The Bible

 

Mark 3

Study

   

1 και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα

2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου

3 και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα εγειραι εις το μεσον

4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων

5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν και αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη

6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν

7 και ο ιησους ανεχωρησεν μετα των μαθητων αυτου προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας ηκολουθησαν αυτω και απο της ιουδαιας

8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και οι περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουσαντες οσα εποιει ηλθον προς αυτον

9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον

10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας

11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρει προσεπιπτεν αυτω και εκραζεν λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου

12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν

13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον

14 και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν

15 και εχειν εξουσιαν θεραπευειν τας νοσους και εκβαλλειν τα δαιμονια

16 και επεθηκεν τω σιμωνι ονομα πετρον

17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις ονοματα βοανεργες ο εστιν υιοι βροντης

18 και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και ματθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον κανανιτην

19 και ιουδαν ισκαριωτην ος και παρεδωκεν αυτον και ερχονται εις οικον

20 και συνερχεται παλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγειν

21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη

22 και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια

23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν

24 και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη

25 και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η οικια εκεινη

26 και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται ου δυναται σταθηναι αλλα τελος εχει

27 ουδεις δυναται τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαν αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπαση

28 αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τα αμαρτηματα τοις υιοις των ανθρωπων και βλασφημιαι οσας αν βλασφημησωσιν

29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλ ενοχος εστιν αιωνιου κρισεως

30 οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει

31 ερχονται ουν οι αδελφοι και η μητηρ αυτου και εξω εστωτες απεστειλαν προς αυτον φωνουντες αυτον

32 και εκαθητο οχλος περι αυτον ειπον δε αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου εξω ζητουσιν σε

33 και απεκριθη αυτοις λεγων τις εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου

34 και περιβλεψαμενος κυκλω τους περι αυτον καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου

35 ος γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτος αδελφος μου και αδελφη μου και μητηρ εστιν

   

From Swedenborg's Works

 

True Christian Religion #102

Study this Passage

  
/ 853  
  

102. The current belief of Christians is that the Lord as far as His Human is concerned not only was, but is, the Son of Mary, but this is a delusion. It is true that He was the Son of Mary, but not that He still is, since by His redeeming actions He put off the human He had from His mother and put on the Human from His Father. That is why the Lord's Human is Divine, and in Him God is man and man God. It can also be seen that He put off the human from His mother and put on the Human from his Father, that is, the Divine Human, by noticing that He never called Mary His mother, as is evident from the following passages:

Jesus' mother said to Him, They have no wine. Jesus said to her, What have I to do with you, woman? My hour has not yet come, John 2:3-4.

and elsewhere:

Jesus from the cross saw His mother and the disciple whom He loved standing next to her. He says to His mother, Woman, behold your son; then He says to the disciple, Behold your mother, John 19:26-27.

and on one occasion He did not acknowledge her:

People reported to Jesus, saying, Your mother and your brothers are standing outside and want to see you. In answer Jesus said, My mother and my brothers are those who hear the Word of God and do it, Luke 8:20-21; Matthew 12:46-50; Mark 3:31-35.

So the Lord did not call her mother, but woman, and He gave her to be a mother to John. In other passages she is called His mother, but never by the Lord himself.

[2] This is also proved by the fact that He did not acknowledge Himself to be the Son of David, for we read in the Gospels:

Jesus asked the Pharisees, saying, What is your opinion of the Christ? Whose son is he? They say to Him, David's. He said to them, How then does David call him in spirit his Lord, saying, The Lord said to my Lord, Sit at my right hand until I make your enemies the footstool for your feet? If then David calls Him Lord, how is He his son? And no one could say a word in reply to Him, Matthew 22:41-46; Mark 12:35-37; Luke 20:41-44; Psalms 110:1.

[3] Here I shall add something new.

I was once allowed to speak with Mary the mother of Jesus. She happened to be passing, and appeared in heaven above my head, dressed in white garments that looked like silk. Then she paused for a moment to say that she had been the Lord's mother, and He was born to her, but became God putting off everything human He had from her, and she therefore worships Him as her God, and she did not want anyone to acknowledge Him as her Son, because all the Divine is in Him.

The truth now shines out from these statements, that Jehovah is thus man in first things as in last, as it is written:

I am Alpha and Omega, the beginning and the end, He who is, who was and who is to come, the Almighty, Revelation 1:8, 11.

John, on seeing the Son of Man in the midst of the seven lampstands, fell at His feet as if dead. But He laid His right hand upon him, saying, I am the first and the last, Revelation 1:13, 17; 21:6.

Behold, I come quickly, to give to each according to his deeds. I am Alpha and Omega, the beginning and the end, the first and the last, Revelation 22:12-13.

Also in Isaiah:

Thus spoke Jehovah, the King of Israel and his Redeemer, Jehovah Zebaoth, I am the first and the last, Isaiah 44:6; 48:12.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.