The Bible

 

Ezekiel 22

Study

   

1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

2 και συ υιε ανθρωπου ει κρινεις την πολιν των αιματων και παραδειξον αυτη πασας τας ανομιας αυτης

3 και ερεις ταδε λεγει κυριος κυριος ω πολις εκχεουσα αιματα εν μεσω αυτης του ελθειν καιρον αυτης και ποιουσα ενθυμηματα καθ' αυτης του μιαινειν αυτην

4 εν τοις αιμασιν αυτων οις εξεχεας παραπεπτωκας και εν τοις ενθυμημασιν σου οις εποιεις εμιαινου και ηγγισας τας ημερας σου και ηγαγες καιρον ετων σου δια τουτο δεδωκα σε εις ονειδος τοις εθνεσιν και εις εμπαιγμον πασαις ταις χωραις

5 ταις εγγιζουσαις προς σε και ταις μακραν απεχουσαις απο σου και εμπαιξονται εν σοι ακαθαρτος η ονομαστη και πολλη εν ταις ανομιαις

6 ιδου οι αφηγουμενοι οικου ισραηλ εκαστος προς τους συγγενεις αυτου συνανεφυροντο εν σοι οπως εκχεωσιν αιμα

7 πατερα και μητερα εκακολογουν εν σοι και προς τον προσηλυτον ανεστρεφοντο εν αδικιαις εν σοι ορφανον και χηραν κατεδυναστευον εν σοι

8 και τα αγια μου εξουδενουν και τα σαββατα μου εβεβηλουν εν σοι

9 ανδρες λησται εν σοι οπως εκχεωσιν εν σοι αιμα και επι των ορεων ησθοσαν εν σοι ανοσια εποιουν εν μεσω σου

10 αισχυνην πατρος απεκαλυψαν εν σοι και εν ακαθαρσιαις αποκαθημενην εταπεινουν εν σοι

11 εκαστος την γυναικα του πλησιον αυτου ηνομουσαν και εκαστος την νυμφην αυτου εμιαινεν εν ασεβεια και εκαστος την αδελφην αυτου θυγατερα του πατρος αυτου εταπεινουν εν σοι

12 δωρα ελαμβανοσαν εν σοι οπως εκχεωσιν αιμα τοκον και πλεονασμον ελαμβανοσαν εν σοι και συνετελεσω συντελειαν κακιας σου την εν καταδυναστεια εμου δε επελαθου λεγει κυριος

13 εαν δε παταξω χειρα μου προς χειρα μου εφ' οις συντετελεσαι οις εποιησας και επι τοις αιμασιν σου τοις γεγενημενοις εν μεσω σου

14 ει υποστησεται η καρδια σου ει κρατησουσιν αι χειρες σου εν ταις ημεραις αις εγω ποιω εν σοι εγω κυριος λελαληκα και ποιησω

15 και διασκορπιω σε εν τοις εθνεσιν και διασπερω σε εν ταις χωραις και εκλειψει η ακαθαρσια σου εκ σου

16 και κατακληρονομησω εν σοι κατ' οφθαλμους των εθνων και γνωσεσθε διοτι εγω κυριος

17 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

18 υιε ανθρωπου ιδου γεγονασι μοι ο οικος ισραηλ αναμεμειγμενοι παντες χαλκω και σιδηρω και κασσιτερω και μολιβω εν μεσω αργυριου αναμεμειγμενος εστιν

19 δια τουτο ειπον ταδε λεγει κυριος ανθ' ων εγενεσθε παντες εις συγκρασιν μιαν δια τουτο εγω εισδεχομαι υμας εις μεσον ιερουσαλημ

20 καθως εισδεχεται αργυρος και χαλκος και σιδηρος και κασσιτερος και μολιβος εις μεσον καμινου του εκφυσησαι εις αυτο πυρ του χωνευθηναι ουτως εισδεξομαι υμας εν οργη μου και συναξω και χωνευσω υμας

21 και εκφυσησω εφ' υμας εν πυρι οργης μου και χωνευθησεσθε εν μεσω αυτης

22 ον τροπον χωνευεται αργυριον εν μεσω καμινου ουτως χωνευθησεσθε εν μεσω αυτης και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος εξεχεα τον θυμον μου εφ' υμας

23 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων

24 υιε ανθρωπου ειπον αυτη συ ει γη η ου βρεχομενη ουδε υετος εγενετο επι σε εν ημερα οργης

25 ης οι αφηγουμενοι εν μεσω αυτης ως λεοντες ωρυομενοι αρπαζοντες αρπαγματα ψυχας κατεσθιοντες εν δυναστεια τιμας λαμβανοντες εν αδικια και αι χηραι σου επληθυνθησαν εν μεσω σου

26 και οι ιερεις αυτης ηθετησαν νομον μου και εβεβηλουν τα αγια μου ανα μεσον αγιου και βεβηλου ου διεστελλον και ανα μεσον ακαθαρτου και του καθαρου ου διεστελλον και απο των σαββατων μου παρεκαλυπτον τους οφθαλμους αυτων και εβεβηλουμην εν μεσω αυτων

27 οι αρχοντες αυτης εν μεσω αυτης ως λυκοι αρπαζοντες αρπαγματα του εκχεαι αιμα οπως πλεονεξια πλεονεκτωσιν

28 και οι προφηται αυτης αλειφοντες αυτους πεσουνται ορωντες ματαια μαντευομενοι ψευδη λεγοντες ταδε λεγει κυριος και κυριος ου λελαληκεν

29 λαον της γης εκπιεζουντες αδικια και διαρπαζοντες αρπαγματα πτωχον και πενητα καταδυναστευοντες και προς τον προσηλυτον ουκ αναστρεφομενοι μετα κριματος

30 και εζητουν εξ αυτων ανδρα αναστρεφομενον ορθως και εστωτα προ προσωπου μου ολοσχερως εν καιρω της γης του μη εις τελος εξαλειψαι αυτην και ουχ ευρον

31 και εξεχεα επ' αυτην θυμον μου εν πυρι οργης μου του συντελεσαι τας οδους αυτων εις κεφαλας αυτων δεδωκα λεγει κυριος κυριος

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #6431

Study this Passage

  
/ 10837  
  

6431. 'The blessings of the deep lying beneath' means with factual knowledge which belongs in the natural. This is clear from the meaning of 'being blessed with blessings' as being endowed with the kinds of things that derive from the spiritual world; and from the meaning of 'the deep lying beneath' as factual knowledge in the natural. The natural is called 'the deep lying beneath' when considered in relation to the interiors constituting the heaven spoken of above in 6430. And since the natural is meant by 'the deep lying beneath', so too is factual knowledge meant, for factual knowledge and its delights belong in the natural and compose its life. This is especially true of the spiritual man, for he is led through factual knowledge to truths, and through truths to good. From all this it is evident that 'being blessed with the blessings of the deep lying beneath' means being endowed in the natural with factual knowledge and so with truths. Factual knowledge that holds truths in it and that belongs in the natural is also meant by 'the deep' in the blessing of Joseph recorded in Moses,

Blessed by Jehovah is his land, in regard to the precious things of heaven, to the dew, to the deep also lying beneath. Deuteronomy 33:13.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2970

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2970. 'Which was in Machpelah, which was before Mamre' means the nature and extent of regeneration. This is clear from the meaning of 'Machpelah' as regeneration by means of the truth of faith, and from the meaning of 'Mamre' as the nature and extent of it. When the word 'cave' is combined with the name Machpelah - that is, when the expression 'the cave of Machpelah' is used - faith enveloped in obscurity is meant by it, 2935. But when Machpelah is mentioned by itself, and then followed by the phrase 'the field and the cave', regeneration is meant, for 'the field and the cave' means the good and truth of faith by means of which regeneration is accomplished. Furthermore Machpelah was a plot of land in which also there was a grave, which means regeneration, 2916. But 'Mamre', being Hebron, as stated below in verse 19, or 'in Hebron', as stated in Genesis 13:18, here means nothing else than the particular kind of a thing and the measure in which this exists. In this case the kind of regeneration and the measure of it is meant when 'Mamre' is linked with 'Machpelah'; the kind of Church and the degree to which it exists when 'Mamre' is linked with 'Hebron'; and the kind of perception and the measure of the same when 'Mamre' is linked with 'the oak-groves', as in 1616. Thus Mamre merely defines the state of the thing, for it was a place where Abraham dwelt, Genesis 13:18, and where Isaac dwelt and to which Jacob came, Genesis 35:27.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.