The Bible

 

Ezechiel 29

Study

   

1 In anno decimo, decimo mense, undecima die mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, pone faciem tuam contra Pharaonem regem Ægypti, et prophetabis de eo, et de Ægypto universa.

3 Loquere, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, Pharao rex Ægypti, draco magne, qui cubas in medio fluminum tuorum, et dicis : Meus est fluvius, et ego feci memetipsum.

4 Et ponam frenum in maxillis tuis, et agglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis, et extraham te de medio fluminum tuorum, et universi pisces tui squamis tuis adhærebunt.

5 Et projiciam te in desertum, et omnes pisces fluminis tui : super faciem terræ cades ; non colligeris, neque congregaberis : bestiis terræ et volatilibus cæli dedi te ad devorandum.

6 Et scient omnes habitatores Ægypti quia ego Dominus, pro eo quod fuisti baculus arundineus domui Israël :

7 quando apprehenderunt te manu, et confractus es, et lacerasti omnem humerum eorum : et innitentibus eis super te comminutus es, et dissolvisti omnes renes eorum.

8 Proptera hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego adducam super te gladium, et interficiam de te hominem et jumentum.

9 Et erit terra Ægypti in desertum et in solitudinem : et scient quia ego Dominus, pro eo quod dixeris : Fluvius meus est, et ego feci eum.

10 Idcirco ecce ego ad te, et ad flumina tua : daboque terram Ægypti in solitudines, gladio dissipatam, a turre Syenes usque ad terminos Æthiopiæ.

11 Non pertransibit eam pes hominis, neque pes jumenti gradietur in ea, et non habitabitur quadraginta annis.

12 Daboque terram Ægypti desertam in medio terrarum desertarum, et civitates ejus in medio urbium subversarum, et erunt desolatæ quadraginta annis : et dispergam Ægyptios in nationes, et ventilabo eos in terras.

13 Quia hæc dicit Dominus Deus : Post finem quadraginta annorum congregabo Ægyptum de populis in quibus dispersi fuerant.

14 Et reducam captivitatem Ægypti, et collocabo eos in terra Phathures, in terra nativitatis suæ, et erunt ibi in regnum humile.

15 Inter cetera regna erit humillima, et non elevabitur ultra super nationes, et imminuam eos ne imperent gentibus.

16 Neque erunt ultra domui Israël in confidentia, docentes iniquitatem ut fugiant, et sequantur eos : et scient quia ego Dominus Deus.

17 Et factum est in vigesimo et septimo anno, in primo, in una mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

18 Fili hominis, Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute magna adversum Tyrum : omne caput decalvatum, et omnis humerus depilatus est : et merces non est reddita ei, neque exercitui ejus, de Tyro, pro servitute qua servivit mihi adversus eam.

19 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego dabo Nabuchodonosor regem Babylonis in terra Ægypti : et accipiet multitudinem ejus, et deprædabitur manubias ejus, et diripiet spolia ejus : et erit merces exercitui illius,

20 et operi quo servivit adversus eam : dedi ei terram Ægypti pro eo quod laboraverit mihi, ait Dominus Deus.

21 In die illo pullulabit cornu domui Israël, et tibi dabo apertum os in medio eorum, et scient quia ego Dominus.

   

Commentary

 

Mouth

  

In most cases, "mouth" in the Bible represents thought and logic, especially the kind of active, concrete thought that is connected with speech. The reason for this is pretty obvious, but it also holds when people, for instance, remove a stone from the mouth of a well, which represents gaining access to spiritual ideas. The mouth is used for eating as well as speaking, of course. In those circumstances, it represents our first, most external perception of a new spiritual idea or desire. This also makes sense, mirroring the way tasting food in the mouth gives us an instant impression of the quality of the food.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #7840

Study this Passage

  
/ 10837  
  

7840. ‘Ex agnis et ex capris accipietis’: quod significet bonum innocentiae exterius et interius, constat ex significatione ‘agni’ quod sit bonum innocentiae, de qua n. 3994; et ex significatione ‘caprae’ aut ‘haedi’ quod sit veri bonum in quo innocentia, de qua n. 3995, 4005, 4006, 4871; quod ‘agnus’ sit bonum innocentiae interius, et ‘haedus’ 1 seu ‘capra’ bonum innocentiae exterius, videatur n. 3519. Quid per bonum innocentiae interius et exterius intelligitur, paucis dicetur: in omni bono erit innocentia, ut sit bonum; absque innocentia est bonum sicut absque sua anima; causa est quia Dominus per innocentiam influit et per illam vivificat bonum apud illos qui regenerantur; bonum 2 quod innocentia vivificat est internum et externum; bonum internum est apud illos qui vocantur homines Ecclesiae internae, at bonum externum est apud illos qui sunt homines Ecclesiae externae; homines Ecclesiae internae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera interiora 3 qualia sunt sensus interni Verbi, at homines Ecclesiae externae sunt qui qualificarunt bonum suum per vera exteriora qualia sunt sensus litteralis Verbi; 4 homines Ecclesiae internae sunt qui ex affectione charitatis faciunt proximo bonum, at homines Ecclesiae externae qui ex oboedientia; omnis homo cum regeneratur, primum fit homo Ecclesiae externae, postmodum autem homo Ecclesiae internae; qui ab 5 Ecclesia interna sunt in intelligentia et sapientia sunt prae illis qui ab Ecclesia externa, et ideo quoque interius in caelo; ex his nunc patet quid bonum innocentiae interius et exterius.

Footnotes:

1. aut

2. The Manuscript inserts autem.

3. The Manuscript inserts et.

4. The Manuscript inserts seu.

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.