The Bible

 

Ezechiel 16

Study

   

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, notas fac Jerusalem abominationes suas,

3 et dices : Hæc dicit Dominus Deus Jerusalem : Radix tua et generatio tua de terra Chanaan : pater tuus Amorrhæus, et mater tua Cethæa.

4 Et quando nata es, in die ortus tui, non est præcisus umbilicus tuus : et aqua non es lota in salutem, nec sale salita, nec involuta pannis.

5 Non pepercit super te oculus, ut faceret tibi unum de his, misertus tui : sed projecta es super faciem terræ in abjectione animæ tuæ, in die qua nata es.

6 Transiens autem per te, vidi te conculcari in sanguine tuo, et dixi tibi cum esses in sanguine tuo : Vive, dixi, inquam, tibi ; in sanguine tuo vive.

7 Multiplicatam quasi germen agri dedi te : et multiplicata es, et grandis effecta, et ingressa es, et pervenisti ad mundum muliebrem : ubera tua intumuerunt, et pilus tuus germinavit : et eras nuda, et confusione plena.

8 Et transivi per te, et vidi te : et ecce tempus tuum, tempus amantium : et expandi amictum meum super te, et operui ignominiam tuam : et juravi tibi, et ingressus sum pactum tecum, ait Dominus Deus, et facta es mihi.

9 Et lavi te aqua, et emundavi sanguinem tuum ex te, et unxi te oleo.

10 Et vestivi te discoloribus, et calceavi te janthino : et cinxi te bysso, et indui te subtilibus.

11 Et ornavi te ornamento, et dedi armillas in manibus tuis, et torquem circa collum tuum.

12 Et dedi inaurem super os tuum, et circulos auribus tuis, et coronam decoris in capite tuo.

13 Et ornata es auro et argento, et vestita es bysso et polymito et multicoloribus : similam, et mel, et oleum comedisti : et decora facta es vehementer nimis, et profecisti in regnum.

14 Et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam, quia perfecta eras in decore meo, quem posueram super te, dicit Dominus Deus.

15 Et habens fiduciam in pulchritudine tua, fornicata es in nomine tuo : et exposuisti fornicationem tuam omni transeunti, et ejus fieres.

16 Et sumens de vestimentis tuis, fecisti tibi excelsa hinc inde consuta, et fornicata es super eis sicut non est factum, neque futurum est.

17 Et tulisti vasa decoris tui de auro meo atque argento meo, quæ dedi tibi, et fecisti tibi imagines masculinas, et fornicata es in eis.

18 Et sumpsisti vestimenta tua multicoloria, et operuisti illas, et oleum meum et thymiama meum posuisti coram eis.

19 Et panem meum quem dedi tibi, similam, et oleum, et mel, quibus enutrivi te, posuisti in conspectu eorum in odorem suavitatis : et factum est, ait Dominus Deus.

20 Et tulisti filios tuos et filias tuas, quas generasti mihi, et immolasti eis ad devorandum. Numquid parva est fornicatio tua ?

21 Immolasti filios meos, et dedisti, illos consecrans, eis.

22 Et post omnes abominationes tuas et fornicationes, non es recordata dierum adolescentiæ tuæ, quando eras nuda, et confusione plena, conculcata in sanguine tuo.

23 Et accidit post omnem malitiam tuam (væ, væ tibi ! ait Dominus Deus),

24 et ædificasti tibi lupanar, et fecisti tibi prostibulum in cunctis plateis.

25 Ad omne caput viæ ædificasti signum prostitutionis tuæ, et abominabilem fecisti decorem tuum : et divisisti pedes tuos omni transeunti, et multiplicasti fornicationes tuas :

26 et fornicata es cum filiis Ægypti, vicinis tuis, magnarum carnium : et multiplicasti fornicationem tuam ad irritandum me.

27 Ecce ego extendam manum meam super te, et auferam justificationem tuam, et dabo te in animas odientium te filiarum Palæstinarum, quæ erubescunt in via tua scelerata.

28 Et fornicata es in filiis Assyriorum eo quod necdum fueris expleta : et postquam fornicata es, nec sic es satiata :

29 et multiplicasti fornicationem tuam in terra Chanaan cum Chaldæis, et nec sic satiata es.

30 In quo mundabo cor tuum, ait Dominus Deus, cum facias omnia hæc opera mulieris meretricis et procacis ?

31 Quia fabricasti lupanar tuum in capite omnis viæ, et excelsum tuum fecisti in omni platea : nec facta es quasi meretrix fastidio augens pretium :

32 sed quasi mulier adultera, quæ super virum suum inducit alienos.

33 Omnibus meretricibus dantur mercedes : tu autem dedisti mercedes cunctis amatoribus tuis, et dona donabas eis, ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum.

34 Factumque est in te contra consuetudinem mulierum in fornicationibus tuis, et post te non erit fornicatio : in eo enim quod dedisti mercedes, et mercedes non accepisti, factum est in te contrarium.

35 Propterea, meretrix, audi verbum Domini.

36 Hæc dicit Dominus Deus : Quia effusum est æs tuum et revelata est ignominia tua in fornicationibus tuis super amatores tuos, et super idola abominationum tuarum, in sanguine filiorum tuorum quos dedisti eis,

37 ecce ego congregabo omnes amatores tuos, quibus commista es, et omnes quos dilexisti, cum universis quos oderas : et congregabo eos super te undique, et nudabo ignominiam tuam coram eis, et videbunt omnem turpitudinem tuam.

38 Et judicabo te judiciis adulterarum, et effundentium sanguinem : et dabo te in sanguinem furoris et zeli.

39 Et dabo te in manus eorum, et destruent lupanar tuum, et demolientur prostibulum tuum : et denudabunt te vestimentis tuis, et auferent vasa decoris tui, et derelinquent te nudam, plenamque ignominia :

40 et adducent super te multitudinem, et lapidabunt te lapidibus, et trucidabunt te gladiis suis :

41 et comburent domos tuas igni, et facient in te judicia in oculis mulierum plurimarum : et desines fornicari, et mercedes ultra non dabis :

42 et requiescet indignatio mea in te, et auferetur zelus meus a te : et quiescam, nec irascar amplius.

43 Eo quod non fueris recordata dierum adolescentiæ tuæ, et provocasti me in omnibus his, quapropter et ego vias tuas in capite tuo dedi, ait Dominus Deus, et non feci juxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis.

44 Ecce omnis qui dicit vulgo proverbium, in te assumet illud, dicens : Sicut mater, ita et filia ejus.

45 Filia matris tuæ es tu, quæ projecit virum suum et filios suos : et soror sororum tuarum es tu, quæ projecerunt viros suos et filios suos : mater vestra Cethæa, et pater vester Amorrhæus.

46 Et soror tua major, Samaria, ipsa et filiæ ejus, quæ habitant ad sinistram tuam : soror autem tua minor te, quæ habitat a dextris tuis, Sodoma, et filiæ ejus.

47 Sed nec in viis earum ambulasti, neque secundum scelera earum fecisti pauxillum minus : pene sceleratiora fecisti illis in omnibus viis tuis.

48 Vivo ego, dicit Dominus Deus, quia non fecit Sodoma, soror tua, ipsa et filiæ ejus, sicut fecisti tu, et filiæ tuæ.

49 Ecce hæc fuit iniquitas Sodomæ, sororis tuæ : superbia, saturitas panis et abundantia, et otium ipsius, et filiarum ejus : et manum egeno et pauperi non porrigebant :

50 et elevatæ sunt, et fecerunt abominationes coram me : et abstuli eas sicut vidisti.

51 Et Samaria dimidium peccatorum tuorum non peccavit : sed vicisti eas sceleribus tuis, et justificasti sorores tuas in omnibus abominationibus tuis quas operata es.

52 Ergo et tu porta confusionem tuam, quæ vicisti sorores tuas peccatis tuis, scelerantius agens ab eis : justificatæ sunt enim a te : ergo et tu confundere, et porta ignominiam tuam, quæ justificasti sorores tuas.

53 Et convertam restituens eas conversione Sodomorum cum filiabus suis, et conversione Samariæ et filiarum ejus, et convertam reversionem tuam in medio earum,

54 ut portes ignominiam tuam, et confundaris in omnibus quæ fecisti consolans eas.

55 Et soror tua Sodoma et filiæ ejus revertentur ad antiquitatem suam, et Samaria et filiæ ejus revertentur ad antiquitatem suam, et tu et filiæ tuæ revertemini ad antiquitatem vestram.

56 Non fuit autem Sodoma, soror tua, audita in ore tuo, in die superbiæ tuæ,

57 antequam revelaretur malitia tua, sicut hoc tempore in opprobrium filiarum Syriæ, et cunctarum in circuitu tuo filiarum Palæstinarum quæ ambiunt te per gyrum.

58 Scelus tuum et ignominiam tuam tu portasti, ait Dominus Deus.

59 Quia hæc dicit Dominus Deus : Et faciam tibi sicut despexisti juramentum, ut irritum faceres pactum :

60 et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adolescentiæ tuæ, et suscitabo tibi pactum sempiternum.

61 Et recordaberis viarum tuarum, et confunderis, cum receperis sorores tuas te majores cum minoribus tuis : et dabo eas tibi in filias, sed non ex pacto tuo.

62 Et suscitabo ego pactum meum tecum, et scies quia ego Dominus :

63 ut recorderis, et confundaris, et non sit tibi ultra aperire os præ confusione tua, cum placatus tibi fuero in omnibus quæ fecisti, ait Dominus Deus.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Explicata #653

Study this Passage

  
/ 1232  
  

653. "Quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus." - Quod significet per mala amoris sui et per falsa in de, constat ex significatione "Sodomae", quod sit amor sui et inde mala omnis generis (de qua sequitur); et ex significatione "Aegypti", quod sit naturalis homo separatus a spirituali, et inde falsum mali omnis generis (de qua etiam sequitur). Quod per "Sodomam et Aegyptum" intelligatur Hierosolyma, proinde ecclesia, in qua adulterata sunt bona quae amoris, et falsificata vera quae doctrinae, patet; nam sequitur, "ubi et Dominus noster crucifixus est"; nam mala amoris sui et falsa doctrinae sunt quae crucifigunt Dominum; quapropter a Judaeis, quoniam ii in illis malis et falsis fuerunt, crucifixus est; sed de hac re in sequentibus.

[2] Hic primum ostendetur quod per "Sodomam" in Verbo significetur amor sui, et inde omne malum; nam mala omnis generis scaturiunt ex amore sui; qui enim se solum amat, is amat suum proprium; et inde omnia voluntatis suae et intellectus sui immergit proprio, usque adeo ut non possit ab illo elevari ad caelum et ad Dominum; inde est quod ex luce caeli nihil videat, sed solum ex luce mundi, quae lux separata a luce caeli est in Spiritualibus, quae sunt caeli et ecclesiae, mera caligo; quare etiam quo plus homo semet amat, eo plus spernit spiritualia, immo negat illa: inde etiam interna spiritualis mens, per quam homo est in luce caeli, clauditur; unde fit homo mere naturalis, et homo mere naturalis favet malis omnis generis: nam mala in quae homo nascitur, in naturali homine resident; quae ab illo removentur quantum ejus mens interior quae recipit lucem caeli aperitur: proprium hominis etiam in naturali homine residet, et proprium hominis non est nisi quam malum.

[3] Quod itaque "Sodoma" significet amorem sui, et inde mala omnis generis, constare potest a locis in Verbo ubi Sodoma nominatur; ut a sequentibus:

- Apud Ezechielem,

"Soror tua major Samaria, ipsa et filiae ejus, habitans ad sinistram tuam; at soror tua minor te, habitans ad dextram tuam, Sodoma et filiae ejus;.... corrupisti te prae illis in omnibus viis tuis:.... non fecit Sodoma soror tua, ipsa et filiae ejus, quemadmodum tu fecisti et filiae tuae: ecce haec fuit iniquitas Sodomae..., superbia, satietas panis, et tranquillitas quietis fuit illi et filiabus ejus, et manum miseri et egeni non confirmavit; unde elatae factae sunt, et fecerunt abominationem coram Me" (16:46-50):

agitur ibi de abominationibus Hierosolymae, quae praecipue fuerunt quod adulteraverint bona et vera Verbi et ecclesiae; per "Samariam", ubi Israelitae erant, significatur ecclesia spiritualis, in qua bonum spirituale, quod est bonum charitatis erga proximum, est essentiale; per "Hierosolymam" autem, ubi erant Judaei, significatur ecclesia caelestis, in qua bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum, est essentiale. Sunt enim duo regna in quae caelum, et inde ecclesia, est distinctum, regnum spirituale et regnum caeleste (de quibus regnis videatur in opere De Caelo et Inferno 20-28); haec regna repraesentata fuerunt per Israelitas, quorum metropolis fuit Samaria, et per Judaeos, quorum metropolis fuit Hierosolyma.

