New Christian Bible Study

The Bible

 

Γένεση 17

Study

   

1 Και οτε ητο ο Αβραμ ενενηκοντα εννεα ετων, εφανη ο Κυριος εις τον Αβραμ και ειπε προς αυτον, Εγω ειμαι Θεος ο Παντοκρατωρ· περιπατει ενωπιον μου, και εσο τελειος.

2 Και θελω στησει την διαθηκην μου αναμεσον εμου και σου· και θελω σε πληθυνει σφοδρα σφοδρα.

3 Και επεσεν ο Αβραμ επι προσωπον αυτου· και ελαλησε προς αυτον ο Θεος, λεγων,

4 Εγω, ιδου, η διαθηκη μου ειναι προς σε· και θελεις γεινει πατηρ πληθους εθνων·

5 και δεν θελει καλεισθαι πλεον το ονομα σου Αβραμ, αλλα το ονομα σου θελει εισθαι Αβρααμ· διοτι πατερα πληθους εθνων σε κατεστησα·

6 και θελω σε αυξησει σφοδρα σφοδρα, και θελω σε καταστησει εις εθνη, και βασιλεις θελουσιν εξελθει εκ σου·

7 και θελω στησει την διαθηκην μου αναμεσον εμου και σου, και του σπερματος σου μετα σε εις τας γενεας αυτων, εις διαθηκην αιωνιον, δια να ημαι Θεος εις σε και εις το σπερμα σου μετα σε·

8 και θελω δωσει εις σε, και εις το σπερμα σου μετα σε, την γην της παροικιας σου, πασαν την γην Χανααν, εις κατασχεσιν αιωνιον· και θελω εισθαι ο Θεος αυτων.

9 Και ειπεν ο Θεος προς τον Αβρααμ, συ δε την διαθηκην μου θελεις φυλαξει, συ και το σπερμα σου μετα σε εις τας γενεας αυτων.

10 Αυτη ειναι η διαθηκη μου την οποιαν θελετε φυλαξει, αναμεσον εμου και υμων και του σπερματος σου μετα σε· παν αρσεν υμων θελει περιτεμνεσθαι.

11 Και θελετε περιτεμνει την σαρκα της ακροβυστιας υμων, και θελει εισθαι εις σημειον της διαθηκης μεταξυ εμου και υμων·

12 και παιδιον οκτω ημερων θελει περιτεμνεσθαι μεταξυ σας, παν αρσεν εις τας γενεας υμων ο γεγεννημενος εν τη οικια, και ο αργυρωνητος εκ παντος ξενου, οστις δεν ειναι εκ του σπερματος σου·

13 θελει εξαπαντος περιτεμνεσθαι ο γεγεννημενος εν τη οικια σου, και ο αργυρωνητος σου· και θελει εισθαι η διαθηκη μου επι της σαρκος υμων εις διαθηκην αιωνιον·

14 και το απεριτμητον αρσεν, του οποιου δεν ηθελε περιτμηθη η σαρξ της ακροβυστιας αυτου, η ψυχη εκεινη θελει εξολοθρευθη εκ μεσου του λαου αυτης· την διαθηκην μου παρεβη.

15 Και ειπεν ο Θεος προς τον Αβρααμ, Σαραν την γυναικα σου, δεν θελεις καλεσει πλεον το ονομα αυτης Σαραν, αλλα Σαρρα θελει εισθαι το ονομα αυτης.

16 Και θελω ευλογησει αυτην, και θελω προσετι δωσει εις σε υιον εξ αυτης· και θελω ευλογησει αυτην, και θελει γεινει μητηρ εθνων· βασιλεις λαων θελουσιν εξελθει εξ αυτης.

17 Και επεσεν ο Αβρααμ επι προσωπον αυτου και εγελασε, και ειπεν εν τη καρδια αυτου, Εις ανθρωπον εκατονταετη θελει γεννηθη τεκνον; και η Σαρρα, γυνη ενενηκοντα ετων, θελει γεννησει;

18 Και ειπεν ο Αβρααμ προς τον Θεον, Ειθε ο Ισμαηλ να ζηση ενωπιον σου

19 Και ειπεν ο Θεος, Ναι η γυνη σου Σαρρα θελει γεννησει υιον εις σε, και θελεις καλεσει το ονομα αυτου Ισαακ· και θελω στησει την διαθηκην μου προς αυτον εις διαθηκην αιωνιον, και προς το σπερμα αυτου μετ' αυτον·

20 περι δε του Ισμαηλ σου εισηκουσα· Ιδου, ευλογησα αυτον, και θελω αυξησει αυτον, και θελω πληθυνει αυτον σφοδρα σφοδρα· δωδεκα αρχοντας θελει γεννησει, και θελω καμει αυτον εθνος μεγα·

21 αλλα την διαθηκην μου θελω στησει προς τον Ισαακ, τον οποιον θελει γεννησει η Σαρρα εις σε το ερχομενον ετος, εν τω αυτω τουτω καιρω.

22 Αφου δε ετελειωσε να λαλη μετ' αυτου, ανεβη ο Θεος απο του Αβρααμ.

23 Και ελαβεν ο Αβρααμ Ισμαηλ τον υιον αυτου, και παντας τους γεγεννημενους εν τη οικια αυτου, και παντας τους αργυρωνητους αυτου, παν αρσεν των ανθρωπων της οικιας του Αβρααμ, και περιετεμε την σαρκα της ακροβυστιας αυτων την αυτην εκεινην ημεραν, καθως ειπε προς αυτον ο Θεος.

24 Ο δε Αβρααμ ητο ενενηκοντα εννεα ετων, οτε περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου.

25 Ισμαηλ δε ο υιος αυτου ητο δεκατριων ετων, οτε περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου.

26 την αυτην εκεινην ημεραν περιετμηθη ο Αβρααμ, και Ισμαηλ ο υιος αυτου·

27 και παντες οι ανθρωποι της οικιας αυτου, οι γεγεννημενοι εν τη οικια, και οι εξ αλλογενων αργυρωνητοι περιετμηθησαν μετ' αυτου.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3667

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3667. And God Shaddai will bless thee. That this signifies the temptations of that truth and good through which there is conjunction, is evident from the signification of “God Shaddai,” as being temptations (concerning which signification in what follows); and from the signification of being “blessed,” as being conjunction (see n. 3504, 3514, 3530, 3565, 3584). Inasmuch as by Jacob is now represented the good of truth, as before shown (n. 3659), therefore that good and truth are here meant by “thee.” The reason why “God Shaddai” signifies temptations, is that in ancient times they distinguished the Supreme God (that is, the Lord) by various names, and this in accordance with His attributes, and in accordance with the goods which are from Him, and also in accordance with the truths, the multiplicity of which is a fact that is known to everyone. They who were of the Ancient Church by all these appellations understood only one God, namely, the Lord, whom they called Jehovah; but after the church had declined from good and truth, and at the same time from this wisdom, they began to worship as many gods as there were appellations of the one God; insomuch that every nation, and at last every family, acknowledged one of them for its own god; hence came the many gods of which mention is often made in the Word.

[2] The same thing took place in the family of Terah the father of Abraham, and also in the house of Abraham himself, who worshiped other gods (as may be seen above, n. 1356, 2559), and especially the God Shaddai (n. 1992). That the worship of this God remained in that house, is evident also from these words in Moses:

I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, in God Shaddai, but by My name Jehovah I was not known to them (Exodus 6:3).

This is the reason why it was said to Abraham: “I am God Shaddai; walk before Me, and be perfect” (Genesis 17:1); and why it is here said by Isaac to Jacob, “God Shaddai will bless thee.” That this is the case is also clearly evident from what follows in this chapter, in that after the Lord had said to Jacob in a dream, “I am Jehovah the God of Abraham thy father, and the God of Isaac” (verse 13), still Jacob afterwards said, “If God will be with me, and will keep me in this way wherein I walk, and will give me bread to eat and raiment to put on, and I return in peace to my father’s house, then Jehovah shall be to me for God” (verses 20-21); from which it is evident that neither did the house of Jacob acknowledge Jehovah; but that Jacob would acknowledge Him as his God if He would be his benefactor-just as is the case at this day in Christian Gentilism.

[3] But as specifically regards God Shaddai, the Lord had been so called in the Ancient Church with respect to temptations and to blessings and benefits after temptations, as was shown in Second Part (n. 1992). This is the reason why by “God Shaddai” in the internal sense are signified temptations. That by temptations is effected a conjunction of good and truth, see what has already been stated and shown concerning temptations (n. 2819).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org