum descendit, sistitur sub specie amoris conjugialis: nam conjuges, sicut mentes eorum, se mutuo amant. Inde est lusus sicut infantiae et sicut innocentiae in amore conjugiali. ⁴

Footnotes:

7840. ‘Ex agnis et ex capris accipietis’: quod significet bonum innocentiae exterius et interius, constat ex significatione ‘agni’ quod sit bonum innocentiae, de qua n. 3994; et ex significatione ‘caprae’ aut ‘haedi’ quod sit veri bonum in quo innocentia, de qua n. 3995, 4005, 4006, 4871; quod ‘agnus’ sit bonum innocentiae interius, et ‘haedus’ ¹ seu ‘capra’ bonum innocentiae exterius, videatur n. 3519. Quid per bonum innocentiae interius et exterius intelligitur, paucis dicetur: in omni bono erit innocentia, ut sit bonum; absque innocentia est bonum sicut absque sua anima; causa est quia Dominus per innocentiam influit et per illam vivificat bonum apud illos qui regenerantur; bonum ² quod innocentia vivificat est internum et externum; bonum internum est apud illos qui vocantur homines Ecclesiae internae, at bonum externum est apud illos qui sunt homines Ecclesiae externae; homines Ecclesiae internae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera interiora ³ qualia sunt sensus interni Verbi, at homines Ecclesiae externae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera exteriora qualia sunt sensus litteralis Verbi; ⁴ homines Ecclesiae internae sunt qui ex affectione charitatis faciunt proximo bonum, at homines Ecclesiae externae qui ex oboedientia; omnis homo cum regeneratur, primum fit homo Ecclesiae externae, postmodum autem homo Ecclesiae internae; qui ab ⁵ Ecclesia interna sunt in intelligentia et sapientia sunt prae illis qui ab Ecclesia externa, et ideo quoque interius in caelo; ex his nunc patet quid bonum innocentiae interius et exterius.

Footnotes: