512. "Et facta est tertia pars maris sanguis." - Quod significet quod inde omne factum sit falsum mali inibi, constat ex significatione "tertiae partis", quod sit omne (de qua supra. n 506); ex significatione "maris", quod sit naturalis homo (de qua mox supra, n. 511); inde per "tertiam partem maris" significatur totus naturalis homo, et omne quod inibi; et ex significatione "sanguinis", quod sit falsum mali (de qua etiam supra, n. 329 [f, g]). Ex his nunc videri potest sensus spiritualis hujus versus, quod nempe per quod "mons magnus igne ardens missus in mare, et facta est tertia pars maris sanguis", significetur quod amor sui dum intrat et occupat naturalem hominem, vertat omne scientificum inibi in falsum mali.

[2] Amor sui est amor mere corporeus, scaturiens ex ebullitione et fermentatione partium obsoletarum, et earum titillatione intus in corpore; unde perceptivum mentis, quod puram atmosphaeram requirit, non modo hebetatur et crassescit, sed etiam perit. Quod amor sui sit ex illa origine, constare potest ex correspondentia ejus cum stercore humano; nam qui illi amori inescati fuerunt, in altera vita prae reliquis amant sordes stercoreas, quarum nidor illis est gratus; signum quod ¹ effluviosum pollen ex illis amoene stringat sensorium odoris illorum, sicut prius sensorium commune quod per cuticulas interiores undequaque extensum est. Ex hoc solum constare potest quod amor sui sit prae reliquis amoribus crassus et sordide corporeus, et inde quod auferat omnem perceptionem spiritualem, quae est veri et boni caeli et ecclesiae. Claudit etiam spiritualem mentem, ac sedem suam unice figit in naturali et sensuali homine, quae proxime communicat cum corpore, ac nihil cum caelo: inde etiam fit, quod omnes illi, apud quos praedominatur amor sui, sensuales sint, et non videant illa quae caeli et ecclesiae sunt, nisi in summa caligine; et quoque, quando soli sunt et secum cogitant, illa rejiciant et negent. Ex his nunc constare potest quid significatur per quod "tertia pars maris facta sit sanguis", ex eo quod "mons magnus igne ardens illuc missus sit."

Footnotes:

506. "Et tertia pars arborum combusta est." - Quod significet quod perceptiones et cognitiones veri et boni per cupiditates oriundas ex malis amoribus perierint, constat ex significatione "tertiae partis", cum dicitur de veris, quod sit omne (de qua sequitur); ex significatione "arborum", quod sint interiora hominis quae sunt mentis ejus (de qua supra, n. 109), et inde perceptiones de veris et bonis, ac cognitiones eorum (supra, n. 420); et ex significatione "comburi", quod sit perire per cupiditates oriundas ex amoribus malis, de qua mox supra (n. 504 [c-e]), ubi ostensum est quod "ignis" significet illas cupiditates; quare "comburi" est per illas perire.

[2] Quod "tertia pars" significet omne, et sic "tertia pars arborum" omne perceptionis de veris et bonis et inde omnes cognitiones illorum, est quia "tria" significant plenum, totum et omne, ac dicuntur de veris; inde "tertia pars" similiter, nam "tertium" significat id; et quoque numeri in se multiplicati et a se divisi similia cum integris a quibus sunt, significant (videatur supra, n. 430 [a, b]): "quod tertia pars" significet omne, et dicatur de veris, videatur etiam supra (n. 384). Simile per "tertiam partem" significatur in his sequentibus:

"Facta est tertia pars maris sanguis" (vers. 8);

"Mortua est tertia pars creaturarum in mari" (vers. 9);

"Stella ardens cecidit super tertiam partem fluviorum" (vers. 10);

"Facta est tertia pars aquarum absinthium" (vers. 11);

"Percussa est tertia pars solis, et tertia pars lunae, et tertia pars stellarum", (vers. 12). (Tum cap. Apoc. 9:15, 18; 12:4.)

[3] Describitur hic, quod omnis perceptio veri et boni, et inde cognitio eorum, per amores sui et mundi et inde oriundas cupiditates et voluptates primum perierit. Quod per illos amores et inde oriundas cupiditates perceptio et cognitio veri et boni spiritualis pereat, est quia illi amores sunt amores corporei et mere naturales, in quos etiam homo nascitur; qui nisi domantur et reguntur per amores spirituales, quae sunt e caelo a Domino, exstinguunt omnem perceptionem et inde cognitionem de veris et bonis caeli et ecclesiae; nam illi amores, in se spectati, sunt e diametro oppositi amoribus spiritualibus. Exinde constare potest quod ecclesia, cum labitur, primum veniat a statu interno spirituali in naturalem, qui est ut se et mundum super omnia amet; inde tunc in caligine est quoad omnia ecclesiae et caeli, utcunque in luce quoad illa quae mundi sunt.

[4] Quando perceptio de veris et bonis spiritualibus perit, etiam cognitio illorum perit; nam etsi homo scit illa et loquitur illa, vel ex Verbo vel ex doctrina, usque non scit illa quando non percipit illa: perceptio rei facit cognitionem ejus; cognitio absque perceptione est mortua et non viva, et quoque est cognitio solius sensus vocum et non ipsius rei. Tales cognitiones veri et boni, ex Verbo et ex doctrina ecclesiae, sunt apud illos apud quos praedominantur amores sui et mundi, utcunque edocti sunt ingeniose et artificialiter de illis loqui et praedicare; sunt usque modo crustae, quae apparent coram vulgo sicut intus in illis forent nuclei, cum tamen sunt vacuae.