10407. ‘Et fecit illud vitulum fusilis’: quod significet secundum jucundum amorum illius gentis, constat ex significatione ‘vituli’ quod sit bonum externum seu naturale, de qua sequitur, et ex significatione ‘fusilis’ quod sit cultus factus ad favorem amorum externorum, de qua mox supra n. 10406; et quia de gente Israelitica in hoc capite agitur, et illa erat in externis absque interno, ita in amoribus ¹ externis, ideo dicitur secundum jucundum amorum illius gentis; per ‘vitulum’ enim, ² ut idolum, significatur id jucundum.

[2] Antiqui qui in cultu repraesentativo erant sciebant quid per varia genera animalium significabatur, nam quodlibet animal significationem suam habet, secundum quam etiam apparent in caelo, consequenter secundum quam nominantur in Verbo, et quoque secundum quam adhibita fuerunt in holocaustis et sacrificiis; per ‘vitulum’ significatur bonum innocentiae et charitatis in externo seu naturali homine, videatur n. 9391, 9990, 10132; at cum non ³ bonum innocentiae et charitatis est, ut apud illos qui in externis sunt absque interno, tunc per ‘vitulum’ significatur jucundum naturale et sensuale, quod jucundum est jucundum voluptatum, cupiditatum, et amorum sui et mundi; ⁴ hoc jucundum est in quo illi qui in externis absque interno sunt, et quod colunt, nam homo quod amat super omnia, hoc colit; ⁵ quidem dicunt quod colant Deum universi, sed hoc ⁶ dicunt ore et non corde; qui tales sunt intelliguntur per illos qui colunt vitulum fusilis.

[3] Aegyptii prae aliis fuerunt tales qui quia in scientia correspondentiarum et repraesentationum erant prae aliis gentibus, ideo sibi varia idola fecerunt, ut patet ex idolis Aegyptiacis quae adhuc exstant; sed primarium illis idolum fuit vitulus, per quem significare volebant bonum externum eorum in cultu; sed cum scientia correspondentiarum et repraesentationum, in qua erant prae aliis, apud illos versa fuit in magiam, tunc vitulus induebat significationem contrariam, quae est jucundi amorum externorum; et cum vitulus in templis ponebatur, et pro deo colebatur, significabat tale jucundum in cultu;

[4] gens Israelitica quia ex Aegypto secum ferebat idololatricum illud, ideo applicate ad illam gentem per vitulum, cum pro deo ab illis colebatur, significatur jucundum amorum illius gentis in cultu; quales ejus amores fuerunt, constare potest ex illis quae ostensa sunt in locis citatis supra n. 10396; fuerunt enim tunc sicut hodie, in amore sui et in amore mundi prae omnibus aliis; quod hodie sint in amore maxime terrestri, notum est, amant enim argentum et aurum non propter aliquem usum sed propter ipsum argentum et aurum, qui amor est omnium maxime terrestris, nam est sordida avaritia; amor sui non exstat apud illos, ut appareat, sed latet intus in corde eorum, ut solet apud omnes sordide avaros; quod nullus amor proximi ⁷ apud illos sit, etiam notum est, et quantum nullus amor proximi est apud aliquem, tantum est ei amor sui.

[5] Ex his nunc constare potest quid per vitulum fusilis ab Aharone pro gente illa factum significatur; simile per illum ⁸ significatur in his locis: apud Jeremiam,

Vitula pulcherrima Aegyptus, excidium e septentrione venit, ac mercenarii ejus in medio ejus sicut vituli saginarii, 46:20, 21:

apud Davidem,

Fecerunt vitulum in Chorebo, et incurvaverunt se fusili, et permutarunt gloriam in effigiem bovis comedentis herbam, Ps. 106:19, 20:

apud Hoscheam,

Addunt peccare, et faciunt sibi fusile ex argento suo, in intelligentia sua idola, opus artificum totum, illis dicentes, Sacrificant hominem, vitulos osculantur, 13:2:

apud Esaiam,

Descendent unicornes cum illis, et ⁹ vituli cum robustis, et ebria fiet terra eorum a sanguine, et pulvis eorum ab adipe pinguefiet, 34:7:

apud eundem,

Urbs munita solitaria, habitaculum dimissum et derelictum, ibi pascet vitulus, et ibi cubabit, et consumet ramos ejus, et exarescet messis ejus, 27:10 [, 11]:

[6] apud Davidem,

Increpa feram ¹⁰ arundinis, congregationem fortium, inter vitulos populorum, conculcans fragmenta argenti, dispersit populos, Ps. 68:31 [KJV Ps. 68:30]:

apud Jeremiam,

Dabo viros transgressos foedus Meum, qui non stabiliverunt verba foederis, quod ferierunt coram Me, vituli, quem conciderunt in duas, ut transirent inter partes ejus, principes Jehudae, et principes Hierosolymae, ministros regios, et sacerdotes, et omnem populum terrae, transeuntes inter partes vituli; et dabo illos in manum hostium illorum, ut sit cadaver eorum in cibum avi caelorum et bestiae terrae, 34:18-20:

et apud Hoscheam,

Regem fecerunt et non a Me, principes fecerunt et non novi; argentum et aurum suum fecerunt idola, ut excidatur; deseruit vitulus tuus, Samaria, nam ex Israele etiam ille, faber fecit eum, et non deus ille, quia in ¹¹ frusta fiet vitulus Samariae, 8:4-6;

haec omnia explicata videantur n. 9391.

