235. Loquela angelica aeque distincta est in voces, sicut loquela humana; etiam aeque sonore enuntiatur et sonore auditur; sunt enim illis aeque os, lingua, et aures; et quoque illis est atmosphaera, in qua articulatur sonus loquelae illorum; sed est atmosphaera spiritualis, quae accommodata est angelis qui spirituales: respirant etiam angeli in sua atmosphaera, et media respiratione edunt voces, sicut homines in sua. ¹

Footnotes:

3893. Erant chori angelici qui simul celebrabant Dominum, et hoc ex cordis laetitia; audita erat celebratio quandoque ut ex dulci cantu, vox enim sonora est spiritibus et angelis inter se, et audiuntur sibi tam bene a homo homini ¹ , sed cantus humanus quoad suavitatem et harmoniam, qua caelestis, non illi comparabilis est; ex soni varietate percepi quod plures chori essent; instruebar ab angelis qui apud me, quod illi ad provinciam pulmonum et eorum functiones pertinerent, illis enim est cantus quia hoc officium est pulmonum, hoc ² etiam per experientiam scire dabatur; licebat illis regere respirationem meam, quod fiebat tam leniter et dulce et quoque interius ut vix ullam ³ meam respirationem sentirem: instruebar etiam quod distincti essent illi qui respirationi involuntariae et respirationi voluntariae dicati sunt; dicebatur quod qui involuntariae respirationi dicati sunt, adsint cum homo dormit, nam ut primum homo dormit, cessat ejus voluntarium respirationis, et excipit respirationis involuntarium.

Footnotes: