215. Regimen in regno spirituali Domini vocatur Judicium, quia in bono spirituali sunt, quod est bonum charitatis erga proximum, et hoc bonum in sua essentia est verum; ¹ ac verum est judicii et bonum est justitiae. 2 Ducuntur etiam hi a Domino, sed mediate (208); quapropter illis sunt praefecti, pauciores et plures secundum societatis, in qua sunt, indigentiam. Sunt quoque illis leges, secundum quas inter se vivent. Praefecti administrant omnia secundum leges; intelligunt illas quia sapientes sunt, et in rebus dubiis illustrantur a Domino.

Footnotes:

2256. Quod ‘ad mori faciendum justum cum impio, et sit sic justus sicut impius’ significet quod bonum non mori possit quia malum inde separari potest, constat ex significatione ‘justi’ quod sit bonum, ac ‘impii’ quod sit malum, de qua supra n. 2250, inde ‘ad mori faciendum justum cum impio’ est bonum cum malo; haec, quia fieri non debent, tum quia id cogitare horrorem facit, removentur in sensu interno, et tunc sistuntur haec, quod bonum non mori possit quia malum inde separari potest.

[2] Quomodo haec se habent, paucis si ullis notum est; sciendum quod omne bonum quodcumque cogitavit et fecit homo ab infantia usque ad ultimum vitae ejus, remaneat; similiter omne malum adeo ut ne minimum ejus prorsus pereat; inscripta sunt ejus libro vitae, hoc est, ejus memoriae utrique, et ejus naturae, hoc est, ejus indoli et genio; ex illis vitam sibi formavit ac, ut ita dicatur, animam, quae talis [est] post mortem; sed bona nusquam commiscentur ita cum malis et mala cum bonis quin separari possint; si enim commiscerentur, periret homo in aeternum; hoc providet Dominus; cum homo in aeternum vitam venit, si in bonis amoris et charitatis vixit, tunc separat Dominus mala, et per bona apud eum elevat illum in caelum: si autem in malis vixit, nempe in contrariis amori et charitati, tunc separat Dominus bona ab illo, et mala eum ferunt in infernum; talis est sors cujusvis post mortem; sed est separatio, nusquam plenaria ablatio.

[3] Praeterea etiam, quia voluntas hominis quae est altera pars vitae ejus, prorsus deperdita est, separat Dominus partem illam deperditam a parte altera quae intellectualis ejus, et in hoc bonum charitatis et per hoc novam voluntatem, apud illos qui regenerantur, implantat; hi sunt qui conscientiam habent; sic etiam Dominus in communi separat malum a bono: haec sunt arcana quae in sensu interno intellecta sunt per quod bonum non possit mori quia malum inde separari potest.