593. [Vers. 1.] "Et vidi alium angelum fortem descendentem e caelo." - Quod significet Dominum quoad Verbum, hic quoad sensum ejus ultimum qui vocatur sensus litterae, constat ex significatione "angeli fortis", quod sit Dominus quoad Verbum (de qua sequitur); quod sit quoad Verbum in sensu ejus ultimo, qui vocatur sensus litterae, est quia Dominus ex illo dicitur "fortis", nam omne robur et omnis potentia Divini Veri existit et consistit in ejus ultimo, proinde in Verbi sensu litterae (de qua re etiam sequitur).

[2] Quia intelligitur sensus litterae Verbi, ideo dicitur de angelo quod visus sit "descendere e caelo": simile dicitur de Verbo quod est Divinum Verum; hoc a Domino per caelos in mundum descendit; quapropter adaequatum est sapientiae angelorum qui in tribus caelis, et quoque adaequatum est hominibus qui in naturali mundo: inde est quod Verbum in omnium sua prima origine sit prorsus Divinum, dein caeleste, tum spirituale, et denique naturale; caeleste pro angelis intimi seu tertii caeli qui angeli vocantur caelestes, spirituale pro angelis secundi seu medii caeli qui angeli vocantur spirituales, ac caeleste et spirituale naturale pro angelis ultimi seu primi caeli qui angeli vocantur caelestes et spirituales naturales, ac naturale pro hominibus in mundo; nam homines, quamdiu in corpore materiali vivunt, cogitant et loquuntur naturaliter. Inde nunc est quod Verbum detur apud angelos cujusvis caeli, sed cum differentia secundum gradus sapientiae, intelligentiae et scientiae eorum; et tametsi quoad sensum in singulis caelis differt, usque est idem Verbum; quoniam ipsum Divinum, quod a Domino inest Verbo, cum descendit ad caelum intimum seu tertium fit Divinum caeleste, cum inde descendit ad caelum medium seu secundum fit Divinum spirituale, cumque ab hoc caelo ad ultimum seu primum fit Divinum caeleste aut spirituale naturale; et cum exinde descendit in mundum fit Verbum Divinum naturale, quale est apud nos in littera. Hae successivae derivationes Divini Veri, procedentis ab Ipso Domino, existunt ex constabilitis ab ipsa creatione correspondentiiS inter superiora et inferiora, de qua re alibi plura, volente Domino.

[3] Quod omne robur et omnis potentia insit ultimis Divini Veri, ita sensui naturali Verbi qui est sensus litterae, est quia hic sensus est continens omnium sensuum interiorum, nempe spiritualium et caelestium (de quibus supra); et quia est continens, etiam est basis, et in basi est ipsum robur: nam superiora si non innituntur suae basi, decidunt et dilabuntur; similiter si spiritualia et caelestia non inniterentur sensui naturali seu litterali Verbi, hic enim non modo sustinet sensus interiores, sed etiam continet illos; quapropter Verbum seu Divinum Verum in hoc sensu non solum est in sua potentia, sed etiam in suo pleno. (At plura de hac re videantur supra; nempe, Quod robur sit in ultimo, quia Divinum ibi est in suo pleno, supra, n. 346, 567. Quod interiora successive influant in exteriora, usque in extremum seu ultimum, et quod ibi coexistant, in Arcanis Caelestibus, n. 634, 6239, 6465, ¹ 9215, 9216. Quod non modo successive influant, sed etiam forment in suo ultimo simultaneum; quo ordine, n. 5897, 6451, 8603, 10099. Quod inde in ultimis sit robur at potentia, n. 9836. Quod inde in ultimis responsa et revelata, n. 9905, 10548. Quod inde ultimum prae interioribus sit sanctum, n. 9824.) Ex his etiam sequitur quod omne doctrinae ecclesiae formari et confirmari debeat ex sensu litterali Verbi, et quod inde etiam doctrinae sit potentia (de qua re videatur supra, n. 356). Ex hac causa est quod "angelus descendens e caelo" dicatur "fortis." Quod per "angelum" in Verbo in sensu supremo intelligatur Dominus, in sensu respectivo omnis recipiens Divini Veri a Domino, ac in sensu abstracto ipsum Divinum Verum, videatur supra (n. 130, 302); hic itaque per "angelum" intelligitur Dominus quoad Verbum, quia Verbum est ipsum Divinum Verum. Quod Ipse Dominus hic per "angelum" intelligatur, constare potest ex simili repraesentatione Ipsius Domini quoad faciem et quoad pedes, in primo capite hujus Libri; ubi de "Filio hominis", qui est Dominus, ita dicitur,

Quod facies Ipsius fulserit sicut Sol in sua potentia, et quod pedes Ipsius essent similes chalcolibano in camino igniti (vers. 15, 16).

