4300. Stih 31. I sunce mu se rodi. Da ovo označava povezivanje dobara, vidi se iz značenja sunce se rodi, što je povezanost dobara. Da zora puca označava da je povezivanje blizu, ili da počinje (br. 4283). Iz ovoga sledi da sunce muse rađa označava povezivajesamo; jer u unutrašnjem smislu, sunce označava nebesku ljubav, br. 1529, 1530, 2441, 2495, 3636, 3643, 4969; sledstveno, to označava dobra, jer ova pripadaju toj ljubavi. Kada se nebeska ljubav pojavi kod čoveka, to jest kada se primeti, za sunce se kaže da mu se rađa; jer dobra te ljubavi se tada kod njega povezuju.

3636. Najunivezalnija je istina da je Gospod sunce neba, i da otuda potiče sva svetlost neba u drugom životu; i da se anđelima i duhovima, ili onima koji su u drugom životu, nepokazuje svetlost sveta, i da je svetlost sveta, koja je od sunca, mrkli mrak anđelima. Od sunca neba, ili od Gospoda, dolazi ne samo svetlo nego i toplina; ali to je duhovno svetlo i duhona toplina. U očima anđela, svetlost izgleda kao svetlost, ali u njoj je i inteligencija i mudrost, jer one potiču od nje; toplina njihovih čula opaža se kao toplina, ali je u njoj ljubav, jer potiče od te topline; otuda se ljubav i naziva duhovnom toplinom, i ona čini toplinu čovekovog života, i inteligenciju koja je duhovna svetlost, a koja čini svetlost čovekovog života. Iz ove sveopšte korespondencije proizilazi ostalo; jer sve stvari u opštem i u posebnom, odnose se na dobro koje pripada ljubavi, i na istinu koja pripada inteligenciji.