The Bible

 

Genesis 28

Study

   

1 Vocavit itaque Isaac Jacob, et benedixit eum, præcepitque ei dicens : Noli accipere conjugem de genere Chanaan :

2 sed vade, et proficiscere in Mesopotamiam Syriæ, ad domum Bathuel patris matris tuæ, et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui.

3 Deus autem omnipotens benedicat tibi, et crescere te faciat, atque multiplicet, ut sis in turbas populorum.

4 Et det tibi benedictiones Abrahæ, et semini tuo post te : ut possideas terram peregrinationis tuæ, quam pollicitus est avo tuo.

5 Cumque dimisisset eum Isaac, profectus venit in Mesopotamiam Syriæ ad Laban filium Bathuel Syri, fratrem Rebeccæ matris suæ.

6 Videns autem Esau quod benedixisset pater suus Jacob, et misisset eum in Mesopotamiam Syriæ, ut inde uxorem duceret ; et quod post benedictionem præcepisset ei, dicens : Non accipies uxorem de filiabus Chanaan :

7 quodque obediens Jacob parentibus suis isset in Syriam :

8 probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus :

9 ivit ad Ismaëlem, et duxit uxorem absque iis, quas prius habebat, Maheleth filiam Ismaël filii Abraham, sororem Nabaioth.

10 Igitur egressus Jacob de Bersabee, pergebat Haran.

11 Cumque venisset ad quemdam locum, et vellet in eo requiescere post solis occubitum, tulit de lapidibus qui jacebant, et supponens capiti suo, dormivit in eodem loco.

12 Viditque in somnis scalam stantem super terram, et cacumen illius tangens cælum : angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam,

13 et Dominum innixum scalæ dicentem sibi : Ego sum Dominus Deus Abraham patris tui, et Deus Isaac : terram, in qua dormis, tibi dabo et semini tuo.

14 Eritque semen tuum quasi pulvis terræ : dilataberis ad occidentem, et orientem, et septentrionem, et meridiem : et benedicentur in te et in semine tuo cunctæ tribus terræ.

15 Et ero custos tuus quocumque perrexeris, et reducam te in terram hanc : nec dimittam nisi complevero universa quæ dixi.

16 Cumque evigilasset Jacob de somno, ait : Vere Dominus est in loco isto, et ego nesciebam.

17 Pavensque, Quam terribilis est, inquit, locus iste ! non est hic aliud nisi domus Dei, et porta cæli.

18 Surgens ergo Jacob mane, tulit lapidem quem supposuerat capiti suo, et erexit in titulum, fundens oleum desuper.

19 Appellavitque nomen urbis Bethel, quæ prius Luza vocabatur.

20 Vovit etiam votum, dicens : Si fuerit Deus mecum, et custodierit me in via, per quam ego ambulo, et dederit mihi panem ad vescendum, et vestimentum ad induendum,

21 reversusque fuero prospere ad domum patris mei : erit mihi Dominus in Deum,

22 et lapis iste, quem erexi in titulum, vocabitur Domus Dei : cunctorumque quæ dederis mihi, decimas offeram tibi.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3702

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3702. ‘Et ecce Jehovah stans super illa’: quod significet Dominum in supremo, constare potest ex eo quod Jehovah toties in Verbo Veteris Testamenti nominatus sit Dominus, videatur n. 1736, 3023, 3035; et quod in Verbo Novi Testamenti nullibi dicatur Jehovah, sed pro Jehovah Dominus, n. 2921; quod ‘stare super illa’ sit esse in supremo, constat absque explicatione. Arcanum quod in sensu interno horum verborum latet, est quod omnia bona et vera a Domino descendant, et ad Ipsum ascendant, hoc est, quod sit Primus et Ultimus; nam ita creatus est homo ut Divina Domini per illum descendant usque ad ultima naturae, et ab ultimis naturae ad Ipsum ascendant, sic ut homo esset medium uniens Divini cum naturae mundo, et uniens mundi naturae cum Divino, et sic per hominem, ut per medium uniens, 1 ipsum ultimum naturae ex Divino viveret, quod foret, si homo secundum ordinem Divinum 2 vixisset;

[2] quod ita creatus sit homo, patet ex eo quod ille quoad corpus suum sit parvulus mundus, omnia enim naturae mundi arcana in illo reposita sunt, quicquid enim arcani est in aethere et ejus modificationibus, hoc repositum est in oculo; et quicquid in aere, hoc in aure; 3 et quicquid invisibile fluitat et agit in aere, hoc in organo odoratus ubi percipitur, et quicquid invisibile in aquis et reliquis fluidis, in organo gustus, etiam ipsae mutationes status in sensu tactus ubivis; praeter quod quae adhuc magis recondita sunt, perciperentur 4 in organis ejus interioribus, si vita ejus foret secundum ordinem; inde patet quod descensus Divini foret per hominem in ultimum naturae, et ab ultimo naturae ascensus ad Divinum, si modo Dominum ut suum finem Ultimum et Primum agnosceret fide cordis, hoc est, amore.

[3] In tali statu fuerunt antiquissimi qui caelestes homines fuerunt, nam quicquid illi aliquo sensu capiebant, hoc fuit illis medium cogitandi de illis quae sunt Domini, ita de Domino et de Ipsius regno; jucundum quod ex mundanis et terrestribus capiebant, fuit inde, videatur n. 1409, 2896, 2897, 2995; 5 immo etiam cum ita naturae inferiora et ultima contemplarentur, apparebant illa coram oculis eorum sicut viverent, nam vita, ex qua descendebant, erat in eorum visu interno et perceptione, et quae oculis eorum 6 sistebantur, erant sicut imagines illius vitae, quae tametsi inanimatae, usque illis animabantur ita; talem perceptionem habent caelestes angeli de omnibus illis quae in mundo sunt, quod saepius percipere datum; etiam inde talem perceptionem habent infantes, videatur n. 2297, 2298; 7 exinde patet quales sunt per quos Divina Domini descendunt usque ad ultima naturae, et ab ultimis naturae ad Ipsum 8 ascendunt, et 9 repraesentant Divinam communicationem et inde conjunctionem, quae in sensu supremo significatur per ‘angelos ascendentes et descendentes in scala statuta terrae, cujus caput pertigit caelum, super qua Jehovah stabat’.

Footnotes:

1. The Manuscript has viveret ex Divino ipsum ultimum naturae

2. The Manuscript has viverit

3. The Manuscript has et quicquid invisibile fluitat in aere hoc percipitur in organo odoratus, et quicquid invisibile in aquis in organo gustus

4. The Manuscript has ab

5. From immo to 2298 is in margin of the Manuscript and follows Jehovah stabat at end of [].

6. The Manuscript has videbantur for sistebantur

7. The Manuscript has illi fuerunt tales, ut Divina Domini per illos descenderent usque

8. The Manuscript has ascenderent

9. The Manuscript has repraesentabant

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.