[4] Bono spirituali, quod est bonum charitatis erga proximum, oppositum est malum infernale, quod est malum amoris mundi; et bono caelesti est oppositum malum diabolicum, quod est malum amoris sui: ex amore sui scaturiunt mala omnium generum, et multo pejora quam ex amore mundi (vide Novam Hierosolymam 65-83); inde est quod de Hierosolyma memorentur diriora et abominabiliora quam de Samaria; et inde est quod Hierosolyma non modo dicatur "Sodoma", sed etiam quod pejora fecerit quam Sodoma; nam dicitur, "Non fecit Sodoma quemadmodum tu fecisti et filiae tuae": quod malum amoris sui fuerit malum Sodomae, describitur ita, "Haec fuit iniquitas Sodomae, superbia, satietas panis, tranquillitas quietis", et quod "manum miseri et egeni non confirmaverit"; per "superbiam" intelligitur amor sui; per "satietatem panis" contemptus omnis boni et veri caeli et ecclesiae, ac nausea ad illa; per "tranquillitatem quietis" securitas et non anxietas propter aliquod malum; et per "non confirmationem manus miseri et egeni" significatur immisericordia: quia amor sui fuit amor Sodomae, ideo dicitur quod "filiae ejus elatae factae sint, et fecerint abominationem coram Jehovah"; per "filias", quae elatae, significantur cupiditates quae illius amoris, et per "abominationem coram Jehovah" significatur omne malum contra ipsum Divinum.

[5] Quoniam per "Chaldaeos" significatur profanatio et adulteratio veri doctrinae ex Verbo, et per "habitatores Babelis" profanatio et adulteratio boni amoris, ideo illorum eversio etiam comparatur eversioni Sodomae et Gomorrhae:

- Apud Jeremiam,

"Gladie contra Chaldaeos..., et contra habitatores Babelis juxta eversionem Dei, Sodomam et Gomorrham, et vicinas ejus...; non habitabit ibi vir, nec commorabitur in 1 ea filius hominis" (Jer. 50:35-40 2 );

et apud Esaiam,

"Sic erit Babel, ornamentum regnorum, decus magnificentiae Chaldaeorum, sicut eversio Dei, Sodoma et Gomorrha" (13:19):

per "Sodomam" significatur malum amoris sui, et per "Gomorrham" falsum illius amoris; et quia amor sui non agnoscit aliquod verum ecclesiae, dicitur, "Non habitabit ibi vir, nec commorabitur ibi filius hominis"; per "virum" significatur intelligentia, et per "filium hominis" verum ecclesiae.

[6] Quia per "Edomum" significatur naturalis homo qui in falsis est ex amore sui, et inde qui adulterat bona ecclesiae, ideo etiam ejus vastatio comparatur eversioni Sodomae et Gomorrhae:

- Apud Jeremiam,

"Erit Edomus in desolationem, .... sicut eversio Sodomae et Gomorrhae, .... non habitabit ibi vir, nec commorabitur ibi filius hominis" (49:17 [, 18]);

et apud Zephaniam,

"Moab sicut Sodoma futura est, et filii Ammonis sicut Gomorrha, locus derelictus urticae, et fovea salis, vastitas in aeternum" (2:9);

per "Moabum", ut dictum est, intelligitur naturalis homo, qui ex amore sui adulterat bona ecclesiae; et per "filios Ammonis", qui falsificant vera ejus; et quia inde devastatio omnis boni et veri, ideo dicitur, "Locus derelictus urticae, et fovea salis, vastitas in aeternum"; devastatio omnis boni significatur per "locum urticae", et devastatio omnis veri per "foveam salis": similia significantur per "Sodomam" et "Gomorrham."

[7] Quia per "Jehudam" significatur amor caelestis qui est amor in Dominum, ex quo omne bonum, et in opposito sensu amor diabolicus qui est amor sui, ex quo omne malum, ideo devastatio ecclesiae (quae per "Jehudam" et per "Hierosolymam" significatur) etiam comparatur eversioni Sodomae et Gomorrhae:

- Apud Esaiam,

"Impegit Hierosolyma, et Jehuda cecidit, .... obfirmatio facierum eorum correspondet contra eos, et peccatum eorum sicut Sodomae" (3:8, 9);

et apud eundem,

"Audite verbum Jehovae, principes Sodomae; auscultate legem Dei nostri, populi Gomorrhae" (1:10):

per "verbum Jehovae" intelligitur Divinum Bonum, et per "legem Dei" intelligitur Divinum Verum; nam ubi agitur de bono, dicitur "Jehovah", et ubi de vero, dicitur "Deus": et quia Divinum Bonum illis qui in amore sui sunt est malum, dicitur "Peccatum eorum sicut Sodomae", tum "Audite verbum Jehovae, principes Sodomae"; et quia Divinum Verum illis qui in malo amoris sui sunt est falsum, dicitur "Auscultate legem Dei, populi Gomorrhae."

[8] Apud Mosen,

"De vite Sodomae vitis eorum, et de agris Gomorrhae uvae ejus, uvae fellis, botri amaritudinum illis" (Deuteronomius 32:32):

haec de diris falsis apud posteros Jacobi scaturientibus ex malis amoris sui. (Sed haec supra, n. 519 [b] , explicata sunt.)

In Threnis,

"Qui comederunt lautitias, devastati sunt in plateis; educati super purpura amplexi sunt sterquilinia; .... magna facta est iniquitas populi mei prae peccato Sodomae, quae eversa est quasi momento (4 [5,] 6):

haec dicta sunt de illis qui e regno et ecclesia caelesti Domini sunt, quando mutati in contrarium; nam amor caelestis est qui vertitur in amorem sui, qui est amor diabolicus; de illis verba illa dicta sunt: quid significatur per "comedere lautitias", "educari super purpura", "devastari in plateis", et "amplecti sterquilinia", in superiori articulo (n. 652 [b]) explicatum est; quod de illorum iniquitate, quod facta sit "prae peccato Sodomae", dicatur, erat quia Verbum habebant, ex quo scire vera et bona caeli et ecclesiae seu doctrinae et vitae potuerunt, et illa adulteraverunt, quod habitatores Sodomae non facere potuerunt; nam qui scit voluntatem Domini et non facit illam, magis peccat quam qui non scit: etiam omnes, apud quos regnat amor sui, contemnunt sancta caeli et ecclesiae, et negant Divinum Domini; et ad confirmandum mala ex illo amore profluentia, vel adulterant Verbum, vel rejiciunt illud sicut scriptum non sanctum aliunde quam quia receptum est; inde est quod qui illa ex amore sui faciunt, comparentur Sodomae et Gomorrhae.

[9] Quod pejus faciant quam in Sodomis, qui instruuntur a Domino de veris et bonis ecclesiae, et tamen rejiciunt illa et negant illa, constat ex Domini verbis de Capernaum, apud Matthaeum,

"Tu Capernaum, quae usque ad caelum exaltata es, usque ad infernum deprimeris; quia si in Sodomis factae fuissent virtutes, quae factae sunt in te, mansissent usque hodie;.. dico 3 tibi quod terrae Sodomorum tolerabilius erit in die judicii quam tibi" (11:23, 24):

Dominus enim, postquam reliquit Nazareth, habitavit in capernaum (Matthaeus 4:13), et miracula ibi fecit (Matthaeus 8:5-14; Johannes 4:46 ad fin. ).

Similia dixit Dominus de urbibus in quibus discipuli praedicarent adventum Ipsius, seu Evangelium, sed non recipierentur, his verbis apud eundem,

"Quisquis non receperit vos, neque audiverit verba vestra, egredientes e domo aut urbe ista, excutite pulverem pedum vestrorum; amen dico vobis, tolerabilius erit terrae Sodomae et Gomorrhae in die judicii quam urbi illi" ([Matth.] 10:14, 15; Marcus 6:11; Luc. 10:10-12 4 ):

nemo enim rejicit sancta ecclesiae, et negat Divinum Domini interius, quam illi qui in amore sui sunt; qui in amore mundi et inde malis sunt, illi quoque sancta ecclesiae rejicere possunt, sed usque non interius, hoc est, ex confirmatione cordis.

[10] Simile dicitur de prophetis et de populo qui adulterant vera et bona Verbi, ad confirmandum mala et falsa, apud Jeremiam,

"In prophetis Hierosolymae vidi obfirmationem horrendam, adulterando et eundo in mendacio, dum confirmarunt manus malorum, ut non reverteretur vir a malitia sua, facti sunt Mihi sicut Sodoma, et habitatores ejus sicut Gomorrha" (23:14):

per "prophetas" ibi intelliguntur docentes vera et bona doctrinae, et in sensu abstracto, qui est genuinus sensus spiritualis, intelligitur doctrina ex Verbo, ita quoque Verbum quoad doctrinam; quare per "obfirmationem horrendam" significatur confirmatio cordis contra vera et bona Verbi: per "adulterare et ire in mendacio" significatur pervertere bona et vera Verbi; per "adulterare" pervertere bona Verbi per mala et falsa, "mendacium" est falsum, ac "ire in mendacio" est vivere in falsis: confirmare mala et inde potentiam illorum super bona, significatur per "confirmare manus malorum": et perstare in malis et falsis doctrinae significatur per "non reverti vir a malitia sua": inde dicitur quod "facti sint sicut Sodoma, et habitatores ejus sicut Gomorrha"; "sicut Sodoma" significat in malis scaturientibus ex amore sui, et "habitatores ejus sicut Gomorrha" significat vitam malam ex falsis doctrinae.

[11] Describitur malum quod Sodomam et Gomorrham perdidit, per haec apud Mosen,

Quod violentiam inferre voluerint angelis, et quod ideo percussi fuerint caecitatibus, ut non invenire potuerint januam ubi angeli; et quod ideo Jehovah pluere fecerit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem, et everterit urbes illas, et omnem planitiem, et omnes habitatores urbium, et germen terrae" (Gen. 19:1-28):

quod "violentiam inferre voluerint angelis" significabat quod Divino Bono et Divino Vero, nam illa per "angelos significantur: per "caecitates", quibus percussi sunt "ut non invenirent januam", significabatur plenaria rejectio et negatio Divini et sanctorum caeli et ecclesiae, usque ut non possent 5 aliquid caeli et ecclesiae videre et agnoscere; hoc significatur per "non invenire januam" ubi angeli: per "sulphur" significatur concupiscentia destruendi bona et vera ecclesiae per falsa, et per "ignem" significatur amor sui et omne malum quod destruit, hic exitia eorum.

[12] Quod per "Sodomam" et "Gomorrham" omnia mala et falsa ex amore sui profluentia intelligantur, mihi dictum est e caelo; nam cum illi, qui in malis ex illo amore sunt, pereunt, ut factum est die ultimi judicii, apparuit Sicut sulphur et ignis pluens e caelo; hoc mihi etiam visum est. Quod tale die ultimo judicii exstiturum sit, praedicitur etiam a Domino apud Lucam,

"Similiter fiet quemadmodum factum est in diebus Lothi; .... qua die egressus est..e Sodoma, pluit igne et sulphure e caelo et perdidit omnes: juxta haec fiet qua die Filius hominis revelabitur" (17:28-30).

[13] Quoniam illi qui ex amore sui confirmant se in malis per falsa contra vera et bona caeli et ecclesiae, prorsus eradicant apud se omne verum doctrinae et Verbi, ac bonum amoris spiritualis et caelestis, ideo vastatio apud illos fit totalis; quae ita describitur apud Mosen,

"Sulphur erit et sal, combustio tota terra; non conseretur, nec germinabit, nec ascendet in illa ulla herba, juxta eversionem Sodomae et Gomorrhae, Adamae et Zeboim" (Deuteronomius 29:22, 23]):

per "sulphur" significatur vastatio omnis boni per concupiscentias ex malis; per "salem" significatur vastatio omnis veri per falsa ex concupiscentiis illis; per "combustionem totius terrae" significatur devastatio ecclesiae per amorem sui; per "non conseretur, nec germinabit, nec ascendet in illa ulla herba", significatur quod prorsus nulla receptibilitas veri ecclesiae ("herba" significat verum ecclesiae nascens): et quia talis est devastatio boni et veri ex amore sui, ideo dicitur, "juxta eversionem Sodomae et Gomorrhae, Adamae et Zeboim"; per "Adamam et Zeboim" significantur cognitiones mali et falsi. Quod tale exstiturum sit die ultimi judicii, significatur per "qua die Filius hominis revelabitur."

Footnotes:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.
5. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232