278. "Quae sunt preces sanctorum," significat cogitationes quae sunt fidei ex affectionibus quae sunt charitatis, apud illos qui ex bonis et veris spiritualibus colunt Domini. - Per "preces" intelliguntur illa quae fidei sunt, et simul illa quae charitatis sunt, apud illos qui preces fundunt, quoniam preces absque illis non sunt preces, sed soni vacui: quod "sancti" significent illos qui in bonis et veris spiritualibus sunt, videatur supra (173). Quod suffitus dicantur "preces sanctorum," est causa, quia odores fragrantes correspondent affectionibus boni et veri; inde est, quod toties dicatur in Verbo "Odor gratus, ac "Odor quietis Jehovae" (ut Exodus 29:18, 25, 41; ¹ Leviticus 1:9, 13, 17; 2:2, 9, 12; 3:5; 4:31; 6:8, 14 (B.A. 15, 21)); ² 8:28; 23:12-13, 18; ³ 26:31; Numeri 15:3, 7; 28:6, 8, 13; 29:2, 6, 8, 13, 36; ⁴ Ezechiel 20:41; Hoschea 14:7).

Similia significantur per "preces," quae vocantur "suffitus," in sequentibus in Apocalypsi:

Angelus stans ad Altare, habens phialam auream," et dati sunt ei Suffitus multi, ut offeret cum Precibus sanctorum omnium super altare aureum: et ascendit fumus Suffituum cum precibus sanctorum e manu Angeli ad conspectum Dei," (8:3-5);

et apud Davidem;

"Attende aurem ad vocem meam: acceptae sunt Preces meae, Suffimentum coram Te," (Psalm. 141:1-2).

Footnotes: