6017. En hun verwerving die zij in het land Kanaän verworven hadden, dat dit de ware dingen betekent die de Kerk reeds had, staat vast uit de betekenis van de verwerving, namelijk het verkregen ware, nr. 4105 en eveneens het verkregen goede, nrs. 4391, 4487;

en uit de betekenis van het land Kanaän, namelijk de Kerk, nrs. 3705, 3686, 4447, 4517, 5136;

dat zij verkregen waren uit de vorige goede en ware dingen van de Kerk, volgt hieruit, omdat de ware dingen wanneer die zich vanuit het goede vermenigvuldigen, vanuit de vorige ware dingen worden vermenigvuldigd.

5136. Uit het land der Hebreeën; dat dit betekent van de Kerk, namelijk dat de hemelse dingen door het boze zijn vervreemd, staat vast uit de betekenis van het land der Hebreeën, namelijk de Kerk; het land der Hebreeën is hier het land Kanaän, want van daar werd Jozef weggevoerd. Dat met het land Kanaän in het Woord de Kerk wordt aangeduid, komt omdat daar vanaf de oudste tijd de Kerk was geweest: eerst de Oudste Kerk, die vóór de vloed was, daarop de Oude Kerk, die na de vloed was, daarna de tweede Oude Kerk, die de Hebreeuwse werd genoemd en tenslotte de Joodse Kerk; en opdat de Joodse Kerk daar zou worden ingesteld, werd het Abraham bevolen zich vanuit Syrië daarheen te begeven en werd het hem daar beloofd dat aan zijn nageslacht dat land tot erfenis zou worden gegeven. Vandaar komt het dat met het land in het Woord de Kerk wordt aangeduid en met de algehele aarde, zoals men hier en daar leest, de algehele Kerk en eveneens met de nieuwe hemel en de nieuwe aarde de innerlijke en de uiterlijke nieuwe Kerk. De oorzaak dat daar de Kerk vanaf de oudste tijd was voortgezet, was deze dat de mens van de Oudste Kerk, die hemels was, zodanig was dat hij in alle en de afzonderlijke dingen die in de wereld en op aarde zijn, het uitbeeldende zag van het rijk van de Heer; de objecten van de wereld en van de aardbol waren voor hem de middelen om over de hemelse dingen te denken; daarvan leidden alle uitbeeldende en aanduidende dingen, die daarna in de Oude Kerk bekend waren, hun ontstaan af; zij werden immers verzameld door hen die worden verstaan onder Henoch en tot nut van de nakomelingen bewaard, nrs. 519, 521, 2896. Vandaar is het gebeurd dat de afzonderlijke plaatsen en eveneens de afzonderlijke bergen en rivieren in het land Kanaän, waar de Oudsten woonden, uitbeeldend zijn geworden en eveneens alle koninkrijken rondom; en omdat het Woord niet anders geschreven kon worden dan door uitbeeldende en aanduidende dingen, ook van de plaatsen, werd ter wille van dat einddoel de Kerk achtereenvolgens in het land Kanaän bewaard; maar na de Komst van de Heer, werd zij naar elders overgebracht, omdat de uitbeeldende dingen toen werden afgeschaft. Hieruit blijkt dat met het land Kanaän, dat hier het land der Hebreeën wordt genoemd, de Kerk wordt aangeduid. Maar zie wat hierover eerder is aangevoerd, namelijk dat de Oudste Kerk die vóór de vloed was, in het land Kanaän is geweest, nrs. 567, 3686, 4447, 4454;

dat een deel van de Oude Kerk die na de vloed was, daar is geweest, nrs. 3686, 4447; ook de tweede Oude Kerk, die de Hebreeuwse wordt genoemd, nrs. 4516, 4517;

dat het daarom aan Abram werd bevolen om daarheen te gaan en het land werd aan zijn nakomelingen gegeven, nrs. 3686, 4447.

Dat daarom het land Kanaän het rijk van de Heer heeft uitgebeeld, nrs. 1607, 3038, 3481, 3705, 4240, 4447. En dat het vandaar komt dat met het land in het Woord de Kerk wordt aangeduid, nrs. 566, 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118, 3355, 4447, 4535.