The Bible

 

Genesis 25

Study

   

1 At si Abraham ay nagasawa ng iba, at ang pangalan ay Cetura.

2 At naging anak nito sa kaniya si Zimram at si Joksan, at si Medan, at si Midiam, at si Ishbak, at si Sua.

3 At naging anak ni Joksan si Seba at si Dedan. At ang mga anak na lalake ni Dedan, ay si Assurim at si Letusim, at si Leummim.

4 At ang mga anak ni Midian: si Epha at si Epher, at si Enech, at si Abida, at si Eldaa. Lahat ng ito ay mga anak ni Cetura.

5 At ibinigay ni Abraham ang lahat ng kaniyang tinatangkilik kay Isaac.

6 Datapuwa't ang mga anak ng naging mga babae ni Abraham, ay pinagbibigyan ni Abraham ng mga kaloob; at samantalang nabubuhay pa siya ay mga inilayo niya kay Isaac na kaniyang anak sa dakong silanganan sa lupaing silanganan.

7 At ito ang mga araw ng mga taon ng buhay na ikinabuhay ni Abraham, isang daan at pitong pu't limang taon.

8 At nalagot ang hininga ni Abraham at namatay sa mabuting katandaan, matanda at puspos ng mga taon; at nalakip sa kaniyang bayan.

9 At inilibing siya ni Isaac at ni Ismael na kaniyang mga anak sa yungib ng Macpela, sa parang ni Ephron, na anak ni Zohar na Hetheo, na nasa tapat ng Mamre;

10 Sa parang na binili ni Abraham sa mga anak ni Heth: doon inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa.

11 At nangyari, pagkamatay ni Abraham, na pinagpala ng Dios si Isaac na kaniyang anak; at si Isaac ay nanahan sa tabi ng Beer-lahai-roi.

12 Ang mga ito nga ang sali't saling lahi ni Ismael, anak ni Abraham, na naging anak kay Abraham ni Agar na taga Egipto, na alila ni Sara:

13 At ito ang mga pangalan ng mga anak ni Ismael, ayon sa kanikaniyang lahi: ang panganay ni Ismael ay si Nabaioth; at si Cedar, at si Adbeel, at si Mibsam,

14 At si Misma, at si Duma, at si Maasa,

15 At si Hadad, at si Tema, si Jetur, si Naphis, at si Cedema:

16 Ito ang mga anak ni Ismael, at ito ang kanikaniyang pangalan, ayon sa kanikaniyang nayon, at ayon sa kanikaniyang hantungan: labing dalawang pangulo ayon sa kanilang bansa.

17 At ito ang mga naging taon ng buhay ni Ismael, isang daan at tatlong pu't pitong taon; at nalagot ang hininga at namatay; at siya'y nalakip sa kaniyang bayan.

18 At nagsisitahan sila mula sa Havila hanggang sa Shur, na natatapat sa Egipto, kung patutungo sa Asiria; siya'y tumahan sa harap ng lahat niyang mga kapatid.

19 At ito ang mga sali't saling lahi ni Isaac, na anak ni Abraham: naging anak ni Abraham si Isaac,

20 At si Isaac ay may apat na pung taon, nang siya'y magasawa kay Rebeca, na anak ni Bethuel na taga Siria sa Padan-aram, kapatid na babae ni Laban na taga Siria.

21 At nanalangin si Isaac sa Panginoon dahil sa kaniyang asawa, sapagka't baog; at nadalanginan niya ang Panginoon, at si Rebeca na kaniyang asawa ay naglihi.

22 At nagbubuno ang mga bata sa loob niya; at kaniyang sinabi, Kung ganito'y bakit nabubuhay pa ako? At siya'y yumaong nagsiyasat sa Panginoon.

23 At sinabi sa kaniya ng Panginoon, Dalawang bansa ay nasa iyong bahay-bata, At dalawang bayan ay papaghihiwalayin mula sa iyong tiyan: At ang isang bayan ay magiging malakas kaysa isang bayan; At ang matanda ay maglilingkod sa bata.

24 At nang matupad ang mga araw ng kaniyang kapanganakan, narito't kambal sa kaniyang bahay-bata.

25 At ang unang lumabas ay mapula na buong katawa'y parang mabalahibong damit; at siya'y pinanganlang Esau.

26 At pagkatapos ay lumabas ang kaniyang kapatid, at ang kaniyang kamay ay nakakapit sa sakong ni Esau; at ipinangalan sa kaniya ay Jacob: at si Isaac ay may anim na pung taon na, nang sila'y ipanganak ni Rebeca.

27 At nagsilaki ang mga bata; at si Esau ay naging maliksi sa pangangaso, lalake sa parang; at si Jacob ay lalaking tahimik, na tumatahan sa mga tolda.

28 Minamahal nga ni Isaac si Esau, sapagka't kumakain ng kaniyang pinangangasuhan: at minamahal ni Rebeca si Jacob.

29 At nagluto si Jacob ng lutuin: at dumating si Esau na galing sa parang, at siya'y nanglalambot:

30 At sinabi ni Esau kay Jacob, Ipinamamanhik ko sa iyo na pakanin mo ako niyaong mapulang lutuin; sapagka't ako'y nanglalambot: kaya't tinawag ang pangalan niya na Edom.

31 At sinabi ni Jacob, Ipagbili mo muna sa akin ang iyong pagkapanganay.

32 At sinabi ni Esau, Narito, ako'y namamatay: at saan ko mapapakinabangan ang pagkapanganay?

33 At sinabi ni Jacob, Isumpa mo muna sa akin; at isinumpa niya sa kaniya: at kaniyang ipinagbili ang kaniyang pagkapanganay kay Jacob.

34 At binigyan ni Jacob si Esau ng tinapay at nilutong lentehas; at siya'y kumain, at uminom, at bumangon at yumaon: gayon niwalang halaga ni Esau ang kaniyang pagkapanganay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #8314

Study this Passage

  
/ 10837  
  

8314. Then were the chiefs of Edom dismayed. That this signifies the like with those who are in a life of evil from the love of self, is evident from the signification of “the chiefs,” as being the principal ones, thus all and each (of which below); and from the representation of Edom, as being those who from the evil of the love of self readily learn falsities and reject truths, and in the sense abstracted from person, as being the evil of the love of self to which falsity is adjoined and from which truth is rejected, thus also those who are in a life of evil from this love, namely, from the love of self. As regards these “chiefs,” by them are signified the principal ones; in the sense abstracted from person, the principal things, thus all things and each; for when “the chiefs” are mentioned, general things are signified, under which are the rest, or the principal things; as for instance the “tertian captains” (n. 8150, 8276); and they are predicated of good, and in the opposite sense of evil; while by “princes” are also signified general things under which are the rest, or primary things (n. 1482, 2089, 5044), but these are predicated of truth.

[2] Be it known that in the Word there are words that belong to the class of spiritual things, and words that belong to the class of celestial things; that is, there are those which express such things as belong to truth or faith, and those which express such things as belong to good or love. There are also words which are predicated of both. He who knows these things can know from the first view or reading of the Word, especially in its original tongue, where in the internal sense it treats of such things as are of truth, or of such things as are of good. The case is so with the signification of “princes,” and of “chiefs;” “princes” signify primary things, and are predicated of the truths of faith; but “chiefs” signify principal things, and are predicated of the good of love. In the opposite sense, “princes” are predicated of the falsities of faith, and “chiefs” of the evils of love.

[3] From this it is that those who reigned in Edom were called “chiefs” (Genesis 36:15-21, 29-30, 40-43). The reason is that by “Edom” was signified the good of celestial love, and in the opposite sense the evil of the love of self; but with the sons of Ishmael, those who presided over the rest were not called “chiefs,” but “princes” (Genesis 25:16), because by “Ishmael” were signified those who are in truth (n. 3263, 3268, 4747). For this reason also those were called “princes” who presided in Israel (Numbers 7:2 (Numbers 7:2), 10, 18, 24, 30, 36, 42, 48, 54), for by Israel were represented those who are in the truth and good of faith. But those who presided over Judah were called “chiefs,” because by Judah were represented those who are in the good of love, as in Zechariah:

Let him be as a chief in Judah (9:7).

The chiefs of Judah shall say in their heart, I will confirm to me the inhabitants of Jerusalem in Jehovah Zebaoth their God; in that day I will make the chiefs of Judah like a furnace of fire in pieces of wood (12 :5, 6).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.