The Bible

 

Jeremiah 39

Study

   

1 ο λογος ο γενομενος παρα κυριου προς ιερεμιαν εν τω ενιαυτω τω δεκατω τω βασιλει σεδεκια ουτος ενιαυτος οκτωκαιδεκατος τω βασιλει ναβουχοδονοσορ βασιλει βαβυλωνος

2 και δυναμις βασιλεως βαβυλωνος εχαρακωσεν επι ιερουσαλημ και ιερεμιας εφυλασσετο εν αυλη της φυλακης η εστιν εν οικω του βασιλεως

3 εν η κατεκλεισεν αυτον ο βασιλευς σεδεκιας λεγων δια τι συ προφητευεις λεγων ουτως ειπεν κυριος ιδου εγω διδωμι την πολιν ταυτην εν χερσιν βασιλεως βαβυλωνος και λημψεται αυτην

4 και σεδεκιας ου μη σωθη εκ χειρος των χαλδαιων οτι παραδοσει παραδοθησεται εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος και λαλησει στομα αυτου προς στομα αυτου και οι οφθαλμοι αυτου τους οφθαλμους αυτου οψονται

5 και εισελευσεται σεδεκιας εις βαβυλωνα και εκει καθιειται

6 και λογος κυριου εγενηθη προς ιερεμιαν λεγων

7 ιδου αναμεηλ υιος σαλωμ αδελφου πατρος σου ερχεται προς σε λεγων κτησαι σεαυτω τον αγρον μου τον εν αναθωθ οτι σοι κριμα παραλαβειν εις κτησιν

8 και ηλθεν προς με αναμεηλ υιος σαλωμ αδελφου πατρος μου εις την αυλην της φυλακης και ειπεν μοι κτησαι τον αγρον μου τον εν γη βενιαμιν τον εν αναθωθ οτι σοι κριμα κτησασθαι και συ πρεσβυτερος και εγνων οτι λογος κυριου εστιν

9 και εκτησαμην τον αγρον αναμεηλ υιου αδελφου πατρος μου και εστησα αυτω επτα σικλους και δεκα αργυριου

10 και εγραψα εις βιβλιον και εσφραγισαμην και διεμαρτυραμην μαρτυρας και εστησα το αργυριον εν ζυγω

11 και ελαβον το βιβλιον της κτησεως το εσφραγισμενον και το ανεγνωσμενον

12 και εδωκα αυτο τω βαρουχ υιω νηριου υιου μαασαιου κατ' οφθαλμους αναμεηλ υιου αδελφου πατρος μου και κατ' οφθαλμους των εστηκοτων και γραφοντων εν τω βιβλιω της κτησεως και κατ' οφθαλμους των ιουδαιων των εν τη αυλη της φυλακης

13 και συνεταξα τω βαρουχ κατ' οφθαλμους αυτων λεγων

14 ουτως ειπεν κυριος παντοκρατωρ λαβε το βιβλιον της κτησεως τουτο και το βιβλιον το ανεγνωσμενον και θησεις αυτο εις αγγειον οστρακινον ινα διαμεινη ημερας πλειους

15 οτι ουτως ειπεν κυριος ετι κτηθησονται αγροι και οικιαι και αμπελωνες εν τη γη ταυτη

16 και προσευξαμην προς κυριον μετα το δουναι με το βιβλιον της κτησεως προς βαρουχ υιον νηριου λεγων

17 ω κυριε συ εποιησας τον ουρανον και την γην τη ισχυι σου τη μεγαλη και τω βραχιονι σου τω υψηλω και τω μετεωρω ου μη αποκρυβη απο σου ουθεν

18 ποιων ελεος εις χιλιαδας και αποδιδους αμαρτιας πατερων εις κολπους τεκνων αυτων μετ' αυτους ο θεος ο μεγας και ισχυρος

19 κυριος μεγαλης βουλης και δυνατος τοις εργοις ο θεος ο μεγας ο παντοκρατωρ και μεγαλωνυμος κυριος οι οφθαλμοι σου εις τας οδους των υιων των ανθρωπων δουναι εκαστω κατα την οδον αυτου

20 ος εποιησας σημεια και τερατα εν γη αιγυπτω εως της ημερας ταυτης και εν ισραηλ και εν τοις γηγενεσιν και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη

21 και εξηγαγες τον λαον σου ισραηλ εκ γης αιγυπτου εν σημειοις και εν τερασιν και εν χειρι κραταια και εν βραχιονι υψηλω και εν οραμασιν μεγαλοις

22 και εδωκας αυτοις την γην ταυτην ην ωμοσας τοις πατρασιν αυτων γην ρεουσαν γαλα και μελι

23 και εισηλθοσαν και ελαβοσαν αυτην και ουκ ηκουσαν της φωνης σου και εν τοις προσταγμασιν σου ουκ επορευθησαν απαντα α ενετειλω αυτοις ουκ εποιησαν και εποιησας συμβηναι αυτοις παντα τα κακα ταυτα

24 ιδου οχλος ηκει εις την πολιν ταυτην συλλαβειν αυτην και η πολις εδοθη εις χειρας χαλδαιων των πολεμουντων αυτην απο προσωπου μαχαιρας και του λιμου ως ελαλησας ουτως εγενετο

25 και συ λεγεις προς με κτησαι σεαυτω αγρον αργυριου και εγραψα βιβλιον και εσφραγισαμην και επεμαρτυραμην μαρτυρας και η πολις εδοθη εις χειρας χαλδαιων

26 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

27 εγω κυριος ο θεος πασης σαρκος μη απ' εμου κρυβησεται τι

28 δια τουτο ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ δοθεισα παραδοθησεται η πολις αυτη εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος και λημψεται αυτην

29 και ηξουσιν οι χαλδαιοι πολεμουντες επι την πολιν ταυτην και καυσουσιν την πολιν ταυτην εν πυρι και κατακαυσουσιν τας οικιας εν αις εθυμιωσαν επι των δωματων αυτων τη βααλ και εσπενδον σπονδας θεοις ετεροις προς το παραπικραναι με

30 οτι ησαν οι υιοι ισραηλ και οι υιοι ιουδα μονοι ποιουντες το πονηρον κατ' οφθαλμους μου εκ νεοτητος αυτων

31 οτι επι την οργην μου και επι τον θυμον μου ην η πολις αυτη αφ' ης ημερας ωκοδομησαν αυτην και εως της ημερας ταυτης απαλλαξαι αυτην απο προσωπου μου

32 δια πασας τας πονηριας των υιων ισραηλ και ιουδα ων εποιησαν πικραναι με αυτοι και οι βασιλεις αυτων και οι αρχοντες αυτων και οι ιερεις αυτων και οι προφηται αυτων ανδρες ιουδα και οι κατοικουντες ιερουσαλημ

33 και επεστρεψαν προς με νωτον και ου προσωπον και εδιδαξα αυτους ορθρου και εδιδαξα και ουκ ηκουσαν επιλαβειν παιδειαν

34 και εθηκαν τα μιασματα αυτων εν τω οικω ου επεκληθη το ονομα μου επ' αυτω εν ακαθαρσιαις αυτων

35 και ωκοδομησαν τους βωμους τη βααλ τους εν φαραγγι υιου εννομ του αναφερειν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων τω μολοχ βασιλει α ου συνεταξα αυτοις και ουκ ανεβη επι καρδιαν μου του ποιησαι το βδελυγμα τουτο προς το εφαμαρτειν τον ιουδαν

36 και νυν ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ επι την πολιν ην συ λεγεις παραδοθησεται εις χειρας βασιλεως βαβυλωνος εν μαχαιρα και εν λιμω και εν αποστολη

37 ιδου εγω συναγω αυτους εκ πασης της γης ου διεσπειρα αυτους εκει εν οργη μου και τω θυμω μου και παροξυσμω μεγαλω και επιστρεψω αυτους εις τον τοπον τουτον και καθιω αυτους πεποιθοτας

38 και εσονται μοι εις λαον και εγω εσομαι αυτοις εις θεον

39 και δωσω αυτοις οδον ετεραν και καρδιαν ετεραν φοβηθηναι με πασας τας ημερας εις αγαθον αυτοις και τοις τεκνοις αυτων μετ' αυτους

40 και διαθησομαι αυτοις διαθηκην αιωνιαν ην ου μη αποστρεψω οπισθεν αυτων και τον φοβον μου δωσω εις την καρδιαν αυτων προς το μη αποστηναι αυτους απ' εμου

41 και επισκεψομαι του αγαθωσαι αυτους και φυτευσω αυτους εν τη γη ταυτη εν πιστει και εν παση καρδια και εν παση ψυχη

42 οτι ουτως ειπεν κυριος καθα επηγαγον επι τον λαον τουτον παντα τα κακα τα μεγαλα ταυτα ουτως εγω επαξω επ' αυτους παντα τα αγαθα α ελαλησα επ' αυτους

43 και κτηθησονται ετι αγροι εν τη γη η συ λεγεις αβατος εστιν απο ανθρωπων και κτηνους και παρεδοθησαν εις χειρας χαλδαιων

44 και κτησονται αγρους εν αργυριω και γραψεις βιβλιον και σφραγιη και διαμαρτυρη μαρτυρας εν γη βενιαμιν και κυκλω ιερουσαλημ και εν πολεσιν ιουδα και εν πολεσιν του ορους και εν πολεσιν της σεφηλα και εν πολεσιν της ναγεβ οτι αποστρεψω τας αποικιας αυτων

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Explained #920

Study this Passage

  
/ 1232  
  

920. And cast into the great wine-press of the wrath of God. That this signifies the falsification of the Word as to all spiritual truth, and thence damnation, because there is no spiritual good, which is charity, is evident from the signification of wine-press, as denoting the production of truth from good. For by clusters and grapes, that were put into the wine-press, is signified spiritual good; and by the wine, which is produced, is signified truth from that good; see above (n. 219, 376). Because the production of truth from spiritual good is signified by a wine-press, therefore, in the opposite sense, the production of falsity from evil, is signified by it. For just as good produces truth, so evil, which is opposite to good, produces falsity.

The reason why wine-press here signifies the falsification of the Word as to all spiritual truth is, that it is called the great wine-press of the wrath of God; and by the wrath of God, is signified the contempt for and rejection of truth and good by man. And the chief form of rejection is the falsification of the sense of the letter of the Word even to the destruction of spiritual truth, or of the Divine truth in heaven. That this falsification closes heaven may be seen (n. 888). Those also who are in evil, as is the case with all those who are not in the good of charity, cannot do otherwise than produce falsities. For as good produces truths, so evil produces falsities. The reason why the great wine-press of the wrath of God also signifies damnation is, that this is a result, and because it is said the wrath of God, and a great wine-press. That the things now mentioned are signified by the wine-press, shall be proved from the Word in the next article.

[2] A few things shall be said here concerning the production of truth from good, and also of falsity from evil, which is signified by a wine-press in the spiritual sense. The origin and cause of such production is, that all good is of love; and what is loved, this is delightful; and because delight is grateful, and also cheers, therefore that which is from the love, a man thinks of from delight, and also confirms. Now since love and its delight constitute a man's life, therefore when man thinks from love and its delight, he thinks from himself and from his own life. That this is the case is quite clear from men after death, when they become spirits; for then, when they think [from themselves], they cannot but think from their own love, because their whole life is their love. Since, therefore, as good pertains to love, and truth to thought, it is evident how truth is produced from good.

[3] What has been said of good and truth may also be said of the will and understanding. For all good, because it is of the love belongs to the will; and all truth from good, because it is of the thought, belongs to the understanding; for the will loves, and the understanding thinks.

What has been said of good and truth may also be said of heat and light. For spiritual heat is love, which enkindles the will; and spiritual light is truth, which enlightens the understanding. For all love which belongs to the will presents an image of itself in the light of the understanding, where it knows itself; and because it loves itself, it desires to see itself; consequently it is that man thinks what he loves.

What has been said of the production of truth from good may also be said of the production of the falsity from evil. For all evil pertains to the love, and thence loves falsity; and evil therefrom belongs to the will, and falsity to thought.

These things are mentioned because wine-press, in the spiritual sense, signifies the production of truth from good, also the production of falsity from evil. The reason why, by the great wine-press of the wrath of God, is also signified the falsification of the Word is, that the falsification of the Word also produces falsity from evil. For evil falsifies, since evil loves the idea of itself in the thought; and the thought desires to have the same confirmed in the Word, for the purpose of persuasion.

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.