The Bible

 

Genesis 23

Study

   

1 εγενετο δε η ζωη σαρρας ετη εκατον εικοσι επτα

2 και απεθανεν σαρρα εν πολει αρβοκ η εστιν εν τω κοιλωματι αυτη εστιν χεβρων εν γη χανααν ηλθεν δε αβρααμ κοψασθαι σαρραν και πενθησαι

3 και ανεστη αβρααμ απο του νεκρου αυτου και ειπεν τοις υιοις χετ λεγων

4 παροικος και παρεπιδημος εγω ειμι μεθ' υμων δοτε ουν μοι κτησιν ταφου μεθ' υμων και θαψω τον νεκρον μου απ' εμου

5 απεκριθησαν δε οι υιοι χετ προς αβρααμ λεγοντες

6 μη κυριε ακουσον δε ημων βασιλευς παρα θεου ει συ εν ημιν εν τοις εκλεκτοις μνημειοις ημων θαψον τον νεκρον σου ουδεις γαρ ημων το μνημειον αυτου κωλυσει απο σου του θαψαι τον νεκρον σου εκει

7 αναστας δε αβρααμ προσεκυνησεν τω λαω της γης τοις υιοις χετ

8 και ελαλησεν προς αυτους αβρααμ λεγων ει εχετε τη ψυχη υμων ωστε θαψαι τον νεκρον μου απο προσωπου μου ακουσατε μου και λαλησατε περι εμου εφρων τω του σααρ

9 και δοτω μοι το σπηλαιον το διπλουν ο εστιν αυτω το ον εν μερει του αγρου αυτου αργυριου του αξιου δοτω μοι αυτο εν υμιν εις κτησιν μνημειου

10 εφρων δε εκαθητο εν μεσω των υιων χετ αποκριθεις δε εφρων ο χετταιος προς αβρααμ ειπεν ακουοντων των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν λεγων

11 παρ' εμοι γενου κυριε και ακουσον μου τον αγρον και το σπηλαιον το εν αυτω σοι διδωμι εναντιον παντων των πολιτων μου δεδωκα σοι θαψον τον νεκρον σου

12 και προσεκυνησεν αβρααμ εναντιον του λαου της γης

13 και ειπεν τω εφρων εις τα ωτα του λαου της γης επειδη προς εμου ει ακουσον μου το αργυριον του αγρου λαβε παρ' εμου και θαψω τον νεκρον μου εκει

14 απεκριθη δε εφρων τω αβρααμ λεγων

15 ουχι κυριε ακηκοα γη τετρακοσιων διδραχμων αργυριου ανα μεσον εμου και σου τι αν ειη τουτο συ δε τον νεκρον σου θαψον

16 και ηκουσεν αβρααμ του εφρων και απεκατεστησεν αβρααμ τω εφρων το αργυριον ο ελαλησεν εις τα ωτα των υιων χετ τετρακοσια διδραχμα αργυριου δοκιμου εμποροις

17 και εστη ο αγρος εφρων ος ην εν τω διπλω σπηλαιω ος εστιν κατα προσωπον μαμβρη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω και παν δενδρον ο ην εν τω αγρω ο εστιν εν τοις οριοις αυτου κυκλω

18 τω αβρααμ εις κτησιν εναντιον των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν

19 μετα ταυτα εθαψεν αβρααμ σαρραν την γυναικα αυτου εν τω σπηλαιω του αγρου τω διπλω ο εστιν απεναντι μαμβρη αυτη εστιν χεβρων εν τη γη χανααν

20 και εκυρωθη ο αγρος και το σπηλαιον ο ην εν αυτω τω αβρααμ εις κτησιν ταφου παρα των υιων χετ

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2960

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2960. What is that between me and thee? That this signifies that he gave his assent, but still desired it to be from himself, namely, his being prepared or reformed, is evident from the sense of the letter when applied to the internal sense which treats of reformation. Above, it was said by Ephron, “The field give I thee, and the cave that is therein I give it thee” (verse 11), by which was signified that they desired to prepare themselves in regard to the things which are of the church and of faith, that is, reform themselves; that such is the first state of those who are being reformed may be seen above (n. 2946). But when they progress further in the knowledges of truth or of faith, then comes their second state, in which they indeed give assent, but still desire it to be from themselves; this is the state treated of in this verse; but a third state is presently described, namely, the state of belief that they are reformed by the Lord. The cause of their being such in the beginning was stated above (n. 2946). But that when they advance in the knowledges of truth or of faith they indeed acknowledge that they are reformed by the Lord, but still desire it to be from themselves, is for the reason that the cloud of ignorance is only gradually dispersed, and that the confirmations of truth are strengthened with time, and that good is perfected by imbuements of the knowledges of truth. It is the good itself in which the truth has been implanted that causes them not only to acknowledge but also to believe that reformation is from the Lord. This is the third state; and it is followed by a fourth, namely, that in which they perceive it to be from the Lord. But there are few who come into this state in the life of the body, for it is an angelic state; but they who are regenerate come into it in the other life. Hence it is evident that in the internal sense is here described the man of the spiritual church, and what his state is while he is yet immature; also what it is when he begins to mature, and at last when he has matured.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.