The Bible

 

Genesis 28

Study

   

1 At tinawag ni Isaac si Jacob, at siya'y binasbasan, at siya'y pinagbilinan, na sinabi sa kaniya, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

2 Tumindig ka, pumaroon ka sa Padan-aram, sa bahay ni Bethuel, na ama ng iyong ina, at magasawa ka roon sa mga anak ni Laban, na kapatid na lalake ng iyong ina.

3 At ikaw ay pagpalain nawa ng Dios na Makapangyarihan sa lahat, at ikaw ay palaguin, at ikaw ay paramihin, upang ikaw ay maging kapisanan ng mga bayan;

4 At ibigay nawa sa iyo ang pagpapala kay Abraham, sa iyo, at sangpu sa iyong binhi; upang iyong ariin ang lupaing iyong pinaglakbayan, na ibinigay ng Dios kay Abraham.

5 At pinapagpaalam ni Isaac si Jacob: at naparoon siya sa Padan-aram kay Laban, anak ni Bethuel na taga Siria, na kapatid ni Rebeca, na ina ni Jacob at ni Esau.

6 Nakita nga ni Esau na binasbasan ni Isaac si Jacob, at siya'y pinaparoon sa Padan-aram, upang doon magasawa; at nang siya'y basbasan ay ipinagbilin sa kaniya, na sinasabi, Huwag kang magaasawa sa mga anak ng Canaan.

7 At sumunod si Jacob sa kaniyang ama at sa kaniyang ina, at naparoon sa Padan-aram;

8 At nakita ni Esau na hindi nakalulugod ang mga anak ng Canaan kay Isaac na kaniyang ama;

9 At naparoon si Esau kay Ismael, at nagasawa kay Mahaleth, anak ni Ismael, na anak ni Abraham, na kapatid na babae ni Nabaioth, bukod pa sa mga asawang mayroon na siya.

10 At umalis si Jacob sa Beerseba at napasa dakong Haran.

11 At dumating sa isang dako, at nagparaan ng buong gabi roon, sapagka't lumubog na ang araw; at kumuha ng isa sa mga bato sa dakong yaon, at inilagay sa kaniyang ulunan, at nahiga sa dakong yaon upang matulog.

12 At nanaginip, at narito, ang isang hagdan, na ang puno ay nasa lupa, at ang dulo ay umaabot sa langit; at narito, ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik manaog doon.

13 At, narito, ang Panginoon ay nasa kataastaasan niyaon, at nagsabi, Ako ang Panginoon, ang Dios ni Abraham na iyong ama, at ang Dios ni Isaac: ang lupang kinahihigaan mo ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong binhi;

14 At ang iyong binhi ay magiging parang alabok sa lupa, at kakalat ka sa kalunuran, at sa silanganan, at sa hilagaan, at sa timugan at sa iyo at sa iyong binhi ay pagpapalain ang lahat ng angkan sa lupa.

15 At, narito't ako'y sumasa iyo, at iingatan kita saan ka man pumaroon, at pababalikin kita sa lupaing ito sapagka't hindi kita iiwan hanggang hindi ko magawa ang sinalita ko sa iyo.

16 At nagising si Jacob sa kaniyang panaginip, at nagsabi, Tunay na ang Panginoon ay nasa dakong ito, at hindi ko nalalaman.

17 At siya'y natakot, at kaniyang sinabi, Kakilakilabot na dako ito! ito'y hindi iba kundi bahay ng Dios, at ito ang pintuan ng langit.

18 At si Jacob ay bumangong maaga ng kinaumagahan, at kinuha ang batong kaniyang inilagay sa ulunan niya, at kaniyang itinayo na pinakaalaala, at kaniyang binuhusan ng langis sa ibabaw.

19 At ang ipinangalan niya sa dakong yaon ay Betel: datapuwa't ang pangalan ng bayan nang una ay Luz.

20 At si Jacob ay nagpanata, na sinasabi, Kung sasaakin ang Dios, at ako'y iingatan sa daang ito na aking nilalakaran, at ako'y bibigyan ng tinapay na makakain, at damit na maisusuot,

21 Na ano pa't ako'y makabalik na payapa sa bahay ng aking ama, ay ang Panginoon nga ang magiging aking Dios,

22 At ang batong ito na aking itinayo na pinakaalaala ay magiging bahay ng Dios; at sa lahat ng ibigay mo sa akin ay walang pagsalang ang ikasangpung bahagi ay ibibigay ko sa iyo.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3882

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3882. And she stood still from bearing. That this signifies ascent by a ladder from the earth to Jehovah or the Lord, is evident from the signification of “bearing,” or of “birth,” as being truth and good; for these are births in the spiritual sense, inasmuch as man is regenerated or born anew by means of truth and good. These also are what are signified by the four sons born of Leah-Reuben, Simeon, Levi, and Judah. “Reuben” signifies the truth which is the first of regeneration, or of the new birth; this is truth merely as to memory-knowledge, thus it is to know truth. “Simeon” signifies the truth which is the second of regeneration, or of the new birth; this is truth as to the will, thus it is to will truth. “Levi” signifies the truth which is the third of regeneration, or of the new birth; this is truth as to affection, thus it is to be affected with truth, which is the same thing as charity. But “Judah” signifies good, which is the fourth of regeneration, or of the new birth, and this is the celestial of love. When the regenerate man, or he who is born anew, arrives at this stage, the Lord appears to him, for he has then ascended from the lowest step, as by a ladder, up to the step where the Lord is.

[2] This also is the ascent which was signified by the ladder seen by Jacob in a dream, which stood upon the earth, whose top reached to heaven, and on which the angels of God ascended and descended, and upon which stood Jehovah or the Lord (concerning which see the foregoing chapter, verse). Hence it is evident that such is the signification of “standing still from bearing.” That by “conceiving and bearing,” here mentioned four times, is signified advancement from external to internal, or from truth to good, that is, from earth to heaven, may be seen above (n. 3860, 3868, 3874, 3879). Descent follows afterwards, for man cannot descend unless he has first ascended.

Descent is nothing else than looking at truth from good, as from a mountain upon which he has climbed, a man views the things which lie beneath. That he then can comprehend in one view innumerable things more than they who stand beneath or in the valley, is manifest; and the case is precisely the same with those who are in good (that is, in love to the Lord and in charity toward the neighbor), as compared with those who are only in truth, that is, in faith alone.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.