New Christian Bible Study

The Bible

 

Ezechiel 27

Study

   

1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Tu ergo, fili hominis, assume super Tyrum lamentum :

3 et dices Tyro, quæ habitat in introitu maris, negotiationi populorum ad insulas multas : Hæc dicit Dominus Deus : O Tyre, tu dixisti : Perfecti decoris ego sum,

4 et in corde maris sita. Finitimi tui qui te ædificaverunt, impleverunt decorem tuum :

5 abietibus de Sanir exstruxerunt te cum omnibus tabulatis maris : cedrum de Libano tulerunt ut facerent tibi malum.

6 Quercus de Basan dolaverunt in remos tuos : et transtra tua fecerunt tibi ex ebore indico, et prætoriola de insulis Italiæ.

7 Byssus varia de Ægypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo : hyacinthus et purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum.

8 Habitatores Sidonis et Aradii fuerunt remiges tui : sapientes tui, Tyre, facti sunt gubernatores tui.

9 Senes Giblii et prudentes ejus habuerunt nautas ad ministerium variæ supellectilis tuæ : omnes naves maris, et nautæ earum, fuerunt in populo negotiationis tuæ.

10 Persæ, et Lydii, et Libyes erant in exercitu tuo viri bellatores tui : clypeum et galeam suspenderunt in te pro ornatu tuo.

11 Filii Aradii cum exercitu tuo erant super muros tuos in circuitu : sed et Pigmæi, qui erant in turribus tuis, pharetras suas suspenderunt in muris tuis per gyrum : ipsi compleverunt pulchritudinem tuam.

12 Carthaginenses negotiatores tui, a multitudine cunctarum divitiarum, argento, ferro, stanno, plumboque, repleverunt nundinas tuas.

13 Græcia, Thubal, et Mosoch, ipsi institores tui : mancipia, et vasa ærea advexerunt populo tuo.

14 De domo Thogorma, equos, et equites, et mulos adduxerunt ad forum tuum.

15 Filii Dedan negotiatores tui : insulæ multæ, negotiatio manus tuæ : dentes eburneos et hebeninos commutaverunt in pretio tuo.

16 Syrus negotiator tuus propter multitudinem operum tuorum : gemmam, et purpuram, et scutulata, et byssum, et sericum, et chodchod proposuerunt in mercatu tuo.

17 Juda et terra Israël, ipsi institores tui in frumento primo : balsamum, et mel, et oleum, et resinam proposuerunt in nundinis tuis.

18 Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum, in multitudine diversarum opum, in vino pingui, in lanis coloris optimi.

19 Dan, et Græcia, et Mosel, in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum : stacte et calamus in negotiatione tua.

20 Dedan institores tui in tapetibus ad sedendum.

21 Arabia et universi principes Cedar, ipsi negotiatores manus tuæ : cum agnis, et arietibus, et hædis, venerunt ad te negotiatores tui.

22 Venditores Saba et Reema, ipsi negotiatores tui : cum universis primis aromatibus, et lapide pretioso, et auro, quod proposuerunt in mercatu tuo.

23 Haran, et Chene, et Eden, negotiatores tui ; Saba, Assur, et Chelmad venditores tui.

24 Ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinthi, et polymitorum, gazarumque pretiosarum, quæ obvolutæ et astrictæ erant funibus : cedros quoque habebant in negotiationibus tuis.

25 Naves maris, principes tui in negotiatione tua : et repleta es, et glorificata nimis in corde maris.

26 In aquis multis adduxerunt te remiges tui : ventus auster contrivit te in corde maris.

27 Divitiæ tuæ, et thesauri tui, et multiplex instrumentum tuum, nautæ tui et gubernatores tui, qui tenebant supellectilem tuam, et populo tuo præerant : viri quoque bellatores tui, qui erant in te, cum universa multitudine tua, quæ est in medio tui, cadent in corde maris in die ruinæ tuæ.

28 A sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes.

29 Et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum : nautæ et universi gubernatores maris in terra stabunt.

30 Et ejulabunt super te voce magna : et clamabunt amare, et superjacient pulverem capitibus suis, et cinere conspergentur.

31 Et radent super te calvitium, et accingentur ciliciis : et plorabunt te in amaritudine animæ, ploratu amarissimo.

32 Et assument super te carmen lugubre, et plangent te : Quæ est ut Tyrus, quæ obmutuit in medio maris ?

33 Quæ in exitu negotiatonum tuarum de mari implesti populos multos : in multitudine divitiarum tuarum, et populorum tuorum, ditasti reges terræ.

34 Nunc contrita es a mari : in profundis aquarum opes tuæ, et omnis multitudo tua, quæ erat in medio tui, ceciderunt.

35 Universi habitatores insularum obstupuerunt super te : et reges earum omnes tempestate perculsi mutaverunt vultus.

36 Negotiatores populorum sibilaverunt super te : ad nihilum deducta es, et non eris usque in perpetuum.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #4287

Study this Passage

  
/ 10837  
  

4287. ‘Quia ut princeps contendisti cum Deo et cum hominibus, et praevaluisti’: quod significet continuas victorias in pugnis quoad vera et bona, constat ex significatione ‘contendere ut princeps’ quod sit vincere in pugnis, hic in pugnis tentationum, nam de illis agitur; et ex significatione ‘cum Deo et cum hominibus’ quod sit quoad vera et bona, de qua sequitur.

[2] Quia in sensu supremo agitur de 1 Domino, est Ille in eo sensu qui intelligitur per ‘contendentem ut princeps cum Deo et hominibus’, Ille enim propria potentia sustinuit omnes tentationes, et per illas vicit inferna, nam omnia inferna suo ordine in Se admisit, immo usque ad angelos, de quibus in sequentibus; et ita redegit in ordinem omnia quae in caelis et quae in infernis, et tandem Se glorificavit, hoc est, Humanum in Se Divinum fecit; inde patet quod Dominus sit in supremo sensu Jacob et Israel, ut mox supra n. 4286 ostensum; non solum quod Ipse ‘ut princeps contenderit’, hoc est, sustinuerit omnes pugnas tentationum ac in illis vicerit, sed etiam quod apud unumquemvis hominem sustineat illas,

[3] sed videantur quae de his prius multoties dicta sunt, nempe quod Dominus prae omnibus gravissimas tentationes sustinuerit, n. 1663, 1668, 1787, 2776, 2786, 2795, 2816; quod Dominus ex amore Divino pugnaverit, secus ac omnes homines, n. 1690, 1691 f. , 1789, 1812, 1813, 1820: quod Dominus contra malum hereditarium a matre pugnaverit, ut tandem non filius ejus esset, tametsi Ipsi nullum actuale malum, n. 1444, 1573, 2025, 2 2574, 2649, 3318 f. : quod Dominus per pugnas tentationum et continuas victorias disposuerit omnia in formam caelestem, n. 1928: et quod per continuas victorias in pugnis tentationum univerit Divinam Essentiam Humanae, n. 1616, 1737, 1813, 1921, 2025, 2026, 2500, 2523, 2632, 2776:

[4] et quod Dominus apud hominem sustineat tentationes ac subjuget malum ac inferna, n.

987, 1663, 1692 f. Quod ‘contendere cum Deo et cum hominibus’ sit tentari quoad vera et quoad bona, est arcanum quod non apparet ex littera; quod non Deus fuerit cum Quo Jacob contendit, unicuique constare potest, et quoque patebit ab explicatione infra, non enim praedicari potest de aliquo homine quod contendat cum Deo et praevaleat; sed sensus internus docet quid per ‘Deum’ hic et per ‘homines’ significatur, quod nempe per Deum' significetur' verum et per ‘homines’ bonum, et hoc inde quia ‘Deus’ in sensu interno significat verum, et inde cum de vero agitur, dicatur 3 Deus, n. 2586, 2769, 2807, 2822; et quod cum ‘homo’ dicitur, intelligatur bonum; quod ‘homo’ sit bonum, est quia Dominus est solus homo et quia homo ab Ipso dicitur homo, n. 49, 288, 565, 1894; tum quia ab Ipso caelum est homo, et dicitur Maximus Homo, n. 684, 1276, 3624-3649, 3741-3750; inde etiam Ecclesia Antiquissima quae fuit in caelesti bono, dicta fuit homo, n. 478;

[5] quapropter etiam per ‘hominem’ in Verbo ubi de bono agitur, significatur bonum, ut apud Esaiam,

Rarum reddam virum hominem prae auro, et hominem prae auro Ophiris, 13:12:

apud eundem,

Exurentur habitatores terrae, et residuus erit vir homo paucus, 24:6;

‘vir homo’ pro bono spirituali seu bono veri; ‘homo’ pro bono: apud eundem,

Devastatae sunt semitae, cessavit 4 transiens viam, irritum reddidit foedus, fastidivit urbes, non reputat virum hominem, 33:8:

apud Jeremiam,

Vidi terram, et ecce vacuum et inane, et ad caelos, et nulla lux eorum; ... vidi, et ecce non homo, et omnis avis caeli avolarunt, 4:23, 25:

apud eundem,

Ecce dies venientes, dictum Jehovae, quibus seminabo domum Israelis, et domum Jehudae, semine hominis, et semine bestiae, 31:27:

apud Ezechielem,

Mercatores tui cum anima hominis et vasis aeris, dederunt negotiationem tuam, 27:13:

apud eundem,

Vos grex Mi, grex pascui Mei homo vos, Ego Deus vester,

34:31:

apud eundem,

Erunt urbes devastatae, plenae grege hominis, 36:38;

in his locis ‘homo’ pro illis qui in bono sunt, ita pro bono, nam ex bono homo est homo; verum autem quod ex bono, in Verbo dicitur ‘vir homo’, tum ‘filius hominis’.

Footnotes:

1. The Manuscript inserts hic.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. dicitur

4. cessarunt, in the Manuscript, the First Latin Edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org