New Christian Bible Study

The Bible

 

Jeremiah 51

Study

   

1 ο λογος ο γενομενος προς ιερεμιαν απασιν τοις ιουδαιοις τοις κατοικουσιν εν γη αιγυπτω και τοις καθημενοις εν μαγδωλω και εν ταφνας και εν γη παθουρης λεγων

2 ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ υμεις εωρακατε παντα τα κακα α επηγαγον επι ιερουσαλημ και επι τας πολεις ιουδα και ιδου εισιν ερημοι απο ενοικων

3 απο προσωπου πονηριας αυτων ης εποιησαν παραπικραναι με πορευθεντες θυμιαν θεοις ετεροις οις ουκ εγνωτε

4 και απεστειλα προς υμας τους παιδας μου τους προφητας ορθρου και απεστειλα λεγων μη ποιησητε το πραγμα της μολυνσεως ταυτης ης εμισησα

5 και ουκ ηκουσαν μου και ουκ εκλιναν το ους αυτων αποστρεψαι απο των κακων αυτων προς το μη θυμιαν θεοις ετεροις

6 και εσταξεν η οργη μου και ο θυμος μου και εξεκαυθη εν πολεσιν ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ και εγενηθησαν εις ερημωσιν και εις αβατον ως η ημερα αυτη

7 και νυν ουτως ειπεν κυριος παντοκρατωρ ινα τι υμεις ποιειτε κακα μεγαλα επι ψυχαις υμων εκκοψαι υμων ανθρωπον και γυναικα νηπιον και θηλαζοντα εκ μεσου ιουδα προς το μη καταλειφθηναι υμων μηδενα

8 παραπικραναι με εν τοις εργοις των χειρων υμων θυμιαν θεοις ετεροις εν γη αιγυπτω εις ην εισηλθατε ενοικειν εκει ινα εκκοπητε και ινα γενησθε εις καταραν και εις ονειδισμον εν πασιν τοις εθνεσιν της γης

9 μη επιλελησθε υμεις των κακων των πατερων υμων και των κακων των βασιλεων ιουδα και των κακων των αρχοντων υμων και των κακων των γυναικων υμων ων εποιησαν εν γη ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ

10 και ουκ επαυσαντο εως της ημερας ταυτης και ουκ αντειχοντο των προσταγματων μου ων εδωκα κατα προσωπον των πατερων αυτων

11 δια τουτο ουτως ειπεν κυριος ιδου εγω εφιστημι το προσωπον μου

12 του απολεσαι παντας τους καταλοιπους τους εν αιγυπτω και πεσουνται εν ρομφαια και εν λιμω εκλειψουσιν απο μικρου εως μεγαλου και εσονται εις ονειδισμον και εις απωλειαν και εις καταραν

13 και επισκεψομαι επι τους καθημενους εν γη αιγυπτω ως επεσκεψαμην επι ιερουσαλημ εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω

14 και ουκ εσται σεσωσμενος ουθεις των επιλοιπων ιουδα των παροικουντων εν γη αιγυπτω του επιστρεψαι εις γην ιουδα εφ' ην αυτοι ελπιζουσιν ταις ψυχαις αυτων του επιστρεψαι εκει ου μη επιστρεψωσιν αλλ' η ανασεσωσμενοι

15 και απεκριθησαν τω ιερεμια παντες οι ανδρες οι γνοντες οτι θυμιωσιν αι γυναικες αυτων θεοις ετεροις και πασαι αι γυναικες συναγωγη μεγαλη και πας ο λαος οι καθημενοι εν γη αιγυπτω εν παθουρη λεγοντες

16 ο λογος ον ελαλησας προς ημας τω ονοματι κυριου ουκ ακουσομεν σου

17 οτι ποιουντες ποιησομεν παντα τον λογον ος εξελευσεται εκ του στοματος ημων θυμιαν τη βασιλισση του ουρανου και σπενδειν αυτη σπονδας καθα εποιησαμεν ημεις και οι πατερες ημων και οι βασιλεις ημων και οι αρχοντες ημων εν πολεσιν ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ και επλησθημεν αρτων και εγενομεθα χρηστοι και κακα ουκ ειδομεν

18 και ως διελιπομεν θυμιωντες τη βασιλισση του ουρανου ηλαττωθημεν παντες και εν ρομφαια και εν λιμω εξελιπομεν

