267. Quod angeli tantam sapientiam recipere possint. est quia aperta sunt interiora eorum, et sapientia sicut omnis perfectio crescit versus interiora, ita secundum aperitionem eorum. ¹ Sunt tres gradus vitae, qui correspondent tribus caelis, apud unumquemvis angelum (videatur 29-40); illi, apud quos primus gradus apertus est, in caelo primo seu ultimo sunt illi, apud quos secundus gradus apertus est, in caelo secundo seu medio sunt illi autem apud quos tertius gradus apertus est, in caelo tertio seu intimo sunt: secundum hos gradus est sapientia angelorum in caelis inde sapientia angelorum intimi caeli immensum transcendit sapientiam angelorum medii caeli, et horum sapientia sapientiam angelorum ultimi caeli (videatur supra, 209, 210; et quales gradus sint, 38). Quod talia discrimina sint, est quia illa quae in superiori gradu sunt, singularia sunt, et quae in inferiori communia, et communia sunt continentia singularium se habent singularia ad communia sicut millia aut myriades ad unum, ita sapientia angelorum superioris caeli ad sapientiam angelorum inferioris caeli respective. Sed horum sapientia usque similiter transcendit sapientiam hominis, nam homo in corporeo et ejus sensualibus est, et sensualia corporea hominis sunt in infimo gradu. inde patet. qualis sapientia est illis qui ex sensualibus cogitant, hoc est, illis qui sensuales homines vocantur, quod nempe non sint in aliqua sapientia, sed solum in scientia. ² Aliter vero illi homines, quorum cogitationes elevatae sunt supra sensualia, et magis quorum interiora aperta sunt usque in lucem caeli.

Footnotes:

9216. ‘In qua dormiat’: quod significet quietem super illis, constat ex significatione ‘dormire’ quod sit quiescere, hic super sensuali externo, quod significatur per ‘vestem’, n. 9212, nam dicitur ‘vestis in qua dormiat’. Quomodo intelligendum est quod interiora quietem habeant super sensuali, dicetur: sensuale est ultimum vitae hominis, ut supra ostensum est; quod ultimum est, hoc continet omnia interiora et est commune eorum, nam in illud desinunt ac ita super quo quiescunt; sicut pro exemplo cutis, quae ultimum tegumentum corporis est, in ¹ illam desinunt interiora corporis, quia continet illa, ita quoque quiescunt super illa; similiter in corpore peritonaeum, hoc quia continet viscera abdominis, etiam haec quiescunt super illo, ² et quoque nexum communem ³ habent cum illo; pariter pleura respective ad viscera thoracis.

[2] Similiter se habet cum omnibus quae ipsius vitae hominis sunt, prout cum illis quae se referunt ad intellectuale ejus et quae ad voluntarium; haec quoque succedunt ordine ab interioribus ad exteriora; exteriora sunt scientifica cum eorum amoenis, et extrema sunt sensualia quae communicant cum mundo, ⁴ per visum, auditum, gustum, olfactum, et tactum; super his quiescunt interiora, nam in illa desinunt; haec sunt quae in sensu spirituali significantur per 'tegumentum' ⁵ seu ‘vestem in qua dormiat’. Quod sensualia sint ‘vestis’ aut ‘tegumentum’, est ex correspondentiis, nam, ut supra n. 9212 dictum est, spiritus et angeli apparent ⁶ vestibus induti secundum vera fidei eorum, splendentibus qui in veris ex bono sunt, prout angeli ad sepulcrum Domini, Luc. 24:4; Matth. 28:3, et quoque byssinis albis, prout illi de quibus in Apocalypsi 19:14, ac vestibus varii coloris alii.

[3] Praeterea sciendum ⁷ quod omnia et singula a primo seu intimo progrediantur successive ad sua ultima, et ibi quiescunt; etiam ⁸ priora seu interiora cum ultimis ⁹ in successivo ordine nexum habent; quapropter si ultima disparantur, etiam interiora dissipantur; inde quoque sunt tres caeli; intimum seu tertium caelum influit in medium seu secundum caelum, medium seu secundum caelum influit in primum seu ultimum caelum, hoc iterum influit apud hominem ¹⁰ , inde humanum genus est ultimum in ordine, in quod desinit et in quo quiescit caelum; quapropter Dominus ex Divino Suo semper providet ut apud genus humanum Ecclesia sit in qua sit verum Divinum revelatum, quod in nostra tellure est Verbum; per hoc datur continens nexus humani generis cum caelis; inde est quod singulis Verbi sensus internus insit, qui pro caelo, qui talis est ut conjungat mentes angelicas mentibus humanis vinculo tam stricto ut unum agant; inde iterum patet quomodo se habet cum quiescentia interiorum super ultimis.

Footnotes: