New Christian Bible Study

The Bible

 

Ezechiel 18

Study

   

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

2 Quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israël, dicentes : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupescunt ?

3 Vivo ego, dicit Dominus Deus, si erit ultra vobis parabola hæc in proverbium in Israël.

4 Ecce omnes animæ meæ sunt : ut anima patris, ita et anima filii mea est : anima quæ peccaverit, ipsa morietur.

5 Et vir si fuerit justus, et fecerit judicium et justitiam,

6 in montibus non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Israël : et uxorem proximi sui non violaverit, et ad mulierem menstruatam non accesserit :

7 et hominem non contristaverit, pignus debitori reddiderit, per vim nihil rapuerit : panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento,

8 ad usuram non commodaverit, et amplius non acceperit : ab iniquitate averterit manum suam, et judicium verum fecerit inter virum et virum :

9 in præceptis meis ambulaverit, et judicia mea custodierit, ut faciat veritatem : hic justus est : vita vivet, ait Dominus Deus.

10 Quod si genuerit filium latronem, effundentem sanguinem, et fecerit unum de istis :

11 et hæc quidem omnia non facientem, sed in montibus comedentem, et uxorem proximi sui polluentem :

12 egenum et pauperem contristantem, rapientem rapinas, pignus non reddentem, et ad idola levantem oculos suos, abominationem facientem :

13 ad usuram dantem, et amplius accipientem : numquid vivet ? Non vivet : cum universa hæc detestanda fecerit, morte morietur ; sanguis ejus in ipso erit.

14 Quod si genuerit filium, qui videns omnia peccata patris sui quæ fecit, timuerit, et non fecerit simile eis :

15 super montes non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Israël, et uxorem proximi sui non violaverit :

16 et virum non contristaverit, pignus non retinuerit, et rapinam non rapuerit, panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento :

17 a pauperis injuria averterit manum suam, usuram et superabundantiam non acceperit, judicia mea fecerit, in præceptis meis ambulaverit : hic non morietur in iniquitate patris sui, sed vita vivet.

18 Pater ejus, quia calumniatus est, et vim fecit fratri, et malum operatus est in medio populi sui, ecce mortuus est in iniquitate sua.

19 Et dicitis : Quare non portavit filius iniquitatem patris ? Videlicet quia filius judicium et justitiam operatus est, omnia præcepta mea custodivit, et fecit illa, vivet vita.

20 Anima quæ peccaverit, ipsa morietur : filius non portabit iniquitatem patris, et pater non portabit iniquitatem filii : justitia justi super eum erit, et impietas impii erit super eum.

21 Si autem impius egerit pœnitentiam ab omnibus peccatis suis, quæ operatus est, et custodierit omnia præcepta mea, et fecerit judicium et justitiam, vita viet, et non morietur :

22 omnium iniquitatum ejus, quas operatus est, non recordabor : in justitia sua, quam operatus est, vivet.

23 Numquid voluntatis meæ est mors impii, dicit Dominus Deus, et non ut convertatur a viis suis, et vivat ?

24 Si autem averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius, numquid vivet ? Omnes justitiæ ejus, quas fecerat, non recordabuntur : in prævaricatione qua prævaricatus est, et in peccato quo quod peccavit, in ipsis morietur.

25 Et dixistis : Non est æqua via Domini ! Audite ergo, domus Israël : numquid via mea non est æqua ? et non magis viæ vestræ pravæ sunt ?

26 Cum enim averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem, morietur in eis : in injustitia quam operatus est morietur.

27 Et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est, et fecerit judicium et justitiam, ipse animam suam vivificabit :

28 considerans enim, et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est, vita vivet, et non morietur.

29 Et dicunt filii Israël : Non est æqua via Domini ! Numquid viæ meæ non sunt æquæ, domus Israël, et non magis viæ vestræ pravæ ?

30 Idcirco unumquemque juxta vias suas judicabo, domus Israël, ait Dominus Deus. Convertimini, et agite pœnitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris, et non erit vobis in ruinam iniquitas.

31 Projicite a vobis omnes prævaricationes vestras in quibus prævaricati estis, et facite vobis cor novum, et spiritum novum : et quare moriemini, domus Israël ?

32 Quia nolo mortem morientis, dicit Dominus Deus : revertimini, et vivite.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Explicata #238

Study this Passage

  
/ 1232  
  

238. "Et miserabilis et pauper." - Quod significet quod nec sciant quod illis non sint cognitiones veri nec cogitionibus boni, constat ex significatione "miseri" seu "miserabilis", quod sit qui in nullis cognitionibus veri est; et ex significatione "pauperis", quod sit qui in nullis cognitionibus boni est.

Quod "miser" et "pauper" illa significent, constat ex pluribus locis in Verbo; et praeterea ex eo, quod miseria et paupertas spiritualis non aliud sit quam defectus cognitionum veri et boni, nam tunc spiritus miser et pauper est: at vero cum illas possidet, est dives et opulentus; quare etiam per "divitias" et "opes" in Verbo significantur divitiae et opes spirituales, quae sunt cognitiones veri et boni (ut mox supra, n. 236, ostensum est).

[2] Multis in locis in Verbo dicitur "miser et pauper": qui non scit sensum spiritualem Verbi, credit quod non alii per illos intelligantur, quam qui in mundo miseri et pauperes sunt; cum tamen illi non intelliguntur, sed ii qui non in veris et bonis sunt, inque eorum cognitionibus; et quidem per "miseros" illi qui non in veris sunt quia non in cognitionibus eorum, et per "pauperes" illi qui non in bonis sunt quia non in cognitionibus eorum. Quia duo illa, nempe vera et bona, intelliguntur per duo illa nomina, ideo in multis locis utrumque dicitur; ut in sequentibus:

- Apud Davidem,

"Ego miser et pauper, Domine memento mei" (Psalmuss 40:18 [B.A. 17); Psalmuss 70:6 [B.A. 5]);

apud eundem,

"Inclina Jehovah aurem tuam et responde, quia miser et pauper ego" (Psalmuss 86:1);

quod per "miserum et pauperem" non intelligantur miser et pauper quoad divitias mundanas, sed quoad divitias spirituales, patet, quoniam David de se hoc loquitur; quare etiam dixit, "Jehovah, inclina aurem et responde."

[3] Apud eundem,

"Gladium nudant impii, et tendunt arcum suum, ad dejiciendum miserum et pauperem" (Psalmuss 37:14);

quod per "miserum et pauperem" etiam hic intelligantur qui spiritualiter tales sunt, sed usque desiderant cognitiones veri et boni, patet, nam dicitur quod "impii nudent gladium et tendant arcum"; per "gladium" enim significatur falsum pugnans contra verum et conans destruere illud, et per "arcum" doctrina falsi contra doctrinam veri; inde est quod dicatur quod hoc faciant "ad dejiciendum miserum et pauperem." (Quod per "gladium" significetur verum pugnans contra verum, et in opposito sensu falsum pugnans contra verum, videatur supra, n. 131; et quod per "arcum" significetur doctrina in utroque sensu, in Arcanis Caelestibus, n. 2686, 2709.)

[4] Similiter alibi apud eundem,

Impius "persecutus est miserum et pauperem, ac dejectum corde ad interficiendum" (Psalmuss 109:16):

apud Esaiam,

Stultus stultitiam loquitur, et cor ejus facit iniquitatem ad faciendum hypocrisin, et ad loquendum contra Jehovam errorem, ad evacuandum animam esurientem, ac potum sitientem deficere faciat;... ipse facinora consulet ad perdendum miseros per verba mendacii, quando etiam loquitur pauper judicium" (32:6, 7);

hic per "miseros et pauperes" similiter intelliguntur illi qui destituti sunt cognitionibus veri et boni; quare dicitur quod improbus "facinora consulat ad perdendum miseros per verba mendacii", etiam "pauperem qui loquitur judicium"; per "verba mendacii" est per falsa, et "loqui judicium" est rectum: quia de his agitur, etiam dicitur quod "faciat hypocrisin, et loquatur contra Jehovam errorem, ad evacuandum animam esurientem, et potum sitientem deficere faciat"; "facere hypocrisin et loqui errorem", est facere malum ex falso ac loqui falsum ex malo; "evacuare animam esurientem" est deprivare cognitionibus boni illos qui desiderant eas, et "deficere facere potum sitientem" est deprivare cognitionibus veri illos qui desiderant eas.

Apud eundem,

"Habebunt miseri in Jehovah gaudium, et pauperes hominum in Sancto Israelis exultabunt" (29:19);

per "miseros et pauperes" etiam hic significantur qui in defectu veri et boni sunt, et tamen in desiderio ad illa; de his dicitur, quod "habituri gaudium in Jehovah et exultaturi in Sancto Israelis", et non de miseris et pauperibus quoad opes mundanas.

[5] Ex his constare potest quid significatur per "miseros et pauperes" in aliis locis in Verbo; ut in sequentibus:

- Apud Davidem,

"Non in perpetuum oblivioni tradetur pauper, ac spes miserorum peritura in aeternum" (Psalmuss 9:19 [B.A. 18]):

apud eundem,

Deus "judicabit miseros populi, servabit filios pauperis;... liberabit pauperem clamantem et miserum;... parcet tenui et pauperi; et animas pauperum salvabit" (Psalmuss 72:4, 12, 13);

apud eundem,

Videbunt miseri, laetabuntur quaerentes 1 Deum, ... quia exaudit Jehovah pauperes" (Psalmus 69:33, 34 [B.A. 32 33]);

apud eundem,

"Jehovah... eripit miserum a validiori... et pauperem a spoliantibus illum" (Psalmuss 35:10);

apud eundem,

"Miser et pauper laudant nomen tuum" (Psalmuss 74:21; - Psalmuss 109:22);

apud eundem,

"Scio quod Jehovah facturus sit litem miseri, et judicium pauperum" (Psalmuss 140:13 [B.A. 12]);

et quoque alibi (Ut Esaias 10:2; Jeremias 22:16; Ezechiel 16:49; 18:12; 22:29; Amos 8:4; Deuteronomius 15:11; 24:14). Quod uterque, nempe "miser" et "pauper" in allatis locis nominetur, est quia est secundum stylum Verbi ut ubi dicitur de vero etiam dicatur de bono, ac in opposito sensu ubi de falso etiam de malo, quia unum faciunt et sicut conjugium; quare "miseri" et simul "pauperes" nominantur; per "miseros" enim intelliguntur qui in defectu cognitionum veri, et per "pauperes" qui in defectu cognitionum boni. (Quod tale conjugium sit in propheticis Verbi paene ubivis, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 683, 793, 802, 2516, 2712, 3004, 3005, 3009, 2 4138, 3 5138, 5194, 5502, 6343, 7022, 7945, 8339, 9263, 9314.) Inde etiam est quod

sequatur, "et caecus et nudus"; per "caecum" enim intelligitur qui in nullo intellectu veri, et per "nudum" qui in nullo intellectu et voluntate boni: tum in versu sequente, "Suadeo tibi emere a Me aurum exploratum igne, et vestimenta alba ut induaris"; per "aurum" enim "exploratum igne" intelligitur bonum amoris, et per "vestimenta alba" vera fidei: et adhuc, "ne appareat pudor nuditatis tuae, et collyrio inunge oculos tuos ut videas", per quae intelligitur ne videantur mala et falsa: ita quoque alibi. Sed quod tale conjugium sit in singulis Verbi, non videre possunt alii quam qui sciunt sensum internum ejus.

Footnotes:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org