New Christian Bible Study

The Bible

 

Ezekiel 32

Study

   

1 και εγενετο εν τω ενδεκατω ετει εν τω δωδεκατω μηνι μια του μηνος εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 υιε ανθρωπου λαβε θρηνον επι φαραω βασιλεα αιγυπτου και ερεις αυτω λεοντι εθνων ωμοιωθης και συ ως δρακων ο εν τη θαλασση και εκερατιζες τοις ποταμοις σου και εταρασσες υδωρ τοις ποσιν σου και κατεπατεις τους ποταμους σου

3 ταδε λεγει κυριος και περιβαλω επι σε δικτυα λαων πολλων και αναξω σε εν τω αγκιστρω μου

4 και εκτενω σε επι την γην πεδια πλησθησεται σου και επικαθιω επι σε παντα τα πετεινα του ουρανου και εμπλησω εκ σου παντα τα θηρια πασης της γης

5 και δωσω τας σαρκας σου επι τα ορη και εμπλησω απο του αιματος σου

6 και ποτισθησεται η γη απο των προχωρηματων σου απο του πληθους σου επι των ορεων φαραγγας εμπλησω απο σου

7 και κατακαλυψω εν τω σβεσθηναι σε ουρανον και συσκοτασω τα αστρα αυτου ηλιον εν νεφελη καλυψω και σεληνη ου μη φανη το φως αυτης

8 παντα τα φαινοντα φως εν τω ουρανω συσκοτασουσιν επι σε και δωσω σκοτος επι την γην σου λεγει κυριος κυριος

9 και παροργιω καρδιαν λαων πολλων ηνικα αν αγω αιχμαλωσιαν σου εις τα εθνη εις γην ην ουκ εγνως

10 και στυγνασουσιν επι σε εθνη πολλα και οι βασιλεις αυτων εκστασει εκστησονται εν τω πετασθαι την ρομφαιαν μου επι προσωπα αυτων προσδεχομενοι την πτωσιν αυτων αφ' ημερας πτωσεως σου

11 οτι ταδε λεγει κυριος ρομφαια βασιλεως βαβυλωνος ηξει σοι

12 εν μαχαιραις γιγαντων και καταβαλω την ισχυν σου λοιμοι απο εθνων παντες και απολουσι την υβριν αιγυπτου και συντριβησεται πασα η ισχυς αυτης

13 και απολω παντα τα κτηνη αυτης αφ' υδατος πολλου και ου μη ταραξη αυτο ετι πους ανθρωπου και ιχνος κτηνων ου μη καταπατηση αυτο

14 ουτως τοτε ησυχασει τα υδατα αυτων και οι ποταμοι αυτων ως ελαιον πορευσονται λεγει κυριος

15 οταν δω αιγυπτον εις απωλειαν και ερημωθη η γη συν τη πληρωσει αυτης οταν διασπειρω παντας τους κατοικουντας εν αυτη και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος

16 θρηνος εστιν και θρηνησεις αυτον και αι θυγατερες των εθνων θρηνησουσιν αυτον επ' αιγυπτον και επι πασαν την ισχυν αυτης θρηνησουσιν αυτην λεγει κυριος κυριος

17 και εγενηθη εν τω δωδεκατω ετει του πρωτου μηνος πεντεκαιδεκατη του μηνος εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

18 υιε ανθρωπου θρηνησον επι την ισχυν αιγυπτου και καταβιβασουσιν αυτης τας θυγατερας τα εθνη νεκρας εις το βαθος της γης προς τους καταβαινοντας εις βοθρον

20 εν μεσω τραυματιων μαχαιρας πεσουνται μετ' αυτου και κοιμηθησεται πασα η ισχυς αυτου

21 και ερουσιν σοι οι γιγαντες εν βαθει βοθρου γινου τινος κρειττων ει καταβηθι και κοιμηθητι μετα απεριτμητων εν μεσω τραυματιων μαχαιρας

22 εκει ασσουρ και πασα η συναγωγη αυτου παντες τραυματιαι εκει εδοθησαν και η ταφη αυτων εν βαθει βοθρου και εγενηθη η συναγωγη αυτου περικυκλω του μνηματος αυτου παντες οι τραυματιαι οι πεπτωκοτες μαχαιρα

23 οι δοντες τον φοβον αυτων επι γης ζωης

24 εκει αιλαμ και πασα η δυναμις αυτου περικυκλω του μνηματος αυτου παντες οι τραυματιαι οι πεπτωκοτες μαχαιρα και οι καταβαινοντες απεριτμητοι εις γης βαθος οι δεδωκοτες αυτων φοβον επι γης ζωης και ελαβοσαν την βασανον αυτων μετα των καταβαινοντων εις βοθρον

