9298. Niet zult gij slachtofferen op het gedesemde het bloed van Mijn slachtoffer; dat dit betekent dat de eredienst van de Heer uit de waarheden van de Kerk niet vermengd moet worden met de valsheden vanuit het boze, staat vast uit de betekenis van slachtofferen en van het slachtoffer, namelijk de eredienst van de Heer, nrs. 922, 923, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936; uit de betekenis van het gedesemde, namelijk het vervalste en het valse vanuit het boze, nrs. 2342, 7906, 8051, 8058; en uit de betekenis van het bloed, namelijk het ware vanuit het goede, dus het ware van de Kerk, nrs. 4735, 6978, 7317, 7326, 7846, 7850, 7877, 9127; daaruit blijkt, dat met niet zult gij slachtofferen op het gedesemde het bloed van Mijn slachtoffer, wordt aangeduid dat de eredienst van de Heer uit de waarheden van de Kerk niet vermengd moet worden met de valsheden vanuit het boze.

Wat het valse uit het boze is en wat het valse is dat niet uit het boze is, zie de nrs. 1679, 2408, 4729, 6359, 7272, 8298, 9258.

Dat de ware dingen uit het goede, die de waarheden van de Kerk zijn, niet vermengd moeten worden met de valsheden vanuit het boze, is omdat die volstrekt niet samenstemmen, zij zijn immers tegenstrijdig en daardoor botsen zij, ten gevolge waarvan òf het goede zal vergaan, òf het boze zal verstrooid worden; het goede immers is uit de hemel, dat wil zeggen, door de hemel uit de Heer en het boze is uit de hel.

Er bestaan weliswaar waarheden bij de bozen en eveneens valsheden bij de goeden, maar de waarheden bij de boze mens worden niet vermengd met de valsheden vanuit het boze bij hen, zolang die alleen in het geheugen zijn en dienen als middelen tot het boze, zolang immers zijn zij zonder leven; maar indien de waarheden worden vervalst om het boze te begunstigen, wat ook gebeurt door een tegengestelde uitleg, dan worden zij vermengd; daarvandaan is de ontwijding van het ware; en hoedanig deze is, zie de nrs. 1008, 1010, 1059, 1327, 1328, 2051, 2426, 3398, 3399, 3402, 3489, 4601, 6348, 6959, 6960, 6963, 6971, 8394, 8943, 9188.

Dat het verboden was te slachtofferen op het gedesemde, blijkt uit deze wet ten aanzien van de minchah [graanoffer], die tegelijk met het slachtoffer op het altaar werd aangestoken, waarover het volgende bij Mozes: ‘Alle minchah die gij tot Jehovah zult brengen, zal niet gedesemd worden toegemaakt en enig zuurdesem en enige honing niet, waarvan gij Jehovah een vuuroffer zult aansteken’, (Leviticus 2:11).

Hieruit staat vast, dat de ontwijding van het ware met deze wet wordt aangeduid; daarom wordt eveneens gezegd ‘het bloed van het slachtoffer’ en niet ‘het slachtoffer’, omdat het bloed het ware vanuit het goede is.

7851. In die nacht; dat dit betekent wanneer de verdoemenis van de bozen daar is, staat vast uit de betekenis van de nacht, namelijk de staat van de verwoesting van het ware en het goede, nrs. 221, 709, 2353, 7776, dus de verdoemenis; want wanneer er niet langer het ware en het goede is, maar het valse en het boze, is de verdoemenis daar; hier de verdoemenis van hen die degenen hebben bestookt die van de geestelijke Kerk zijn.