Фусноти:

9277. ‘Ita facies vineae tuae, oliveto tuo’: quod significet quod ita sit cum bono spirituali et cum bono caelesti, constat ex significatione ‘vineae’ quod sit Ecclesia spiritualis, de qua n. 1069, 9139, ita bonum caeleste, quod est bonum amoris in Dominum, nam hoc ¹ bonum facit Ecclesiam caelestem; quid Ecclesia spiritualis et ejus bonum, et quid Ecclesia caelestis et ejus bonum, tum quae differentia, videatur n. 2046, 2227, 2669, 2708 fin. , 2715, 2718, 2935, 2937, 2954, 3166, 3235, 3236, 3240, 3246, 3374, 3833, 3887, 3969, 4138, 4286, 4493, 4585, 4938, 5113, 5150, 5922, ² 6289, 6296, 6366, 6427, 6435, 6500, 6647, 6648, 7091, 7233, ³ 7474, 7977, 7992, 8042, 8152, 8234, 8521.

[2] Quod ‘olivetum’ significet Ecclesiam caelestem ac ita bonum caeleste, constat ex locis in Verbo ubi ‘olea’ nominatur, ut apud Moschen, Vineas plantabis et coles, sed vinum non bibes, neque congregabis, quia comedet illud vermis; oleae erunt tibi in omni termino tuo, sed oleo non unges te, quia excutietur olea tua, Deut. 28:39, 40;

agitur ibi de maledictione si dii alii colerentur et in statuta ac judicia non custodirentur; ‘oleae in omni termino’ sunt bona amoris caelestis quae a Domino per Verbum in tota Ecclesia, ‘oleo non ungi’ pro ⁴ non usque in illo bono esse, ⁵ ‘excutietur olea’ pro quod periturum id bonum: similiter apud Micham, Tu calcabis olivam sed non unges te oleo, et mustum sed non bibes vinum, 6:15:

[3] apud Amos, Percussi vos uredine et rubigine, plurimos hortos vestros, et vineas vestras, et ficus vestras, et oleas vestras comedit ⁶ eruca; nec tamen reversi estis ad Me, 9:9;

‘vineae’ pro bonis fidei, ‘oleae’ pro bonis amoris; punitio pro non receptione illorum bonorum ⁷ significatur per quod ‘oleas comedet eruca’: apud Habakuk, Ficus non florebit nec proventus in vitibus, mentietur opus olivae ⁸ et ager non faciet cibum, 3:17;

‘ficus’ pro bono naturali, ‘vitis’ pro bono spirituali, ‘oliva’ ⁹ pro bono caelesti, et ‘ager’ pro Ecclesia: apud Sachariam, Duae oleae juxta candelabrum, una a dextra ¹⁰ lecythi, et una juxta sinistram ejus; hi duo filii olei puri stantes juxta Dominum totius terrae, 9:3, 11, 14; ‘duae oleae juxta candelabrum’ pro bono caelesti et spirituali, quae sunt ad dextram et ad sinistram Domini; ‘candelabrum’ significat Dominum quoad Divinum Verum:

[4] in libro Judicum, Jotham dixit ad cives Schechemi qui regem fecerunt Abimelechum, Iverunt arbores ad ungendum super se regem, et dixerunt oleae, Regna super nos; sed dixit eis olea, Num cessare faciam pinguedinem meam quam in me honorant Deus et homines, et ibo ad movendum me super arbores? Et dixerunt arbores ad ficum, Ito tu, regnato super nos; sed dixit ad illas ficus, Num cessare faciam dulcedinem meam et proventum meum bonum, et ibo ad movendum me super arbores? Tum dixerunt arbores ad vitem, Ito tu, regnato super nos; sed dixit illis vitis, Num cessare faciam mustum meum, laetificans Deum et homines, et ibo ad movendum me super arbores? Et dixerunt omnes arbores ad rhamnum, Ito tu, regnato super nos; et dixit rhamnos ad arbores, Si in veritate vos ¹¹ ungentes me in regem super vos, venite et confidite in umbra mea; si vero non, exeat ignis e rhamno et comedat cedros Libani, 9:7-16;

quid haec in specie ¹² involvunt, non sciri potest nisi sciatur quid significat ‘olea’, ‘ficus’, ‘vitis’, et ‘rhamnos’; ‘olea’ significat bonum internum Ecclesiae caelestis, ‘ficus’ bonum externum ejus Ecclesiae, n. 4231, 5113, ‘vitis’ bonum Ecclesiae spiritualis, ‘rhamnos’ autem ¹³ bonum spurium; involvunt itaque illa, quod populus, qui hic sunt ‘arbores’, non vellet ut bonum caeleste, nec bonum spirituale, regnaret super illos, sed bonum spurium, et quod populus hoc eligeret prae illis bonis; ‘ignis ex illo’ est malum concupiscentiae, ‘cedri Libani quas consumeret’ sunt vera boni.

[5] Quia ‘olea’ significabat bonum amoris a Domino, et in Dominum, ideo cherubi in medio domus seu templi facti sunt ex ligno olei, similiter fores ad adytum, 1 Reg. 6:23-33;

‘cherubi’ enim, ut et ‘fores adyti’, significabant custodiam et providentiam Domini ne aditus sit ad Ipsum nisi per bonum amoris caelestis, ideo ex ‘ligno olei’ erant. Ex his constare potest unde sit quod tabernaculum et altare uncta fuerint oleo, tum quoque sacerdotes, et postea reges; et unde, quod oleum olivae fuerit ad lucernas; ‘oleum’ enim significabat bonum amoris a Domino, videatur n. 886, 3728, 4582, 4638, et ‘unctio’ significabat ut sic repraesentarent Dominum.

Фусноти: