Ново христијанско проучување на Библијата

Библијата

 

Genesis 30

Студија

   

1 ιδουσα δε ραχηλ οτι ου τετοκεν τω ιακωβ και εζηλωσεν ραχηλ την αδελφην αυτης και ειπεν τω ιακωβ δος μοι τεκνα ει δε μη τελευτησω εγω

2 εθυμωθη δε ιακωβ τη ραχηλ και ειπεν αυτη μη αντι θεου εγω ειμι ος εστερησεν σε καρπον κοιλιας

3 ειπεν δε ραχηλ τω ιακωβ ιδου η παιδισκη μου βαλλα εισελθε προς αυτην και τεξεται επι των γονατων μου και τεκνοποιησομαι καγω εξ αυτης

4 και εδωκεν αυτω βαλλαν την παιδισκην αυτης αυτω γυναικα εισηλθεν δε προς αυτην ιακωβ

5 και συνελαβεν βαλλα η παιδισκη ραχηλ και ετεκεν τω ιακωβ υιον

6 και ειπεν ραχηλ εκρινεν μοι ο θεος και επηκουσεν της φωνης μου και εδωκεν μοι υιον δια τουτο εκαλεσεν το ονομα αυτου δαν

7 και συνελαβεν ετι βαλλα η παιδισκη ραχηλ και ετεκεν υιον δευτερον τω ιακωβ

8 και ειπεν ραχηλ συνελαβετο μοι ο θεος και συνανεστραφην τη αδελφη μου και ηδυνασθην και εκαλεσεν το ονομα αυτου νεφθαλι

9 ειδεν δε λεια οτι εστη του τικτειν και ελαβεν ζελφαν την παιδισκην αυτης και εδωκεν αυτην τω ιακωβ γυναικα

10 εισηλθεν δε προς αυτην ιακωβ και συνελαβεν ζελφα η παιδισκη λειας και ετεκεν τω ιακωβ υιον

11 και ειπεν λεια εν τυχη και επωνομασεν το ονομα αυτου γαδ

12 και συνελαβεν ζελφα η παιδισκη λειας και ετεκεν ετι τω ιακωβ υιον δευτερον

13 και ειπεν λεια μακαρια εγω οτι μακαριζουσιν με αι γυναικες και εκαλεσεν το ονομα αυτου ασηρ

14 επορευθη δε ρουβην εν ημεραις θερισμου πυρων και ευρεν μηλα μανδραγορου εν τω αγρω και ηνεγκεν αυτα προς λειαν την μητερα αυτου ειπεν δε ραχηλ τη λεια δος μοι των μανδραγορων του υιου σου

15 ειπεν δε λεια ουχ ικανον σοι οτι ελαβες τον ανδρα μου μη και τους μανδραγορας του υιου μου λημψη ειπεν δε ραχηλ ουχ ουτως κοιμηθητω μετα σου την νυκτα ταυτην αντι των μανδραγορων του υιου σου

16 εισηλθεν δε ιακωβ εξ αγρου εσπερας και εξηλθεν λεια εις συναντησιν αυτω και ειπεν προς με εισελευση σημερον μεμισθωμαι γαρ σε αντι των μανδραγορων του υιου μου και εκοιμηθη μετ' αυτης την νυκτα εκεινην

17 και επηκουσεν ο θεος λειας και συλλαβουσα ετεκεν τω ιακωβ υιον πεμπτον

18 και ειπεν λεια εδωκεν ο θεος τον μισθον μου ανθ' ου εδωκα την παιδισκην μου τω ανδρι μου και εκαλεσεν το ονομα αυτου ισσαχαρ ο εστιν μισθος

19 και συνελαβεν ετι λεια και ετεκεν υιον εκτον τω ιακωβ

20 και ειπεν λεια δεδωρηται μοι ο θεος δωρον καλον εν τω νυν καιρω αιρετιει με ο ανηρ μου ετεκον γαρ αυτω υιους εξ και εκαλεσεν το ονομα αυτου ζαβουλων

21 και μετα τουτο ετεκεν θυγατερα και εκαλεσεν το ονομα αυτης δινα

22 εμνησθη δε ο θεος της ραχηλ και επηκουσεν αυτης ο θεος και ανεωξεν αυτης την μητραν

23 και συλλαβουσα ετεκεν τω ιακωβ υιον ειπεν δε ραχηλ αφειλεν ο θεος μου το ονειδος

