The Bible

 

Genesis 11

Study

   

1 At ang buong lupa ay iisa ang wika at iisa ang salita.

2 At nangyari, na, sa kanilang paglalakbay sa silanganan, ay nakasumpong sila ng isang kapatagan sa lupain ng Sinar; at sila'y nanahan doon.

3 At nagsangusapang, Halikayo! tayo'y gumawa ng mga laryo, at ating lutuing mabuti. At inari nilang bato ang laryo at ang betun ay inaring argamasa.

4 At nagsipagsabi, Halikayo! Magtayo tayo ng isang bayan natin at ng isang moog, na ang taluktok niyaon ay aabot hanggang sa langit, at magtaglay tayo ng isang ngalan; baka tayo'y mangalat sa ibabaw ng buong lupa.

5 At bumaba ang Panginoon upang tingnan ang bayan at ang moog, na itinayo ng mga anak ng mga tao.

6 At sinabi ng Panginoon, Narito, sila'y iisang bayan at silang lahat ay may isang wika; at ito ang kanilang pinasimulang gawin: at, ngayon nga'y walang makasasawata sa anomang kanilang balaking gawin.

7 Halikayo! tayo'y bumaba at diyan din ay ating guluhin ang kanilang wika, na anopa't sila'y huwag magkatalastasan sa kanilang salita.

8 Ganito pinanabog sila ng Panginoon mula riyan, sa ibabaw ng buong lupa; at kanilang iniwan ang pagtatayo ng bayan.

9 Kaya ang pangalang itinawag ay Babel; sapagka't doon ginulo ng Panginoon ang wika ng buong lupa: at mula roon ay pinanabog sila ng Panginoon sa ibabaw ng buong lupa.

10 Ito ang sali't saling lahi ni Sem. May isang daan taon si Sem at naging anak si Arphaxad, dalawang taon pagkatapos ng bahang gumunaw,

11 At nabuhay si Sem, pagkatapos na maipanganak si Arphaxad, ng limang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

12 At nabuhay si Arphaxad, ng tatlong pu't limang taon, at naging anak si Sala.

13 At nabuhay si Arphaxad pagkatapos na maipanganak si Sala, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

14 At nabuhay si Sala ng tatlong pung taon, at naging anak si Heber:

15 At nabuhay si Sala pagkatapos na maipanganak si Heber, ng apat na raan at tatlong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

16 At nabuhay si Heber ng tatlong pu't apat na taon, at naging anak si Peleg:

17 At nabuhay si Heber pagkatapos na maipanganak si Peleg, ng apat na raan at tatlong pung taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

18 At nabuhay si Peleg ng tatlong pung taon, at naging anak si Reu:

19 At nabuhay si Peleg pagkatapos na maipanganak si Reu, ng dalawang daan at siyam na taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

20 At nabuhay si Reu ng tatlong pu't dalawang taon, at naging anak si Serug:

21 At nabuhay si Reu pagkatapos na maipanganak si Serug, ng dalawang daan at pitong taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

22 At nabuhay si Serug ng tatlong pung taon, at naging anak si Nachor:

23 At nabuhay si Serug pagkatapos maipanganak si Nachor, ng dalawang daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

24 At nabuhay si Nachor ng dalawang pu't siyam na taon, at naging anak si Thare:

25 At nabuhay si Nachor pagkatapos na maipanganak si Thare, ng isang daan at labing siyam na taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

26 At nabuhay si Thare ng pitong pung taon, at naging anak si Abram, si Nachor at si Haran.

27 Ito nga ang mga lahi ni Thare. Naging anak ni Thare si Abram, si Nachor, at si Haran; at naging anak ni Haran si Lot.

28 At namatay si Haran bago namatay ang kaniyang amang si Thare sa lupaing kaniyang tinubuan, sa Ur ng mga Caldeo.

29 At nagsipagasawa si Abram at si Nachor: ang pangalan ng asawa ni Abram ay Sarai; at ang pangalan ng asawa ni Nachor, ay Milca, anak ni Haran, ama ni Milca at ama ni Iscah.

30 At si Sarai ay baog; siya'y walang anak.

31 At ipinagsama ni Thare si Abram na kaniyang anak, at si Lot na anak ni Haran, na anak ng kaniyang anak, at si Sarai na kaniyang manugang, asawa ni Abram na kaniyang anak; at samasamang nagsialis sa Ur ng mga Caldeo upang magsipasok sa lupain ng Canaan, at nagsidating sila sa Haran, at nagsitahan doon.

32 At ang mga naging araw ni Thare ay dalawang daan at limang taon: at namatay si Thare sa Haran.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1228

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1228. That 'Elam' means faith stemming from charity is clear from what an internal Church is essentially. An internal Church is one for which charity is the chief thing and is the source of its thought and activity. The first offspring of charity is nothing else than faith, for it is from charity and nowhere else that faith derives. The fact that 'Elam' is faith stemming from charity, or faith itself which constitutes the internal Church, is clear also in Jeremiah,

The Word of Jehovah that came to Jeremiah concerning Elam, Behold, I am breaking the bow of Elam, the chief of his power, and I will bring upon Elam the four winds from the four ends of heaven, and I will disperse them to all these winds; and there will be no nation to which one of the outcasts of Elam will not come. And I will dismay Elam before their enemies, and before those that seek their soul, and I will bring evil upon them, My fierce anger, and I will send the sword after them until I have consumed them, and I will set My throne in Elam, and from there I will destroy king and princes. But in the latter days I will bring back the captivity of Elam. Jeremiah 49:34-39.

[2] In these verses 'Elam' is used to refer to faith, or what amounts to the same, to an internal Church that has been debased and corrupted and then restored. It is similar to what is described many times in the Word regarding Judah, Israel, and Jacob, by whom are meant Churches - by Judah the celestial Church, by Israel the spiritual Church, and by Jacob the external Church. After these had become similarly debased, they were to suffer dispersion, after which those dispersed by their enemies were to be regathered and brought back from captivity, by which the creation of a new Church is meant. Thus it is said here regarding 'Elam', that is, the internal Church when debased and corrupted, that it was to be 'dispersed' and later on 'brought back again', at which time 'Jehovah was to set His throne in Elam', that is, in the internal Church or internal things of the Church, which are nothing else than the things of faith stemming from charity.

[3] In Isaiah,

The burden of the wilderness of the sea. It comes from the wilderness and from a terrible land. A stern vision has been declared to me; the treacherous dealer deals treacherously and he who lays waste lays waste. Go up, O Elam, besiege, O Madai; all its sighing I will cause to cease. Isaiah 21:1-2.

This refers to the Church's being laid waste by means of Babel. 'Elam' here is the internal Church, 'Madai' the external Church, or external worship that has internal worship within it. That 'Madai' is such a Church or such worship is clear above at verse 2 of this chapter where Madai is called a son of Japheth.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.