¹ Ουαι εις τους διαλογιζομενους ανομιαν και μηχανευομενους κακον εν ταις κλιναις αυτων· μολις φεγγει η αυγη και πραττουσιν αυτο, διοτι ειναι εν τη δυναμει της χειρος αυτων.

² Και επιθυμουσιν αγρους και λαμβανουσι δια της βιας, και οικους και αρπαζουσιν αυτους· ουτω διαρπαζουσιν ανθρωπον και τον οικον αυτου, ναι, ανθρωπον και την κληρονομιαν αυτου.

³ δια τουτο ουτω λεγει Κυριος· Ιδου, εναντιον του γενους τουτου εγω βουλευομαι κακον, εκ του οποιου δεν θελετε ελευθερωσει τους τραχηλους σας ουδε θελετε περιπατει υπερηφανως, διοτι ο καιρος ουτος ειναι κακος.

⁴ Εν τη ημερα εκεινη θελει ληφθη παροιμια εναντιον σας, και θελει θρηνησει ο θρηνων με θρηνον και ειπει, Διολου ηφανισθημεν· ηλλοιωσε την μεριδα του λαου μου· πως απεμακρυνεν αυτην απ' εμου· αντι να αποδωση, διεμερισε τους αγρους ημων.

⁵ Δια τουτο συ δεν θελεις εχει τινα βαλλοντα σχοινιον δια κληρον, εν τη συναξει του Κυριου.

⁶ Μη προφητευετε, οι προφητευοντες· δεν θελουσι προφητευσει εις αυτους· η αισχυνη αυτων δεν θελει απομακρυνθη.

⁷ Ω συ, ο καλουμενος οικος Ιακωβ, εσμικρυνθη το πνευμα του Κυριου; ειναι τοιαυτα τα επιτηδευματα αυτου; οι λογοι μου δεν καμνουσι καλον εις τον ορθως περιπατουντα;

⁸ Και προτερον ο λαος μου επανεστη ως εχθρος· το επενδυμα μετα του χιτωνος αρπαζετε απο των διαβαινοντων αφοβως, των επιστρεφοντων απο του πολεμου.

⁹ Τας γυναικας του λαου μου εξωσατε απο των τερπνων αυτων οικων· απο των τεκνων αυτων αφηρεσατε την δοξαν μου διαπαντος.

¹⁰ Σηκωθητε και αναχωρησατε, διοτι αυτη δεν ειναι η αναπαυσις σας· επειδη εμιανθη, θελει σας αφανισει, μαλιστα εν σκληρω αφανισμω.

¹¹ Εαν τις περιπατη κατα το πνευμα αυτου και λαλη ψευδη, λεγων, Θελω προφητευσει εις σε περι οινου και σικερα, ουτος βεβαιως θελει εισθαι ο προφητης του λαου τουτου.

¹² Θελω βεβαιως σε συναξει ολον Ιακωβ· θελω βεβαιως συλλεξει το υπολοιπον του Ισραηλ· θελω θεσει αυτους ομου ως προβατα της Βοσορρας, ως ποιμνιον εν μεσω της μανδρας αυτων· μεγαν θορυβον θελουσι καμει εκ του πληθους των ανθρωπων.

¹³ Ο διαρρηγνυων ανεβη εμπροσθεν αυτων· διερρηξαν και διεβησαν δια της πυλης και εξηλθον δι' αυτης· και ο βασιλευς αυτων θελει διαβη εμπροσθεν αυτων και ο Κυριος επι κεφαλης αυτων.

¹ Χειρ Κυριου εσταθη επ' εμε· και με εξηγαγεν ο Κυριος δια πνευματος και με εθεσεν εν μεσω πεδιαδος και αυτη ητο πληρης οστεων.

² Και με εκαμε να διελθω πλησιον αυτων κυκλω· και ιδου, ησαν πολλα σφοδρα επι το προσωπον της πεδιαδος· και ιδου, ησαν καταξηρα.

³ Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, δυνανται τα οστα ταυτα να αναζησωσι; Και ειπα, Κυριε Θεε, συ εξευρεις.

⁴ Και ειπε προς εμε, Προφητευσον επι τα οστα ταυτα και ειπε προς αυτα, Τα οστα τα ξηρα, ακουσατε τον λογον του Κυριου·

⁵ Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς τα οστα ταυτα· Ιδου, εγω θελω εμβαλει εις εσας πνευμα και θελετε αναζησει·

⁶ και θελω βαλει εφ' υμας νευρα και αναγαγει σαρκα εφ' υμας και περισκεπασει υμας με δερμα, και θελω εμβαλει εις εσας πνευμα και θελετε αναζησει και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

⁷ Και προεφητευσα, ως προσεταχθην· και καθως προεφητευσα, εγεινεν ηχος, και ιδου, σεισμος, και τα οστα συνηλθον ομου, οστουν μετα του οστου αυτου.

⁸ Και ειδον και ιδου, νευρα και σαρκες ανεφυησαν επ' αυτα και δερμα περιεσκεπασεν αυτα επανω· πνευμα ομως δεν ητο εν αυτοις.

⁹ Και ειπε προς εμε, προφητευσον επι το πνευμα, προφητευσον, υιε ανθρωπου, και ειπε προς το πνευμα, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ελθε, πνευμα, εκ των τεσσαρων ανεμων και εμφυσησον επι τους πεφονευμενους τουτους και ας αναζησωσι.

¹⁰ Και προεφητευσα, ως προσεταχθην· και το πνευμα εισηλθεν εις αυτους και ανεζησαν και εσταθησαν επι τους ποδας αυτων, στρατευμα μεγα σφοδρα.

¹¹ Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, τα οστα ταυτα ειναι πας ο οικος Ισραηλ· ιδου, ουτοι λεγουσι, τα οστα ημων εξηρανθησαν και η ελπις ημων εχαθη· ημεις ηφανισθημεν.

¹² Δια τουτο προφητευσον και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, λαε μου, εγω ανοιγω τους ταφους σας και θελω σας αναβιβασει εκ των ταφων σας, θελω σας φερει εις την γην του Ισραηλ.

¹³ Και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν, λαε μου, ανοιξω τους ταφους σας και σας αναβιβασω εκ των ταφων σας.

¹⁴ Και θελω δωσει το πνευμα μου εις εσας και θελετε αναζησει και θελω σας θεσει εν τη γη υμων, και θελετε γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ελαλησα και εξετελεσα, λεγει Κυριος.

¹⁵ Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

¹⁶ Και συ, υιε ανθρωπου, λαβε εις σεαυτον ραβδον μιαν και γραψον επ' αυτην περι του Ιουδα και περι των υιων Ισραηλ των συνακολουθων αυτου· λαβε και αλλην ραβδον και γραψον επ' αυτην περι του Ιωσηφ, της ραβδον του Εφραιμ, και παντος του οικου Ισραηλ των συνακολουθων αυτου.

¹⁷ Και συναψον αυτας εις σεαυτον μιαν προς μιαν εις ραβδον μιαν και θελουσι γεινει μια εν τη χειρι σου.

¹⁸ Και οταν οι υιοι του λαου σου ειπωσι προς σε, λεγοντες, Δεν θελεις απαγγειλει εις ημας τι δηλουσιν εις σε ταυτα;

¹⁹ ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω θελω λαβει την ραβδον του Ιωσηφ, την εν τη χειρι του Εφραιμ, και των φυλων του Ισραηλ των συνακολουθων αυτου, και θελω βαλει εκεινας μετα ταυτης, της ραβδου του Ιουδα, και καμει αυτας μιαν ραβδον, και θελουσιν εισθαι μια εν τη χειρι μου.

²⁰ Και αι ραβδοι, επι τας οποιας εγραψας, θελουσιν εισθαι εν τη χειρι σου ενωπιον αυτων.

²¹ Και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω θελω λαβει τους υιους Ισραηλ εκ μεσου των εθνων οπου υπηγον, και θελω συναξει αυτους πανταχοθεν και φερει αυτους εις την γην αυτων.

²² Και θελω καμει αυτους εν εθνος εν τη γη, επι των ορεων του Ισραηλ· και εις βασιλευς θελει εισθαι βασιλευς επι παντας αυτους· και δεν θελουσιν εισθαι πλεον δυο εθνη και δεν θελουσιν εισθαι του λοιπου διηρημενοι πλεον εις δυο βασιλεια·

²³ και δεν θελουσι μιαινεσθαι πλεον εν τοις ειδωλοις αυτων ουδε εν τοις βδελυγμασιν αυτων ουδε εν πασαις ταις παραβασεσιν αυτων· αλλα θελω σωσει αυτους εκ πασων των κατοικησεων αυτων, εν αις ημαρτησαν, και θελω καθαρισει αυτους· και θελουσιν εισθαι λαος μου και εγω θελω εισθαι Θεος αυτων.

²⁴ Και Δαβιδ ο δουλος μου θελει εισθαι βασιλευς επ' αυτους· και θελει εισθαι επι παντας αυτους εις ποιμην· και θελουσι περιπατει εν ταις κρισεσι μου και θελουσι φυλαττει τα διαταγματα μου και εκτελει αυτα.

²⁵ Και θελουσι κατοικει εν τη γη, την οποιαν εδωκα εις τον δουλον μου τον Ιακωβ, οπου κατωκησαν οι πατερες σας· και εν αυτη θελουσι κατοικει, αυτοι και τα τεκνα αυτων και τα τεκνα των τεκνων αυτων, εως αιωνος· και Δαβιδ ο δουλος μου θελει εισθαι αρχων αυτων εις τον αιωνα.

²⁶ Και θελω καμει προς αυτους διαθηκην ειρηνης· αυτη θελει εισθαι διαθηκη αιωνιος προς αυτους· και θελω στηριξει αυτους και πληθυνει αυτους, και θελω θεσει το αγιαστηριον μου εν μεσω αυτων εις τον αιωνα.

²⁷ Και η σκηνη μου θελει εισθαι εν μεσω αυτων, και θελω εισθαι Θεος αυτων και αυτοι θελουσιν εισθαι λαος μου.

²⁸ Και θελουσι γνωρισει τα εθνη οτι εγω ο Κυριος ειμαι ο αγιαζων τον Ισραηλ, οταν το αγιαστηριον μου ηναι εν μεσω αυτων εις τον αιωνα.