717. "Et super capitibus suis diademata septem." - Quod significet Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi, hic illa adulterata et profanata, constat ex significatione "capitum draconis", quod sint vera scientifica Verbi, quae adulterata et profanata sunt; quod significent insaniam in spiritualibus, at usque astutiam fallendi et seducendi, videatur supra (n. 714 [d]); ex significatione "diadematum", seu lapidum pretiosorum, quod sint Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi (de qua sequitur); et ex significatione "septem", quod sint omnia, et dicantur de sanctis, ac in opposito sensu de profanis (de qua supra, n. 715); hic de profanis, quia de veris Verbi adulteratis et sic profanatis: inde patet quod "diademata septem super capitibus draconis" significent Divina vera in ultimo ordinis, hic illa adulterata et profanata.

[2] Quod "lapides pretiosi", qui sunt "diademata", significent Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera sensus litterae Verbi, est quia "lapis" significat verum; inde "lapides pretiosi" significant Divina vera: quod sint Divina vera in ultimo ordinis, quae sunt vera senSus litterae Verbi, est quia illa translucent; est enim in illis sensus spiritualis, et in hoc sensu est lux caeli, ex qua omnia sensus litterae Verbi pellucent; et quoque secundum series in sensu spirituali variegantur; unde modificationes lucis caelestis, quae sistunt colores quales apparent in caelis, et inde in lapidibus pretiosis variorum generum.

[3] Quod "diademata super septem capitibus draconis" visa sint, est quia vera sensus litterae Verbi lucent, ubicunque sunt, tam apud malos quam apud bonos; lux enim spiritualis, quae illis inest, non exstinguitur quia apud malos sunt, nam caelum usque in illa vera influit: at quia mali adulterant illa, et inde non vident aliquid lucis caeli in illis, sed usque quia credunt sancta esse, ex eo, quod applicent illa ad confirmandum falsa suae religionis, inde ex fide sanctitatis apud illos usque coram illis lucent: et quia ita est, et per illa vera communicationem sibi comparant cum caelis, ideo tandem deprivantur illis, ac relinquuntur suis falsis, in quibus non aliqua lux est, quod fit quando in infernum demittuntur.

[4] Quod vera sensus litterae Verbi appareant sicut diademata, constare potest ex diadematibus in mundo spirituali: in angelorum palatiis in caelo fulgent plura ex lapidibus pretiosis; et quoque lapides pretiosi inde quandoque demittuntur in inferiora, ac dono dantur illis qui aliquid boni fecerunt; immo etiam ibi venduntur sicut in mundo, imprimis a Judaeis, qui cum illis etiam ibi negotiantur; quod Judaei cum illis in mundo spirituali sicut in mundo naturali negotientur, datum et concessum est, quia sensum litterae Verbi sanctum habent: inde quoque est, quod nobiles feminae infra caelos etiam se ornent diadematibus, similiter ut in mundo: et cum inquisitum est unde illa diademata in caelo, et inde in inferioribus, dictum est quod sint a Domino, et a luce spirituali quae ab Ipso, et quod sint ultima illius lucis, quae vocantur effectus; ac quod sint formae repraesentativae affectionum veri ex bono; ita quod sint Divina vera in ultimo ordinis, qualia sunt vera sensus litterae Verbi. Quia inde sunt lapides pretiosi, ideo quoque aliquibus in mundo spirituum licet formare diademata per insitiones quarundam veritatum ex sensu litterae Verbi; sed haec diademata non sunt genuina, duritie sicut crystalli, quia arte facta.

[5] Ex his nunc constare potest quid per "diademata" seu per "lapides pretiosos" in sequentibus locis significatur:

- Apud Esaiam,

"Afflicta et procellis jactata, nec consolationem nacta, ecce Ego dispono cum stibio lapides tuos, et fundamenta tua.. in sapphiris, et ponam carbunculum soles tuos, et portas tuas in lapides pyropi, et omnem finem tuum in lapides desiderii, et omnes filii tui docti a Jehovah" (54:11-13):

haec dicta sunt de "sterili quae non peperit", cui multi filii erunt, per quam significantur gentes, quibus non fuerunt Divina vera quia non fuit Verbum; inde dicitur "Afflicta et procellis jactata, nec consolationem nacta"; "afflicta esse et procellis jactari" dicitur a falsis, a quibus infeStatur et quaquaversum fertur; quod Dominus, quando venturus, Divina vera illis revelaturus sit et illos instructurus, significatur per quod "disponet cum stibio lapides ejus, fundamenta in sapphiris, soles in carbunculum, portas in lapides pyropi, ac fines in lapides desiderii"; quod per "lapides" hos pretiosos, qui nominantur, intelligantur Divina vera in ultimo ordinis, qualia sunt vera sensus litterae Verbi, in quibus vera interna, quae sunt vera qualia in sensu spirituali Verbi, patet; nam per "fundamenta", et per "portas" et per "fines", quos ponet ex lapidibus illis pretiosis, significantur ultima; inde sequitur quod ibi per "lapides" in genere, et per "sapphiros", "carbunculos" et "lapides pyropi", significentur talia vera qualia in sensu litterae Verbi sunt, quae ultima sunt quia pro naturali et sensuali homine: quia instructio gentium in Divinis veris per illa intelligitur, ideo sequitur, "Et omnes filii tui docti a Jehovah." Quid autem "sapphirus", "carbunculus" et "pyropus" in specie significant, non hujus loci est dicere; modo quod "lapides pretiosi" in genere significent vera ultima.

