New Christian Bible Study

The Bible

 

Genesis 19

Study

   

1 ηλθον δε οι δυο αγγελοι εις σοδομα εσπερας λωτ δε εκαθητο παρα την πυλην σοδομων ιδων δε λωτ εξανεστη εις συναντησιν αυτοις και προσεκυνησεν τω προσωπω επι την γην

2 και ειπεν ιδου κυριοι εκκλινατε εις τον οικον του παιδος υμων και καταλυσατε και νιψασθε τους ποδας υμων και ορθρισαντες απελευσεσθε εις την οδον υμων ειπαν δε ουχι αλλ' εν τη πλατεια καταλυσομεν

3 και κατεβιαζετο αυτους και εξεκλιναν προς αυτον και εισηλθον εις την οικιαν αυτου και εποιησεν αυτοις ποτον και αζυμους επεψεν αυτοις και εφαγον

4 προ του κοιμηθηναι και οι ανδρες της πολεως οι σοδομιται περιεκυκλωσαν την οικιαν απο νεανισκου εως πρεσβυτερου απας ο λαος αμα

5 και εξεκαλουντο τον λωτ και ελεγον προς αυτον που εισιν οι ανδρες οι εισελθοντες προς σε την νυκτα εξαγαγε αυτους προς ημας ινα συγγενωμεθα αυτοις

6 εξηλθεν δε λωτ προς αυτους προς το προθυρον την δε θυραν προσεωξεν οπισω αυτου

7 ειπεν δε προς αυτους μηδαμως αδελφοι μη πονηρευσησθε

8 εισιν δε μοι δυο θυγατερες αι ουκ εγνωσαν ανδρα εξαξω αυτας προς υμας και χρησασθε αυταις καθα αν αρεσκη υμιν μονον εις τους ανδρας τουτους μη ποιησητε μηδεν αδικον ου εινεκεν εισηλθον υπο την σκεπην των δοκων μου

9 ειπαν δε αποστα εκει εις ηλθες παροικειν μη και κρισιν κρινειν νυν ουν σε κακωσομεν μαλλον η εκεινους και παρεβιαζοντο τον ανδρα τον λωτ σφοδρα και ηγγισαν συντριψαι την θυραν

10 εκτειναντες δε οι ανδρες τας χειρας εισεσπασαντο τον λωτ προς εαυτους εις τον οικον και την θυραν του οικου απεκλεισαν

11 τους δε ανδρας τους οντας επι της θυρας του οικου επαταξαν αορασια απο μικρου εως μεγαλου και παρελυθησαν ζητουντες την θυραν

12 ειπαν δε οι ανδρες προς λωτ εστιν τις σοι ωδε γαμβροι η υιοι η θυγατερες η ει τις σοι αλλος εστιν εν τη πολει εξαγαγε εκ του τοπου τουτου

13 οτι απολλυμεν ημεις τον τοπον τουτον οτι υψωθη η κραυγη αυτων εναντιον κυριου και απεστειλεν ημας κυριος εκτριψαι αυτην

14 εξηλθεν δε λωτ και ελαλησεν προς τους γαμβρους αυτου τους ειληφοτας τας θυγατερας αυτου και ειπεν αναστητε και εξελθατε εκ του τοπου τουτου οτι εκτριβει κυριος την πολιν εδοξεν δε γελοιαζειν εναντιον των γαμβρων αυτου

15 ηνικα δε ορθρος εγινετο επεσπουδαζον οι αγγελοι τον λωτ λεγοντες αναστας λαβε την γυναικα σου και τας δυο θυγατερας σου ας εχεις και εξελθε ινα μη συναπολη ταις ανομιαις της πολεως

16 και εταραχθησαν και εκρατησαν οι αγγελοι της χειρος αυτου και της χειρος της γυναικος αυτου και των χειρων των δυο θυγατερων αυτου εν τω φεισασθαι κυριον αυτου

17 και εγενετο ηνικα εξηγαγον αυτους εξω και ειπαν σωζων σωζε την σεαυτου ψυχην μη περιβλεψης εις τα οπισω μηδε στης εν παση τη περιχωρω εις το ορος σωζου μηποτε συμπαραλημφθης

