The Bible

 

Genesis 33

Study

   

1 αναβλεψας δε ιακωβ ειδεν και ιδου ησαυ ο αδελφος αυτου ερχομενος και τετρακοσιοι ανδρες μετ' αυτου και επιδιειλεν ιακωβ τα παιδια επι λειαν και ραχηλ και τας δυο παιδισκας

2 και εποιησεν τας δυο παιδισκας και τους υιους αυτων εν πρωτοις και λειαν και τα παιδια αυτης οπισω και ραχηλ και ιωσηφ εσχατους

3 αυτος δε προηλθεν εμπροσθεν αυτων και προσεκυνησεν επι την γην επτακις εως του εγγισαι του αδελφου αυτου

4 και προσεδραμεν ησαυ εις συναντησιν αυτω και περιλαβων αυτον εφιλησεν και προσεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσαν αμφοτεροι

5 και αναβλεψας ειδεν τας γυναικας και τα παιδια και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν ο δε ειπεν τα παιδια οις ηλεησεν ο θεος τον παιδα σου

6 και προσηγγισαν αι παιδισκαι και τα τεκνα αυτων και προσεκυνησαν

7 και προσηγγισεν λεια και τα τεκνα αυτης και προσεκυνησαν και μετα ταυτα προσηγγισεν ραχηλ και ιωσηφ και προσεκυνησαν

8 και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν πασαι αι παρεμβολαι αυται αις απηντηκα ο δε ειπεν ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου κυριε

9 ειπεν δε ησαυ εστιν μοι πολλα αδελφε εστω σοι τα σα

10 ειπεν δε ιακωβ ει ευρηκα χαριν εναντιον σου δεξαι τα δωρα δια των εμων χειρων ενεκεν τουτου ειδον το προσωπον σου ως αν τις ιδοι προσωπον θεου και ευδοκησεις με

11 λαβε τας ευλογιας μου ας ηνεγκα σοι οτι ηλεησεν με ο θεος και εστιν μοι παντα και εβιασατο αυτον και ελαβεν

12 και ειπεν απαραντες πορευσομεθα επ' ευθειαν

13 ειπεν δε αυτω ο κυριος μου γινωσκει οτι τα παιδια απαλωτερα και τα προβατα και αι βοες λοχευονται επ' εμε εαν ουν καταδιωξω αυτους ημεραν μιαν αποθανουνται παντα τα κτηνη

14 προελθετω ο κυριος μου εμπροσθεν του παιδος εγω δε ενισχυσω εν τη οδω κατα σχολην της πορευσεως της εναντιον μου και κατα ποδα των παιδαριων εως του με ελθειν προς τον κυριον μου εις σηιρ

15 ειπεν δε ησαυ καταλειψω μετα σου απο του λαου του μετ' εμου ο δε ειπεν ινα τι τουτο ικανον οτι ευρον χαριν εναντιον σου κυριε

16 απεστρεψεν δε ησαυ εν τη ημερα εκεινη εις την οδον αυτου εις σηιρ

17 και ιακωβ απαιρει εις σκηνας και εποιησεν εαυτω εκει οικιας και τοις κτηνεσιν αυτου εποιησεν σκηνας δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου σκηναι

18 και ηλθεν ιακωβ εις σαλημ πολιν σικιμων η εστιν εν γη χανααν οτε ηλθεν εκ της μεσοποταμιας συριας και παρενεβαλεν κατα προσωπον της πολεως

19 και εκτησατο την μεριδα του αγρου ου εστησεν εκει την σκηνην αυτου παρα εμμωρ πατρος συχεμ εκατον αμνων

20 και εστησεν εκει θυσιαστηριον και επεκαλεσατο τον θεον ισραηλ

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4374

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4374. Verses 12-16 And he said, Let us travel on and go, and I will go beside you. And he said to him, My lord knows that the children are tender, and the flocks and herds with me are suckling, and if the men overdrive them for one day, all the flocks will die. Let my lord now pass over before his servant, and I will move on slowly at the walking-pace of the cattle 1 that are before me, and at the walking-pace 2 of the children, until I come to my lord, to Seir. And Esau said, Let me now place with you some of the people who are with me. And he said, Why so? Let me find favour in my lord's eyes. And Esau returned on that day on his own way, to Seir.

'He said, Let us travel on and go' means a further stage. 'And I will go beside you' means that they are to be joined together. 'And he said to him, My lord knows that the children are tender' means truths which have not yet acquired Divine life. 'And the flocks and herds with me are suckling' means goods, interior ones and natural ones, which have not yet acquired Divine life. 'And if the men overdrive them for one day, all the flocks will die' means a passage of time and a subsequent stage; also that otherwise they would not live, and so needed to be prepared to be joined together. 'Let my lord now pass over before his servant' means a more general presence. 'And I will move on slowly' means the subsequent state of preparation. 'At the walking-pace of the cattle that are before me' means as determined by the things that are general. 'And at the walking-pace of the children' means as determined by the truths situated within. 'Until I come to my lord, to Seir' means until they could be joined together, 'Seir' meaning the joining of spiritual things to celestial ones within the natural. 'And Esau said, Let me now place with you some of the people who are with me' means that some truths supplied by the truth of good might be joined. 'And he said, Why so? Let me find favour in my lord's eyes' means enlightenment received from their comparatively internal presence. 'And Esau returned on that day on his own way, to Seir' means the state at the time of Divine Natural Good to which the goods of truth had been linked, 'way' meaning, when compared with that Good, the good of truth.

Footnotes:

1. literally, at the foot of the work

2. literally, at the foot

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.