24 και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιωσηφ λεγουσα προσθετω ο θεος μοι υιον ετερον

25 εγενετο δε ως ετεκεν ραχηλ τον ιωσηφ ειπεν ιακωβ τω λαβαν αποστειλον με ινα απελθω εις τον τοπον μου και εις την γην μου

26 αποδος τας γυναικας μου και τα παιδια περι ων δεδουλευκα σοι ινα απελθω συ γαρ γινωσκεις την δουλειαν ην δεδουλευκα σοι

27 ειπεν δε αυτω λαβαν ει ευρον χαριν εναντιον σου οιωνισαμην αν ευλογησεν γαρ με ο θεος τη ση εισοδω

28 διαστειλον τον μισθον σου προς με και δωσω

29 ειπεν δε αυτω ιακωβ συ γινωσκεις α δεδουλευκα σοι και οσα ην κτηνη σου μετ' εμου

30 μικρα γαρ ην οσα σοι ην εναντιον εμου και ηυξηθη εις πληθος και ηυλογησεν σε κυριος επι τω ποδι μου νυν ουν ποτε ποιησω καγω εμαυτω οικον

31 και ειπεν αυτω λαβαν τι σοι δωσω ειπεν δε αυτω ιακωβ ου δωσεις μοι ουθεν εαν ποιησης μοι το ρημα τουτο παλιν ποιμανω τα προβατα σου και φυλαξω

32 παρελθατω παντα τα προβατα σου σημερον και διαχωρισον εκειθεν παν προβατον φαιον εν τοις αρνασιν και παν διαλευκον και ραντον εν ταις αιξιν εσται μοι μισθος

33 και επακουσεται μοι η δικαιοσυνη μου εν τη ημερα τη αυριον οτι εστιν ο μισθος μου ενωπιον σου παν ο εαν μη η ραντον και διαλευκον εν ταις αιξιν και φαιον εν τοις αρνασιν κεκλεμμενον εσται παρ' εμοι

34 ειπεν δε αυτω λαβαν εστω κατα το ρημα σου

35 και διεστειλεν εν τη ημερα εκεινη τους τραγους τους ραντους και τους διαλευκους και πασας τας αιγας τας ραντας και τας διαλευκους και παν ο ην λευκον εν αυτοις και παν ο ην φαιον εν τοις αρνασιν και εδωκεν δια χειρος των υιων αυτου

36 και απεστησεν οδον τριων ημερων ανα μεσον αυτων και ανα μεσον ιακωβ ιακωβ δε εποιμαινεν τα προβατα λαβαν τα υπολειφθεντα

37 ελαβεν δε εαυτω ιακωβ ραβδον στυρακινην χλωραν και καρυινην και πλατανου και ελεπισεν αυτας ιακωβ λεπισματα λευκα περισυρων το χλωρον εφαινετο δε επι ταις ραβδοις το λευκον ο ελεπισεν ποικιλον

38 και παρεθηκεν τας ραβδους ας ελεπισεν εν ταις ληνοις των ποτιστηριων του υδατος ινα ως αν ελθωσιν τα προβατα πιειν ενωπιον των ραβδων ελθοντων αυτων εις το πιειν

39 εγκισσησωσιν τα προβατα εις τας ραβδους και ετικτον τα προβατα διαλευκα και ποικιλα και σποδοειδη ραντα

40 τους δε αμνους διεστειλεν ιακωβ και εστησεν εναντιον των προβατων κριον διαλευκον και παν ποικιλον εν τοις αμνοις και διεχωρισεν εαυτω ποιμνια καθ' εαυτον και ουκ εμιξεν αυτα εις τα προβατα λαβαν

41 εγενετο δε εν τω καιρω ω ενεκισσησεν τα προβατα εν γαστρι λαμβανοντα εθηκεν ιακωβ τας ραβδους εναντιον των προβατων εν ταις ληνοις του εγκισσησαι αυτα κατα τας ραβδους

42 ηνικα δ' αν ετεκον τα προβατα ουκ ετιθει εγενετο δε τα ασημα του λαβαν τα δε επισημα του ιακωβ

43 και επλουτησεν ο ανθρωπος σφοδρα σφοδρα και εγενετο αυτω κτηνη πολλα και βοες και παιδες και παιδισκαι και καμηλοι και ονοι

   

Библијата

 

Genesis 16:3

Студија

       

3 και λαβουσα σαρα η γυνη αβραμ αγαρ την αιγυπτιαν την εαυτης παιδισκην μετα δεκα ετη του οικησαι αβραμ εν γη χανααν και εδωκεν αυτην αβραμ τω ανδρι αυτης αυτω γυναικα

Од делата на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #6413

Проучи го овој пасус

  
/ 10837  
  

6413. 'Is a hind let loose' means the freedom that natural affection possesses. This is clear from the meaning of 'a hind' as natural affection, dealt with below; and from the meaning of 'let loose' as freedom, for when a hind that has been captured is let loose it has freedom. Freedom from a state of temptations is compared to 'a hind let loose' because a hind is a woodland creature that loves more than all others to be free. The natural too is like this, for it loves to engage in what delights its affections and therefore to feel free; for freedom is the hallmark of affection. The reason 'a hind' means natural affection is that it is one of the beasts that serve to mean the affections, all of which beasts can be used as food and are useful creatures, such as lambs, sheep, she-goats, kids, he-goats, as well as bulls, young bulls, and also cows. Yet these beasts also serve to mean spiritual affections because burnt offerings and sacrifices were made of them, whereas 'hinds', because they were not put to that use, served to mean natural affections. For 'beasts' and their meaning affections, see 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 1823, 2179, 2180, 3519, 5198; and the fact that their meaning affections has its origin in representatives in the world of spirits, 3218, 5850.

[2] Natural affections are also meant by 'hinds' in David,

Jehovah makes my feet like those of hinds, and sets me on my high places. Psalms 18:33.

And in Habakkuk,

Jehovih the Lord is my strength, who places my feet like those of hinds, and causes me to walk on my high places. Habakkuk 3:19.

'Placing feet like those of hinds' stands for the natural when its affections are in freedom, 'feet' being the natural, see 2162, 3147, 3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328. This meaning of 'placing feet like those of hinds may be seen from the fact there is nothing spiritual about making a person's feet like those of hinds, nimble and fit to run with. Yet the idea does have a spiritual implication, as is evident from the references that immediately follow to being set by Jehovah on high places and caused to walk on them, meaning spiritual affection on a level above natural affection. The same applies to the following words in Isaiah,

The lame man will leap like a hart. Isaiah 35:6.

'The lame man' means a person who is governed by good, though not as yet by genuine good, 4302.

[3] In David,

As the hart cries out for the water brooks, 1 so does my soul cry out for You. Psalms 42:1.

Here 'the hart' stands for the affection for truth, 'crying out for the water brooks' for desiring truths, 'waters' being truths, see 2702, 3058, 3424, 4976, 5668.

[4] In Jeremiah,

There has gone out from the daughter of Zion all her majesty; her princes have become like harts, they have not found pasture. Lamentations 1:6.

'The daughter of Zion' stands for the affection for good, the affection the celestial Church has, 2362. 'Princes stands for the first and foremost truths of that Church, 1482, 2089, 5044, which truths are compared to 'harts', by which affections for natural truth are meant. And by harts that 'have not found pasture' are meant natural affections devoid of truths and forms of good that go with them, 'pasture' being truth and the good of truth that sustain a person's spiritual life, see 6078, 6277.

[5] 'Hinds' is used in a similar way in Jeremiah,

The land was broken up in pieces because no rain had come to be on the land; the farmers were put to shame, they covered their heads, because even the hind in the field calved but left because there was no grass. Jeremiah 14:4-5.

'The hind' stands for an affection for natural good, 'calved in the field' for joining natural affections to spiritual ones which exist in the Church. Yet because those affections were devoid of truths and forms of good, it says that she left the field because there was no grass. Anyone can see that these things said about the hind have an inner meaning, for without it what point would there be in saying that the hind in the field calved but left because there was no grass?

[6] The same is so with what is said in David,

The voice of Jehovah causes the hinds to calve, and strips the forests bare; but in His temple everyone says, Glory. Psalms 29:9.

The existence of an inner meaning, which is the spiritual sense, within the statement that 'the voice of Jehovah causes the hinds to calve' is perfectly clear from the fact that immediately afterwards it says, 'but in His temple everyone says, Glory'. Without the spiritual sense these words do not hang together with the statement before them about hinds and forests.

Фусноти:

1. literally, over the brooks of waters

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org