[6] Quoniam "civitas Novae Hierosolymae" significat doctrinam Novae Ecclesiae, et "fundamenta muri ejus" Divina vera ultima, ac "portae" Divina vera introducentia, ideo describuntur fundamenta per "duodecim lapides pretiosos", ac portae per "margaritas", in Apocalypsi,

"Fundamenta muri civitatis" Novae Hierosolymae "omni lapide pretioso exornata; fundamentum primum jaspis, secundum sapphirus, tertium chalcedonius, quartum smaragdus, quintum sardonyx, sextum sardius, septimum chrysolithus, octavum beryllus, nonum topazius, decimum chrysoprasus, undecimum hyacinthus, duodecimum amethystus. Duodecim portae duodecim margaritae, unaquaevis porta erat margarita [una] . Et platea civitatis aurum purum, quasi vitrum pellucidum" ( ¹ ):

per hos "duodecim lapides pretiosos" ex quibus fundamenta, et per "duodecim margaritas" ex quibus portae, significantur Divina vera ultima, quae sunt vera sensus litterae Verbi, super quibus doctrina illius ecclesiae fundatur, et per quae homo sicut per portas introducitur: quod "fundamenta ex lapidibus pretiosis", et "portae ex margaritis", dicantur esse, est quia sensus litterae Verbi in se continet sensum spiritualem, ita lucem caeli, e qua sensus litterae Verbi pellucet, sicut lapides illi a luce et ab igne; sed, de his in sequentibus, ubi singula explicanda sunt.

[7] Similia significantur, per "lapides pretiosos" qui pectorale judicii "Urim et Thummim" vocatum, quod super ephodi Aharonis, faciebant, et quoque qui super humeris ephodi positi erant, apud Mosen,

"Facient ephodum auro, hyacinthino, purpura, coccineo dibapho, et byssino contexto, opere excogitatoris: .... accipies duos lapides schoham, et sculpes super illis nomina filiorum Israelis, .... opere opificis lapidis, sculpturis sigilli sculpes duos lapides super nominibus filiorum Israelis, circumdatos fundis auri facies illos: et pones duos lapides super humeris ephodi. .... Et facies pectorale judicii opere excogitatoris, sicut opus ephodi facies illud, .... et opplebis illud oppletura lapidum; quatuor ordines lapidum erunt: primus ordo rubinus, topazius, carbunculus; secundus ordo chrysoprasus, sapphirus et adamas; tertius ordo cyanus, achates et amethistus: et quartus ordo tharschish, schoham et jaspis: .... lapides erunt super nominibus filiorum Israelis, duodecim super nominibus illorum, sculpturae sigilli cuique super nomine ejus, erunt duodecim tribubus": .... hoc pectorale judicii, Urim et Thummim (Exodus 28:6-30):

quid haec involvunt, nemo scire potest, nisi sciat quid Aharon repraesentabat, et quid inde "vestes" ejus significabant, et quid in specie "ephodum"; vestes enim ejus, ex eo quod significaverint, dictae sunt "vestes sanctitatis": tum quid "pectorale" super ephodo, quod vocatur "pectorale judicii, Urim et Thummim"; tum etiam quid "duodecim tribus Israelis", et quid "duodecim lapides super nominibus eorum." Quod ipsum Aharonem attinet, ille repraesentabat Dominum quoad sacerdotium, quod est regnum caeleste Ipsius; "vestes" autem ejus in genere repraesentabant regnum spirituale, hoc enim in caelis investit regnum caeleste: sunt enim duo regna in quae caeli distincti sunt, regnum caeleste et regnum spirituale; regnum caeleste dicitur ubi recipitur Divinum Bonum procedens a Domino, et regnum spirituale ubi recipitur Divinum Verum; quare Divinum Verum per "vestes Aharonis" in genere significatur, ac per "ephodum" Divinum Verum in ultimis, quoniam erat amictus ultimus.

Quod "vestes" in genere significent vera, ac "vestes Domini" quae apparuerunt sicut lux candidae quando coram tribus discipulis transformatus fuit, significaverint Divinum Verum procedens ab Ipso, ac similiter "vestes Domini a militibus divisae, videatur supra (n. 64, 65, 195, 271, 395, 475 [a] , 476, 637): inde constare potest quod per "duodecim lapides in pectorali ephodi" significata sint Divina vera in ultimis, similiter ac per "duodecim filios Israelis" et per "duodecim tribus"; quod per hos et illos in Verbo significentur vera ecclesiae in omni complexu, videatur supra (n. 431, 657).

[8] Quod pectorale illud ex lapidibus pretiosis, sub quibus nomina duodecim filiorum Israelis erant, confectum fuerit, erat ut per id responsa e caelo ferrent, quae sistebantur in pectorali et ex illo per variegationes colorum ex lapidibus illis effulgentium: secundum repraesentationes Divinorum verorum in caelis, ubi Divina vera, quae a Domino per caelos versus inferiora defluunt, sistuntur per colorum variegationes; ex quibus constare potest quod per "lapides illos pretiosos" etiam significata sint Divina vera in ultimis. (Sed haec plene explicata videantur in Arcanis Caelestibus, n. 9856- ² : et de "binis lapidibus schoham", qui super humeris ephodi, n. 9831-9855.

Quod "ephodum" significaverit externum regni spiritualis, quod est Divinum verum in ultimis, n. 9824. Quid autem in specie significavit "rubinus", "topazius" et "carbunculus", n. 9865: quid "chrysoprasus", "sapphirus" et "adamas", n. 9868: quid "cyanus", "achates" et "amethistus", n. 9870: et quid "tharschisch", "schoham" et "jaspis", n. 9872.)