25 εν μεσω τραυματιων

26 εκει εδοθησαν μοσοχ και θοβελ και πασα η ισχυς αυτων περικυκλω του μνηματος αυτου παντες τραυματιαι αυτου παντες απεριτμητοι τραυματιαι απο μαχαιρας οι δεδωκοτες τον φοβον αυτων επι γης ζωης

27 και εκοιμηθησαν μετα των γιγαντων των πεπτωκοτων απο αιωνος οι κατεβησαν εις αδου εν οπλοις πολεμικοις και εθηκαν τας μαχαιρας αυτων υπο τας κεφαλας αυτων και εγενηθησαν αι ανομιαι αυτων επι των οστων αυτων οτι εξεφοβησαν γιγαντας εν γη ζωης

28 και συ εν μεσω απεριτμητων κοιμηθηση μετα τετραυματισμενων μαχαιρα

29 εκει εδοθησαν οι αρχοντες ασσουρ οι δοντες την ισχυν αυτου εις τραυμα μαχαιρας ουτοι μετα τραυματιων εκοιμηθησαν μετα καταβαινοντων εις βοθρον

30 εκει οι αρχοντες του βορρα παντες στρατηγοι ασσουρ οι καταβαινοντες τραυματιαι συν τω φοβω αυτων και τη ισχυι αυτων εκοιμηθησαν απεριτμητοι μετα τραυματιων μαχαιρας και απηνεγκαν την βασανον αυτων μετα των καταβαινοντων εις βοθρον

31 εκεινους οψεται βασιλευς φαραω και παρακληθησεται επι πασαν την ισχυν αυτων λεγει κυριος κυριος

32 οτι δεδωκα τον φοβον αυτου επι γης ζωης και κοιμηθησεται εν μεσω απεριτμητων μετα τραυματιων μαχαιρας φαραω και παν το πληθος αυτου λεγει κυριος κυριος

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #31

Study this Passage

  
/ 10837  
  

31. That 'the great lights' mean love and faith, and are also mentioned as the sun, the moon, and the stars, is clear from various places in the Prophets, as in Ezekiel,

When I have blotted you out, I will cover the heavens and darken their stars, I will cover the sun with a cloud, and the moon will not give its light. All the bright lights in the heavens I will make dark over you, and I will put darkness over your land. Ezekiel 32:7-8.

This refers to Pharaoh and the Egyptians, who are used in the Word to mean the sensory and the factual. The meaning here is that they will have blotted out love and faith by means of sensory evidence and factual knowledge. In Isaiah,

The day of Jehovah for making the earth a desolation; for the stars of the heavens and their constellations 1 will not give their light; the sun will be darkened in its rising, and the moon will not shed its light. Isaiah 13:9-10.

In Joel,

The day of Jehovah is coming, a day of darkness and thick darkness. The earth quakes before Him, the heavens tremble, the sun and moon are darkened, and the stars withdraw their shining. Joel 2:10.

[2] In Isaiah, in reference to the Lord's Coming and the enlightenment of gentiles, and so to a new Church, in particular to individuals who are in darkness but who are beginning to receive the light and be regenerated,

Arise, shine, for your light has come. Behold, darkness is covering the earth, and thick darkness the peoples, but Jehovah will arise upon you, and nations will walk towards your light, and kings to the brightness of your rising. Jehovah will be for you an everlasting light; your sun will no more go down nor your moon be withdrawn, for Jehovah will be for you an everlasting light. Isaiah 60:1-3, 19-20.

In David,

Jehovah makes the heavens by intelligence, He spreads out the earth upon the waters, He makes the great lights, the sun to have dominion over the day, and the moon and stars to have dominion over the night. Psalms 136:5-9.

And in the same author,

Praise Jehovah, sun and moon, praise Him, all stars of light! Praise Him, heaven of heavens, and waters that are above the heavens! Psalms 148:3-4.

[3] In all of these places 'the lights' mean love and faith. Because the lights represented and meant love and faith in the Lord, the Jewish Church was commanded to keep a light burning all the time from evening till morning, for every command which that Church received was representative of the Lord. Concerning this light it is said,

Command the sons of Israel that they take oil for the light, to cause a lamp to burn continually. In the Tent of Meeting outside the veil which is before the testimony Aaron and his sons shall tend it from evening to morning before Jehovah. [Exodus 27:20-21]

That this means the love and faith which the Lord kindles and causes to shine in the internal man, and by means of the internal man in the external man, will in the Lord's Divine mercy be shown at that point in Exodus.

Footnotes:

1. literally, orions

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org