The Bible

 

Genesis 9

Study

   

1 At binasbasan ng Dios si Noe at ang kaniyang mga anak, at sa kanila'y sinabi, Kayo'y magpalaanakin, at magpakarami at inyong kalatan ang lupa.

2 At ang takot sa inyo at sindak sa inyo ay mapapasa bawa't hayop sa lupa, at sa bawa't ibon sa himpapawid; lahat ng umuusad sa lupa, at lahat ng isda sa dagat, ay ibinibigay sa inyong kamay.

3 Bawa't gumagalaw na nabubuhay ay magiging pagkain ninyo; gaya ng mga sariwang pananim na lahat ay ibinibigay ko sa inyo.

4 Nguni't ang lamang may buhay, na siya niyang dugo, ay huwag ninyong kakanin.

5 At tunay na hihingan ko ng sulit ang inyong dugo, ang dugo ng inyong mga buhay: sa kamay ng bawa't ganid ay hihingan ko ng sulit; at sa kamay ng tao, sa kamay ng bawa't kapatid ng tao ay hihingan ko ng sulit ang buhay ng tao.

6 Ang magbubo ng dugo ng tao, sa pamamagitan ng tao ay mabububo ang kaniyang dugo: sapagka't sa larawan ng Dios nilalang ang tao.

7 At kayo'y magpalaanakin at magpakarami; magsilago kayo ng sagana sa lupa, at kayo'y magsidami riyan.

8 At nagsalita ang Dios kay Noe, at sa kaniyang mga anak na kasama niya, na sinasabi,

9 At ako, narito, aking pinagtitibay ang aking tipan sa inyo, at sa inyong binhi na susunod sa inyo;

10 At sa bawa't nilikhang may buhay na kasama ninyo, ang mga ibon, ang hayop at bawa't ganid sa lupa na kasama ninyo; sa lahat ng lumunsad sa sasakyan pati sa bawa't ganid sa lupa.

11 At aking pagtitibayin ang aking tipan sa inyo; ni hindi ko na lilipulin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng tubig ng baha; ni hindi na magkakaroon pa ng bahang gigiba ng lupa.

12 At sinabi ng Dios, Ito ang tanda ng tipang ginawa ko sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay na kasama ninyo sa buong panahon:

13 Ang aking bahaghari ay inilalagay ko sa alapaap, at siyang magiging tanda ng tipan ko at ng lupa.

14 At mangyayari, pagka ako'y magbababa ng isang alapaap sa ibabaw ng lupa, na makikita ang bahaghari sa alapaap.

15 At aalalahanin ko ang aking tipan, na inilagda ko sa akin at sa inyo, at sa bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng laman; at ang tubig ay hindi na magiging bahang lilipol ng lahat ng laman.

16 At ang bahaghari ay pasa sa alapaap, at aking mamasdan, upang aking maalaala, ang walang hanggang tipan ng Dios at ng bawa't kinapal na may buhay sa lahat ng lamang nasa ibabaw ng lupa.

17 At sinabi ng Dios kay Noe, Ito ang tanda ng tipang inilagda ko sa akin at sa lahat ng laman na nasa ibabaw ng lupa.

18 At ang mga anak ni Noe na nagsilunsad sa sasakyan ay si Sem, at si Cham at si Japhet: at si Cham ay siyang ama ni Canaan.

19 Ang tatlong ito ay mga anak ni Noe: at sa mga ito'y nakalatan ang buong lupa.

20 At nagpasimula si Noe na maging mangbubukid, at naglagay ng isang ubasan.

21 At uminom ng alak at nalango; at siya'y nahubaran sa loob ng kaniyang tolda.

22 At si Cham na ama ni Canaan ay nakakita ng kahubaran ng kaniyang ama, at isinaysay sa kaniyang dalawang kapatid na nangasa labas.

23 At kumuha si Sem at si Japhet ng isang balabal, at isinabalikat nilang dalawa, at lumakad ng paurong, at tinakpan ang kahubaran ng kanilang ama; at ang mukha nila ay patalikod, at hindi nila nakita ang kahubaran ng kanilang ama.

24 At nagising si Noe sa kaniyang pagkalango sa alak, at naalaman ang ginawa sa kaniya ng kaniyang bunsong anak.

25 At sinabi, Sumpain si Canaan! Siya'y magiging alipin ng mga alipin sa kaniyang mga kapatid.

26 At sinabi niya, Purihin ang Panginoon, ang Dios ni Sem! At si Canaan ay maging alipin niya.

27 Pakapalin ng Dios si Japhet. At matira siya sa mga tolda ni Sem; At si Canaan ay maging alipin niya.

28 At nabuhay si Noe pagkaraan ng bahang gumunaw, ng tatlong daan at limang pung taon.

29 At ang lahat ng naging araw ni Noe ay siyam na raan at limang pung taon: at namatay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1096

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1096. That 'blessed be Jehovah, [God] of Shem' means every good imparted to those who worship the Lord from things that are internal becomes clear from the meaning of 'blessed'. Blessing entails every good - celestial and spiritual, and natural as well. All these are meant in the internal sense by blessing, while in the external sense it means all worldly, bodily, and earthly good. But if the latter are to be a blessing, it is vital that they derive from internal blessing, for this alone is real blessing since it is eternal and is joined with all happiness. It is the Essential Being (Esse) of all blessings. For what has Being apart from that which is eternal? Everything else that has being is non-eternal. In early times it was customary to say 'Blessed be Jehovah', by which people meant that every blessing, that is, all good, flows from Him. It was also a way of expressing thanks for the Lord's blessing or having blessed them, as in David, Psalms 28:6; 71:21; 41:13; 66:20; 68:19, 35; 72:18-19; 89:52; 119:12; 124:6; 135:21; 144:1, and in other places besides these.

[2] The expression 'blessed be Jehovah God' is used because Shem, or the internal Church, is the subject. That Church is called an internal Church by virtue of charity. It is in charity that the Lord is present, Who is therefore called 'Jehovah God' here. But He is not called this in the external Church, for although the Lord is present there, that presence is not the same as with the member of the internal Church. The member of the external Church still believes that he himself is the source of the good deeds of charity which he performs. Consequently when the subject is the member of the external Church the Lord is called God, as He is in the next verse in reference to Japheth - 'God enlarge Japheth'. That every good imparted to those who worship the Lord from things that are internal is meant becomes clear also from the order of things. The order is this: From the Lord comes everything celestial, from the celestial comes everything spiritual, from the spiritual comes everything natural. Such is the order by which all things are brought into being, and therefore is the order belonging to influx.

[3] That which is celestial is love to the Lord and love towards the neighbour. Where there is no love, the chain is broken and the Lord not present For He flows in solely by way of that which is celestial, that is, by way of love. When that which is celestial does not exist, that which is spiritual cannot either, for everything spiritual comes from the Lord by way of the celestial. That which is spiritual is faith. Consequently faith does not exist unless it comes from the Lord by way of charity or love. And the same applies to the natural. It is according to this same order that all goods flow in. From this it follows that every good is imparted to those who worship the Lord from things that are internal, that is, from charity. But to those who do not do so from charity no good is imparted, but only an imitation of good which is in itself evil, as the delight accompanying hatred and adultery, which regarded in itself is an absolutely foul delight, into which it is also converted in the next life.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.