18 ειπεν δε λωτ προς αυτους δεομαι κυριε

19 επειδη ευρεν ο παις σου ελεος εναντιον σου και εμεγαλυνας την δικαιοσυνην σου ο ποιεις επ' εμε του ζην την ψυχην μου εγω δε ου δυνησομαι διασωθηναι εις το ορος μη καταλαβη με τα κακα και αποθανω

20 ιδου η πολις αυτη εγγυς του καταφυγειν με εκει η εστιν μικρα εκει σωθησομαι ου μικρα εστιν και ζησεται η ψυχη μου

21 και ειπεν αυτω ιδου εθαυμασα σου το προσωπον και επι τω ρηματι τουτω του μη καταστρεψαι την πολιν περι ης ελαλησας

22 σπευσον ουν του σωθηναι εκει ου γαρ δυνησομαι ποιησαι πραγμα εως του σε εισελθειν εκει δια τουτο εκαλεσεν το ονομα της πολεως εκεινης σηγωρ

23 ο ηλιος εξηλθεν επι την γην και λωτ εισηλθεν εις σηγωρ

24 και κυριος εβρεξεν επι σοδομα και γομορρα θειον και πυρ παρα κυριου εκ του ουρανου

25 και κατεστρεψεν τας πολεις ταυτας και πασαν την περιοικον και παντας τους κατοικουντας εν ταις πολεσιν και παντα τα ανατελλοντα εκ της γης

26 και επεβλεψεν η γυνη αυτου εις τα οπισω και εγενετο στηλη αλος

27 ωρθρισεν δε αβρααμ το πρωι εις τον τοπον ου ειστηκει εναντιον κυριου

28 και επεβλεψεν επι προσωπον σοδομων και γομορρας και επι προσωπον της γης της περιχωρου και ειδεν και ιδου ανεβαινεν φλοξ της γης ωσει ατμις καμινου

29 και εγενετο εν τω εκτριψαι κυριον πασας τας πολεις της περιοικου εμνησθη ο θεος του αβρααμ και εξαπεστειλεν τον λωτ εκ μεσου της καταστροφης εν τω καταστρεψαι κυριον τας πολεις εν αις κατωκει εν αυταις λωτ

30 ανεβη δε λωτ εκ σηγωρ και εκαθητο εν τω ορει και αι δυο θυγατερες αυτου μετ' αυτου εφοβηθη γαρ κατοικησαι εν σηγωρ και ωκησεν εν τω σπηλαιω αυτος και αι δυο θυγατερες αυτου μετ' αυτου

31 ειπεν δε η πρεσβυτερα προς την νεωτεραν ο πατηρ ημων πρεσβυτερος και ουδεις εστιν επι της γης ος εισελευσεται προς ημας ως καθηκει παση τη γη

32 δευρο και ποτισωμεν τον πατερα ημων οινον και κοιμηθωμεν μετ' αυτου και εξαναστησωμεν εκ του πατρος ημων σπερμα

33 εποτισαν δε τον πατερα αυτων οινον εν τη νυκτι ταυτη και εισελθουσα η πρεσβυτερα εκοιμηθη μετα του πατρος αυτης την νυκτα εκεινην και ουκ ηδει εν τω κοιμηθηναι αυτην και αναστηναι

34 εγενετο δε τη επαυριον και ειπεν η πρεσβυτερα προς την νεωτεραν ιδου εκοιμηθην εχθες μετα του πατρος ημων ποτισωμεν αυτον οινον και την νυκτα ταυτην και εισελθουσα κοιμηθητι μετ' αυτου και εξαναστησωμεν εκ του πατρος ημων σπερμα

35 εποτισαν δε και εν τη νυκτι εκεινη τον πατερα αυτων οινον και εισελθουσα η νεωτερα εκοιμηθη μετα του πατρος αυτης και ουκ ηδει εν τω κοιμηθηναι αυτην και αναστηναι

36 και συνελαβον αι δυο θυγατερες λωτ εκ του πατρος αυτων

37 και ετεκεν η πρεσβυτερα υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου μωαβ λεγουσα εκ του πατρος μου ουτος πατηρ μωαβιτων εως της σημερον ημερας

