New Christian Bible Study

The Bible

 

Γένεση 17

Study

   

1 Και οτε ητο ο Αβραμ ενενηκοντα εννεα ετων, εφανη ο Κυριος εις τον Αβραμ και ειπε προς αυτον, Εγω ειμαι Θεος ο Παντοκρατωρ· περιπατει ενωπιον μου, και εσο τελειος.

2 Και θελω στησει την διαθηκην μου αναμεσον εμου και σου· και θελω σε πληθυνει σφοδρα σφοδρα.

3 Και επεσεν ο Αβραμ επι προσωπον αυτου· και ελαλησε προς αυτον ο Θεος, λεγων,

4 Εγω, ιδου, η διαθηκη μου ειναι προς σε· και θελεις γεινει πατηρ πληθους εθνων·

5 και δεν θελει καλεισθαι πλεον το ονομα σου Αβραμ, αλλα το ονομα σου θελει εισθαι Αβρααμ· διοτι πατερα πληθους εθνων σε κατεστησα·

6 και θελω σε αυξησει σφοδρα σφοδρα, και θελω σε καταστησει εις εθνη, και βασιλεις θελουσιν εξελθει εκ σου·

7 και θελω στησει την διαθηκην μου αναμεσον εμου και σου, και του σπερματος σου μετα σε εις τας γενεας αυτων, εις διαθηκην αιωνιον, δια να ημαι Θεος εις σε και εις το σπερμα σου μετα σε·

8 και θελω δωσει εις σε, και εις το σπερμα σου μετα σε, την γην της παροικιας σου, πασαν την γην Χανααν, εις κατασχεσιν αιωνιον· και θελω εισθαι ο Θεος αυτων.

9 Και ειπεν ο Θεος προς τον Αβρααμ, συ δε την διαθηκην μου θελεις φυλαξει, συ και το σπερμα σου μετα σε εις τας γενεας αυτων.

10 Αυτη ειναι η διαθηκη μου την οποιαν θελετε φυλαξει, αναμεσον εμου και υμων και του σπερματος σου μετα σε· παν αρσεν υμων θελει περιτεμνεσθαι.

11 Και θελετε περιτεμνει την σαρκα της ακροβυστιας υμων, και θελει εισθαι εις σημειον της διαθηκης μεταξυ εμου και υμων·

12 και παιδιον οκτω ημερων θελει περιτεμνεσθαι μεταξυ σας, παν αρσεν εις τας γενεας υμων ο γεγεννημενος εν τη οικια, και ο αργυρωνητος εκ παντος ξενου, οστις δεν ειναι εκ του σπερματος σου·

13 θελει εξαπαντος περιτεμνεσθαι ο γεγεννημενος εν τη οικια σου, και ο αργυρωνητος σου· και θελει εισθαι η διαθηκη μου επι της σαρκος υμων εις διαθηκην αιωνιον·

14 και το απεριτμητον αρσεν, του οποιου δεν ηθελε περιτμηθη η σαρξ της ακροβυστιας αυτου, η ψυχη εκεινη θελει εξολοθρευθη εκ μεσου του λαου αυτης· την διαθηκην μου παρεβη.

15 Και ειπεν ο Θεος προς τον Αβρααμ, Σαραν την γυναικα σου, δεν θελεις καλεσει πλεον το ονομα αυτης Σαραν, αλλα Σαρρα θελει εισθαι το ονομα αυτης.

16 Και θελω ευλογησει αυτην, και θελω προσετι δωσει εις σε υιον εξ αυτης· και θελω ευλογησει αυτην, και θελει γεινει μητηρ εθνων· βασιλεις λαων θελουσιν εξελθει εξ αυτης.

17 Και επεσεν ο Αβρααμ επι προσωπον αυτου και εγελασε, και ειπεν εν τη καρδια αυτου, Εις ανθρωπον εκατονταετη θελει γεννηθη τεκνον; και η Σαρρα, γυνη ενενηκοντα ετων, θελει γεννησει;

18 Και ειπεν ο Αβρααμ προς τον Θεον, Ειθε ο Ισμαηλ να ζηση ενωπιον σου

19 Και ειπεν ο Θεος, Ναι η γυνη σου Σαρρα θελει γεννησει υιον εις σε, και θελεις καλεσει το ονομα αυτου Ισαακ· και θελω στησει την διαθηκην μου προς αυτον εις διαθηκην αιωνιον, και προς το σπερμα αυτου μετ' αυτον·

20 περι δε του Ισμαηλ σου εισηκουσα· Ιδου, ευλογησα αυτον, και θελω αυξησει αυτον, και θελω πληθυνει αυτον σφοδρα σφοδρα· δωδεκα αρχοντας θελει γεννησει, και θελω καμει αυτον εθνος μεγα·

21 αλλα την διαθηκην μου θελω στησει προς τον Ισαακ, τον οποιον θελει γεννησει η Σαρρα εις σε το ερχομενον ετος, εν τω αυτω τουτω καιρω.

22 Αφου δε ετελειωσε να λαλη μετ' αυτου, ανεβη ο Θεος απο του Αβρααμ.

23 Και ελαβεν ο Αβρααμ Ισμαηλ τον υιον αυτου, και παντας τους γεγεννημενους εν τη οικια αυτου, και παντας τους αργυρωνητους αυτου, παν αρσεν των ανθρωπων της οικιας του Αβρααμ, και περιετεμε την σαρκα της ακροβυστιας αυτων την αυτην εκεινην ημεραν, καθως ειπε προς αυτον ο Θεος.

24 Ο δε Αβρααμ ητο ενενηκοντα εννεα ετων, οτε περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου.

25 Ισμαηλ δε ο υιος αυτου ητο δεκατριων ετων, οτε περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου.

26 την αυτην εκεινην ημεραν περιετμηθη ο Αβρααμ, και Ισμαηλ ο υιος αυτου·

27 και παντες οι ανθρωποι της οικιας αυτου, οι γεγεννημενοι εν τη οικια, και οι εξ αλλογενων αργυρωνητοι περιετμηθησαν μετ' αυτου.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #2106

Study this Passage

  
/ 10837  
  

2106. That 'Abraham was a son of ninety-nine years' means the state and the period of time prior to the union of the Lord's Divine Essence with His Human Essence is clear from the meaning of 'ninety-nine years' as the period of time before the Lord fully joined the Internal Man to the Rational, dealt with above in 1988. The Lord's Internal Man, as stated frequently already, was Jehovah Himself, that is, the Divine Itself which, once united to the Human, is the Rational, for the human begins in the inmost part of the rational and from there extends itself to one's external.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #1050

Study this Passage

  
/ 10837  
  

1050. 'And with every living soul in all flesh' means the entire human race. This is clear from the meaning of 'living soul in all flesh'. Every individual is called 'a living soul' from that which is living within him. No one can possibly live, let alone as a human being, if he does not have something living within him, that is, if he does not have some measure of 'innocence, charity, and mercy, or from these something of a similar or comparable nature. This measure of innocence, charity, and mercy a person receives from the Lord when he is an infant and during childhood, as becomes clear from the state of infants and also from that of childhood. What a person receives at that time is preserved within him, and the things that are preserved are in the Word called 'remnants', which are the Lord's alone with a person. These remnants that are being preserved are what make it possible for someone when he becomes adult to be a human being. Regarding these remnants, see what appears in 468, 530, 560-563, 576.

[2] That the states of innocence, charity, and mercy that have been his in infancy and in childhood years enable a person to be human is quite clear from the fact that man is not born as animals are, ready to perform any of life's activities, but has to learn how to do every single one. The things he learns to do then become through the performance of them habitual and so to speak natural to him. Man is not even able to walk, or to talk, until he learns how to do so; and the same applies to everything else. Through usage these activities become so to speak natural to him. The situation is the same with regard to the states of innocence, charity, and mercy with which likewise he is endowed from infancy. But for these states man would be far inferior to any animal. These states however are not states that man acquires by learning but ones which he receives as a free gift from the Lord, and which the Lord preserves within him. These, together with truths of faith, are what are also called remnants and are the Lord's alone. To the extent that a person in adult life destroys these states, he becomes a dead man. When a person is being regenerated these states are the principal agents of regeneration, and he is brought into these states, for, as stated already, the Lord works by means of remnants.

[3] These remnants present with everybody are what are here called 'the living soul in all flesh'. That 'all flesh' means everybody and so the entire human race becomes clear from the meaning of 'flesh' in many places in the Word - see what has been shown in 574 - as in Matthew,

Unless those days were shortened, no flesh would be saved. Matthew 24:22; Mark 13:20.

In John,

Jesus said, Father, glorify Your Son, as You have given Him power over all flesh. John 17:1-2.

In Isaiah,

The glory of Jehovah will be revealed, and all flesh will see it. Isaiah 40:5.

In the same prophet,

All flesh will know that I am Jehovah your Saviour. Isaiah 49:26.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org