From Swedenborg's Works

 

Cielo e inferno #2

Study this Passage

  
/ 603  
  

2. PARTE 1 - CIELO

1.) Il Signore è il Dio del cielo

Innanzi tutto deve essere noto chi è il Dio del cielo, perché da questo discendono tutte le cose. Nel cielo intero, nessun altro se non il Signore è riconosciuto quale Dio del cielo. Lì si dice, così come Egli stesso ha insegnato,

Che Egli è uno col Padre, e chi vede Lui, vede il Padre; che il Padre è in Lui e Lui nel Padre; che tutto ciò che è santo proviene da Lui (Giovanni 10:30, 38; 14:9-11; 16:13-15)

Spesso ho parlato con gli angeli di questo argomento, ed essi hanno immancabilmente sostenuto che sono incapaci di dividere il Divino in tre, perché sanno e percepiscono che il Divino è Uno e questo Uno e nel Signore. Hanno anche detto che quelli della chiesa che nel mondo hanno sostenuto l’idea di tre entità Divine, non possono entrare nel cielo, fintanto che il loro ragionamento vaga da un Dio ad un altro; e lì non è permesso pensare tre e dire uno, 1 perché ognuno nel cielo parla secondo il proprio pensiero, infatti il discorso è il prodotto immediato del pensiero, ovvero è il pensiero che parla. Quindi quelli che in questo mondo separano il Divino in tre, e associano un’idea distinta ad ognuno di essi, e non individuano nell’idea di uno il Signore, non possono essere ricevuti nel cielo, perché nel cielo vi è una condivisione di tutti i pensieri, e perciò se qualcuno giunge lì con un’idea di tre, ma afferma uno, è subito individuato e respinto. Ma deve essere noto che tutti quelli che non hanno separato ciò che è vero da ciò che è buono, ovvero la fede dall’amore, accolgono nell’altra vita, ove sono opportunamente istruiti, l’idea del Signore che è il Dio dell’universo. Avviene altrimenti per quelli che hanno separato la fede dall’amore, cioè coloro che non hanno vissuto in conformità dei precetti della fede autentica.

Footnotes:

1. I cristiani sono stati esaminati nell'altra vita in merito alla loro idea di unico Dio ed è stato accertato che il loro pensiero è incentrato sul concetto di tre Dei (Arcana Coelestia 2329, 5256, 10736, 10738, 10821). La Divina Trinità nel Signore è riconosciuta nel cielo (nn. 14, 15, 1729, 2005, 5256, 9303).

  
/ 603  
  

Many thanks to Fondazione Swedenborg for making this translating publicly available.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4441

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4441. ‘Et tacuit Jacob usque ad venire illos’: quod significet consultationem ex veris fidei quae illi et posteris ejus, constat ex significatione ‘tacere’ quod sit cogitare et tacite consultare 1 ; et ex significatione ‘usque venire illos’, nempe filios, quod sit ex veris fidei quae illi et posteris ejus; quod ‘filii’ sint vera, videatur n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, 4257; quia cum illis consultatio fieret, sic cum veris quae per ‘filios Jacobi’ significantur, proinde ex veris quae illi et posteris ejus.

Footnotes:

1. The Manuscript inserts apud se.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4429

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4429. ‘Ad videndum filias terrae’: quod significet ad cognoscendum affectiones veri et Ecclesias quae sunt inde, constat ex significatione ‘videre’ quod sit cognoscere, de qua aliquoties prius; ex significatione ‘filiarum’ quod sint affectiones, et inde Ecclesiae, de qua n. 2362, 3024, 3963; et ex significatione ‘terrae’, hic terrae Canaanis, quod sit tractus ubi Ecclesia, et inde quoque ipsa Ecclesia, de qua n. 662, 1066, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2118, 1 2928, 3355, 3705, 3686.

[2] Quid per haec quae in hoc versu continentur, significatur, constare potest ab illis quae sequuntur, agitur enim de repraesentativo Ecclesiae quod apud posteros Jacobi instituendum erat; quod hoc repraesentativum apud illos non institui potuerit priusquam quoad interiora vera prorsus vastati fuissent, hoc est, priusquam non amplius scivissent illa, videatur n. 4289; interiora vera sunt omnia illa quae repraesentantur 2 et significantur per ritualia quae illis mandata fuerunt; omnia enim ritualia repraesentarunt et significarunt aliquid in regno Domini in caelis et inde aliquid in regno Domini in terris, hoc est, in Ecclesia; haec quae significabantur et repraesentabantur, sunt hic interiora vera: quod omnia et singula quae mandata sunt posteris Jacobi, cum Ecclesiae repraesentativum apud illos institueretur, de quibus in libris Mosis, imprimis in Exodo et Levitico, fuerint repraesentativa et significativa caelestium et spiritualium regni Domini, ubivis in explicationibus ostensum est: haec omnia fuerunt posteris Jacobi ignota, quia tales fuerunt ut illa profanavissent si novissent, D.

301-303, 2520, 3398, 3479, 3769, 4281, 4293; idcirco non prius venerunt in repraesentativa illa 3 , quam cum prorsus quoad interiora vastati fuissent: in hoc capite itaque agitur de illis veris et quod exstinxerint illa.

[3] Repraesentativa quae mandata fuerunt posteris Jacobi, non fuerunt nova, sed pleraque talia quae prius in usu apud antiquos; verum 4 antiqui non coluerunt externa, sicut posteri Jacobi, seu Judaei et Israelitae, sed interna; per interna agnoverunt Ipsum Dominum; reliquiae Ecclesiae ab antiquo 5 adhuc fuerunt in terra Canaane; imprimis apud illos qui Hittaei et Hivaei dicebantur; inde est quod per illas gentes repraesententur vera quae fuerunt Ecclesiae 6 ; ex his nunc aliquatenus constare potest quid significatur per quod ‘exiverit Dinah filia Jacobi ex Leah 7 , ad videndum filias terrae’; per ‘Dinam’ enim repraesentatur Ecclesia externa qualis institueretur apud posteros Jacobi; et per ‘filias terrae’ significantur Ecclesiae apud antiquos; quod ‘filiae’ ubivis in Verbo in sensu ejus interno significant Ecclesias, videatur n. 2362, 3024 ubi id ostensum; et quod ‘terra’ tractum et gentem ubi Ecclesia, ita Ecclesiam, n. 662, 1066, 1067, 1733, 1850, 2117, 2118, 8 2928, 3355, 3705, 3686.

Footnotes:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. Here the Manuscript interpolates repraesentantur et and underlines (i. e. , italicises) it and significantur. In next line the Manuscript deletes significarunt, writesrepraesentarunt and then interpolates et significarunt. Again two lines lower we find haec quae significaban (deleted) rep (deleted) significabantur et repraesentabantur. And four lines lower the Manuscript interpolates et significativa.

3. The Manuscript inserts quae erant solum externa Ecclesiae.

4. The Manuscript deletes sed, and inserts verum.

5. antiqui apud quos illa fuerunt, constituebant Ecclesiam, quae Ecclesia Antiqua vocatur; reliquiae illius Ecclesiae

6. The Manuscript inserts Antiquae.

7. Leae ex Jacobo

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.