[9] Similia etiam significantur per "lapides pretiosos" per quos describitur scientia cognitionum veri et boni et inde intelligentia regis Tyri, apud Ezechielem,

Rex Tyri, "tu plenus sapientia, et perfectus pulchritudine, in Eden horto Dei fuisti; omnis lapis pretiosus tegumentum tuum, rubinus, topazius et adamas, tharschisch, sardonyx et jaspis, sapphirus, chrysoprasus et smaragdus, et aurum. .... Tu cherubus, expansio contegentis, et posui te, in monte sanctitatis Dei fuisti, in medio lapidum ignis ambulasti" (28:12, 13 [, 14]):

quoniam per "regem Tyri" significantur cognitiones veri ecclesiae ex Verbo, et quidem ex sensu litterali ejus, inde dicitur quod "in Eden horto Dei fuerit"; per "Eden hortum Dei" significatur intelligentia per Verbum ex Domino, nam "Eden" sicut "oriens" est Dominus, et "hortus Dei" est intelligentia ab Ipso; et quia vera intelligentia unice comparatur, hoc est, datur, per cognitiones veri et boni ex Verbo secundum genuinum suum sensum intellectas, inde dicitur "Omnis lapis pretiosus tegumentum tuum"; "omnis lapis pretiosus" significat cognitiones veri et boni, et "tegumentum" significat externum Verbi quod tegit internum ejus; externum Verbi est sensus litterae ejus contegens internum quod est sensus spiritualis ejus. Quia sapientia et intelligentia inde est homini, ideo dicitur, Rex Tyri, "tu plenus sapientia et perfectus pulchritudine"; "pulchritudo" significat intelligentiam, quia omnis pulchritudo in caelis est secundum illam. Etiam sensus litterae Verbi intelligitur per "cherubum, expansionem contegentis", nam "cherubi" significant tutelam ne adeatur Dominus nisi quam per bonum amoris; et sensus litterae Verbi, quia contegit interiora ejus, tutatur. "Mons sanctitatis" significat ecclesiam quoad doctrinam amoris et charitatis, et "lapides ignis", in quorum medio ambulavit, significant vera ex bono amoris secundum quae vita. Quod per "lapides pretiosos" hic significentur vera pellucentia ex luce caeli, quae est Divinum Verum, manifeste constare potest ex eo, quod per "Tyrum" in Verbo significentur cognitiones veri et boni, quae cognitiones sunt vera ultima, qualia sunt senSus litterae Verbi.

(Quod "Tyrus" cognitiones veri et boni significet, videatur supra, n. 514 [a, b] .)

[10] Apud eundem,

"Syria negotiatrix tua ob multitudinem operum tuorum, cum chrysopraso purpuram et acupictum, et byssum et ramoth et pyropum dederunt in negotiationibus tuis: .... negotiatores Schebae et Raamae, hi negotiatores tui per primarium omnis aromatis, et per omnem lapidem pretiosum, et aurum" (27:16, 22):

etiam haec de Tyro, per quam significantur cognitiones veri et boni ecclesiae ex Verbo (ut supra); quia per "Syriam", et per "Schebam" et "Raamam" similiter significantur cognitiones veri et boni, et per "negotiationes" significantur acquisitiones illarum, ideo dicitur quod illae regiones dederint "lapides pretiosos in negotiationibus suis": cognitiones veri et boni sunt vera in ultimis, qualia sunt vera sensus litterae et litteralis Verbi.

[11] Apud Hiobum,

"Locus sapphiri lapides ejus, et pulveres auri illi, .... sapientia unde in venitur? et quis est locus intelligentiae? .... Non datur aurum prae ea, et non appenditur argentum pretium ejus; non aequiparatur auro Ophir, onyche pretioso et sapphiro; non certabit cum ea aurum et adamas, .... ramoth et gabish non commemorabitur, et electio sapientiae prae margaritis; non certabit cum ea topazius Aethiopiae; .... en timor Domini est sapientia, et recedere a malo est ³ intelligentia" (28:6, 12, 13, 15-19, 28):

quoniam per Divina vera ultima spiritualiter intellecta omnis sapientia et intelligentia est, et quia per "lapides pretiosos" ibi nominatos, "onychen", "sapphirum", "adamantem", "topazium", et per "margaritas", illa vera significantur, et hi lapides quatenus lapides ex terrestri materia, ac pro pretiosis habiti in mundo, nihili sunt ad intelligentiam et sapientiam, ideo dicitur quod "lapides illi non intelligentiae et sapientiae aequiparandi sint, nec aurum et argentum"; comparationes fiunt cum illis, quia etiam significant, et quod alioqui nihil sint respective.

[12] Apud Davidem,

"Tu", Jehovah "surges et misereberis Zionis, .... quia desiderant servi tui lapides ejus" (Psalmus 102:14, 15 [B.A. 13, 14]):

per "lapides Zionis", quos desiderant servi Jehovae, intelliguntur Divina vera; nam per "Zionem", cujus miserebitur Jehovah, intelligitur ecclesia quae in caelesti amore est.

[13] Apud Sachariam,

"Ecce lapis quem dedi coram" sacerdote magno "Jehoschua, super lapide uno septem oculi; ecce Ego sculpens sculpturam ejus: .... in die illo.... clamabitis vir ad socium suum, sub vitem et sub ficum" (3:9, 10):

haec de adventu Domini; et per "lapidem", datum coram Jehoschua sacerdote, significatur Divinum Verum, quod est Verbum: "septem oculi in uno lapide" significant Divinam sapientiam et intelligentiam, quae sunt Divini Veri, ita Verbi; "septem" dicuntur de sanctis Verbi et ecclesiae, et "oculi" significant intelligentiam et sapientiam: "sculpere sculpturam" significat repraesentativum et significativum ejus: per "vitem" et per "ficum", sub quas venturi, significatur ecclesia et doctrina ex veris internis et ex veris externis; vera interna sunt quae vocantur spiritualia, et vera externa sunt quae vocantur naturalia; haec per "ficum" et illa per "vitem" significantur.

[14] Apud Mosen,

"Viderunt Deum Israelis, et sub pedibus Ipsius sicut opus lapidis sapphiri, sicut substantia caeli quoad munditiem" (Exodus 24:10):

per "Deum Israelis" intelligitur Dominus; per "opus lapidis sapphiri sub pedibus Ipsius" intelligitur Divinum Verum in ultimis, quale est Verbum in littera, "planta" enim "pedis" significat ultimum, quod solum gens Judaica videre potuit, nam in externis Verbi, ecclesiae et cultus fuerunt, et non in internis: "sapphirus" significat translucidum a veris internis: "sicut substantia caeli quoad munditiem" significat translucentiam caeli angelici. (Sed haec in Arcanis Caelestibus, n. 9406-9408, explicata sunt.) Quoniam "lapis pretiosus" significat Divinum Verum in ultimis translucens a veris interioribus, ideo describitur luminare civitatis Novae Hierosolymae, in Apocalypsi,

Quod esset "simile lapidi pretioso, sicut lapidi jaspidi instar crystalli splendenti" ( ⁴ ).