19 και οτι ημεις θυμιωμεν τη βασιλισση του ουρανου και εσπεισαμεν αυτη σπονδας μη ανευ των ανδρων ημων εποιησαμεν αυτη χαυωνας και εσπεισαμεν σπονδας αυτη

20 και ειπεν ιερεμιας παντι τω λαω τοις δυνατοις και ταις γυναιξιν και παντι τω λαω τοις αποκριθεισιν αυτω λογους λεγων

21 ουχι του θυμιαματος ου εθυμιασατε εν ταις πολεσιν ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ υμεις και οι πατερες υμων και οι βασιλεις υμων και οι αρχοντες υμων και ο λαος της γης εμνησθη κυριος και ανεβη επι την καρδιαν αυτου

22 και ουκ ηδυνατο κυριος ετι φερειν απο προσωπου πονηριας πραγματων υμων απο των βδελυγματων ων εποιησατε και εγενηθη η γη υμων εις ερημωσιν και εις αβατον και εις αραν ως εν τη ημερα ταυτη

23 απο προσωπου ων εθυμιατε και ων ημαρτετε τω κυριω και ουκ ηκουσατε της φωνης κυριου και εν τοις προσταγμασιν αυτου και εν τω νομω αυτου και εν τοις μαρτυριοις αυτου ουκ επορευθητε και επελαβετο υμων τα κακα ταυτα

24 και ειπεν ιερεμιας τω λαω και ταις γυναιξιν ακουσατε τον λογον κυριου

25 ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ υμεις γυναικες τω στοματι υμων ελαλησατε και ταις χερσιν υμων επληρωσατε λεγουσαι ποιουσαι ποιησομεν τας ομολογιας ημων ας ωμολογησαμεν θυμιαν τη βασιλισση του ουρανου και σπενδειν αυτη σπονδας εμμεινασαι ενεμεινατε ταις ομολογιαις υμων και ποιουσαι εποιησατε

26 δια τουτο ακουσατε λογον κυριου πας ιουδα οι καθημενοι εν γη αιγυπτω ιδου ωμοσα τω ονοματι μου τω μεγαλω ειπεν κυριος εαν γενηται ετι ονομα μου εν τω στοματι παντος ιουδα ειπειν ζη κυριος κυριος επι παση γη αιγυπτω

27 οτι ιδου εγω εγρηγορα επ' αυτους του κακωσαι αυτους και ουκ αγαθωσαι και εκλειψουσιν πας ιουδα οι κατοικουντες εν γη αιγυπτω εν ρομφαια και εν λιμω εως αν εκλιπωσιν

28 και οι σεσωσμενοι απο ρομφαιας επιστρεψουσιν εις γην ιουδα ολιγοι αριθμω και γνωσονται οι καταλοιποι ιουδα οι κατασταντες εν γη αιγυπτω κατοικησαι εκει λογος τινος εμμενει

29 και τουτο υμιν το σημειον οτι επισκεψομαι εγω εφ' υμας εις πονηρα

30 ουτως ειπεν κυριος ιδου εγω διδωμι τον ουαφρη βασιλεα αιγυπτου εις χειρας εχθρου αυτου και εις χειρας ζητουντων την ψυχην αυτου καθα εδωκα τον σεδεκιαν βασιλεα ιουδα εις χειρας ναβουχοδονοσορ βασιλεως βαβυλωνος εχθρου αυτου και ζητουντος την ψυχην αυτου

31 ο λογος ον ελαλησεν ιερεμιας ο προφητης προς βαρουχ υιον νηριου οτε εγραφεν τους λογους τουτους εν τω βιβλιω απο στοματος ιερεμιου εν τω ενιαυτω τω τεταρτω τω ιωακιμ υιω ιωσια βασιλεως ιουδα

32 ουτως ειπεν κυριος επι σοι βαρουχ

33 οτι ειπας οιμμοι οιμμοι οτι προσεθηκεν κυριος κοπον επι πονον μοι εκοιμηθην εν στεναγμοις αναπαυσιν ουχ ευρον

34 ειπον αυτω ουτως ειπεν κυριος ιδου ους εγω ωκοδομησα εγω καθαιρω και ους εγω εφυτευσα εγω εκτιλλω

35 και συ ζητεις σεαυτω μεγαλα μη ζητησης οτι ιδου εγω επαγω κακα επι πασαν σαρκα λεγει κυριος και δωσω την ψυχην σου εις ευρεμα εν παντι τοπω ου εαν βαδισης εκει

