The Bible

 

Oseas 7

Study

   

1 Nang aking pagagalingin ang Israel, ang kasamaan nga ng Ephraim ay lumitaw, at ang kasamaan ng Samaria; sapagka't sila'y nagsinungaling; at ang magnanakaw ay pumapasok, at ang pulutong ng mga tulisan ay nananamsam sa labas.

2 At hindi nila ginugunita sa kanilang mga puso na aking inaalaala ang lahat nilang kasamaan: ngayo'y kinukulong sila sa palibot ng kanilang sariling mga gawa; sila'y nangasa harap ko.

3 Kanilang pinasasaya ng kanilang kasamaan ang hari, at ng kanilang pagsisinungaling ang mga prinsipe.

4 Silang lahat ay mga mangangalunya; sila'y parang hurnong iniinit ng magtitinapay; siya'y tumitigil na magsulong ng apoy, mula sa paggawa ng masa hanggang sa umaasim.

5 Nang kaarawan ng ating hari ang mga prinsipe ay nagpakasakit sa pamamagitan ng tapang ng alak; kaniyang iniuunat ang kaniyang kamay sa mga mangduduwahagi.

6 Sapagka't kanilang inihanda ang kanilang puso na parang hurno, samantalang sila'y nangagaabang: ang kanilang magtitinapay ay natutulog magdamag; sa kinaumagaha'y nagniningas na parang liyab na apoy.

7 Silang lahat ay nangagiinit na parang hurno, at nilalamon ang kanilang mga hukom; lahat nilang hari ay nangabuwal: wala sa kanila na tumawag sa akin.

8 Ang Ephraim, nakikisalamuha sa mga bayan; ang Ephraim ay isang tinapay na hindi binalik.

9 Nilamon ng mga taga ibang lupa ang kaniyang yaman, at hindi niya nalalaman: oo, mga uban ay nasasabog sa kaniya, at hindi niya nalalaman.

10 At ang kapalaluan ng Israel ay nagpapatotoo sa kaniyang mukha: gayon ma'y hindi sila nanumbalik sa Panginoon nilang Dios, ni hinanap man siya nila, dahil sa lahat na ito.

11 At ang Ephraim ay parang isang mangmang na kalapati, na walang unawa sila'y nagsitawag sa Egipto, sila'y nagsiparoon sa Asiria.

12 Pagka sila'y magsisiyaon, ay aking ilaladlad ang aking lambat sa kanila; akin silang ibabagsak na parang mga ibon sa himpapawid; aking parurusahan sila, gaya ng narinig sa kanilang kapisanan.

13 Sa aba nila! sapagka't sila'y nagsilayas sa akin; kagibaa'y suma kanila! sapagka't sila'y nagsisalangsang laban sa akin: bagaman sila'y aking tinubos, gayon ma'y nangagsalita ng kasinungalingan sila laban sa akin.

14 At sila'y hindi nagsidaing sa akin ng kanilang puso, kundi sila'y nagsiangal sa kanilang mga higaan: sila'y nagpupulong dahil sa trigo at alak; sila'y nanganghimagsik laban sa akin.

15 Bagaman aking tinuruan at pinalakas ang kanilang mga bisig, gayon ma'y nangagisip sila ng kalikuan laban sa akin.

16 Sila'y nanganunumbalik, nguni't hindi sa kaniya na nasa kaitaasan: sila'y parang magdarayang busog: ang kanilang mga prinsipe ay mangabubuwal sa pamamagitan ng tabak dahil sa poot ng kanilang dila: ito ang magiging katuyaan sa kanila sa lupain ng Egipto.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Explained #1005

Study this Passage

  
/ 1232  
  

1005. (Verse 15) Behold, I come as a thief. That this signifies the Advent of the Lord, and the Last Judgment then, is evident from the signification of coming as a thief, when said of the Lord, as denoting His Advent, and the Last Judgment then; similarly as in other parts of the Word:

As Matthew 6:19, 20; 24:42, 43; Obad. ver. 5; Joel 2:9; Hos. 7:1.

The reason why this is signified by coming as a thief is, that it is attributed to the Lord that He takes away the knowledges of good and truth, and devastates the church, as a thief takes away wealth, and despoils a house. Also, that the church is then in night and in darkness, that is, in falsities from evil; and the last state of the church is also called night, and the falsities of evil then prevailing are called darkness; a thief comes in the night when it is dark. Hence the comparison of the Advent of the Lord and the Last Judgment with a thief, as may be seen also above (n. 193).

Continuation concerning the Sixth Precept:-

[2] That adultery is hell, and, consequently, abominable, any one may understand from the fact that divers semen is mingled in the womb of one woman. In a man's semen lies the inmost of man's life, and thence the commencement of a new life; it is holy from this fact. To make this common with the inmost initiaments of others, as is done in adulteries, is profane. Hence it is that adultery is hell, and that hell in general is called adultery. Because from such mingling nothing but putridity - also from the spiritual origin - can exist, it follows that adultery is abominable.

[3] Thence in the brothels in hell there appear foul things of every kind; and when light from heaven is let into them, adulteresses with adulterers are beheld like swine, lying in their own filth; and what is wonderful, they, like swine, are in their delights whilst in the midst of filth. But those brothels are kept closed, because when opened, a stench is exhaled that excites vomiting.

It is different in chaste marriages. In these the life of the man, by means of the seed, adds itself to the life of the wife, whence comes the intimate union from which they are not two but become one flesh. And according to such union conjugial love increases, and with it every good of heaven.

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.