10407. ‘Et fecit illud vitulum fusilis’: quod significet secundum jucundum amorum illius gentis, constat ex significatione ‘vituli’ quod sit bonum externum seu naturale, de qua sequitur, et ex significatione ‘fusilis’ quod sit cultus factus ad favorem amorum externorum, de qua mox supra n. 10406; et quia de gente Israelitica in hoc capite agitur, et illa erat in externis absque interno, ita in amoribus ¹ externis, ideo dicitur secundum jucundum amorum illius gentis; per ‘vitulum’ enim, ² ut idolum, significatur id jucundum.

[2] Antiqui qui in cultu repraesentativo erant sciebant quid per varia genera animalium significabatur, nam quodlibet animal significationem suam habet, secundum quam etiam apparent in caelo, consequenter secundum quam nominantur in Verbo, et quoque secundum quam adhibita fuerunt in holocaustis et sacrificiis; per ‘vitulum’ significatur bonum innocentiae et charitatis in externo seu naturali homine, videatur n. 9391, 9990, 10132; at cum non ³ bonum innocentiae et charitatis est, ut apud illos qui in externis sunt absque interno, tunc per ‘vitulum’ significatur jucundum naturale et sensuale, quod jucundum est jucundum voluptatum, cupiditatum, et amorum sui et mundi; ⁴ hoc jucundum est in quo illi qui in externis absque interno sunt, et quod colunt, nam homo quod amat super omnia, hoc colit; ⁵ quidem dicunt quod colant Deum universi, sed hoc ⁶ dicunt ore et non corde; qui tales sunt intelliguntur per illos qui colunt vitulum fusilis.

[3] Aegyptii prae aliis fuerunt tales qui quia in scientia correspondentiarum et repraesentationum erant prae aliis gentibus, ideo sibi varia idola fecerunt, ut patet ex idolis Aegyptiacis quae adhuc exstant; sed primarium illis idolum fuit vitulus, per quem significare volebant bonum externum eorum in cultu; sed cum scientia correspondentiarum et repraesentationum, in qua erant prae aliis, apud illos versa fuit in magiam, tunc vitulus induebat significationem contrariam, quae est jucundi amorum externorum; et cum vitulus in templis ponebatur, et pro deo colebatur, significabat tale jucundum in cultu;

[4] gens Israelitica quia ex Aegypto secum ferebat idololatricum illud, ideo applicate ad illam gentem per vitulum, cum pro deo ab illis colebatur, significatur jucundum amorum illius gentis in cultu; quales ejus amores fuerunt, constare potest ex illis quae ostensa sunt in locis citatis supra n. 10396; fuerunt enim tunc sicut hodie, in amore sui et in amore mundi prae omnibus aliis; quod hodie sint in amore maxime terrestri, notum est, amant enim argentum et aurum non propter aliquem usum sed propter ipsum argentum et aurum, qui amor est omnium maxime terrestris, nam est sordida avaritia; amor sui non exstat apud illos, ut appareat, sed latet intus in corde eorum, ut solet apud omnes sordide avaros; quod nullus amor proximi ⁷ apud illos sit, etiam notum est, et quantum nullus amor proximi est apud aliquem, tantum est ei amor sui.

[5] Ex his nunc constare potest quid per vitulum fusilis ab Aharone pro gente illa factum significatur; simile per illum ⁸ significatur in his locis: apud Jeremiam,

Vitula pulcherrima Aegyptus, excidium e septentrione venit, ac mercenarii ejus in medio ejus sicut vituli saginarii, 46:20, 21:

apud Davidem,

Fecerunt vitulum in Chorebo, et incurvaverunt se fusili, et permutarunt gloriam in effigiem bovis comedentis herbam, Ps. 106:19, 20:

apud Hoscheam,

Addunt peccare, et faciunt sibi fusile ex argento suo, in intelligentia sua idola, opus artificum totum, illis dicentes, Sacrificant hominem, vitulos osculantur, 13:2:

apud Esaiam,

Descendent unicornes cum illis, et ⁹ vituli cum robustis, et ebria fiet terra eorum a sanguine, et pulvis eorum ab adipe pinguefiet, 34:7:

apud eundem,

Urbs munita solitaria, habitaculum dimissum et derelictum, ibi pascet vitulus, et ibi cubabit, et consumet ramos ejus, et exarescet messis ejus, 27:10 [, 11]:

[6] apud Davidem,

Increpa feram ¹⁰ arundinis, congregationem fortium, inter vitulos populorum, conculcans fragmenta argenti, dispersit populos, Ps. 68:31 [KJV Ps. 68:30]:

apud Jeremiam,

Dabo viros transgressos foedus Meum, qui non stabiliverunt verba foederis, quod ferierunt coram Me, vituli, quem conciderunt in duas, ut transirent inter partes ejus, principes Jehudae, et principes Hierosolymae, ministros regios, et sacerdotes, et omnem populum terrae, transeuntes inter partes vituli; et dabo illos in manum hostium illorum, ut sit cadaver eorum in cibum avi caelorum et bestiae terrae, 34:18-20:

et apud Hoscheam,

Regem fecerunt et non a Me, principes fecerunt et non novi; argentum et aurum suum fecerunt idola, ut excidatur; deseruit vitulus tuus, Samaria, nam ex Israele etiam ille, faber fecit eum, et non deus ille, quia in ¹¹ frusta fiet vitulus Samariae, 8:4-6;

haec omnia explicata videantur n. 9391.

Фусноти:

5608. ‘Etiam infantes nostri’: quod significet quae adhuc interius, constat ex significatione ‘infantum’ quod sint illa quae interiora sunt, n. 5604; quod interiora per ‘infantes’ et quoque per ‘pueros’ significentur, est quia per illos et hos significatur innocentia, et innocentia est intimum. In caelis se ita habet: intimum seu tertium caelum consistit ex illis qui in innocentia sunt, sunt enim illi amore in Dominum, et quia Dominus est Ipsa Innocentia, idcirco illi qui ibi quia in amore in Ipsum sunt, in innocentia sunt; qui tametsi sapientissimi omnium in caelis sunt, usque apparent aliis sicut infantes; inde est, et quoque ex eo quod infantes in innocentia sint, quod per ‘infantes’ in Verbo significetur innocentia.

[2] Quia intimum caelorum est innocentia, ideo interius apud omnes qui in caelis sunt, erit innocentia; se habet hoc sicut successiva se habent ad coexistentia, seu illa quae inter se per gradus distincta sunt, ad illa quae ex illis ¹ existunt, nam omne quod simul existit, oritur a successivis; ² cum illa ex his existunt, locant se in eodem ordine in quo fuerunt prius distincta per gradus; sicut illustrationis causa: successiva sunt et inter se distincta, finis, causa et effectus; haec cum simul existunt, in eodem ordine se locant, nempe ³ intime finis, dein causa, et ultimo effectus, effectus est coexistens, in quo nisi causa sit et in causa finis, non est effectus, nam si ab effectu removes causam, destruis effectum, et magis si a causa removes finem; a fine enim habet causa ut sit causa, et a causa effectus ut sit effectus; ita quoque est in spirituali mundo; sicut finis, causa et effectus distincta sunt inter se, ita ⁴ in spirituali mundo amor in Dominum, charitas erga proximum, et opera charitatis;

[3] haec tria cum unum fiunt, seu simul existunt, erit primum in secundo, et secundum in tertio; ut in operibus charitatis: nisi in illis interius sit charitas ex affectione seu corde, non ⁵ sunt opera charitatis, et nisi interius in charitate sit amor in Deum, non est charitas, quare si aufers id quod interius est, cadit exterius, nam exterius existit et subsistit a suis interioribus ordine; ita se habet cum innocentia: haec unum facit cum amore in Dominum; nisi illa interius sit in charitate, non est charitas, consequenter nisi charitas in qua innocentia sit intus in operibus charitatis, non sunt opera charitatis; inde est quod apud omnes qui in caelis, erit interius innocentia;

[4] quod ita sit et quod per ‘infantes’ significetur innocentia, constat apud Marcum, Jesus dixit discipulis, Sinite infantes venire ad Me, et ne prohibete eis, talium enim est regnum Dei: amen dico vobis, Quisquis non acceperit regnum Dei ut infans, non ingredietur in illud. Suscipiens igitur illos in ulnas, posuit manum super eos, et benedixit eis, 10:14-16, Luc. 18:15-17, Matth. 18:3;

quod per ‘infantes’ hic significetur innocentia, constare potest quia apud infantes est innocentia, ⁶ et quia innocentiae in caelo apparent ut infantes; quod nemo intrare possit in caelum nisi aliquid innocentiae habeat, videatur n. 4797;

[5] et praeterea infantes se regi patiuntur ab angelis, qui sunt innocentiae, et nondum ex proprio, sicut adulti qui semet ex suo judicio et sua voluntate regunt; quod infantes ab angelis illis se regi patiantur, constat ex Domini verbis apud Matthaeum, Videte ne contemnatis ullum ex pusillis his; dico enim vobis, quod angeli eorum in caelis semper videant faciem Patris Mei, 18:10;

nemo ‘videre faciem Dei’ potest nisi ex innocentia.

[6] In sequentibus etiam locis per ‘infantes’ significatur innocentia:

apud Matthaeum, Ex ore infantum et lactentium perfecisti laudem, 21:16, Ps. 8:3:

apud eundem,

Abscondisti hoc sapientibus et intelligentibus, et revelasti ea infantibus, 11:25, Luc. 10:21;

⁷ innocentia enim quae per ‘infantes’ significatur, est ipsa sapientia, nam genuina innocentia habitat in sapientia, n. 2305, 2306, 4797, inde dicitur quod ‘ex ore infantum et lactentium perfecisti laudem’ tum quod ‘talia revelata sunt infantibus’:

[7] apud Esaiam,

Juvenca et ursus pascent, una cubabunt foetus eorum, ... et ludet lactens super foramine ⁸ viperae, 11:7, 8 ⁹ ; ibi de regno Domini, et in specie de statu pacis et innocentiae ibi; ‘lactens’ pro innocentia; quod nihil mali illis accidere possit qui in innocentia sunt, significatur per quod ‘ludet lactens super foramine viperae’, viperae sunt qui dolosissimi; agitur in eo capite aperte de Domino:

apud Joelem,

Clangite buccina in Zione, ... congregate populum, sanctificate congregationem, colligite senes, congregate infantes et sugentes ubera, Joel. 2:15, 16 ¹⁰ ; ‘senes’ pro sapientibus, ‘infantes et sugentes ubera’ pro innocentibus.

[8] In sequentibus locis etiam per ‘infantes’ intelligitur innocentia, sed in his quod destructa:

apud Jeremiam,

Quare vos facientes malum magnum contra animas vestras, ad exscindendum vobis virum et feminam, infantem et lactentem, e medio Jehudae ut non relinquam vobis reliquias, 44:7:

apud eundem,

Tolle ad Ipsum manus tuas super ¹¹ animam infantum tuorum, qui ¹² deficiunt per famem in capite omnium platearum, Thren. 2:19:

apud Ezechielem,

Transite per Hierosolymam, et percutite, nec parcat oculus vester, neque clementia utamini, senem, juvenem, et virginem, et infantem, 9:5, 6:

apud Micham, Mulieres populi Mei expellitis e domo deliciarum cujusque, a cum infantibus ejus auferunt honorem Meum in perpetuum, 2:9.

[9] Quod autem infantum ¹³ innocentiam attinet, est illa solum externa non autem interna, et quia non interna, non potest conjuncta esse cum aliqua sapientia; angelorum autem, imprimis tertii caeli, innocentia est interna, ac ita conjuncta cum sapientia, n. 2305, 2306, ¹⁴ 3494, 4563, 4797; homo etiam ita creatus est ut, cum senescit et fit sicut infans, quod tunc innocentia sapientiae se conjungat cum innocentia ignorantiae quae fuerat ei in infantia, et sic ut verus infans transeat in alteram vitam.

Фусноти: