The Bible

 

Genesis 9

Study

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #977

Study this Passage

  
/ 10837  
  

977. THE INTERNAL SENSE

The subject here being the regenerate person, let a brief discussion follow of the nature of a person who is regenerate in contrast to someone who is not. From this contrast the nature of each one may be known. With the regenerate person there is a conscience concerning what is good and true. From conscience he does what is good and from conscience thinks what is true. The good he does is the good of charity, and the truth he thinks is the truth of faith. With one who is not regenerate there is no conscience. If there is any it is not a conscience about doing good stemming from charity or for thinking truth deriving from faith. Instead it derives from some love involving self or the world, and is therefore a conscience that is false, or not genuine. With the regenerate person there is joy in performing anything according to conscience but anxiety when compelled to perform or think anything contrary to it, which is not the case with someone who is not regenerate. Most people do not know what conscience is, still less what performing anything according to conscience or contrary to conscience is. They know only of performing it in accordance with things favouring their own loves, which for them is the source of joy, while acting contrary to those things brings them anxiety.

[2] With the regenerate person there is a new will and a new understanding. This new will and new understanding are his conscience - that is, they comprise his conscience, by means of which the Lord works the good that stems from charity, and the truth of faith. With someone who is not regenerate there is no will but instead evil desire, and a resulting inclination towards all that is evil. Nor is there any understanding, only reasoning and a resulting decline into all that is false. With the regenerate person there is celestial and spiritual life, but with someone who is not regenerate only bodily and worldly life. Man's ability to think and to understand what good and truth are comes from the Lord's life by way of remnants, mentioned previously. And this also gives him the ability to reflect.

[3] With the regenerate person the internal man is master and the external the servant, but with someone who is not regenerate the external man is master, and the internal remains quiescent as though non-existent. The regenerate person knows, or is capable of knowing if he reflects on the matter, what the internal man is and what the external, whereas someone who is not regenerate is totally ignorant on the subject. Nor is he capable of knowing even if he did reflect on the matter, for he does not know what the good and truth of faith deriving from charity are. These contrasts show the nature of a person who is regenerate and of someone who is not, and that the difference between them is like that of summer and winter, or of bright light and thick darkness. Consequently the regenerate is a living man, while the unregenerate is a dead man.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.