The Bible

 

Genesis 6

Study

   

1 At nangyari, nang magpasimula na dumami ang mga tao sa balat ng lupa, at mangagkaanak ng mga babae,

2 Na nakita ng mga anak ng Dios, na magaganda ang mga anak na babae ng mga tao; at sila'y nangagsikuha ng kanikaniyang asawa sa lahat ng kanilang pinili.

3 At sinabi ng Panginoon, Ang aking Espiritu ay hindi makikipagpunyagi sa tao magpakailan man, sapagka't siya ma'y laman: gayon ma'y magiging isang daan at dalawang pung taon ang kaniyang mga araw.

4 Ang mga higante ay nasa lupa ng mga araw na yaon, at pagkatapos din naman na makasiping ang mga anak ng Dios sa mga anak na babae ng tao, at mangagkaanak sila sa kanila: ang mga ito rin ang naging makapangyarihan nang unang panahon na mga lalaking bantog.

5 At nakita ng Panginoon na mabigat ang kasamaan ng tao sa lupa, at ang buong haka ng mga pagiisip ng kaniyang puso ay pawang masama lamang na parati.

6 At nagsisi ang Panginoon na kaniyang nilalang ang tao sa lupa, at nalumbay sa kaniyang puso.

7 At sinabi ng Panginoon, Lilipulin ko ang tao na aking nilalang sa ibabaw ng lupa; ang tao at gayon din ang hayop, at ang mga umuusad at ang mga ibon sa himpapawid; sapagka't pinagsisisihan ko na aking nilalang sila.

8 Datapuwa't si Noe ay nakasumpong ng biyaya sa mga mata ng Panginoon.

9 Ito ang mga lahi ni Noe. Si Noe ay lalaking matuwid at sakdal noong kapanahunan niya: si Noe ay lumalakad na kasama ng Dios.

10 At nagkaanak si Noe ng tatlong lalake: si Sem, si Cham, at si Japhet.

11 At sumama ang lupa sa harap ng Dios, at ang lupa ay napuno ng karahasan.

12 At tiningnan ng Dios ang lupa, at, narito sumama; sapagka't pinasama ng lahat ng tao ang kanilang paglakad sa ibabaw ng lupa.

13 At sinabi ng Dios kay Noe, Ang wakas ng lahat ng tao ay dumating sa harap ko; sapagka't ang lupa ay napuno ng karahasan dahil sa kanila; at, narito, sila'y aking lilipuling kalakip ng lupa.

14 Gumawa ka ng isang sasakyang kahoy na gofer; gagawa ka ng mga silid sa sasakyan, at iyong sisiksikan sa loob at sa labas ng sahing.

15 At ganitong paraan gagawin mo: tatlong daang siko ang haba ng sasakyan, limang pung siko ang luwang, at tatlong pung siko ang taas.

16 Gagawa ka ng isang durungawan sa sasakyan; at wawakasan mo ng isang siko sa dakong itaas; at ang pintuan ng sasakyan ay ilalagay mo sa tagiliran; gagawin mong may lapag na lalong mababa, pangalawa at pangatlo.

17 At ako, narito, ako'y magpapadagsa ng isang baha ng tubig sa ibabaw ng lupa, upang lipulin sa silong ng langit ang lahat ng laman na may hininga ng buhay; ang lahat na nasa lupa ay mangamamatay.

18 Datapuwa't pagtitibayin ko ang aking tipan sa iyo; at ikaw ay lululan sa sasakyan, ikaw, at ang iyong mga anak na lalake, at ang iyong asawa, at ang mga asawa ng iyong mga anak na kasama mo.

19 At sa bawa't nangabubuhay, sa lahat ng laman ay maglululan ka sa loob ng sasakyan ng dalawa sa bawa't uri upang maingatan silang buhay, na kasama mo; lalake at babae ang kinakailangan.

20 Sa mga ibon ayon sa kanikanilang uri, at sa mga hayop ayon sa kanikanilang uri, sa bawa't nagsisiusad, ayon sa kanikanilang uri, dalawa sa bawa't uri, ay isasama mo sa iyo, upang maingatan silang buhay.

21 At magbaon ka ng lahat na pagkain na kinakain, at imbakin mo sa iyo; at magiging pagkain mo at nila.

22 Gayon ginawa ni Noe; ayon sa lahat na iniutos sa kaniya ng Dios, ay gayon ang ginawa niya.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4454

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4454. And Shechem said unto her father and unto her brothers. That this signifies a consultation of the truth from the ancient Divine stock with the good and truth of this religiosity, is evident from the signification of “saying,” as here being to consult; from the representation of Shechem, as being truth from the ancient Divine stock (see above, n. 4447); from the signification of “father,” who here is Jacob, as being the good of truth (n. 4273, 4337); and from the signification of “brothers,” who here are the sons of Jacob, as being truths, of which above. That “Shechem” is truth from the ancient Divine stock is evident from what was adduced above (see n. 4447); for Hamor the Hivite, together with his nation and family, were remains in the land of Canaan of the Most Ancient Church, which was celestial. More than all the churches in the whole world was this church from the Divine, for it was in the good of love to the Lord. Their voluntary and their intellectual made a one, thus one mind, for which reason they had from good a perception of truth, for the Lord flowed in by an internal way into the good of their will, and through this into the good of their understanding, or into their truth; and this is the reason why this church was preeminently called “Man” (n. 477-479), and also a “likeness of God” (n. 51, 473, 1013). Hence it is evident why Hamor and Shechem are said to be from the ancient Divine stock (see also n. 4399). That the Most Ancient Church which was called “Man,” or by the Hebrew word “Adam,” was in the land of Canaan (as stated above, n. 4447), is very evident from their descendants called “Nephilim” (Genesis 6:4), who were said in Numbers 13:33 to have been in the land of Canaan (see n. 581). But at that time all that land was called the “land of Canaan” which extended from the river of Egypt to the Euphrates (Genesis 15:18).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.