38 ετεκεν δε και η νεωτερα υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου αμμαν υιος του γενους μου ουτος πατηρ αμμανιτων εως της σημερον ημερας

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2329

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2329. 'He said, Behold now, my Lords' means interior acknowledgement and confession of the Lord's Divine Human and His Holy proceeding. This is clear from the acknowledgement and humiliation already referred to just above. Confession follows immediately after them here, for confession is meant by his saying, 'Behold now, my Lords'. Interior confession belongs to the heart, and manifests itself in humiliation and at the same time in the affection for good, whereas exterior confession belongs to the lips, which may manifest itself in a spurious humiliation and a spurious affection for good which is none at all, as with people who confess the Lord for the sake of their own reputation or rather worship of self, and for the sake of their own material gain. What these people confess with the lips they deny in the heart.

[2] The plural 'my Lords' is used for the same reason that 'three men' are spoken of in the previous chapter. For just as the three there mean the Divine itself, the Divine Human, and the Holy proceeding, so the two mentioned here mean the Lord's Divine Human and His Holy proceeding, as stated above. That these make one is well known to anyone inside the Church, and because they make one they are also referred to in the singular further on,

So it was, when they had brought them outside, that he said, Escape for your life. Verse 17.

Behold now, your servant has found grace in your eyes, and you have magnified your mercy which you have shown to me. Verse 19.

And he said to him, Behold, I have accepted you as regards this matter also, that I will not overthrow the city. Verse 21.

For I cannot do anything until you come to it. Verse 22.

[3] That the Divine itself, the Divine Human, and the Holy proceeding are Jehovah is clear from the previous chapter, where in various places the three men are called Jehovah, namely,

Jehovah said to Abraham. Verse 13.

Will anything be too wonderful for Jehovah? Verse 14.

Abraham still stood before Jehovah. Verse 22.

Jehovah departed, when He had finished speaking to Abraham. Verse 33.

Consequently the Divine Human and the Holy proceeding are Jehovah, for this name is used for both in verse 24 of the present chapter.

And Jehovah rained on Sodom and Gomorrah brimstone and fire from Jehovah out of heaven. Verse 24.

The internal sense of these words will be seen later on. As regards the Lord being Jehovah Himself, who is mentioned so many times in the historical and prophetical sections of the Old Testament, see 1736.

[4] Those who are truly members of the Church, that is, who are governed by love to the Lord and by charity towards the neighbour, know about and acknowledge the Trinity; but nevertheless they humble themselves before the Lord and worship Him alone. They do so because they know that there is no other way of reaching the Divine itself, called the Father, except through the Son, and that all the Holiness which the Holy Spirit possesses proceeds from Him. When this idea exists with them they worship none except Him, through whom and from whom all things have their being, and so worship One Being. Nor do they disperse their ideas among three, as many others inside the Church are wont to do.

[5] This is evident from very many people in the next life, including some learned, who during their lifetime have presumed themselves to have a firmer grip on the arcana of faith than all others. When these people have been examined in the next life to see what idea they had had concerning the one God - whether there were three Uncreated, three Infinites, three Eternals, three Almighties, and three Lords - it was quite obvious that they had had the idea of three beings (for in that world the communication of ideas takes place). They have had that idea even though the creed states explicitly that there are not three Uncreated, or three Infinites, or three Eternals, or three Almighties, or three Lords, but one - which is also the truth. They accordingly confessed that with their lips they had indeed spoken of God being one; but in spite of this they had thought of - and some had believed in - three whom they could separate in idea but not join together.

[6] The reason is that for all arcana, even the deepest, some idea exists, for without the existence of an idea nothing is able to be thought about nor indeed anything retained in the memory. In the next life therefore the nature of the thought, and consequently of the faith, that anyone has formulated for himself concerning the One God is clear as daylight. Indeed when Jews in the next life hear that the Lord is Jehovah and that only one God exists they have nothing to say; but when they perceive that Christians' ideas are divided into three they say that they themselves worship one God whereas Christians worship three. What is more, nobody is able to join together three thus separated in idea except those who have the faith that comes with charity - for the Lord accommodates their minds to Himself.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org