¹ και εγενετο εν τω ενδεκατω ετει εν τω τριτω μηνι μια του μηνος εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

² υιε ανθρωπου ειπον προς φαραω βασιλεα αιγυπτου και τω πληθει αυτου τινι ωμοιωσας σεαυτον εν τω υψει σου

³ ιδου ασσουρ κυπαρισσος εν τω λιβανω και καλος ταις παραφυασιν και υψηλος τω μεγεθει εις μεσον νεφελων εγενετο η αρχη αυτου

⁴ υδωρ εξεθρεψεν αυτον η αβυσσος υψωσεν αυτον τους ποταμους αυτης ηγαγεν κυκλω των φυτων αυτου και τα συστεματα αυτης εξαπεστειλεν εις παντα τα ξυλα του πεδιου

⁵ ενεκεν τουτου υψωθη το μεγεθος αυτου παρα παντα τα ξυλα του πεδιου και επλατυνθησαν οι κλαδοι αυτου αφ' υδατος πολλου

⁶ εν ταις παραφυασιν αυτου ενοσσευσαν παντα τα πετεινα του ουρανου και υποκατω των κλαδων αυτου εγεννωσαν παντα τα θηρια του πεδιου εν τη σκια αυτου κατωκησεν παν πληθος εθνων

⁷ και εγενετο καλος εν τω υψει αυτου δια το πληθος των κλαδων αυτου οτι εγενηθησαν αι ριζαι αυτου εις υδωρ πολυ

⁸ κυπαρισσοι τοιαυται ουκ εγενηθησαν εν τω παραδεισω του θεου και πιτυες ουχ ομοιαι ταις παραφυασιν αυτου και ελαται ουκ εγενοντο ομοιαι τοις κλαδοις αυτου παν ξυλον εν τω παραδεισω του θεου ουχ ωμοιωθη αυτω εν τω καλλει αυτου

⁹ δια το πληθος των κλαδων αυτου και εζηλωσεν αυτον τα ξυλα του παραδεισου της τρυφης του θεου

¹⁰ δια τουτο ταδε λεγει κυριος ανθ' ων εγενου μεγας τω μεγεθει και εδωκας την αρχην σου εις μεσον νεφελων και ειδον εν τω υψωθηναι αυτον

¹¹ και παρεδωκα αυτον εις χειρας αρχοντος εθνων και εποιησεν την απωλειαν αυτου

¹² και εξωλεθρευσαν αυτον αλλοτριοι λοιμοι απο εθνων και κατεβαλον αυτον επι των ορεων εν πασαις ταις φαραγξιν επεσαν οι κλαδοι αυτου και συνετριβη τα στελεχη αυτου εν παντι πεδιω της γης και κατεβησαν απο της σκεπης αυτων παντες οι λαοι των εθνων και ηδαφισαν αυτον

¹³ επι την πτωσιν αυτου ανεπαυσαντο παντα τα πετεινα του ουρανου και επι τα στελεχη αυτου εγενοντο παντα τα θηρια του αγρου

¹⁴ οπως μη υψωθωσιν εν τω μεγεθει αυτων παντα τα ξυλα τα εν τω υδατι και ουκ εδωκαν την αρχην αυτων εις μεσον νεφελων και ουκ εστησαν εν τω υψει αυτων προς αυτα παντες οι πινοντες υδωρ παντες εδοθησαν εις θανατον εις γης βαθος εν μεσω υιων ανθρωπων προς καταβαινοντας εις βοθρον

¹⁵ ταδε λεγει κυριος κυριος εν η ημερα κατεβη εις αδου επενθησεν αυτον η αβυσσος και επεστησα τους ποταμους αυτης και εκωλυσα πληθος υδατος και εσκοτασεν επ' αυτον ο λιβανος παντα τα ξυλα του πεδιου επ' αυτω εξελυθησαν

¹⁶ απο της φωνης της πτωσεως αυτου εσεισθησαν τα εθνη οτε κατεβιβαζον αυτον εις αδου μετα των καταβαινοντων εις λακκον και παρεκαλουν αυτον εν γη παντα τα ξυλα της τρυφης και τα εκλεκτα του λιβανου παντα τα πινοντα υδωρ

¹⁷ και γαρ αυτοι κατεβησαν μετ' αυτου εις αδου εν τοις τραυματιαις απο μαχαιρας και το σπερμα αυτου οι κατοικουντες υπο την σκεπην αυτου εν μεσω της ζωης αυτων απωλοντο

¹⁸ τινι ωμοιωθης καταβηθι και καταβιβασθητι μετα των ξυλων της τρυφης εις γης βαθος εν μεσω απεριτμητων κοιμηθηση μετα τραυματιων μαχαιρας ουτως φαραω και το πληθος της ισχυος αυτου λεγει κυριος κυριος

¹ και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

² και συ υιε ανθρωπου ειπον τω αρχοντι τυρου ταδε λεγει κυριος ανθ' ων υψωθη σου η καρδια και ειπας θεος ειμι εγω κατοικιαν θεου κατωκηκα εν καρδια θαλασσης συ δε ει ανθρωπος και ου θεος και εδωκας την καρδιαν σου ως καρδιαν θεου

³ μη σοφωτερος ει συ του δανιηλ σοφοι ουκ επαιδευσαν σε τη επιστημη αυτων

⁴ μη εν τη επιστημη σου η εν τη φρονησει σου εποιησας σεαυτω δυναμιν και χρυσιον και αργυριον εν τοις θησαυροις σου

⁵ εν τη πολλη επιστημη σου και εμπορια σου επληθυνας δυναμιν σου υψωθη η καρδια σου εν τη δυναμει σου

⁶ δια τουτο ταδε λεγει κυριος επειδη δεδωκας την καρδιαν σου ως καρδιαν θεου

⁷ αντι τουτου ιδου εγω επαγω επι σε αλλοτριους λοιμους απο εθνων και εκκενωσουσιν τας μαχαιρας αυτων επι σε και επι το καλλος της επιστημης σου και στρωσουσιν το καλλος σου εις απωλειαν

⁸ και καταβιβασουσιν σε και αποθανη θανατω τραυματιων εν καρδια θαλασσης

⁹ μη λεγων ερεις θεος ειμι εγω ενωπιον των αναιρουντων σε συ δε ει ανθρωπος και ου θεος εν πληθει

¹⁰ απεριτμητων απολη εν χερσιν αλλοτριων οτι εγω ελαλησα λεγει κυριος

¹¹ και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

¹² υιε ανθρωπου λαβε θρηνον επι τον αρχοντα τυρου και ειπον αυτω ταδε λεγει κυριος κυριος συ αποσφραγισμα ομοιωσεως και στεφανος καλλους

¹³ εν τη τρυφη του παραδεισου του θεου εγενηθης παν λιθον χρηστον ενδεδεσαι σαρδιον και τοπαζιον και σμαραγδον και ανθρακα και σαπφειρον και ιασπιν και αργυριον και χρυσιον και λιγυριον και αχατην και αμεθυστον και χρυσολιθον και βηρυλλιον και ονυχιον και χρυσιου ενεπλησας τους θησαυρους σου και τας αποθηκας σου εν σοι αφ' ης ημερας εκτισθης συ

¹⁴ μετα του χερουβ εθηκα σε εν ορει αγιω θεου εγενηθης εν μεσω λιθων πυρινων

¹⁵ εγενηθης αμωμος συ εν ταις ημεραις σου αφ' ης ημερας συ εκτισθης εως ευρεθη τα αδικηματα εν σοι

¹⁶ απο πληθους της εμποριας σου επλησας τα ταμιεια σου ανομιας και ημαρτες και ετραυματισθης απο ορους του θεου και ηγαγεν σε το χερουβ εκ μεσου λιθων πυρινων

¹⁷ υψωθη η καρδια σου επι τω καλλει σου διεφθαρη η επιστημη σου μετα του καλλους σου δια πληθος αμαρτιων σου επι την γην ερριψα σε εναντιον βασιλεων εδωκα σε παραδειγματισθηναι

¹⁸ δια το πληθος των αμαρτιων σου και των αδικιων της εμποριας σου εβεβηλωσας τα ιερα σου και εξαξω πυρ εκ μεσου σου τουτο καταφαγεται σε και δωσω σε εις σποδον επι της γης σου εναντιον παντων των ορωντων σε

¹⁹ και παντες οι επισταμενοι σε εν τοις εθνεσιν στυγνασουσιν επι σε απωλεια εγενου και ουχ υπαρξεις ετι εις τον αιωνα

²⁰ και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

²¹ υιε ανθρωπου στηρισον το προσωπον σου επι σιδωνα και προφητευσον επ' αυτην

²² και ειπον ταδε λεγει κυριος ιδου εγω επι σε σιδων και ενδοξασθησομαι εν σοι και γνωση οτι εγω ειμι κυριος εν τω ποιησαι με εν σοι κριματα και αγιασθησομαι εν σοι

²³ αιμα και θανατος εν ταις πλατειαις σου και πεσουνται τετραυματισμενοι εν μαχαιραις εν σοι περικυκλω σου και γνωσονται διοτι εγω ειμι κυριος

²⁴ και ουκ εσονται ουκετι τω οικω του ισραηλ σκολοψ πικριας και ακανθα οδυνης απο παντων των περικυκλω αυτων των ατιμασαντων αυτους και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος

²⁵ ταδε λεγει κυριος κυριος και συναξω τον ισραηλ εκ των εθνων ου διεσκορπισθησαν εκει και αγιασθησομαι εν αυτοις ενωπιον των λαων και των εθνων και κατοικησουσιν επι της γης αυτων ην δεδωκα τω δουλω μου ιακωβ

²⁶ και κατοικησουσιν επ' αυτης εν ελπιδι και οικοδομησουσιν οικιας και φυτευσουσιν αμπελωνας και κατοικησουσιν εν ελπιδι οταν ποιησω κριμα εν πασιν τοις ατιμασασιν αυτους εν τοις κυκλω αυτων και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων και ο θεος των πατερων αυτων