The Bible

 

Daniel 11

Study

   

1 At tungkol sa akin, nang unang taon ni Dario na taga Media, ako'y tumayo upang patibayin at palakasin siya.

2 At ngayo'y aking ipatatalastas sa iyo ang katotohanan. Narito, tatayo pa ang tatlong hari sa Persia; at ang ikaapat ay magiging totoong mayaman kay sa kanilang lahat: at pagka siya'y lumakas sa kaniyang mga yaman, ay kaniyang kikilusin ang lahat laban sa kaharian ng Grecia.

3 At isang makapangyarihang hari ay tatayo, na magpupuno na may malaking kapangyarihan, at gagawa ng ayon sa kaniyang kalooban.

4 At pagka tatayo siya ay magigiba ang kaniyang kaharian, at mababahagi sa apat na hangin ng langit, nguni't hindi sa kaniyang anak, ni ayon man sa kaniyang kapangyarihan na kaniyang ipinagpuno; sapagka't ang kaniyang kaharian ay mabubunot para sa mga iba bukod sa mga ito.

5 At ang hari sa timugan ay magiging malakas, at ang isa sa kaniyang mga prinsipe; at siya'y magiging malakas kay sa kaniya, at magtataglay ng kapangyarihan; ang kaniyang kapangyarihan ay magiging dakilang kapangyarihan.

6 At sa katapusan ng mga taon, sila'y magpipipisan; at ang anak na babae ng hari sa timugan ay paroroon sa hari sa hilagaan upang gumawa ng pakikipagkasundo: nguni't hindi niya mapananatili ang lakas ng kaniyang bisig; o siya ma'y tatayo, o ang bisig man niya; kundi siya'y mabibigay, at yaong mga nangagdala sa kaniya, at ang nanganak sa kaniya, at ang nagpalakas sa kaniya sa mga panahong yaon.

7 Nguni't sa suwi ng kaniyang mga ugat ay tatayo ang isa na kahalili niya na paroroon sa hukbo, at papasok sa katibayan ng hari sa hilagaan, at gagawa ng laban sa kanila, at mananaig.

8 At gayon din ang kanilang mga dios sangpu ng kanilang mga larawang binubo, at ng kanilang mga mainam na sisidlan na pilak at ginto ay dadalhing samsam sa Egipto; at siya'y magluluwat na ilang taon kay sa hari sa hilagaan.

9 At siya'y paroroon sa kaharian ng hari sa timugan, nguni't siya'y babalik sa kaniyang sariling lupain.

10 At ang kaniyang mga anak ay makikipagdigma, at mapipisan ng isang karamihang malaking hukbo, na magpapatuloy, at aabot, at lalagpas; at sila'y magsisibalik at makikipagdigma, hanggang sa kaniyang katibayan.

11 At ang hari sa timugan ay makikilos ng pagkagalit, at lalabas at makikipaglaban sa kaniya, sa makatuwid baga'y sa hari sa hilagaan; at siya'y maglalabas ng malaking karamihan, at ang karamiha'y mabibigay sa kaniyang kamay.

12 At ang karamihan ay madadala, at ang kaniyang puso ay magpapalalo; at siya'y magbubuwal ng libo-libo, nguni't hindi mananaig.

13 At ang hari sa hilagaan ay babalik, at maglalabas ng isang karamihan na lalong malaki kay sa una; at siya'y magpapatuloy hanggang sa wakas ng mga panahon, ng mga taon, na ma'y malaking hukbo, at maraming kayamanan.

14 At sa mga panahong yaon ay maraming magsisitayo laban sa hari sa timugan: gayon din ang mga anak na mangdadahas sa gitna ng iyong bayan ay magsisibangon upang itatag ang pangitain; nguni't sila'y mangabubuwal.

15 Sa gayo'y paroroon ang hari sa hilagaan, at gagawa ng isang bunton, at sasakop ng isang bayan na nakukutaang mabuti: at ang pulutong ng timugan ay hindi makatatayo ni ang kaniya mang piling bayan, ni magtataglay man sila ng anomang kalakasan, upang tumayo.

16 Nguni't ang dumarating laban sa kaniya, ay gagawa ng ayon sa sariling kalooban, at walang tatayo sa harap niya; at siya'y tatayo sa maluwalhating lupain, at sasa kaniyang kamay ang paglipol.

17 At kaniyang itatanaw ang kaniyang mukha upang pumaroon na kasama ng lakas ng kaniyang buong kaharian, at ng mga tapat na kasama niya; at siya'y gagawa ng mga yaon: at ibibigay niya sa kaniya ang anak na babae ng mga babae, upang hamakin; nguni't siya'y hindi tatayo, ni siya'y mapapasa kaniya man.

18 Pagkatapos nito'y kaniyang ipipihit ang kaniyang mukha sa mga pulo, at sasakop ng marami: nguni't isang prinsipe ay magpapatigil ng pagkutya niya; oo, bukod dito'y kaniyang pababalikin ang kaniyang kakutyaan sa kaniya.

19 Kung magkagayo'y kaniyang ipipihit ang kaniyang mukha sa dako ng mga kuta ng kaniyang sariling lupain; nguni't siya'y matitisod at mabubuwal, at hindi masusumpungan.

20 Kung magkagayo'y tatayo na kahalili niya ang isa na magpaparaan ng maniningil sa kaluwalhatian ng kaharian; nguni't sa loob ng kaunting araw ay mapapahamak, na hindi sa kagalitan, o sa pagbabaka man.

21 At kahalili niya na tatayo ang isang hamak na tao, na hindi nila pinagbigyan ng karangalan ng kaharian: nguni't siya'y darating sa panahong katiwasayan, at magtatamo ng kaharian sa pamamagitan ng mga daya.

22 At sa pamamagitan ng pulutong na huhugos ay mapapalis sila sa harap niya, at mabubuwal; oo, pati ng prinsipe ng tipan.

23 At pagkatapos ng pakikipagkasundo sa kaniya, siya'y gagawang may karayaan; sapagka't siya'y sasampa, at magiging matibay, na kasama ng isang munting bayan.

24 Sa panahon ng katiwasayan darating siya hanggang sa mga pinakamainam na dako ng lalawigan; at kaniyang gagawin ang hindi ginawa ng kaniyang mga magulang, o ng mga magulang ng kaniyang mga magulang; siya'y magbabahagi sa kanila ng huli, at samsam, at kayamanan: oo, siya'y hahaka ng kaniyang mga haka laban sa mga kuta, hanggang sa takdang panahon.

25 At kaniyang kikilusin ang kaniyang kapangyarihan at ang kaniyang tapang laban sa hari sa timugan na may malaking hukbo; at ang hari sa timugan ay makikipagdigma sa pakikipagbaka na may totoong malaki at makapangyarihang hukbo; nguni't hindi siya tatayo, sapagka't sila'y magsisihaka ng mga panukala laban sa kaniya.

26 Oo, silang nagsisikain ng kaniyang masarap na pagkain ay siyang magpapahamak sa kaniya, at ang kaniyang hukbo ay mapapalis; at marami ay mabubuwal na patay.

27 At tungkol sa dalawang haring ito, ang kanilang mga puso ay magtataglay ng kasamaan, at sila'y mangagsasalita ng mga kabulaanan sa isang dulang: nguni't hindi giginhawa; sapagka't ang wakas ay magiging sa panahong takda pa.

28 Kung magkagayo'y babalik siya sa kaniyang lupain na may malaking kayamanan; at ang kaniyang puso ay magiging laban sa banal na tipan; at siya'y gagawa ng kaniyang maibigan, at babalik sa kaniyang sariling lupain.

29 Sa takdang panahon ay babalik siya, at papasok sa timugan; nguni't hindi magiging gaya ng una ang huli.

30 Sapagka't mga sasakyan sa Chittim ay magsisiparoon laban sa kaniya; kaya't siya'y mahahapis, at babalik, at magtataglay ng galit laban sa banal na tipan, at gagawa ng kaniyang maibigan: siya nga'y babalik, at lilingapin yaong nangagpabaya ng banal na tipan.

31 At mga pulutong ay magsisitayo sa kaniyang bahagi, at kanilang lalapastanganin ang santuario, sa makatuwid baga'y ang kuta, at aalisin ang palaging handog na susunugin, at kanilang ilalagay ang kasuklamsuklam na naninira.

32 At ang gayon na gumagawa na may kasamaan laban sa tipan, ay mahihikayat niya sa pamamagitan ng mga daya; nguni't ang bayan na nakakakilala ng kanilang dios ay magiging matibay, at gagawa ng kabayanihan.

33 At silang marunong sa bayan ay magtuturo sa marami; gayon ma'y mangabubuwal sila sa pamamagitan ng tabak at ng liyab, ng pagkabihag at ng samsam, na maraming araw.

34 Pagka nga sila'y mangabubuwal, sila'y tutulungan ng kaunting tulong; nguni't marami ay magsisipisan sa kanila na may mga daya.

35 At ang ilan sa kanila na pantas ay mangabubuwal, upang dalisayin sila, at linisin, at paputiin, hanggang sa panahon ng kawakasan; sapagka't ukol sa panahon pang takda.

36 At ang hari ay gagawa ng ayon sa kaniyang kalooban; at siya'y magmamalaki, at magpapakataas ng higit kay sa bawa't dios, at magsasalita ng mga kagilagilalas na bagay laban sa Dios ng mga dios; at siya'y giginhawa hanggang sa ang galit ay maganap; sapagka't ang ipinasiya ay gagawin.

37 Wawaling bahala niya ang mga dios ng kaniyang mga magulang, o ang nasa man sa mga babae, o pakukundanganan man ang sinomang dios; sapagka't siya'y magmamalaki sa lahat.

38 Kundi bilang kahalili ay pararangalan niya ang dios ng mga katibayan; at isang dios na hindi nakilala ng kaniyang mga magulang ay kaniyang pararangalan ng ginto, at pilak, at ng mga mahalagang bato at ng mga maligayang bagay.

39 At siya'y magbabagsak ng mga matibay na kuta sa tulong ng ibang dios; sinomang kumilala sa kaniya, mananagana sa kaluwalhatian; at pagpupunuin niya sila sa marami, at kaniyang babahagihin ang lupa sa halaga.

40 At sa panahon ng kawakasan ay makikipagkaalit sa kaniya ang hari sa timugan; at ang hari sa hilagaan ay paroroon laban sa kaniya na gaya ng isang ipoipo, na may mga karo, at may mga mangangabayo, at may maraming sasakyan; at kaniyang papasukin ang mga lupain, at aabot at lalagpas.

41 Siya'y papasok din naman sa maluwalhating lupain, at maraming lupain ay mababagsak; nguni't ang mga ito ay mangaliligtas mula sa kaniyang kamay: ang Edom, at ang Moab, at ang puno ng mga anak ni Ammon.

42 Kaniyang iuunat din naman ang kaniyang kamay sa mga lupain; at ang lupain ng Egipto ay hindi makatatakas.

43 Nguni't siya'y magtataglay ng kapangyarihan sa mga kayamanang ginto at pilak, at sa lahat na mahalagang bagay sa Egipto; at ang mga taga Libia at ang mga taga Etiopia ay susunod sa kaniyang mga hakbang.

44 Nguni't mga balita na mula sa silanganan at mula sa hilagaan ay babagabag sa kaniya; at siya'y lalabas na may malaking kapusukan upang gumiba at lumipol sa marami.

45 At kaniyang itatayo ang mga tolda ng kaniyang palasio sa pagitan ng dagat at ng maluwalhating banal na bundok; gayon ma'y darating siya sa kaniyang wakas, at walang tutulong sa kaniya.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1664

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1664. That the wars in this chapter mean in the internal sense nothing other than spiritual conflicts, which are temptations, has been stated already in the preliminary section. 1 Nor do the wars in the rest of the Word, especially in the Prophets, have any other meaning. Wars waged by men can have no place whatever in the internal parts of the Word, for such things as wars are not the spiritual and celestial things which alone constitute the Word. That 'wars' in the Word means conflicts with the devil, or what amounts to the same, with hell, becomes clear from the following places besides many others: In John,

They are spirits of demons, performing signs, to go out to the kings of the land and of the whole earth, to assemble them for the war of that great day of God Almighty. Revelation 16:14.

Here anyone may see that no other kind of war on the great day of God Almighty is meant.

[2] In the same book,

The beast that comes up from the Abyss will make war. Revelation 11:7.

Here 'the Abyss' is hell. In the same book,

The dragon was angry with the woman, and went off to make war with the rest of her seed, who kept the commandments of God and bear testimony to Jesus Christ. Revelation 12:17.

It 2 was allowed to make war on the saints. Revelation 13:7.

All these wars are conflicts such as constitute temptations. Nor are the wars of the kings of the south and of the north, and the other wars of Daniel 8, 11, and also those involving Michael, Daniel 10:13, 21; 12:1; Revelation 12:7, anything different.

[3] That wars have no other meaning is clear from the rest of the Prophets as well, as in Ezekiel,

You have not gone up into the breaches and made a hedge for the house of Israel, to stand in war on the day of Jehovah. Ezekiel 13:5.

This refers to the prophets. In Isaiah,

They will beat their swords into hoes, and their spears into pruning-hooks. Nation will not lift up sword against nation, neither will they learn war any more. Isaiah 2:4.

Clearly no other wars [than spiritual wars] are meant here, and therefore instruments of war, such as swords, spears, shields, and many others, mean nothing else in the Word than things that belong to such wars.

[4] In the same prophet,

To the thirsty bring water; O inhabitants of the land of Tema, meet with his bread the fugitive, 3 for they will flee 4 before the swords, before the drawn sword, and before the bent bow, and from the grievousness of war. Isaiah 21:14-15.

In Jeremiah,

Shepherds and their flocks will come against the daughter of Zion, they will pitch their tents against her round about; they will graze, each off his own space. Declare a sacred war against her; arise and let us go up at noon. Jeremiah 6:3-5.

Here, since it is waged against 'the daughter of Zion', that is, the Church, no other kind of war is meant.

[5] In the same prophet,

How is the city of praise not forsaken, the city of My joy? Therefore her young men will fall in her streets, and all the men of war will be cut down on that day. Jeremiah 49:25-26.

'The city of praise and of joy' stands for the things that belong to the Church, 'the men of war' for those who fight.

[6] In Hosea,

I will make for them a covenant on that day, with the wild animals of the field, and with the birds of the air, 5 and with the creeping things of the ground. And I will abolish 6 the bow, and the sword, and war from the land, and I will make them lie down in safety. Hosea 2:18.

Here similarly 'war' stands for conflicts, and the various instruments of war stand for the things belonging to spiritual conflict which are 'broken' when a person comes into the calmness of peace as evil desires and falsities come to an end.

[7] In David,

Behold the works of Jehovah who makes solitary places in the earth, making wars cease even to the end of the earth. He breaks the bow, and snaps the spear, He burns the chariots with fire. Psalms 46:8-9.

Here too the meaning is similar. In the same author,

In Salem is the dwelling-place of God, and His habitation in Zion. There He broke the bow's fiery arrows, the shield and the sword, and war. Psalms 76:2-3.

Because the priests represented the Lord who alone fights on man's behalf, their duties are called military service, Numbers 4:23, 35, 39, 43, 47.

[8] It is a constant truth that Jehovah alone, that is, the Lord, fights and overcomes the devil present with a person when he is involved in the conflicts brought by temptations, even though to that person this does not appear to be so. For evil spirits have no power at all to exert the slightest influence on man unless they are permitted to do so, and angels cannot act to avert anything at all unless enabled to do so by the Lord. Thus it is the Lord alone who endures every conflict and overcomes, something that was also represented at various times by the wars that the children of Israel waged against the nations. That He alone does so is also stated in Moses,

Jehovah your God is going 7 before you, He Himself will fight for you. Deuteronomy 1:30.

In the same book,

Jehovah your God is going 7 with you to fight for you with your enemies, to save you. Deuteronomy 20:4.

[9] So too in Joshua, such as 23:3, 5. For all the wars that were being waged at that time against the idolatrous inhabitants of the land of Canaan represented the Lord's conflicts with hell, and consequently the conflicts of His Church, and of members of the Church. This also accords with the following statements in Isaiah,

As the lion roars, and the young lion, over its prey (when a multitude of shepherds run towards him he is not dismayed by their voice nor daunted by the tumult they make) so Jehovah Zebaoth will come down to fight on Mount Zion and on its hill. Isaiah 31:4.

[10] For the same reasons also Jehovah, or the Lord, is called 'a Man of War', as in Moses,

Jehovah is a Man of War, Jehovah is His name. Exodus 15:3.

In Isaiah,

Jehovah will go forth as a Mighty Man, as a Man of Wars. He will stir up zeal; He will cry out, yes, He will shout aloud, He will prevail over His enemies. Isaiah 42:13.

This also is why many things that war entails are attributed to the Lord, such as 'crying out', and 'shouting aloud' here.

[11] Spirits and angels also appear as men of war, when a representation is being made, as in Joshua,

Joshua lifted up his eyes and saw, and behold, a man was standing before him, with his sword drawn in his hand. He said to Joshua, I am the Prince of the army of Jehovah; and Joshua fell on his face 8 to the earth. Joshua 5:13-14.

These things were seen taking the form they did because they were representative, and this also is why descendants of Jacob called their wars the Wars of ]Jehovah.

It was similar in the Ancient Churches among whom there were books which also were called The Wars of Jehovah, as is clear in Moses.

It is said in the Book of the Wars of Jehovah. Numbers 21:14-15.

These were written about in a way not unlike the wars described in this chapter; but wars involving the Church were meant. Such a manner of writing was common in those times, for they were interior men and their thoughts were of more exalted things.

Footnotes:

1. i.e. in 1659

2. i.e. the beast

3. literally, the wanderer

4. literally, they will wander

5. literally,. bird of the heavens (or the skies)

6. literally, break

7. literally, walking

8. literally, faces

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.