2. PARTE 1 - CIELO

1.) Il Signore è il Dio del cielo

Innanzi tutto deve essere noto chi è il Dio del cielo, perché da questo discendono tutte le cose. Nel cielo intero, nessun altro se non il Signore è riconosciuto quale Dio del cielo. Lì si dice, così come Egli stesso ha insegnato,

Che Egli è uno col Padre, e chi vede Lui, vede il Padre; che il Padre è in Lui e Lui nel Padre; che tutto ciò che è santo proviene da Lui (Giovanni 10:30, 38; 14:9-11; 16:13-15)

Spesso ho parlato con gli angeli di questo argomento, ed essi hanno immancabilmente sostenuto che sono incapaci di dividere il Divino in tre, perché sanno e percepiscono che il Divino è Uno e questo Uno e nel Signore. Hanno anche detto che quelli della chiesa che nel mondo hanno sostenuto l’idea di tre entità Divine, non possono entrare nel cielo, fintanto che il loro ragionamento vaga da un Dio ad un altro; e lì non è permesso pensare tre e dire uno, ¹ perché ognuno nel cielo parla secondo il proprio pensiero, infatti il discorso è il prodotto immediato del pensiero, ovvero è il pensiero che parla. Quindi quelli che in questo mondo separano il Divino in tre, e associano un’idea distinta ad ognuno di essi, e non individuano nell’idea di uno il Signore, non possono essere ricevuti nel cielo, perché nel cielo vi è una condivisione di tutti i pensieri, e perciò se qualcuno giunge lì con un’idea di tre, ma afferma uno, è subito individuato e respinto. Ma deve essere noto che tutti quelli che non hanno separato ciò che è vero da ciò che è buono, ovvero la fede dall’amore, accolgono nell’altra vita, ove sono opportunamente istruiti, l’idea del Signore che è il Dio dell’universo. Avviene altrimenti per quelli che hanno separato la fede dall’amore, cioè coloro che non hanno vissuto in conformità dei precetti della fede autentica.

Footnotes:

3897. GENESEOS ¹

CAPUT TRIGESIMUM

Secundum institutum ante hoc caput explicanda veniunt quae Dominus docuit de ultimo judicio seu de ultimus temporibus Ecclesiae apud Matthaeum cap. xxiv. Ante caput praecedens explicata sunt quae ibi a versu 19-22 continentur ² , nunc sequuntur quae a versu 23-28, nempe, Tunc si quis vobis dixerit, Ecce hic est Christus aut ibi, ne credatis. Surgent enim falsi Christi, et falsi prophetae, et dabunt signa magna et prodigia, ut seducant, si possibile, etiam electos. Ecce praedixi vobis. Si ergo dixerint vobis, Ecce in deserto est, ne exeatis; ecce in conclavibus, ne credatis. Sicut enim fulgur exit ab oriente et apparet usque ad occidentem, ita erit etiam adventas Filii hominis.

Ubicumque enim fuerit cadaver, illic congregabuntur etiam aquilae.

Footnotes:

1071. Quod ‘bibit vinum’ significet quod illa quae sunt fidei vellet investigare, constat ex significatione ‘vini’; ‘vinea aut vitis’, ut ostensum, est Ecclesia spiritualis, seu homo Ecclesiae spiritualis; ‘uva, racemi, botri’ sunt fructus ejus, et significant charitatem et quae sunt charitatis; vinum autem significat fidem inde, et omnia quae sunt fidei; ita ‘uva’ est Ecclesiae istius caeleste, ‘vinum’ est Ecclesiae istius spirituale; illud seu caeleste, ut saepe prius dictum, est voluntatis, hoc seu spirituale est intellectus: quod ‘biberit de vino’ significet quod investigare voluerit illa quae sunt fidei, et quidem per ratiocinia, constat inde quia ‘inebriatus est’, hoc est, in errores lapsus: homo enim hujus Ecclesiae nullam perceptionem habuit sicut homo Ecclesiae Antiquissimae, sed quid bonum et verum esset, addiscere debuit ex doctrinalibus fidei a perceptione Antiquissimae Ecclesiae collectis et conservatis, quae doctrinalia erant illius Ecclesiae Verbum; doctrinalia fidei, sicut Verbum, absque perceptione in multis talia fuerunt ut non credi possent, spiritualia enim et caelestia infinite transcendunt captum humanum, inde ratiocinatio; sed qui non credere vult prius quam illa capiat, nusquam credere potest, ut prius saepe ostensum, videantur quae n. 128-130, 195, 196, 215, 232, 233.

[2] Quod ‘uvae’ in Verbo significent charitatem et quae charitatis sunt, et quod ‘vinum’ significet fidem inde et quae fidei sunt, ex sequentibus his locis constare potest;

apud Esaiam,

Vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, exspectavit ut faceret uvas, et fecit labruscas, 5:1, 2, 4;

ubi ‘uvae’ pro charitate et ejus fructibus:

apud Jeremiam,

Colligendo colligam eos ¹ , dictum Jehovae, non uvae in vite, et non ficus in ficu, 8:13;

‘vitis’ pro Ecclesia spirituali, ‘uvae’ pro charitate:

apud Hoscheam,

Sicut uvas in deserto inveni Israelem, sicut primitivum in ficu, in initio ejus, vidi patres vestros, 9:10;

‘Israel’ pro Antiqua Ecclesia, ‘uva’ pro quod charitate praediti; in opposito sensu cum Israel pro filiis Jacobi:

apud Micham, Non botrus ad comedendum, primitivum ² desideravit anima mea; periit sanctus e terra, et rectus inter hominem non, 7:1, [];

‘botrus’ pro charitate seu sancto, ‘primitivum’ pro fide seu recto:

[3] apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Quemadmodum invenitur mustum in botro, et dicit, Ne corrumpe illud, quia benedictio in illo, 65:8;

‘botrus’ pro charitate, ‘mustum’ pro charitatis bonis et inde veris:

apud Mosen,

Lavit in vino indumentum, et in sanguine uvarum velamen Suum, Gen. 49:11;

de Domino prophetia; ‘vinum’ pro spirituali ex caelesti, ‘sanguis uvarum’ pro caelesti respective ad Ecclesias spirituales; ita ‘uvae’ pro ipsa charitate, ‘vinum’ pro ipsa fide:

apud Johannem, Angelus dixit Mitte falcem acutam, et vindemia botros terrae, quia maturuerunt uvae ejus, Apoc. 14:18;

ibi de ultimis temporibus quando nulla fides, hoc est, quando nulla charitas; nam fides non alia est quam charitatis, estque essentialiter ipsa charitas, quare cum dicitur quod amplius nulla fides, ut ultimis temporibus, intelligitur quod nulla charitas.

[4] Sicut ‘uvae’ significant charitatem, ita ‘vinum’ significat fidem inde, nam vinum est ex uvis; quod praeter a locis nunc et prius, ubi de vinea et vite, etiam a sequentibus constare potest;

apud Esaiam,

Ablata est laetitia et exsultatio de Carmel ³ et in vineis non cantatur, non jubilatur, vinum in torcularibus non calcat calcans, hedad ⁴ cessare feci, 16:10;

pro quod vastata est Ecclesia spiritualis, quae est ‘Carmel’; ‘vinum in torcularibus non calcans’ pro quod non amplius sint qui in fide:

apud eundem,

Exurentur habitatores terrae, et relictus erit homo pusillum; lugebit mustum, languescet vitis, in cantu non bibent vinum; amara erit sicera bibentibus illam, clamor super vino in plateis, 24:6, 7, 9, 11; de vastata Ecclesia Spiritum, ibi vinum pro veris fidei quae nauci apud Jeremiam,

Matribus suis dicent, Ubi frumentum et vinum? cum deficiunt sicut confossus in plateis urbis, Thren. 2:12;

‘ubi frumentum et vinum’ significat ubi amor et fides; ‘plateae urbis’ significant hic ut alibi in Verbo, veritates; ‘ibi confossi’ quod non sciant quid vera fidei:

[5] apud Amos, Reducam captivitatem populi Mei Israelis, et aedificabunt urbes desolatas, et inhabitabunt, et plantabunt vineas, et bibent? vinum earum, 9:14;

de Ecclesia spirituali seu Israele, de qua praedicatur ‘plantare vinea et bibere vinum’ cum talis fit ut ex charitate habeat fidem:

apud Zephaniam,

Aedificabunt domos sed non inhabitabunt, et plantabunt vineas sed non bibent vinum earum, 1:13; Amos 5:11;

pro contrario, cum Ecclesia spiritualis vastata:

apud Zachariam, Erunt sicut potens Ephraim, et laetabitur cor eorum, sicut vino, et filii eorum videbunt et laetabuntur, 10:7;

ibi de domo Jehudae, quod ita ex fidei bonis et veris:

apud Johannem, Quod oleo et vino non damnum inferent, Apoc. 6:6;

pro quod non caelesti et spirituali seu illis quae sunt amoris et fidei.

[6] Quia ‘vinum’ significabat fidem in Dominum, etiam fides in Ecclesia Judaica repraesentabatur in sacrificiis per libamen vini, de quo Num. 15:2-15; 28:11-15, 18 ad fin. ; 29:7 ad fin. ; Lev. 23:12, 13 Exod. 29:40, quare ita apud Hoscheam,

Area et torcular non pascet eos, et mustum mentietur in ea, non habitabant in terra Jehovae, et revertetur Ephraim Aegyptum, et in Assyria immundum comedent, non libabunt Jehovae vinum, non grata erant Ipsi, 9:2-4;

ubi de Israele seu Ecclesia spirituali, deque illis ibi qui pervertant et contaminant sancta et vera fidei per id quod investigare velint illa per scientias et ratiocinia; ‘Aegyptus’ est scientia, ‘Assyria’ est ratiocinatio, ‘Ephraim’ qui ratiocinatur.

Footnotes: