112. Quomodo conjunctio caeli cum mundo per correspondentias fit, etiam paucis dicetur. Regnum Domini est regnum finium qui sunt usus, seu quod idem, est regnum usuum qui sunt fines: ideo a Divino universum ita creatum et formatum est, ut usus ubivis possunt indui talibus, per quae sistantur in actu seu in effectu, in caelo primum et dein in mundo, ita per gradus et successive usque ad ultima naturae: inde patet, quod correspondentia naturalium cum spiritualibus, seu mundi cum caelo, sit per usus, et quod unus conjungant et quod formae, quibus induti sunt usus, tantum correspondentiae sint, et tantum conjunctiones, quantum sunt formae usuum. In natura mundi, in triplici ejus regno, omnia quae ibi secundum ordinem existunt, sunt formae usuum, seu effectus formati ab usu ad usum quapropter illa quae ibi sunt, correspondentiae sunt. Apud hominem autem, quantum ille secundum Divinum ordinem vivit, ita quantum in amore in Dominum et in charitate erga proximum, tantum actus ejus sunt usus in forma, et sunt correspondentiae, per quas conjungitur caelo: amare Dominum et proximum in genere est usus praestare. ¹ Porro sciendum est, quod homo sit, per quem conjungitur mundus naturalis cum spirituali, seu quod sit medium conjunctionis; nam in illo est mundus naturalis et quoque est mundus spiritualis (videatur supra, 57); quare quantum homo est spiritualis, tantum est medium conjunctionis; quantum autem naturalis et non spiritualis, tantum non est medium conjunctionis: persistit usque absque medio homine influxus Divinus in mundum, et quoque in illa quae ex mundo sunt apud hominem, sed non in rationale ejus.

Footnotes:

1645. Loquela autem angelorum est ineffabilis, longe supra loquelam spirituum quia supra spirituum angelicorum, et nusquam homini aliqua modo intelligibilis quamdiu in corpore vivit; spiritus in mundo spirituum nec sibi ideam ejus sistere possunt, nam est supra eorum cogitationis perceptibilitatem: loquela illorum non est rerum repraesentatarum per aliquas ideas quales spirituum et spirituum angelicorum, sed est finium et inde usuum, qui sunt principalia et essentialia rerum; illis angelicae cogitationes insinuantur, et ibi variantur cum indefinita varietate; et in omnibus et singulis illius loquelae est jucundum interius et felix ex bono amoris mutui a Domino, ac pulchrum et delectabile a vero fidei inde; fines et inde usus sunt quasi recipientia lenissima, et subjecta deliciosa indefinitarum variationum, et hoc per formas incomprehensibiles caelestes et spirituales; in his tenentur a Domino, nam regnum Domini non est nisi finium et usuum: quare etiam angeli qui apud hominem, ad nihil aliud attendunt quam ad fines et usus, et nihil aliud ab hominis cogitatione elimant; cetera quae sunt idealia et materialia nihil curant quia haec sunt longe infra eorum sphaeram.