1965. Dit nu is de innerlijke zin van de dingen in dit hoofdstuk ten aanzien van Abram, Hagar en Ismaël; maar hoe inhoudsrijk deze zin ook is, of hoe onbegrensd veel het bevat, kan alleen reeds hieruit blijken, dat alle dingen en elke bijzonderheid, welke in het Woord zijn, in de innerlijke zin op de Heer betrekking hebben en over de Heer handelen, die het leven van het Woord is, omdat Hij het Woord zelf is. Vandaar komt het dat in de innerlijke zin ervan tevens gehandeld wordt over het rijk van de Heer in de hemelen, en verder over Zijn rijk op aarde, dat wil zeggen, over de Kerk; zo ook over eenieder in wie het rijk van de Heer is, en bovendien in het algemeen over al het hemelse en geestelijke, want al deze dingen komen uit de Heer voort. Hierdoor komt het dat door Abram ook de hemelse Kerk wordt uitgebeeld, de hemelse mens en ook het hemelse zelf, enzovoort; maar het zou te ver voeren de uitleg hiervan tot zover uit te breiden.