The Bible

 

Genesis 25

Study

   

1 At si Abraham ay nagasawa ng iba, at ang pangalan ay Cetura.

2 At naging anak nito sa kaniya si Zimram at si Joksan, at si Medan, at si Midiam, at si Ishbak, at si Sua.

3 At naging anak ni Joksan si Seba at si Dedan. At ang mga anak na lalake ni Dedan, ay si Assurim at si Letusim, at si Leummim.

4 At ang mga anak ni Midian: si Epha at si Epher, at si Enech, at si Abida, at si Eldaa. Lahat ng ito ay mga anak ni Cetura.

5 At ibinigay ni Abraham ang lahat ng kaniyang tinatangkilik kay Isaac.

6 Datapuwa't ang mga anak ng naging mga babae ni Abraham, ay pinagbibigyan ni Abraham ng mga kaloob; at samantalang nabubuhay pa siya ay mga inilayo niya kay Isaac na kaniyang anak sa dakong silanganan sa lupaing silanganan.

7 At ito ang mga araw ng mga taon ng buhay na ikinabuhay ni Abraham, isang daan at pitong pu't limang taon.

8 At nalagot ang hininga ni Abraham at namatay sa mabuting katandaan, matanda at puspos ng mga taon; at nalakip sa kaniyang bayan.

9 At inilibing siya ni Isaac at ni Ismael na kaniyang mga anak sa yungib ng Macpela, sa parang ni Ephron, na anak ni Zohar na Hetheo, na nasa tapat ng Mamre;

10 Sa parang na binili ni Abraham sa mga anak ni Heth: doon inilibing si Abraham at si Sara na kaniyang asawa.

11 At nangyari, pagkamatay ni Abraham, na pinagpala ng Dios si Isaac na kaniyang anak; at si Isaac ay nanahan sa tabi ng Beer-lahai-roi.

12 Ang mga ito nga ang sali't saling lahi ni Ismael, anak ni Abraham, na naging anak kay Abraham ni Agar na taga Egipto, na alila ni Sara:

13 At ito ang mga pangalan ng mga anak ni Ismael, ayon sa kanikaniyang lahi: ang panganay ni Ismael ay si Nabaioth; at si Cedar, at si Adbeel, at si Mibsam,

14 At si Misma, at si Duma, at si Maasa,

15 At si Hadad, at si Tema, si Jetur, si Naphis, at si Cedema:

16 Ito ang mga anak ni Ismael, at ito ang kanikaniyang pangalan, ayon sa kanikaniyang nayon, at ayon sa kanikaniyang hantungan: labing dalawang pangulo ayon sa kanilang bansa.

17 At ito ang mga naging taon ng buhay ni Ismael, isang daan at tatlong pu't pitong taon; at nalagot ang hininga at namatay; at siya'y nalakip sa kaniyang bayan.

18 At nagsisitahan sila mula sa Havila hanggang sa Shur, na natatapat sa Egipto, kung patutungo sa Asiria; siya'y tumahan sa harap ng lahat niyang mga kapatid.

19 At ito ang mga sali't saling lahi ni Isaac, na anak ni Abraham: naging anak ni Abraham si Isaac,

20 At si Isaac ay may apat na pung taon, nang siya'y magasawa kay Rebeca, na anak ni Bethuel na taga Siria sa Padan-aram, kapatid na babae ni Laban na taga Siria.

21 At nanalangin si Isaac sa Panginoon dahil sa kaniyang asawa, sapagka't baog; at nadalanginan niya ang Panginoon, at si Rebeca na kaniyang asawa ay naglihi.

22 At nagbubuno ang mga bata sa loob niya; at kaniyang sinabi, Kung ganito'y bakit nabubuhay pa ako? At siya'y yumaong nagsiyasat sa Panginoon.

23 At sinabi sa kaniya ng Panginoon, Dalawang bansa ay nasa iyong bahay-bata, At dalawang bayan ay papaghihiwalayin mula sa iyong tiyan: At ang isang bayan ay magiging malakas kaysa isang bayan; At ang matanda ay maglilingkod sa bata.

24 At nang matupad ang mga araw ng kaniyang kapanganakan, narito't kambal sa kaniyang bahay-bata.

25 At ang unang lumabas ay mapula na buong katawa'y parang mabalahibong damit; at siya'y pinanganlang Esau.

26 At pagkatapos ay lumabas ang kaniyang kapatid, at ang kaniyang kamay ay nakakapit sa sakong ni Esau; at ipinangalan sa kaniya ay Jacob: at si Isaac ay may anim na pung taon na, nang sila'y ipanganak ni Rebeca.

27 At nagsilaki ang mga bata; at si Esau ay naging maliksi sa pangangaso, lalake sa parang; at si Jacob ay lalaking tahimik, na tumatahan sa mga tolda.

28 Minamahal nga ni Isaac si Esau, sapagka't kumakain ng kaniyang pinangangasuhan: at minamahal ni Rebeca si Jacob.

29 At nagluto si Jacob ng lutuin: at dumating si Esau na galing sa parang, at siya'y nanglalambot:

30 At sinabi ni Esau kay Jacob, Ipinamamanhik ko sa iyo na pakanin mo ako niyaong mapulang lutuin; sapagka't ako'y nanglalambot: kaya't tinawag ang pangalan niya na Edom.

31 At sinabi ni Jacob, Ipagbili mo muna sa akin ang iyong pagkapanganay.

32 At sinabi ni Esau, Narito, ako'y namamatay: at saan ko mapapakinabangan ang pagkapanganay?

33 At sinabi ni Jacob, Isumpa mo muna sa akin; at isinumpa niya sa kaniya: at kaniyang ipinagbili ang kaniyang pagkapanganay kay Jacob.

34 At binigyan ni Jacob si Esau ng tinapay at nilutong lentehas; at siya'y kumain, at uminom, at bumangon at yumaon: gayon niwalang halaga ni Esau ang kaniyang pagkapanganay.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3309

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3309. And Esau was a man skillful [sciens] in hunting. That this signifies the good of life from truths sensuous and of memory-knowledge, is evident from the representation of Esau, as being the good of life (concerning which see above); and from the signification of a “man skillful in hunting,” as being those who are in the affection of truth (concerning which hereafter). For a “man skillful” is predicated of the affection of truth, or of those who are in the affection of truth; whereas “hunting” signifies the truths themselves, but truths which are of the natural man from which are goods. And as the truths of the natural man are those which are called memory-knowledges (n. 3293); and these are chiefly of two kinds or degrees, namely, sensuous truths, and truths in the form of memory-knowledge, both are here signified by “hunting.” Sensuous truths are those in which children are, and truths in the form of memory-knowledge are those in which the same children are as they grow up. For no one can be in truths of memory-knowledge unless he is first in sensuous truths, inasmuch as the ideas of the former are procured from the latter; and from these may afterwards be learned and comprehended truths still more interior, which are called doctrinal truths, and which are signified by a “man of the field” (concerning which presently).

[2] That by “hunting” are signified truths sensuous and of memory-knowledge, in which are instructed and by which are affected those who are in the good of life, is because “hunting,” in a wide sense, means the things taken by hunting; such as rams, kids, she-goats, and the like; and which are spiritual goods, as may be seen above (n. 2180, 2830); and also because the arms used in hunting, which were quivers, bows, and darts, signify the doctrinal things of truth (n. 2685, 2686, 2709). That such are the things which are signified by “hunting,” is evident from what is said to Esau by his father Isaac in a subsequent chapter:

Take I pray thy weapons, thy quiver and thy bow, and go out to the field, and hunt me a hunting, and make me savory meat, such as I have loved (Genesis 27:3-4);

and to Jacob, who is there taken for Esau, in the same chapter:

Bring to me that I may eat of my son’s hunting, that my soul may bless thee (Genesis 27:25);

from which it is evident what is signified by “hunting.”

[3] Hence it is that to “hunt” signifies to teach and also to persuade, and this in both senses, that is, from the affection of truth, and from the affection of falsity; from the affection of truth in Jeremiah:

I will bring them back into their land that I gave unto their fathers; behold I will send for many fishers, saith Jehovah, and they shall fish them; and after this I will send for many hunters, and they shall hunt them from every mountain and from every hill, and out of the clefts of the rocks (Jeremiah 16:15-16); where “fishers” denote those who teach from sensuous truths (n. 40, 991); and “hunters,” those who teach from truths of memory-knowledge, and also from doctrinal things. “Upon every mountain and upon every hill,” signifies teaching those who are in the affection of good and in the affection of truth. That “mountain and hill” have this signification may be seen above (n. 795, 796, 1430). The like is involved in “hunting in the field” (as in Genesis 27:3). That “hunting” signifies also persuading from the affection of falsity, appears in Ezekiel:

Behold I am against your pillows, wherewith ye there hunt the souls to make them fly away, and I will tear off your coverings, and will deliver My people out of your hand, and they shall be no longer in your hand to be hunted (Ezekiel 13:20-21).

Concerning the signification of “hunting” in this sense, see n. 1178; but to this kind of hunting, “nets” are usually attributed.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.