Et quoniam per "equum album" ibi significatur intellectus Verbi, et per "insidentem illi equo" Dominus quoad Verbum, ideo

Visum est, quod super capite insidentis illi equo essent diademata multa, et quod appelletur nomen Ipsius Verbum Dei (Apocalypsis 19:12, 13).

[15] Haec de lapidibus pretiosis apud illos qui in Divinis veris sunt; nunc aliquid de lapidibus pretiosis apud illos qui in falsis infernalibus sunt: apud hos, dum in mundo vivunt, aeque dantur lapides pretiosi, quia aeque cognitiones veri et boni ex Verbi sensu naturali, qui est sensus litterae; inde est quod illis aeque addicentur lapides pretiosi seu diademata, sicut hic "draconi", super cujus capitibus visa sunt "septem diademata"; causa est quia Verbum usque est Verbum, ac vera ejus usque sunt vera in se, sive sint apud malos sive sint apud bonos; quod mali pervertant et falsificent vera Verbi, usque id non mutat essentiam eorum. Exinde est quod in sequentibus in Apocalypsi similia visa sint super "muliere sedente super bestia coccinea", per quam Babylon describitur: de qua haec,

Mulier sedens super bestia coccinea plena nominibus blasphemiae, "et habebat capita septem, et cornua decem; erat.. induta purpura et coccino, et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis, .... et super fronte nomen scriptum.. Babylon magna" (Apocalypsis 17:3-5);

sed de his in sequentibus. Similiter alibi in Apocalypsi,

"Mercatores terrae flebunt et plangent super" Babylone magna, "quod merces ejus nemo emat amplius, merces auri et argenti et lapidis pretiosi, et margaritae et byssi, et purpurae et serici et coccini: .... et mercatores.... dicent, Vae, vae urbs magna, quae induta fuit bysso et purpura et coccino, inaurata auro, lapide pretioso et margaritis" (18:11, 12, [15,] 16).

[16] Quia per "lapides pretiosos", perque "purpuram et byssum", significantur cognitiones veri et boni ex Verbo, ideo dicitur de homine divite,

Quod indutus esset purpura et bysso, ad cujus vestibulum projectus est Lazarus (Luca 16:19, 20):

per "divitem" intelligitur gens Judaica; quae quia habebat Verbum, in quo Divina vera sunt, dicitur de eo, quod "purpura et bysso indutus esset": et per "Lazarum" pauperem intelliguntur gentes, quae non Verbum, et inde non vera habebant: inde patet quod diviti, tametsi malus, et postea projectus in infernum, fuerint "vestes ex purpura et bysso."

[17] Talia etiam dicuntur de "rege septentrionis", qui bellum gessit contra regem meridiei, apud Danielem,

Rex septentrionis "tantum deum, munitiones super statione sua honorabit, deum quem non noverunt patres ejus, honorabit auro, argento, et lapide pretioso et desiderabilibus; faciet munimenta munitionum cum deo alieno; qui agnoverit magno afficietur honore" (11:38, 39):

agitur in eo capite de bello regis septentrionis cum rege meridiei; et per "regem septentrionis" intelliguntur illi qui in scientia ex Verbo sunt, et tamen non in vita, ita quoque qui in sola fide ita dicta, et usque non in charitate, hanc rejiciendo sicut ad salutem non conducens: per "regem" autem "meridiei" intelliguntur qui in intelligentia ex Verbo sunt, quia in charitate; hi sunt "rex meridiei" seu "regis meridiei", quia "meridies" significat lucem et lux intelligentiam, et lux intelligentiae est ex Verbo illis qui in charitate sunt, quae est vita fidei: quod autem supradicti sint "rex septentrionis", seu "regis septentrionis", est quia "septentrio" significat noctem, et quoque lucem frigidam, qualis est lux hieme, ex qua, quia non inest calor, nulla fructificatio est; "calor" enim spiritualis est charitas, et ex calore per lucem est omnis germinatio. De bello inter eos reges agitur, quia de ultimo tempore ecclesiae, quando omne salutis ponitur in scientia ex Verbo, et nihil in vita; apud gentem Judaicam in traditionibus, per quas falsificaverunt Verbum; et Verbi vera fiunt traditiones quando vita charitatis nulla est; similiter vera Verbi fiunt falsa quando fides separatur a charitate. Ex his constare potest quod per "regem septentrionis" etiam intelligantur qui in sola fide sunt, hoc est, qui in fide absque charitate sunt.

[18] Iidem apud Danielem etiam intelliguntur per "hircum" qui pugnavit cum ariete: iidem etiam per "draconem" in hoc capite, cum differentia quod per "draconem" proprie intelligantur eruditi qui se doctrina et vita confirmaverunt in fide separata a charitate, hi enim venenum habent, sicut dracones, quod charitatem necat: inde est quod apud Danielem etiam angelus Michael nominetur (cap. 12:1). Quod illi pervertant et falsificent vera Verbi qui omne ecclesiae ponunt in scientia cognitionum inde, et nihil in vita, intelligitur per quod "rex septentrionis honoraverit deum alienum, quem non noverunt patres eorum", et quod "illum honoraverit auro, argento, lapide pretioso et ⁵ margaritis"; per "deum" ejus intelliguntur vera Verbi falsificata; quoniam ubi dicitur in Verbo "Deus", intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, ita quoque Divinum Verum procedens a Domino, et ubi dicitur "Jehovah", intelligitur Dominus quoad Divinum Bonum, ita quoque Divinum Bonum procedens a Domino; quare per "deum alienum, quem non noverunt patres", intelliguntur vera Verbi falsificata, quae in se sunt falsa, et non agnita ab illis qui prius ab ecclesia fuerunt: ipsa illa vera et bona Verbi, tametsi falsificata, significantur per "lapides pretiosos" et per "desiderabilia", tum per "argentum et aurum", vera enim Verbi non mutant essentiam ex eo quod sint apud malos: per "munitiones super statione", et per "munimenta munitionum", significantur illa quae sunt propriae intelligentiae confirmata per sensum litterae Verbi, qui talis est, si non interius intelligitur, ut trahi possit ad quascunque haereses confirmandas. Ex his nunc constare potest quid per "diademata septem super capitibus draconis" significatur.