Footnotes:

9905. ‘Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim’: quod significet exsplendescentiam Divini Veri a Domino in ultimis, constat ex significatione ‘pectoralis judicii’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9857, et ex significatione ‘Urim et Thumim’ quod ¹ sit lux et exsplendescentia inde; quod ‘Urim et Thumim’ sint lux et exsplendescentia, est quia per lapides in pectorali exsplendescebat lux caeli cum varietate secundum responsa quae per illos dabantur, ideo quoque erant diversi colores; Divinum enim Verum procedens a Divino Bono Domini apparet coram angelis ut lux, inde est omnis lux caeli; colores inde, ² qui sunt modificationes illius lucis apud angelos, sunt variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, nam omnis sapientia et intelligentia a Divino illo Vero seu luce est; inde constare potest quod per varii coloris exsplendescentias ex luce illa sistantur Divina Vera quae responsa, in caelis; similiter per Urim et Thumim, cum Divinum interrogabatur. Sed sciendum quod cum exsplendescentia appareret, tunc simul viva voce dicebatur responsum rei quae interrogabatur; quod factum per angelos, quibus per exsplendescentiam talem id a Domino revelabatur, nam ut dictum, Divina Vera quae responsa, in caelis ita apparent.

[2] Quod lux caeli sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, ³ 3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407, 9570, 9571 fin. Et quod colores in caelis appareant, et quod illi sint modificationes illius lucis apud angelos, ita variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, n. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466, 9467, 9865.

[3] Quod ita sit, etiam constat ex significatione ‘Urim et Thumim’, ‘Urim’ enim significat ignem lucentem, et ‘Thumim’ exsplendescentiam inde; ignis lucens est Divinum Verum ex Divino Bono Divini Amoris Domini, et exsplendescentia est id Verum in ultimis, ita in effectu; ⁴ at sciendum quod Thumim in lingua Hebraea sit integritas, sed in lingua angelica ⁵ exsplendescentia; dicitur in lingua angelica, quia angeli inter se loquuntur ex ipsa essentia rei percepta intus in se, ita secundum quale ejus, sermo inde effluit in sonorum conforme, audibile solum angelis; exsplendescentia Divini Veri est sonorum Thumim; inde nunc est ejus denominatio; simile percipitur ab angelis, quando thum in lingua Hebraea legitur, per quod significatur integrum seu integritas; inde est quod per integrum in Verbi sensu interno ⁶ significetur Divinum Verum in effectu, quod est vita secundum Divina praecepta, ut constare potest ex pluribus locis in Verbo, ut apud Joschuam 24:14;

in libro Judicum 9:16, 19;

apud Davidem Ps. 25:21; Ps 37:37; Ps. 84:12 [KJV 11); Ps. de Coelo et Inferno 2; Ps. 119:1.

[4] Inde quoque est quod Urim et Thumim dicantur judicium filiorum Israelis, tum pectorale judicii, ut et judicium Urim, nam ‘judicium’ significat Divinum Verum doctrina et vita, videatur supra n. 9857. Ex his nunc constare potest quod pectorale per Urim et Thumim, hoc est, per lucis caeli exsplendescentiam revelaverit Divina Vera in sphaera naturali, ita in ultimis; similis exsplendescentia ⁷ etiam sistitur intus apud illos qui in veris ex bono sunt, quae dictat et quasi responsa dat, ⁸ cum ex affectione cordis ⁹ verum inquiritur, et id amatur sicut bonum; quod talis exsplendescentia sit per quam Divinum Verum e caelo revelatur in naturali homine apud illos qui illustrantur ex Verbo: non percipitur in mundo, ex causa quia ignoratur quod lux aliqua e caelo intellectuale hominis illustret; sed quod ita sit, datum est percipere et quoque videre.

[5] Sciendum porro quod exsplendescentia illa appareat in ultimis quoniam omnia quae lucis a Divino sunt descendunt usque ad fine ultimos; et quia illuc descendunt, etiam ibi et inde elucent; inde nunc est quod pectorale super ¹⁰ ephodum et super ejus cingulum positum esset; nam ephodum repraesentabat Divinum Verum in ultimis, n. 9824, et cingulum ejus repraesentabat commune vinculum ut omnia tenerentur in nexu, n. 9828, 9837; ideo dicitur, Et alligabunt pectorale ex annulis suis ad annulos ephodi, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo, vers. 28hujus capitis. Quod nomina filiorum Israelis etiam insculpta fuissent, erat causa quia duodecim tribus quoque repraesentabant omnia Divini Boni et Veri in caelis, proinde caelum cum omnibus ibi societatibus, et quod varia secundum ordinem in quo nominantur in Verbo, videantur n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 4603, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7973, 7996, 7997.

Footnotes: