The Bible

 

Genesis 15

Study

   

1 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay dumating ang salita ng Panginoon kay Abram sa pangitain na nagsasabi, Huwag kang matakot, Abram: ako ang iyong kalasag, at ang iyong ganting pala na lubhang dakila.

2 At sinabi ni Abram, Oh Panginoong Dios, anong ibibigay mo sa akin, kung ako'y nabubuhay na walang anak at ang magaari ng aking bahay ay itong taga Damascong si Eliezer?

3 At sinabi ni Abram, Narito, hindi mo ako binigyan ng anak at, narito't isang ipinanganak sa aking bahay ang siyang tagapagmana ko.

4 At, narito, ang salita ng Panginoon ay dumating sa kaniya, na nagsabi, Hindi ang taong ito ang magiging tagapagmana mo; kundi lalabas sa iyong sariling katawan ang magiging tagapagmana mo.

5 At siya'y inilabas at sinabi, Tumingala ka ngayon sa langit, at iyong bilangin ang mga bituin, kung mabibilang mo: at sa kaniya'y sinabi, Magiging ganiyan ang iyong binhi.

6 At sumampalataya siya sa Panginoon; at ito'y ibinilang na katuwiran sa kaniya.

7 At sinabi sa kaniya, Ako ang Panginoon na nagpaalis sa iyo sa Ur ng mga Caldeo, upang ibigay sa iyo ang lupaing ito na manahin mo.

8 At sinabi niya, Oh Panginoong Dios, paanong pagkakilala ko na aking mamanahin?

9 At sinabi sa kaniya, Magdala ka rito sa akin ng isang dumalagang bakang tatlong taon ang gulang, at ng isang babaing kambing na tatlong taon ang gulang, at ng isang lalaking tupang tatlong taon ang gulang, at ng isang inakay na batobato at ng isang inakay na kalapati.

10 At dinala niya ang lahat ng ito sa kaniya, at pinaghati niya sa gitna, at kaniyang pinapagtapattapat ang kalakalahati; datapuwa't hindi hinati ang mga ibon.

11 At binababa ng mga ibong mangdadagit ang mga bangkay, at binubugaw ni Abram.

12 At nang lulubog na ang araw, ay nakatulog si Abram ng mahimbing; at, narito, ang isang kasindaksindak na malaking kadiliman ay sumakaniya.

13 At sinabi ng Dios kay Abram, Tunay na pakatalastasin mo, na ang iyong binhi ay magiging taga ibang bayan sa lupaing hindi kanila, at mangaglilingkod sa mga yaon; at pahihirapang apat na raang taon.

14 At yaon namang bansang kanilang paglilingkuran ay aking hahatulan: at pagkatapos ay aalis silang may malaking pag-aari.

15 Datapuwa't ikaw ay payapang pasa sa iyong mga magulang; at ikaw ay malilibing sa mabuting katandaan.

16 At sa ikaapat na salin ng iyong binhi, ay magsisipagbalik rito: sapagka't hindi pa nalulubos ang katampalasanan ng mga Amorrheo.

17 At nangyari, na paglubog ng araw, at pagdilim, na narito, ang isang hurnong umuusok, at ang isang tanglaw na nagniningas na dumaan sa gitna ng mga hinating hayop.

18 Nang araw na yaon, ang Panginoon ay nakipagtipan kay Abram, na nagsabi, Sa iyong binhi ibinigay ko ang lupaing ito, mula sa ilog ng Egipto hanggang sa malaking ilog, na ilog Eufrates.

19 Ang mga Cineo, at ang mga Ceneceo, at ang mga Cedmoneo,

20 At ang mga Heteo, at ang mga Pherezeo, at ang mga Refaim,

21 At ang mga Amorrheo, at ang mga Cananeo, at ang mga Gergeseo, at ang mga Jebuseo.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1866

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1866. From the river of Egypt unto the great river, the river Euphrates. That this signifies the extension of spiritual and celestial things-to “the river of Egypt” being the extension of spiritual things, and “to the river Euphrates” being the extension of celestial things-is evident from the signification of “the river of Egypt,” and from the signification of “the great river,” or “the Euphrates.” That these “rivers” signify the extension of spiritual and celestial things, may be seen from the signification of the land of Canaan, as being the Lord’s kingdom in the heavens and on the earth, in which there is nothing but the spiritual things which are of faith and the celestial things which are of mutual love; and therefore nothing but the extension of these can be meant by the boundaries of the land of Canaan. For what the land of Canaan is, what the river of Egypt is, and what the great river Euphrates is, and indeed what the boundaries of any land are, they who are in the heavens do not know at all; but they well know what the extension of spiritual and celestial things is, and also the determinations and the limitations of the states of these things. These things they have in mind while the others are being read by man; and so the letter vanishes and together with it that historical sense which has served as an objective form for the heavenly ideas.

[2] That “the river of Egypt” signifies the extension of spiritual things, is because “Egypt” signifies memory-knowledges [scientifica], which, together with a man’s rational and intellectual things, constitute spiritual things (as before said, n. 1443 and in other places; and that “Egypt” in the internal sense signifies memory-knowledges may be seen n. 1164, 1165, 1186, 1462). That “the river Euphrates” signifies the extension of celestial things, may be seen from a consideration of the lands which that river bounds and separates from the land of Canaan, and by which likewise in many passages are signified the knowledges [scientifica et cognitiones] of celestial things but here, because it is called “the river” and “the great river,” celestial things and the knowledges [cognitiones] of them are what alone are signified; for a “great river” and “greatness” are predicated of these.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.