The Bible

 

Ezekiel 31

Study

   

1 At nangyari nang ikalabing isang taon, nang ikatlong buwan, nang unang araw ng buwan, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 Anak ng tao, sabihin mo kay Faraon, na hari sa Egipto, at sa kaniyang karamihan: Sino ang iyong kawangis sa iyong kalakhan?

3 Narito, ang taga Asiria ay isang cedro sa Libano, na may magandang mga sanga, at may mayabong na lilim, at may mataas na kataasan; at ang kaniyang dulo ay nasa gitna ng mga mayabong na sanga.

4 Kinakandili siya ng tubig, pinalalaki siya ng kalaliman: ang kaniyang mga ilog ay nagsisiagos sa palibot ng kaniyang kinatatamnan; at kaniyang pinaaagos ang kaniyang mga bangbang ng tubig sa lahat ng punong kahoy sa parang.

5 Kaya't ang kaniyang kataasan ay nataas ng higit kay sa lahat na punong kahoy sa parang; at ang kaniyang mga sanga ay nagsidami, at ang kaniyang mga sanga ay nagsihaba dahil sa karamihan ng tubig, nang kaniyang pabugsuan.

6 Lahat ng ibon sa himpapawid ay nagsigawa ng kanilang mga pugad sa kaniyang mga sanga; at sa ilalim ng kaniyang mga sanga ay nagsipanganak ang lahat ng mga hayop sa parang; at sa kaniyang lilim ay nagsitahan ang lahat na malaking bansa.

7 Ganito siya gumanda sa kaniyang kalakhan, sa kahabaan ng kaniyang mga sanga: sapagka't ang kaniyang ugat ay nasa siping ng maraming tubig.

8 Ang mga cedro sa halamanan ng Dios hindi makapantay sa kaniya; ang mga puno ng abeto ay hindi gaya ng kaniyang mga sanga, at ang mga puno ng kastano ay hindi gaya ng kaniyang mga sanga, o may anomang punong kahoy sa halamanan ng Dios na kagaya niya sa kaniyang kagandahan.

9 Pinaganda ko siya sa karamihan ng kaniyang mga sanga, na anopa't lahat ng punong kahoy sa Eden, na nangasa halamanan ng Dios, nanaghili sa kaniya.

10 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sapagka't ikaw ay nataas sa kataasan, at inilagay niya ang kaniyang dulo sa gitna ng mga mayabong na sanga, at ang kaniyang puso ay nagmataas sa kaniyang pagkataas;

11 Aking ibibigay nga siya sa kamay ng makapangyarihan sa mga bansa; walang pagsalang siya'y susugpuin: aking pinalayas siya dahil sa kaniyang kasamaan.

12 At inihiwalay siya at iniwan siya, ng mga taga ibang lupa, ng kakilakilabot sa mga bansa: sa ibabaw ng mga bundok at sa lahat ng mga libis ay nangalaglag ang kaniyang mga sanga, at ang kaniyang mga sanga ay nangabali sa siping ng lahat ng mga ilog ng lupain; at bumaba ang lahat ng tao sa lupa mula sa kaniyang lilim at iniwan siya.

13 Sa kaniyang guho ay magsisitahan ang lahat ng mga ibon sa himpapawid, at lahat ng mga hayop sa parang ay mangapapa sa kaniyang mga sanga;

14 Upang walang magmataas sa kanilang kataasan sa lahat na punong kahoy sa siping ng tubig, o maglagay man ng kanilang dulo sa gitna ng mga mayabong na sanga, o ang kanila mang mga makapangyarihan ay magsitayo sa kanilang pagkataas, sa makatuwid baga'y yaong lahat na nagsisiinom ng tubig: sapagka't silang lahat ay nangabigay sa kamatayan, sa pinakamalalim na bahagi ng lupa, sa gitna ng mga anak ng tao, na kasama ng nagsibaba sa hukay.

15 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Nang araw na siya'y bumaba sa Sheol ay nagpatangis ako: aking tinakpan ang kalaliman dahil sa kaniya, at pinigil ko ang mga ilog niya; at ang mga malaking ilog ay nagsitigil; at aking pinapanangis sa kaniya ang Libano, at ang lahat na punong kahoy sa parang ay nanglupaypay dahil sa kaniya.

16 Aking niyanig ang mga bansa sa hugong ng kaniyang pagkabuwal, nang aking ihagis siya sa Sheol na kasama ng nagsibaba sa hukay; at ang lahat na punong kahoy sa Eden, ang pili at pinakamahusay ng Libano, lahat ng nagsisiinom ng tubig ay nangaaliw sa pinakamalalim na bahagi ng lupa.

17 Sila rin nama'y nagsibaba sa Sheol na kasama niya sa kanila na nangapatay ng tabak; oo, silang pinakakamay niya na nagsisitahan sa kaniyang lilim sa gitna ng mga bansa.

18 Sino ang gaya mong ganito sa kaluwalhatian at sa kalakhan sa gitna ng mga punong kahoy sa Eden? gayon ma'y mabababa ka na kasama ng mga punong kahoy sa Eden, sa pinakamalalim na bahagi ng lupa: ikaw ay malalagay sa gitna ng mga di tuli, na kasama nila na nangapatay ng tabak. Ito'y si Faraon at ang buo niyang karamihan, sabi ng Panginoong Dios.

   

From Swedenborg's Works

 

True Christianity #82

Study this Passage

  
/ 853  
  

82. 1. Jehovah God came down and took on a human manifestation in order to redeem people and save them. The belief among Christian churches nowadays is that God, the Creator of the universe, procreated a Son from eternity. That Son came down and took on a human manifestation in order to redeem people and save them. This belief is wrong, however. It spontaneously falls apart as long as our thinking focuses on the fact that there is one God. To sound reason it is worse than nonsense to think that the one God procreated some Son from eternity and that God the Father together with the Son and the Holy Spirit, each of whom is individually God, together make one God. This fiction completely vanishes like a shooting star in the air when the Word is quoted to show (a) that Jehovah God himself came down and became human and (b) that Jehovah God also became the Redeemer.

[2] As for the first point, the following passages show that Jehovah God himself came down and became human:

Behold, a virgin will conceive and bear a Son, who will be called God with us. (Isaiah 7:14; Matthew 1:23)

A Child is born to us; a Son is given to us. Authority will rest on his shoulder, and his name will be called Wonderful, God, Hero, Father of Eternity, Prince of Peace. (Isaiah 9:6)

It will be said in that day, "Behold, this is our God. We have waited for him to free us. This is Jehovah whom we have waited for. Let us rejoice and be glad in his salvation. " (Isaiah 25:9)

The voice of one crying in the desert, "Prepare a way for Jehovah; make a level pathway in the solitude for our God. And all flesh will see it together. " (Isaiah 40:3, 5)

Behold, the Lord Jehovih is coming with strength, and his arm will rule for him. Behold, his reward is with him; like a shepherd he will feed his flock. (Isaiah 40:10-11)

Jehovah said, "Rejoice and be glad, daughter of Zion. Behold, I am coming to live in your midst. " Then many peoples will cling to Jehovah in that day. (Zechariah 2:10-11)

I, Jehovah, have called you in justice; I will give you as a covenant to the people. I am Jehovah. This is my name. I will not give my glory to another. (Isaiah 42:6, 8)

Behold, the days are coming when I will raise up for David a righteous offshoot who will reign as king and execute judgment and justice on the earth. And this is his name: Jehovah our Justice. (; 33:15-16)

Then there are the passages where the coming of the Lord is called "the day of Jehovah," such as Isaiah 13:6, 9, 13, 22; Ezekiel 31:15; Joel 1:15; 2:1-2, 11, 29, 31; 3:1, 14, 18; Amos 5:13, 18, 20; Zephaniah 1:7-18; Zechariah 14:1, 4-21; and elsewhere.

[3] That Jehovah himself was the one who came down and took on a human manifestation is clearly established in Luke, when it says, "Mary said to the angel, 'How will this take place, since I have not had intercourse? The angel replied to her, The Holy Spirit will descend upon you, and the power of the Highest will cover you; therefore the Holy One that is born from you will be called the Son of God'" (Luke 1:34-35). In Matthew it says that in a dream an angel told Joseph, who was betrothed to Mary, that the child that had been conceived in her was from the Holy Spirit. And Joseph did not have intercourse with her until she gave birth to a Son and called his name Jesus (Matthew 1:20, 25). The "Holy Spirit" means the divine power that radiates from Jehovah God, as we will see in the third chapter of this work [138-188].

Everyone knows that an offspring's soul and life come from its father, and the body comes from that soul. To state it very openly, then, the Lord's soul and life came from Jehovah God; and because divinity cannot be divided, the Lord's soul and life was the Father's divinity itself. This is why the Lord frequently called Jehovah God his Father, and Jehovah God called the Lord his Son. What would be more absurd to hear therefore than the idea that the soul of our Lord came from Mary his mother? Yet this is the very thing that both Roman Catholics and Protestants are dreaming today, and they have not been awakened by the Word yet.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.