Footnotes:

431. Hactenus ostensum est quod "duodecim" significent omnia, ac quod dicantur de veris ex bono; quod autem "duodecim tribus" significent omnia ecclesiae, et unaquaevis tribus aliquod universale et essentiale ecclesiae, hic ostendetur. Quoniam apud filios Jacobi instituenda erat EccleSia Repraesentativa, ideo provisum est a Domino, ut filii ejus numero duodecim essent, ac illis darentur nomina significativa, ex quibus duodecim tribus similibuS nominibus insignitae significarent omnia ecclesiae quam repraesentarent, ac unaquaevis tribus aliquod universale essentiale ejus; quid itaque unaquaevis tribus significabat et repraesentabat, dicetur in sequentibus: et quia omnia ecclesiae se referunt ad vera ex bono, ideo etiam per "duodecim tribus" significantur vera ex bono in omni complexu. Quod dictae fuerint "tribus", erat ex causa, quia per binas illas voces, ex quibus "tribus" in lingua originali seu Hebraea nominantur, significatur "sceptrum" et "baculus"; et per "sceptrum" significatur Divinum Verum quoad regimen, et per "baculum" Divinum Verum quoad potentiam;

[2] propter illam derivationem et significationem etiam mandatum est, quando populus murmurabat contra Mosen et Aharonem de regimine et de potentia super illos, ut

Principes omnium tribuum ponerent baculos suos in Tentorio conventus, ac in medio eorum baculum Levi, super quo scriptum nomen Aharonis, qui florebat amygdalis (Numeri 17:18-23 [B.A. 3-8]):

per "baculos" enim, ut dictum est, simile significatur quod per "tribus"; ac per "baculum Levi", cui inscriptum nomen Aharonis, simile quod per "tribum Levi"et quod per "Aharonem" ut Summum Sacerdotum, nempe bonum charitatis erga proximum ac bonum amoris in Dominum, per "tribum Levi" bonum charitatis et per "Aharonem Sacerdotem" bonum amoris; quapropter is baculus in medio ponebatur, et florebat amygdalis; "in medio" poni significat inde omnia (videatur supra, n. ¹ 313), et "amygdalae" significant bona vitae.

[3] Quoniam "duodecim tribus" significabant omnia ecclesiae, seu vera ex bono in omni complexu, ideo

Factum est pectorale Aharoni, quod Urim et Thummim vocabatur, ex duodecim lapidibus pretiosis, sub quibus nomina tribuum, seu duodecim filiorum Israelis (Exodus 28:15-30; 39:8-21, 29):

quod per illud responsa e caelo data fuerint, notum est, sed ex qua origine, nondum revelatum est; quare dicetur. Omnis lux in caelo angelico procedit a Domino ut Sole; quare illa lux in sua essentia est Divinum Verum, ex quo est omnis intelligentia et sapientia angelis, et quoque hominibus in rebus spiritualibus. Illa lux in caelo modificatur in varios colores secundum vera ex bono quae recipiuntur; inde est quod in Verbo "colores" ex correspondentia significent vera ex bono; quare etiam responsa dabantur per exsplendescentiam ex coloribus lapidum qui in Urim et Thummim, et simul tunc vel per vivam vocem vel per tacitam perceptionem correspondentem exsplendescentiae. Inde patet, quod "duodecim tribus", quarum nomina insculpta fuerunt, similia significent. (Sed de his videantur quae in Arcanis Caelestibus dicta et ostensa sunt: quod nempe colores in caelo sint ex luce ibi, et quod sint ejus modificationes et variegationes secundum receptionem, n. 1042, 1043, 1053, 1624, 3993, 4530, 4922, 4742: ita quod sint apparentiae veri ex bono, ac significent talia quae sunt intelligentiae et sapientiae, n. 4530, 4922, 4677, 9466:

quod colores quantum trahunt a rubro significent bonum, et quantum ex albo verum, n. ² 9467.

Quod "lapides" in genere significent vera, n. 643, 1298, 3720, 6426, 8609, 10376:

quod "lapides pretiosi" significent vera ex bono, ita "duodecim lapides pretiosi" omnia vera quae ex bono in ecclesia et caelo, n. 9863, 9865, 9868, 9873, ³ 9905.

Quod "pectorale judicii", quod super ephodo et Urim et Thummim vocabatur, in genere significet Verum elucens ex Divino Bono, n. 9823:

quod "Urim" sit ignis lucens, ac "Thummim" exsplendescentia in lingua angelica, at integritas in lingua Hebraea, n. 9905:

quod inde "Urim at Thummim" ex correspondentia significet exsplendescentiam Divini Veri ex Divino Bono in ultimis, n. 9905:

quod ibi responsa data fuerint per lucis variegationes ex lapidibus pretiosis, et simul tunc per vivam vocem, vel per tacitam perceptionem, n. 3862:

quod insculpta fuerint nomina duodecim tribuum, quia per has significata sunt omnia vera Divina caeli et ecclesiae, n. 3858, 6335, 6640, 9863, 9865, 9873, 9874, 9905: praeter plura, n. 9863, 9864, 9866, 9891, 9895.)

[4] Quoniam omnis potentia est veris ex bono, seu bono per vera, ideo quoque

Super duobus lapidibus schoham sculpta erant nomina duodecim tribuum, sex super quovis, et ponebantur super binis humeris ephodi quo superindutus Aharon (cap. 28:9-14; 39:6, 7);

per quod significabatur potentia Divini Veri ex Divino Bono, et inde potentia illis qui recipiunt Divinum Verum in bono amoris; per "lapides schoham" enim significabantur vera ex bono amoris, per "humeros" potentia, et per "duodecim tribus" omnes qui in veris ex bono sunt. (Quod omnis potentia sit Divino Vero ex Divino Bono, et inde potentia illis qui recipiunt, videatur supra, n. 209, 333; et in opere De Caelo et Inferno 228-233:

quod "humeri" significent potentiam omnimodam, in Arcanis Caelestibus, n. 4931-4937, 9836.)

[5] Quod "tribus" significent omnia ecclesiae, constare potest ex sequentibus his locis:

Apud Matthaeum,

"Tunc apparebit signum Filii hominis et tunc plangent omnes tribus terrae; et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute et gloria.." (24:30):

et in Apocalypsi,

"Ecce venit cum nubibus, et videbit Ipsum omnis oculus, et qui Ipsum transfixerunt, et plangent super Ipsum omnes tribus terrae" (1:7);

per quae significatur quod Dominus in fine ecclesiae Se revelaturus sit in Verbo per sensum internum, ac quod agnituri omnes qui in veris ex bono sunt, et quod etiam visuri illi qui in falsis ex malo (videatur supra, n. 37-39); quod "plangent omnes tribus terrae" significat quod peritura omnia vera ex bono, et successura falsa ex malo; "tribus terrae" sunt omnes qui ab ecclesia, et quoque omnia ecclesiae.

[6] Apud Matthaeum,

"Jesus dixit" discipulis, "Amen dico vobis, quod vos qui secuti estis Me in regeneratione, quando sedebit Filius hominis super throno gloriae suae, sedebitis etiam vos super duodecim thronis, judicantes duodecim tribus Israelis" (19:28):

et apud Lucam,

"Comedetis et bibetis super mensa mea in regno meo, et sedebitis super thronis judicantes duodecim tribus Israelis" (22:30):

nemo haec intellecturus esset, nisi ex sensu spirituali sciret quid intelligitur per "apostolos", quid per "thronos", quid per "tribus Israelis." Quis non scire potest quod non apostoli judicaturi sint, sed quod solus Dominus? quisque enim judicatur secundum vitam suam, ac vitam omnium nemo scit nisi solus Dominus, ac apostoli ne quidem vitam unius. At in sensu spirituali per "duodecim apostolos" significantur omnia vera ex bono, per "sedere super thronis" significatur judicium, et per "duodecim tribus Israelis" significantur omnes qui ab ecclesia; quare per illa verba significatur quod Dominus judicaturus sit omnes ex Divino Vero et secundum receptionem ejus in bono.

[7] Quod illa per "apostolos" et per "tribus Israelis" significentur, patet manifeste ex his in Apocalypsi,

Nova Hierosolyma "habebat murum magnum et altum, habentem portas duodecim, et super portis angelos duodecim, et nomina scripta quae sunt duodecim tribuum filiorum Israelis;.... et murus habebat fundamenta duodecim, et in his nomina duodecim apostolorum Agni" (21:12, 14);

per "Novam Hierosolymam" nec intelligitur aliqua nova Hierosolyma, nec per "murum" et "portas" ejus intelliguntur murus et portae, nec per duodecim tribus" et "apostolos" duodecim tribus et apostoli; quod prorsus alia per singula significentur, patet solum ex eo, quod per "Novam Hierosolymam" intelligatur nova ecclesia quoad doctrinam; quare "angeli", "tribus" et "apostoli" significant talia quae novae illius ecclesiae sunt, quae omnia se referunt ad verum et ad bonum, et ad conjunctionem eorum, proinde ad vera ex bono. (Sed haec videbuntur explicata in sequentibus; in summa autem explicata sunt in opusculo De Doctrina Novae Hierosolymae, n. 1)

[8] Apud Davidem,

"Hierosolyma aedificata est sicut urbs quae cohaeret sibi una; eo ascendunt tribus, tribus Jah, testimonium Israeli, ad confitendum nomini Jehovae" (Ps. cxxii. [3,] 4)

per "Hierosolymam" etiam hic significatur ecclesia quoad doctrinam, quae dicitur "aedificata sicut urbs quae cohaeret sibi una", cum omnia doctrinae ejus consentientia et unanima sunt, et cum mutuo spectant Dominum ac amorem in Ipsum ab Ipso ut principium et finem: dicitur "aedificata sicut urbs", quia "urbs" significat doctrinam; vera doctrinae quae spectant, significantur per "tribus, tribus Jah"; per "tribus" significantur vera, et per "tribus Jah" vera ex bono quae a Domino; cultus inde significatur per "confiteri nomini Jehovae."

[9] Quoniam per "Israelem" significatur ecclesia quae in veris ex bono est, ideo Israel in Verbo vocatur

"Tribus hereditatis" (Esaias 63:17; Jeremias 10:16; 51:19; Psalmus 74:2).