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9503

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9503. 'And you shall put into the ark the Testimony' means Divine Truth, which is the Lord in heaven. This is clear from the meaning of 'the ark' as heaven, dealt with above; and from the meaning of 'the Testimony' as Divine Truth, thus the Lord in heaven, dealt with below. The reason why Divine Truth is the Lord in heaven is that the Lord is Goodness itself and Truth itself, for both emanate from Him and He Himself composes what emanates from Him. So it is that the Lord is heaven, for Divine Truth which emanates from Him and is received by the angels makes heaven. Consequently the more perfect the manner in which angels receive Divine Truth that comes from the Lord and accordingly receive the Lord, the more perfect the human forms they possess. Eventually they become so perfect that their beauty surpasses belief; anyone who sees them, as I have done, will be dumbfounded. For in their outward form angels are manifestations of heavenly love and charity, and that is the truly human form. The reason why angels possess human forms is that the Divine in heaven is the Lord, and those who receive Divine Truth within good from Him are images of Him.

[2] As regards the meaning of 'the Testimony', a distinction is drawn in the Word between laws, statutes, judgements, commandments, testimonies, words, commands, truths, and covenants, as may be recognized from a number of places, especially in David's Psalms 119, where all these terms occur, testimonies doing so in verses 2, 14, 31, 46, 59, 88, 99, 111, 119, 125, 138, 144, 168. A like distinction occurs elsewhere in the same author,

The law of Jehovah is perfect, restoring the soul; the testimony of Jehovah is sure, making wise the simple; the commands of Jehovah are right, rejoicing the heart; the commandment of Jehovah is pure, enlightening the eyes; the judgements of Jehovah are truth, they are righteous altogether. Psalms 19:7-9.

The like occurs in Moses, at Deuteronomy 4:45; 6:17, 20; also in Jeremiah 44:23; and many times elsewhere. From all this it may be recognized that 'the Testimony' means Divine Truth, which testifies of the Lord, and so means the Word. For in the highest sense of the Word the only subject is the Lord, and this is why the internal sense testifies of Him, that is, contains teachings about Him and about the truths of faith and forms of the good of love which He is the source of. 'Testimony' is again used with this meaning in the Book of Revelation,

... those who had been killed on account of the Word of God and on account of the testimony which they had. Revelation 6:9.

And elsewhere,

They conquered the dragon by the blood of the Lamb, and by the word of their testimony. Revelation 12:11.

'The blood of the Lamb' is Divine Truth emanating from the Lord, 7846, 7877, 9127, 9393, while 'the word of their testimony' is Divine Truth received by man. 'Testimony' is used with the same meaning at Revelation 12:17; 19:10.

[3] The fact that Divine Truth emanating from the Lord is called 'the Testimony' because it testifies of the Lord is clear from the Lord's own words in John,

He who comes from heaven is above all. What He has seen and heard, that He testifies. He who receives His testimony has set his seal [to this], that God is truthful. John 3:31-33.

In the same gospel,

I am One who testifies of Myself; and He, the Father, who sent Me testifies of Me. John 8:18.

In the same gospel,

Search the Scriptures; and it is they that testify of Me. John 5:39.

And in the same gospel,

The Paraclete, the Spirit of truth, He will testify of Me. John 15:26-27.

From all this it is clear that Divine Truth is called the Testimony because it testifies of the Lord. This Divine Truth is the Word, for as stated above, the only subject in the highest sense of the Word is the Lord; this is what makes the Word Divine and therefore what makes it holy. Furthermore the Ten Words or the Law which were declared from Mount Sinai, inscribed on two tablets [of stone], and stored in the ark, is what is here called the Testimony. For that Law means the Word or Divine Truth emanating from the Lord, in its entirety, see 9416. It is evident from the Lord's own words to Pilate that He is the One from whom Divine Truth comes,

Pilate said, Are you a king? Jesus answered, You say [it, because] I am a King. For this I was born, and for this I have come into the world, that I may bear testimony to the truth. John 18:37.

'A king' in the internal sense means Divine Truth, see 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148. This was why the Lord said, 'I am a King' and, 'For this I was born, that I may bear testimony to the truth', that is, that He Himself is Divine Truth. From all this it is now evident that 'the Testimony' in the ark means Divine Truth and so the Lord in heaven.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org