Et quoniam per "Aegyptum" significantur vera scientifica quae in naturali homine, et super illis fundantur vera ex bono quae sunt vera spiritualis hominis, ideo Aegyptus vocatur

"Angularis lapis tribuum" (Esaias 19:13);

"lapis angularis" significat fundamentum (videatur supra, n. 417 [b]). Et quoniam per "terram Canaanem" significatur ecclesia, et per "duodecim tribus" omnia ecclesiae, ac per unamquamvis tribum aliquod universale et essentiale ecclesiae, ideo illa terra divisa est inter tribus (Numeri 26:5-56; 34:17-28: Josuae, cap. 15, seq.). Etiam hoc manifeste patet apud Ezechielem, ubi agitur de nova terra, per quam significatur nova ecclesia a Domino instauranda, ac praedicitur et designatur quomodo illa distribuetur in hereditatem secundum duodecim tribus Israelis (cap. 47:13, 20); quae tribus etiam quoad sua nomina recensentur (cap. 48:1 ad fin. ). Quod non duodecim tribus Israelis ibi intelligantur quae hereditaturae terram, nec aliqua tribus ibi nominata, manifeste patet; dissipatae enim sunt undecim tribus, et cum gentibus ubique commixtae, et tamen dicitur quem plagam terrae hereditatura sit tribus Dan, quam Ascher, Naphthali, Menasse, Ephraim, Reuben, Jehudah, quam Benjamin, Simeon, Isaschar, Sebulon, Gad; ex quibus constat quod per "terram" ibi intelligatur ecclesia, ac per duodecim tribus intelligantur omnia ecclesiae, et per unamquamvis tribum aliquod universale essentiale ecclesiae. Simile est cum "duodecim tribubus" in hoc capite Apocalypseos recensitis, quod "duodecim millia ex unaquavis tribu signarentur" et salvarentur: quod per "duodecim millia" ibi significentur omnes et omnia, videatur in praecedente articulo; quodnam autem universale essentiale ecclesiae significatur per unamquamvis tribum, dicetur in sequentibus.

[10] Simile paene dicitur de Ecclesia apud Antiquos, quae ante Ecclesiam Israeliticam, apud Mosen:

"Memento dierum aeternitatis, intelligite annos generationis et generationis; interroga patrem tuum qui indicabit tibi, seniores tuos qui dicent tibi, quum hereditatem daret Altissimus gentibus, quum separaret filios hominis, constituit terminos populorum juxta numerum filiorum Israelis" (Deuteronomius 32:7, 8):

haec dicta sunt de ecclesiis quae fuerunt ante ecclesiam apud filios Israelis institutam (de quibus ecclesiis videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 247) Ecclesia Antiquissima quae fuit ante diluvium, quae fuit ecclesia caelestis seu ecclesia quae in bono amoris in Dominum, intelligitur per "dies aeternitatis", "quum hereditatem daret Altissimus gentibus, quum separaret filios hominis"; per "gentes" significantur qui in bono amoris sunt (videatur supra, n. 331), et per "filios hominis qui in veris ex bono sunt (etiam supra, n 63, 151): et Ecclesia Antiqua, quae fuit post diluvium, et fuit ecclesia spiritualis, intelligitur per "annos generationis et "cum Altissimus constituit terminos populorum juxta numerum filiorum Israelis"; per "populos" significantur qui in bono spirituali, quod, est bonum charitatis erga proximum (videatur etiam supra, n. 331), et per "numerum filiorum Israelis" significatur simile quod per "duodecim tribus", secundum quas datae sunt hereditates (ut supra, apud Ezechielem).

[11] Hic duo arcana de duodecim tribubus memoranda sunt:-

(1) Quod ordinationes earum repraesentaverint ordinationes societatum angelicarum in caelis; unde est quod repraesentaverint omnia ecclesiae; nam ecclesia et caelum unum agunt.

(2) Quod repraesentatio caeli et ecclesia cadat secundum ordinem in quo nominantur: et quod primum nomen seu prima tribus sit index, ex quo determinantur illa quae sequuntur, proinde res caeli et ecclesiae cum varietate.

(1) Quod ordinationes duodecim tribuum Israelis repraesentaverint ordinationes societatum angelicarum in caelis, proinde caelum, quoniam caelum ex societatibus angelicis consistit, constare potest ex eo, quod unaquaevis tribus repraesentaverit et inde significaverit aliquod universale essentiale ecclesiae, et quod duodecim tribus simul sumptae repraesentaverint omnia ecclesiae, et quod ecclesia apud filios Israelis instituta fuerit ecclesia repraesentativa; quare tota gens in duodecim tribus distributa repraesentavit ecclesiam in toto complexu, consequenter etiam caelum; nam eadem bona et eadem vera quae faciunt ecclesiam etiam faciunt caelum, seu quae faciunt caelum etiam faciunt ecclesiam (videatur in opere De Caelo et Inferno 57).

[12] Ordinationes duodecim tribuum Israelis secundum ordinationes societatum angelicarum caeli, proinde secundum formam caeli, exstant in castrametationibus earum descriptis apud Mosen, quod nempe

Ad ortum castrametatae fuerint tribus Jehudae, Isascharis et Sebulonis; ad meridiem tribus Reubenis, Simeonis, Gadis; ad occidentem tribus Ephraimi, Menasses et Benjaminis; et ad septentrionem tribus Danis, Ascheris et Naphthali; ac tribus Levi in medio castrorum: quod etiam simili ordine profectae fuerint (Numeri 2:1 ad fin. ).

Qui scit quinam sunt et quales qui in plaga orientali in caelo habitant, ac quinam et quales qui in plaga meridionali, occidentali et septentrionali, et simul qui scit quinam sunt et quales qui per unamquamvis tribum significantur, scire potest arcanum cur ad orientem castrametatae fuerint tribus Jehudae, Isascharis et Sebulonis; cur ad meridiem tribus Reubenis, Simeonis et Gadis, et sic porro; ad illustrationem solum dicetur de tribubus Jehudae, Isascharis et Sebulonis, qui castrametati ad orientem. Per "tribum Jehudae" significatur bonum amoris in Dominum, per "tribum Isascharis" significatur verum illius boni, et per "tribum Sebulonis" conjugium boni et veri, quod etiam conjugium caeleste vocatur. Illi etiam qui in orientali plaga in caelo habitant, omnes sunt in bono amoris in Dominum, et in veris ex illo bono, et inde in conjugio caelesti: similiter intelligendae sunt reliquae tribus. (Quod omnes in caelo habitent secundum quale suum in quatuor plagis, et quod plagae ibi non sint sicut plagae in mundo nostro solari, videatur in opere De Caelo et Inferno 141-153,)

[13] Quoniam castrametationes filiorum Israelis repraesentaverunt ordinationes societatum angelicarum in caelo, ideo Bileamus cum vidit castrametationes eorum, in spiritu vidit sicut caelum, ac prophetavit et benedixit illis; de qua re ita apud Mosen,

"Bileamus...direxit versus desertum facies suas, cumque tolleret oculos suos, et Videret Israelem habitantem juxta tribus suas, venit super eum spiritus Dei, et edidit enuntiatum propheticum, dixitque, .... Quam bona sunt tabernacula tua, Jacobe, habitacula tua, Israel; sicut valles plantantur, sicut horti juxta fluvium", etc. (Numeri 24:1-4, seq.):

quod tunc viderit castrametationes filiorum Israelis secundum tribus ordinatas ut supra, patet, nam dicitur quod "direxerit facies suas versus desertum, ac viderit Israelem habitantem .juxta tribus suas"; et quia tunc vidit ordinem caeli in illis, ideo venit super eum spiritus Dei, prophetavit et dixit, "Quam bona sunt tabernacula tua, Jacobe, et habitacula tua, Israel": "tabernacula" et "habitacula" significant habitationes quales sunt in caelis, "tabernacula" habitationes illorum qui in bono amoris sunt, et "habitacula" illorum qui in veris ex illo bono; fructificationes boni et multiplicationes veri, ac inde intelligentia et sapientia, significantur per "Sicut valles plantantur, sicut horti juxta fluvium" nam omne bonum et inde omne verum fluit secundum formam caeli (ut videri potest ex illis quae in opere De Caelo et Inferno, De Forma Caeli, secundum quam Consociationes et Communicationes ibi, n. 200-212, ostensa sunt).

[14] (2) Quod repraesentatio caeli et ecclesiae cadat secundum ordinem in quo tribus nominantur; et quod primum nomen seu prima tribus sit index, ex quo determinantur omnia quae sequuntur, proinde caeli et ecclesiae cum varietate.-Sed hoc arcanum aegre in intellectum alicujus, nisi in idea spirituali sit, cadere potest; at usque paucis dicetur. Sit pro exemplo tribus Jehudae prima tribus quae nominatur: quia per illam tribum significatur bonum amoris, inde ex bono amoris ut principio determinantur significationes reliquarum tribuum quae sequuntur, et hoc cum varietate secundum ordinem quo nominantur (unaquaevis enim tribus aliquod universale ecclesiae significat, ac universale admittit in se varietates specificas, ita illam a primo a quo descendit); quare omnia ibi in serie trahunt ex bono amoris, quod significatur per "tribum Jehudae", suum sensum spiritualem in specie. Si tribus Reubenis primo loco nominatur, per quam significatur verum in luce ac intellectus veri, inde trahunt reliquae tribus, quae sequuntur, significationes concordantes et coincidentes cum universali quod quaelibet significat. Hoc comparative se habet sicut colores, qui tincti apparent a colore primo, qui se diffundit in reliquas et variegat facies.

[15] Ex his intellectis constare potest unde erat quod responsa ad quamcunque rem data fuerint per Urim et Thummim; erat enim exsplendescentia per lapides pretiosos ab origine coloris ex illo lapide sub quo aliqua tribus, ex qua determinatio incepit; colores etiam lapidum istorum correspondebant universalibus significatis per tribus inscriptas. Qui hoc scit, et simul universale quod unaquaevis tribus significat, percipere aliquantum potest, si in illustratione spirituali est, quid significant tribus in sua serie in qua in Verbo nominantur; ut quid significant in serie qua nati sunt, in qua hoc ordine sequuntur,

Reuben, Simeon, Levi, Jehudah, Dan, Naphthali, Gad, Ascher, Isaschar, Sebulon, Joseph, Benjamin (Gen. cap. 29 et 30; tum 35:18):

quid significant in serie dum profecti sunt in Aegyptum, in qua hoc ordine recensentur,

Reuben, Simeon, Levi, Jehudah, Isaschar, Sebulon, Gad, Ascher, Joseph, Benjamin, Dan, Naphthali (Genesis 46:9-21):

quid significatur per illas in serie in qua benedicuntur a Patre Israele, ubi nominantur in hoc ordine,

Reuben, simeon, Levi, Jehudah, Sebulon, Isaschar, Dan, Gad, Ascher, Naphthali, Joseph. Benjamin (Gen. 41):

aliter cum benedicuntur a Mose, in hoc ordine,

Reuben, Jehudah, Levi, Benjamin, Joseph, Ephraim, Menasse, Sebulon, Gad, Dan, Naphthali, Ascher (Deutr. 33),

ubi desunt Simeon et Isaschar, ac loco eorum sunt Ephraim et Menasse: et quid significatur per illas tribus in serie alibi (Ut Genesis 35:23-26; Numeri 1:5-16; 7:1 ad fin. ; cap. 13:4-15; 26:5-56; 34:17-28; Deuteronomius 27:12, 13; Josuae, cap. 15 ad cap. 19: et Ezechiel 48:1 ad fin. ). (Quod duodecim tribus varia significent secundum ordinem in quo nominantur, ac ita quoque omnia caeli cum varietate, videatur in Arcana Caelestibus, n. 3862, 3926, 3939, 4603, seq, 6337, 6640, 10335.) Quid autem significant in serie in qua nominantur in nunc sequentibus in hoc capite Apocalypseos, infra dicetur; nominantur enim hoc ordine, Jehudah, Reuben, Gad, Ascher, Naphthali, Menasse, Simeon, Levi, Isaschar, Sebulon, Joseph, Benjamin; ac praetereuntur seu non nominantur Dan et Ephraim.

Footnotes: